Skip to content
71 reacties
1444 weergaves

vervolg lui oog

dag iedereen. Ik heb een nieuwe topic geopend omdat de oude te zwaar werd alvast iedereen bedank. voor wie mij niet kent: een tijdje geleden hebben ze gezien dat ik een lui oog heb en moest ik met een oogpleister en een bril rondlopen wat er behoorlijk dom uitzit. Dat oogpleister moest op mijn goede oog zodat mijn slechte oog moeite moet doen dus zie ik nu ook heel slecht. Ik ga nu ook aan mijn slecht linkeroog een heel sterk en dus heel dik brilglas krijgen wat suckt.

13 jaar
4 jaren geleden

71 Reacties

  • Beste jongen, Uit je laatste bericht krijg ik de indruk dat je al weer aan de toekomst zit te denken, je geeft het niet op. Je nieuwe probleem zal zeker een hele grote invloed hebben op je komende jaren, maar net als met dat luie oog, jij gaat het winnen.

    Die scouting is misschien even van de baan, maar ik vind dat ji daarmee moet doorgaan. Het hangt er van af hoe de behandeling van je been gaat zijn maar ik weet zeker dat het mogelijk is om op de ene of de andere manier mee te doen. Zoals ik al eerder zei, scouts laten elkaar nooit in de steek en jij bent nu een van hen. Ze gaan er voor jou zijn en ze gaan iets bedenken waardoor het voor jou ook leuk is. Je hebt al kennis met ze gemaakt, het zijn goede jongens en het kunnen allemaal goede vrienden van je worden. Die heb jij nodig!

    Dat jij een nieuw topic gaat starten is leuk. Ik hoop dat er dan ook anderen komen kijken en af en toe wat reacties plaatsen. Je zal het wel waarderen dat ik regelmatig reageer maar ik kan mij voorstellen dat jij ook wel eens een reactie van anderen wil zien, bijvoorbeeld van leeftijdsgenoten.

    Wat ik nu ga zeggen daar hoef jij je niets van aan te trekken want het is jouw topic, maar ik wil het je toch als suggestie meegeven.
    Om te beginnen zou ik een titel bedenken die interesse wekt, een click byte zoals ze dat op internet noemen. Bijvoorbeeld: Mijn leuke en spannende tienerjaren en Perthes. Ziekte in een titel nodigt niet uit, mensen houden niet van ziektes.
    Dat intrigeert en is ironisch tegelijk. Ik ken jou natuurlijk nu wel aardig goed, maar dat geldt niet voor iedereen. Ik denk dus dat jij je in dat eerste bericht even moet voorstellen. Je vertelt wie jij bent, hoe het gegaan is met dat luie oog, hoe je leven veranderd is, hoe jij nieuwe vrienden hebt gekregen en oude bent kwijtgeraakt, over scouting, over je nieuwe aandoening en wat dat met je doet. Dan kennen ze je gelijk en worden ze misschien nieuwsgierig naar hoe het verder met je gaat.

    Jij bent een slimme jongen, misschien had jij dat allemaal zelf al bedacht, ik hoop dus dat ik je niet beledigd heb.
    Door jouw verhalen ben jij iemand voor mij geworden en ben ik met je mee gaan leven. Het zou leuk zijn als dat ook voor anderen zo gaat worden als ze jouw verhalen lezen.

    Ik wens je veel sterkte en bedenk, je lichaam is druk bezig de fouten te herstellen, je oog en dat been. De dokter kan je vertellen wat je moet doen om het te helpen en dan komt alles goed. Jij hebt nog steeds een mooie toekomst waar je met vertrouwen naar uit kan kijken. Blijf volhouden en heb moed! Tot ziens in je nieuwe topic!

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • Dat dit er nu nog moest bijkomen is vreselijk. Dat is echt heel erg. Mijn been doet nu wel al terug wat minder pijn vind ik. Ik heb vreselijk schrik voor donderdag. Thuis zijn ze wel heel lief zelfs mijn zus.

    Ik ga morgen mijn nieuw topic starten, dit wordt opnieuw te groot. Ik ga het ziekte van perthes noemen want dit zit heel de tijd in mijn hoofd.

