Bedankt voor je reactie! Het blijft spannend omdat het zijn kamer is en hij zelf niet rookt. Daardoor voelt het een beetje alsof ik iets doe wat eigenlijk niet mag. Ik weet dat hij het niet altijd even prettig vindt, daarom doe ik het niet heel vaak, maar wel vaker dan alleen bij die 'speciale momenten'. Waar ik eerder nog vroeg of het oké was, steek ik nu gewoon eentje op zonder te vragen, bijvoorbeeld na het eten of tijdens het tv-kijken. Sinds kort heeft hij zelfs een asbak neergezet, wat voor mij de drempel om te roken verlaagt.

Bij mij thuis rook ik veel vaker, ook als hij erbij is. Daar rook ik gewoon als ik zin heb zonder er verder over na te denken. Na de intieme momenten heb ik al een paar keer op bed gerookt. In het begin voelde dat wat ongemakkelijk, vooral omdat hij de rook niet altijd fijn vindt, zeker als hij tegen me aan ligt. Maar juist dat maakt het extra spannend voor mij. Het voelt een beetje rebels en opwindend, alsof ik iets doe wat niet helemaal hoort, terwijl hij toch gewoon bij me ligt.

Over hem zien roken heb ik wel eens nagedacht, maar dat zie ik niet snel gebeuren. Hij heeft er weinig mee. Ik ben al blij dat hij het bij mij toelaat.

@j23: wat een bizarre reactie. Ben jij een drugdealer die mensen aan roken verslaafd probeert te maken? Of heb je een roken als sex fetish, of zo; zit je je daarop af te rukken? Je moet je bizarre tekst zelf eens nuchter proberen herlezen.

Jouw reactie komt eigenlijk hier op neer: "Fijn dat je drinkt en drugs gebruikt, en daarna gaat autorijden. Ja, je rijdt natuurlijk wat mensen dood en zo, en je veroorzaakt ongevallen en overlast. Maar ach, dat is niet erg. Het is goed dat je je gevoelens uitlegt. Zou je je vriend ook graag mensen zien doden? Doe vooral zo voort."

Daar komt het zo'n beetje op neer. Je zit rokers aan te moedigen om anderen levenslang schade te berokkenen en hun gezondheid te vernielen. Of hen de dood in te jagen. Of om hun bezittingen te beschadigen. Ik heb verschillende mensen in mijn familie en buurt die 20 jaar te vroeg gestorven zijn door roken. En mijn gezondheid is verminkt door passief roken thuis en in de auto, met zware astma tot gevolg, waardoor ik ook al een paar keer bijna omgekomen ben door zuurstofgebrek. Verder is roken in bed een van de belangrijkste oorzaken van dodelijke woningbranden. En jij zit dat op te hemelen en goed te praten, en TS op te stoken om zo voort te doen? Echt onvoorstelbaar. In mijn ogen ben jij een echt stuk krapuul dat er plezier in vindt om mentaal zwakkere anderen te manipuleren, misbruiken en schade te berokkenen. Anders zou je dat toch niet doen? Anders zou je TS toch op andere gedachten proberen brengen, zodat hij wel verantwoordelijkheid leert opnemen voor zijn gedrag?

Leuk dat je nog iets van je laat horen @ts. Ik snap het aanvallende in sommige reacties hier ook niet helemaal. Ja, roken is slecht, ja, binnen roken veroorzaakt overlast en ja, je rookt binnen, maar de aanleiding van je vraag was juist ook een worsteling daarmee. Je maakt een bepaalde keuze en ik denk dat het juist goed is dat je die uitlegt en ook beschrijft wat dat met jou en met je omgeving doet. Alleen daarom al tof dat je toch nog een keer gereageerd hebt.
Fijn dat je het gevoel hebt dat je ook bij je vriend thuis de ruimte hebt om gewoon binnen te roken. Ervaar je daarbij nog steeds een vorm van spanning, of is dat er nu af? En hanteer je nog steeds het criterium ‘speciale momenten’? Hoe gaan jullie er bij jou in je kamer nu mee om? Ben je daar makkelijker dan bij je vriend en hoe gaat hij daar mee om? Je schreef eerder ook dat je graag in bed rookt. Heb je dat ook al aangedurfd met hem erbij? Verder viel me op in je verhaal dat je kennelijk ook zin krijgt als je anderen ziet roken? Zou je je vriend ook graag zien roken?

