Een prothese/packer kopen is een mogelijkheid, maar die zijn soms wel duur. De goedkoopste die ik ken is het merk Mr Limpy (volgens mij verkrijgbaar voor minder dan 20 euro); ik heb wel ooit ergens gelezen dat je die beter niet te lang direct op de huid kunt dragen omdat er minerale oliën in zouden zitten, dus doe er dan wel wat stof tussen. Protheses van medische siliconen kun je wel op de huis dragen, maar die kosten meestal meer dan 100 euro.

De eenvoudigste en goedkoopste optie is denk ik om een in elkaar gevouwen paar sokken in een boxershort te stoppen.

Succes ermee, TS, en ik hoop dat het je helpt om je beter te voelen!

@jongen 22 die TS aanspoort om als meisje te blijven leven: Je bedoelt je bericht zo te lezen goed, maar als je TS' situatie beter wilt begrijpen, raad ik je aan om je eens in te lezen op het onderwerp genderdysforie. Transgender zijn is geen keuze, en voor veel van ons is een vorm van transitie (sociaal dan wel medisch) heel hard nodig om een prettig leven te kunnen leiden (het wordt ook niet voor niets vergoed door je zorgverzekering). Trans zijn is niet dat je je qua karakter 'jongensachtig' voelt en dan maar voor het gemak besluit om jongen te worden: het gaat erom dat je brein je heel anders ziet dan je aan de buitenkant bent, en dat is een heel verwarrend, akelig gevoel dat allerlei vervelende psychische gevolgen kan hebben.

Ikzelf ben bijvoorbeeld (net als TS) geboren als meisje, maar ben nu de overstap aan het maken naar een leven als jongen, en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik nu, voor het eerst in mijn leven, het gevoel begin te krijgen dat ik een echte persoon van vlees en bloed ben; toen ik leefde als 'meisje', voelde ik me vaak eerder een soort rondzwevende geest die niet in direct contact stond met de buitenwereld. En ja, ik heb ook geprobeerd om als een 'mannelijke meid' te leven, maar dat nam mijn ongemak met mijn lichaam en met 'zij' en 'mevrouw' genoemd worden niet weg: het voelde nog steeds alsof ik vast zat in een soort hoesje dat ik niet uit kon trekken en iedereen alleen dat hoesje zag. Ik weet niet hoe TS dit zelf ervaart, maar ik vertel even mijn eigen ervaring ter illustratie van hoeveel verschil een transitie kan maken.

Zeggen dat zo'n veelal noodzakelijke stap 'fake' is, en dat je dan probeert iets te zijn wat je niet echt bent, is dus weinig behulpzaam en kan er zelfs toe leiden dat iemand zich slecht gaat voelen over zichzelf. Nee, het is niet ideaal dat we soms een medische behandeling nodig hebben om ons goed te voelen in ons lijf (medische behandelingen zijn nooit leuk), en ja, het is altijd verstandig om kosten en baten tegen elkaar af te wegen als je die stap wilt zetten; maar dat wil niet zeggen dat het per se beter is om maar bij het oude te blijven. En hoewel een transitie er voor de buitenwereld misschien kunstmatig uitziet, voelt het zo gewoonlijk niet voor iemand die zelf transgender is: het is dan eerder alsof je je binnenwereld naar buiten haalt, niet alsof je iets wordt wat je niet bent. Voor mij voelde leven als meisje juist als iets wat ik niet echt was.

Een kennisje van mij wil hetzelfde en heeft 'om te wennen' via haar begeleiding een siliconen kunstlul gekregen die ze in haar (onder)broek doet. Hij kan omhoog en naar beneden wijzen heeft ze me laten zien en lijkt best echt een piemel met zo'n bobbel in d'r broek. Ik moest wel even lachen toen ze die uit haar broek haalde en hem op tafel voor me neer legde.

Beste X, Als jij wil doen voorkomen dat er iets is waar jij dat graag zou willen hebben dan trek je een strakke jongensonderbroek aan en stopt de voor de mannelijke accessoires gereserveerde ruimte vol met iets zachts. Trek vervolgens een jongensjeans aan en je bent er. Geeft op z'n minst een lekker warm gevoel daar beneden. Niet weg in deze kou.

De vraag is, wordt je gelukkig van net doen of je iets bent wat je niet bent? Ik kan mij voorstellen dat jij liever een jongen bent, het is heel fijn om een jongen te zijn, maar wordt je er echt gelukkig van om krampachtig te proberen iets te zijn wat je niet bent?
Je wilt een jongen zijn, maar wat is naar jouw idee de essentie van een jongen zijn? Is dat het het hebben van een jongenslichaam of misschien eerder het voelen en doen als een jongen? Heb jij voor jezelf een idee van wat het is?

Als jij als geboren meisje je meer jongen voelt dan kun je natuurlijk je laten ombouwen zodat je een lichaam krijgt dat op het eerste gezicht een mannelijk lichaam is, al zal het nooit helemaal perfect zijn en grotendeels fake. Je kan ook je kleden als jongen, jongensdingen doen en jongensvrienden hebben en als daar je voorkeur ligt een vriendin zoeken als levenspartner. Je bent echt niet de enige meid die een kerel is met de kerels en als zodanig ook geaccepteerd en gewaardeerd wordt door je mannenvrienden.
Zo ben je dus geen fake, maar helemaal echt. En naar mijn idee moet je altijd proberen zoveel mogelijk te accepteren dat het is zoals het is en te leven met hoe je bent. Streven naar het onmogelijke maakt alleen maar ongelukkig.

Zelf had ik sommige dingen ook graag anders gezien, maar sommige dingen zijn nu eenmaal niet te veranderen en daar moet je dan maar mee leven. Jij denkt dat je je uiterlijk in overeenstemming kan brengen met je innerlijk en dat je je dan beter gaat voelen. Of het zo is? Soms misschien wel, soms niet.

Vraag je af wat het belangrijkste is in het leven. Streef daar naar en wordt gelukkig. Succes!

er bestaan effectief 'protheses' die mensen in hun broek doen zodat het lijkt alsof ze een penis hebben (denk aan drag kings). maar jij lijkt me geen drag king, maar iemand die zich effectief jongen voelt. Misschien kun je eens informeren naar transgender zijn/fysiek in transitie gaan?