    Nu zondag mag ik al zeker niet naar de scouts. Wat er nog allemaal gaat volgen weet ik niet. Misschien donderdag. Ik weet niet of ik het wel zal willen weten.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • ik maak me wel heel ongerust en heb wel schrik voor donderdag. Wat ik heb gevonden op internet stelt me niet gerust. Ik denk dat dit 10 keer zo erg is als dat lui oog. Het is echt het ene na het andere.

    Gelukkig dat het thuis wat beter is. Ze zijn allemaal heel lief maar ook ongerust. Dat zondag afplakken is maar na de volgende controle binnen twee weken. Misschien dat het dan vlugger gaat. Ik weet niet goed wat dat nu gaat worden met die perthes en zo.

    wat ik allemaal las over perthes en wat dat is met behandeling lijkt me heel erg. Mijn ma zegt dat ik eerst moet zien wat de dokter zegt en niet te veel moet zien naar internet maar ik heb veel schrik.

    Ik ga een nieuwe topic starten. Denk dat ik het ziekte van perthes gaar noemen. Dit ding overvalt me wel. Ik voel me terug heel slecht.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • Hoe gaat het nu met je? Ik heb mijn bericht van hier boven nog eens doorgelezen en ik vind het te veel babbel babbel. De afgelopen dag heb ik over jou nagedacht en ik realiseer mij dat wat jou is overkomen iets heel vreselijks voor je is. Er is een beroemd schilderij van Edvard Munch, dat heet: De schreeuw. Jouw moeder kent het vast wel. Dat geeft een beetje weer hoe jij je nu moet voelen.

    Voordat je dat luie oog had (de bril) was je een vlotte populaire jongen die er goed uitzag. Met die bril was dat opeens allemaal weg, je zag er vreemd uit en je vroegere vrienden lachten je uit. Dat deed pijn, maar je bent er overheen gekomen en je hebt nieuwe, betere vrienden gekregen.
    Je bent ook bij de scouts gegaan en je kreeg weer zin in het leven en nu opeens dat met je been. Opeens stort weer je hele wereld in. Je schreef dat je moeder regelmatig bij je kwam kijken en ik begrijp wel waarom. Ze is bang dat jij jezelf iets aan doet.
    Voor jouw gevoel is je hele toekomst kapot. Weg leuke en spannende tienerjaren. Met je verstand weet je wel dat het allemaal goed gaat komen, maar hoe lang gaat dat duren en hoe gaan de komende jaren er uit zien?

    Volgende week ga je naar de specialist en dan weet je meer denk ik. Hij gaat een behandelplan opstellen. Het gaat lang duren, maar jij kan het aan, dat weet ik zeker. Er staan mensen om je heen die van je houden en je gaan helpen, op alle manieren die mogelijk zijn en die jij nodig hebt.
    Je hebt je ouders, je vriendin, je stoere vriend, allemaal houden ze echt van je en ze gaan er voor je zijn.
    Met die scouting lijkt het afgelopen te zijn maar ik denk dat ze gaan zoeken naar mogelijkheden voor jou om mee te kunnen doen. Scouts laten je nooit in de steek en jij bent nu een van hen. Jij gaat straks gewoon weer meedoen en ze gaan er voor zorgen dat het ook kan. Ze zijn jouw vrienden en ze gaan je er doorheen slepen.

    Je tienerjaren worden anders dan je gedacht had, maar niet slechter. Jij gaat ervaren wat echte vriendschap en ook wat echte liefde is. Je zal niet altijd gelukkig zijn maar je zal wel altijd je gelukkige momenten hebben. Hier op dit forum kun je af en toe lezen hoe eenzaam sommige leeftijdsgenoten zijn omdat ze niemand hebben die naar ze luistert, omdat ze gepest worden, omdat ze anders zijn en niet weten wat ze er mee moeten. Jij bent niet eenzaam, naar jou wordt geluisterd en er zijn armen die jou willen vasthouden als jij het moeilijk hebt. Heb vertrouwen, er is veel om voor te leven en veel om naar uit te kijken. Jij gaat het redden want jij bent sterk!