Ik vind het extreem egoistisch als je rookt in het bijzijn van niet-rokers. Je vergiftigd hen, en zadelt hen op met een hoog risico op kanker en hartproblemen. Dat is zo'n beetje hetzelfde als rattenvergif onder hun eten mengen, of drugs in hun drinken doen.

Als je een huis of studentenkamer huurt, is het ook egoistisch tegenover de eigenaars en volgende bewoners. Je helpt hun interieur omzeep: na jou moeten ze alles opnieuw behangen of schilderen, en alle stoffen meubels en gordijnen weggooien, want je krijgt die vuiligheid er nooit mee uit.

"Het hoort erbij"? Nee, het hoort er niet bij: anderen vergiftigen en interieurs beschadigen, hoort er niet bij. Als je enkel je eigen lichaam vergiftigt, en de medische kosten zelf betaalt, tot daar toe. Maar bij anderen doe je dat niet. Dat is basisfatsoen. Al de rest zijn uitvluchten en rechtvaardigingen om je wangedrag goed te praten, terwijl je goed genoeg weet dat je fout zit.

"Ik vind het fijn dat hij me de ruimte geeft om rattenvergif onder zijn eten te mengen, als ik bij hem thuis kom."

Die negatieve reacties nodigen niet echt uit om mijn verhaal te delen, maar goed, toch even een update. Ik weet zelf ook wel dat roken niet gezond is, maar het hoort bij mij. Als tiener ben ik ermee begonnen, en nu geniet ik er nog steeds van. Daarom rook ik graag waar en wanneer ik wil, ook af en toe binnen. Met het raam open heb je niet veel last van de rook. Als iemand bij mij is en er echt bezwaar tegen heeft, rook ik buiten.

Laatst keken mijn vriend en ik een spannende film op zijn kamer. In de film stak iemand een sigaret op, en ik kreeg ook zin om te roken. Ik vroeg of we de film even konden pauzeren, maar hij zei dat het net een spannend moment in de film was en vroeg of ik niet kon wachten. Ik drong aan en zei dat ik echt zin had, waarna hij met een diepe zucht zei dat ik er binnen eentje mocht opsteken, als ik het raam open deed. Verbaasd door zijn reactie stond ik op en opende het raam. Terwijl ik een sigaret opstak, bleef hij stil toekijken. Het voelde een beetje ongepast, maar juist daardoor ook spannend. Na een paar trekjes keek ik naar de tafel en vroeg of ik het lege kopje mocht gebruiken om de as in te tikken. Hij knikte zonder iets te zeggen, en ik pakte het kopje, ging weer op de bank zitten en tikte de as af. Het idee dat ik nu voor de tweede keer bij hem binnen rookte, gaf me een opwindend gevoel.

Toen de film afgelopen was, ging hij naar de wc. Ik had weer zin in een sigaret en twijfelde even, maar besloot er toch nog eentje binnen op te steken. Toen hij terugkwam en de rook zag, bleef hij even staan en fronste licht. "Nog een?" vroeg hij, terwijl zijn blik op de sigaret gericht bleef. Ik kreeg het warm en verontschuldigde me, zeggend dat ik dacht dat het wel mocht. Hij keek naar het kopje op tafel en zei dat het oké was, maar alleen bij speciale momenten en met het raam open. Ook stelde hij voor om een echte asbak te regelen. Ik was opgelucht en blij met zijn voorstel.

De keren daarna werd het steeds vanzelfsprekender. Soms vraag ik of het oké is, maar steeds vaker steek ik gewoon een sigaret op zonder te vragen. Ik vind het fijn dat hij me de ruimte geeft om ook bij hem thuis te roken.

Ik rook graag, maar binnen rook ik echt nooit.

Is er nog aanleiding tot een update @ts, of anderen met een vergelijkbaar dilemma hier?

Ik begrijp het doel van dit soort posts niet zo goed. Volgens mij heeft TS dit topic juist geopend en ervaringen gedeeld omdat hij de negatieve kanten van het roken ook wel ziet en juist daarmee worstelt (verslaving versus sociale normen). Ik rook zelf niet, heb ook te maken gehad met binnen rokende ouders waar ik best wel moeite mee had en kan me het beginnen met roken daarom ook niet zo goed voorstellen. Maar iemand de grond intrappen om de keuzes die die maakt, weer wijzen op een door TS al gecheckt en in zijn huis niet bestaand rookverbod en alsmaar de negatieve consequenties van roken blijven herhalen helpt een topic volgens mij niet verder. Ja, roken is slecht, ja roken is verslavend, ja, roken is duur en ja, meeroken is ook ongezond en steeds vaker ongewenst. Maar volgens mij hebben we er meer aan als mensen die ondanks al die bezwaren wel roken hun aarzelingen en ervaringen et cetera erover delen dan die te verzwijgen. Misschien dat dat de nog niet begonnen roker meer helpt dan de wel ware, maar erg abstracte negatieve consequenties van roken die er ook zijn.
@ts hoe gaat het daar nu? Is er al aanleiding tot het gegeven van een verdere update?

Roken stinkt als de pest. Ik zou nooit willen vrijen met iemand die rookt: dat is als een vuile assenbak uitlikken.

Als je bij een ander rookt, vind ik het zelfs echt smerig: je verkloot hun woning, die stank krijg je nooit meer weg. Zelfs een paar sigaretten ruik je nog wekenlang. Ik toch. Wat zou je ervan denken als anderen midden in jouw living op de grond gaan kakken en pissen? En ze vinden dat jij dat maar moet accepteren, want kakken en pissen is hun recht, je moet maar verdraagzaam zijn?

Trouwens, in veel studentenkamers ("koten" in mooi vlaams) is roken binnen strikt verboden. Omwille van het brandgevaar, de gezondheidsschade die je aanricht bij anderen, en omdat een kamer waarin gerookt is, nadien niet meer verhuurbaar is. Na een paar waarschuwingen kunnen ze je contract opzeggen en je eruit gooien. Mogelijk kom je dan ook op een zwarte lijst. Dus als jij zo'n gore egoist bent die bij je vriend gaat roken, bestaat de kans dat hij uit zijn studentenkot gegooid wordt. Mooie vriend ben jij.

Ik mag dit zeggen: mijn vader heeft lang binnen gerookt, en in de auto. Maar we mochten het raam niet openzetten, want dan tochtte het. Ik heb daar zware astma en een slechte gezondheid aan overgehouden; ik zie daar iedere dag van af. Dus ik heb geen medeleven met dat soort krapuul die onze gezondheid kapotmaken en dan vinden dat we maar verdraagzaam moeten zijn. Van mij mag je kanker krijgen en erin blijven, hoe sneller hoe liever.

Hier TS weer. Bedankt voor je reactie! Je hebt gelijk, hij lijkt steeds toleranter te worden ten opzichte van mijn rookgedrag.

Sinds die keer heb ik nog niet opnieuw op zijn kamer gerookt, voornamelijk omdat het mooi genoeg weer was om buiten te roken. Ik denk dat ik bij slecht weer wel voorstel om binnen op zijn kamer te roken. Of misschien keer als we een film kijken oid.

Over het roken na de seks heeft hij nooit iets van gezegd als ik dan uit het raam rookte. Misschien vindt hij het prima. Ik denk dat ik de volgende keer gewoon op bed ga roken als hij erbij is. Mocht hij er bezwaar tegen hebben, dan hoor ik het vanzelf. Ik zal zeker laten weten hoe dat verloopt en als ik vaker op zijn kamer heb gerookt.

Nogmaals dank voor je advies.

Hey TS, aan wat je beschrijft merk je duidelijk dat je vriend wel wat opschuift in zijn houding ten opzichte van je rookgedrag. In het bijzonder dat je op zijn kamer gerookt hebt, terwijl daar niet eens zoiets als een asbak voor handen was, laat dat wel zien. Heb je sindsdien nog vaker op zijn kamer durven roken? Als het je spannend lijkt om eens op bed te roken met hem erbij dan zou ik dat inmiddels gewoon eens doen of voorstellen als ik jou was. Hij is inmiddels gewend aan het meeroken immers en hij heeft misschien al lang gemerkt dat je ook op die plek wel eens rookt. Heeft hij nog nooit een opmerking gemaakt over het roken uit het raam na de seks? Het ergste wat je kan gebeuren is dat hij, als je het gewoon onaangekondigd doet, er iets van zegt, of dat hij het afwijst als je erom vraagt. Nee heb je, ja kun je krijgen, is het niet. Maar ik vermoed dat hij er geen punt van maakt eigenlijk. Laat je nog eens weten wat je op dit vlak verder hebt ondernomen en hoe dat (be)viel?

Hier TS weer. Bedankt voor je interesse!

Zoals ik in een eerdere post zei, rook ik vaak op mijn kamer omdat ik anders een heel eind moet lopen om buiten te roken. Ik woon namelijk op de derde verdieping in een groot studentencomplex. Soms loop ik wel naar buiten om daar te roken, vooral als hij er is.

De laatste keer dat het buiten echt hard regende, heb ik op zijn kamer gerookt. Hij had toen uitgebreid voor mij gekookt en na het eten wilde ik roken. Toen ik mijn pakje sigaretten pakte om naar buiten te gaan, zei hij dat ik met die regen toch niet naar buiten kon. Ik vroeg waar ik anders kon roken, en hij zei, met enige aarzeling, dat ik dan binnen mocht roken. Ik vond dat lief en zei dat ook tegen hem. Ik pakte een sigaret en vroeg of hij het echt niet erg vond dat ik binnen rookte. Hij zei dat het oké was. Ik stak de sigaret aan en merkte toch dat hij een beetje ongemakkelijk keek. Na een paar trekjes vroeg ik of het goed was als ik het vieze bord als asbak gebruikte. Hij knikte. Terwijl ik het as op het bord aftikte, leek hij niet helemaal op zijn gemak. Ik rookte de sigaret snel op en drukte het uiteindelijk uit in een reststandje saus op het bord. Ik vond deze sigaret misschien wel de lekkerste die ik ooit heb gerookt. Sindsdien denk ik vaak terug aan die ervaring.

Wanneer ik alleen ben, rook ik soms op bed, maar niet als hij er is. Na de seks vind ik het lekker om te roken, maar dan rook ik uit het raam. Het lijkt me wel spannend om een keer op bed te roken als hij erbij is. Zou ik dat een keer aan hem voorstellen?

Jij ruikt het niet meer maar andere wel. Het stinkt.

Ik vind het wel fascinerend @ts dat je heel erg zoekt naar die juiste balans, maar tegelijk ook echt moeite hebt met de wandeling naar buiten en dat je schrijft ‘in principe’ niet te roken op de kamer van je vriend. Zijn er momenten waarop je wel rookt (of mag roken) bij je vriend op de kamer en wat is het dat je zelfs in de zomer moeite hebt met vanuit je eigen kamer naar buiten gaan om te roken? Het zou ook juist een manier kunnen zijn om hem niet tot last te zijn én buiten z’n zicht te roken. Is dat dan een vorm van luiheid (zonder dat negatief te bedoelen), of..? Je zou die wandeling ook als een gratis extra workout kunnen zien, voor zover sportiviteit natuurlijk iets is wat bij je past. Je vertelde eerder dat je ook wel op/in bed rookt. Doe je dat ook als hij erbij is en hoe gaan jullie daar dan mee om? Kan me voorstellen dat ook dt ingewikkeld (of juist spannend) kan zijn.

Hier TS weer. Bedankt voor je interesse!

Sinds mijn laatste bericht zoek ik naar een balans die voor ons beiden werkt. Ik rook graag op mijn kamer omdat ik anders een heel eind moet lopen om buiten te roken. Ik probeer het zo min mogelijk te doen wanneer hij erbij is. In zijn kamer rook ik in principe niet, omdat hij het niet prettig vindt. Toch vind ik het nog steeds spannend om een sigaret op te steken als hij erbij is, omdat het een beetje voelt als iets wat niet mag. Meestal steek ik er een op wanneer hij niet naar me kijkt.

Laatst op de bank tijdens het film kijken stak ik een sigaret op terwijl ik tegen hem aan zat, waardoor de rook in zijn richting ging. Hij keek geërgerd en ik schoof snel wat verder van hem af. Daarna begon hij me te kietelen en zei lachend: "Je moet wel oppassen met die rook." Ik lachte en blies plagerig rook in zijn gezicht. Hij blies de rook weg met een speels gebaar, wat voor een extra spannend moment zorgde. We moesten er beiden om lachen.

Achteraf realiseerde ik me dat ik hem ongemakkelijk had gemaakt, maar tegelijkertijd vond ik het wel spannend om die reactie uit te lokken.

Ik als niet roker zou nooit een relatie willen hebben met iemand die.rookt.
Mijn ouders rookten vroeger wel en ik ben die gore sigarettenlucht daardoor meer dan zat.
Ook als thuiswonende stonk mijn kleding destijds naar de sigarettenlucht doordat mijn ouders rookten.

Als je rookt dan weet je niet wat niet rokers ruiken. Ik heb een nicht en ze zegt dat ze niet rookt maar haar kamer stinkt.

Hoi TS, hoe is het sinds je vorige reactie gegaan? Bijvoorbeeld met het zoeken van die balans, je rookbehoefte, de manier waarop je date en jij daarmee omgaan et cetera?

Hier TS weer. Bedankt voor je reactie!

Interessant hoe interpretaties kunnen verschillen. Ik vond het zelf fijn van hem dat hij mij niet weerhield, ook al is het misschien meer schoorvoetend instemmen zoals je zegt. De opwinding kwam denk ik inderdaad van het verkennen van een grens. Het voelde bijna als iets wat niet mocht, en dat maakte het voor mij spannend.

Om je vragen te beantwoorden: ja, ik heb de sigaret helemaal opgerookt. Hij vroeg waarom ik niet naar buiten ging om te roken. Ik woon op de derde verdieping in een groot studentencomplex. Mijn kamer heeft geen balkon, dus ik moet een behoorlijk stuk lopen om naar buiten te gaan. Dan is binnen roken veel plezieriger en comfortabeler. Ik heb wel altijd een raam open voor frisse lucht.

Later die avond heb ik nog een sigaret opgestoken, maar dat deed ik toen hij naar het toilet was. Ik voelde toch iets van een blokkade om in zijn bijzijn op te steken. Toen hij terugkwam, zag hij me roken en liep naar me toe. Hij keek naar me en zei: "Je vindt het echt fijn om te roken, hè?" Ik knikte en merkte dat ik weer een stijve kreeg. Hij zag het denk ik ook, en ik voelde de spanning tussen ons toenemen.

Voor nu probeer ik een balans te vinden tussen mijn rookgewoonte en zijn aanwezigheid. Het is een beetje aftasten, maar ik ben blij dat we het er in elk geval over hebben kunnen hebben en dat ik binnen kan roken in mijn kamer.

Leuk @TS dat je (het begin) van je ervaringen nog even hebt gedeeld. Wel bijzonder hoe jij zijn reacties heel anders interpreteert dan hoe ik dat op deze plek doe: ik lees vooral een schoorvoetend instemmen en niet per se een aardig gebaar. Maar goed, ik was er niet bij haha. Ik ben geen roker, maar kan ergens dat gevoel van opwinding wel begrijpen. Het is toch een soort van grens die je verkent, een grens met een zeker spanningsveld, met jij in het middelpunt van de aandacht. In andere topics hier is dat ook wel eens langsgekomen. Maar goed, hoe is het verdergegaan? Heb je de sigaret opgerookt, durfde je er daarna nog meer te roken, of was de setting daar juist wel/niet naar? Hebben jullie het er verder nog over gehad en hoe nu verder?