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • Beste jongen, Het zit jou echt allemaal niet mee. Ik heb het hele verhaal gelezen en je bent er nog niet klaar mee. Het positieve is dat het kan genezen en er is veel aan te doen. Ik denk dat het uiteindelijk helemaal over zal gaan maar de vraag is hoelang dit nu weer duurt.
    Die scouting zal voorlopig ook wel even voorbij zijn en dat is erg jammer. Het had mij nu juist zo leuk geleken als afleiding. Nu kun je niet eens meer lopen. Het is wel erg allemaal.
    In Wikipedia staat ook een interessante beschrijving van je ziekte. Het komt ook bij honden voor lees ik daar. De oorzaak ligt misschien in je genen maar dat is niet zeker. Je bent er wel een tijdje mee zoet, maar uiteindelijk gaat het over. Je moet het al een tijdje gehad hebben.
    Het gaat wel weer een heel traject worden. Het lichaam herstelt de schade zelf, maar er moet wel voor gezorgd worden dat het op de juiste manier gebeurt en daar kan de dokter voor zorgen.

    Ik weet niet wat ik zeggen moet om je te troosten, Ik heb erg met je te doen.

    Ik begrijp verder dat je goede oog nu continu afgeplakt moet worden omdat het beter is voor je slechte oog en omdat het goede oog daar geen last van lijkt te hebben. Het leek mij zo'n opluchting voor je dat je tenminste een dag in de week goed kon zien maar ik merk dat je het moedig accepteert. Omdat je hoopt dat je er dan eerder van af bent?

    Het is goed om te lezen dat het nu zoveel beter gaat thuis in de omgang met je ouders en je zus. Je bent echt een stuk volwassener geworden. Joodse jongens doen hun Bar Mitswa als ze dertien zijn. Ze zijn vanaf die tijd geen kind meer maar treden toe tot de mannenwereld. Om nu te zeggen dat je al een man bent is wat overdreven, maar het gaat wel die kant op.

    Het is fijn dat het thuis nu zo goed gaat en dat je zulke goede vrienden hebt. Je hebt ze nodig de komende tijd.

    Ik wens je veel sterkte en schrijf het maar van je af. De knuffels van je ouders en van je stoere vriend heb je nu echt nodig en ik vind dat je dan best even mag huilen. Daarna weer flink zijn, jij gaat ook dit winnen!

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • hier is de uitleg van wat ik zou hebben:De ziekte van Legg-Calvé-Perthes (LCP) is een aandoening van het heupgewricht die optreedt bij kinderen tussen de 3 en 13 jaar. De aandoening wordt ook wel juveniele osteochondritis of juveniele avasculaire necrose van de heupkop genoemd. De ziekte van Legg-Calvé-Perthes wordt genoemd naar drie orthopedisch chirurgen die bijna gelijktijdig in 1910 de ziekte ontdekten. Het is een aandoening die zich kenmerkt door een verstoorde bloedvoorziening naar de kop van de heup waardoor er een misvorming van de heupkop en de heupnek ontstaat. Hierbij is de bloedvoorziening een tijdje gestopt waarbij door afwezigheid van bloedvaten de heupkop volledig of gedeeltelijk afsterft. Het lichaam reageert hierop door nieuwe bloedvaten en cellen aan te maken. Het dode bot wordt afgebroken en opgenomen door het lichaam en tegelijkertijd wordt nieuw bot weer opgebouwd. Het bot is in deze fase erg afgezwakt waardoor kan het inzakken en er een misvorming optreedt. De mooie ronde vorm kan hierdoor verloren gaan. De aandoening duurt 2 tot 5 jaar. Meestal is maar één heup aangetast maar bij 10% van de patiënten treft de ziekte beide heupen. De ziekte komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes, in een verhouding van 4 tot 1.

    De eerste klachten zijn pijn in de lies en verstijving van de heup maar ook vaak pijn in de knie. De symptomen nemen toe bij belasting (springen, hurken, hardlopen, fietsen …). De patiënt zal meestal ook manken. De presentatie is sterk wisselend en hangt af van de ernst van de aantasting. De diagnose wordt gesteld aan de hand van een lichamelijk onderzoek, röntgenfoto’s van de heupen en een MRI-scan waarop in een vroegtijdig stadium de uitgebreidheid reeds kan vastgesteld worden.

    De behandeling in de acute fase bestaat uit rust en ontlasting van de heup door het gebruik van een rolstoel en krukken. Door de ontlasting hoopt men het inzakken van het bot te voorkomen waardoor de heupkop zich kan herstellen. Bij de behandeling wordt meestal ook gebruik gemaakt van tijdelijke tractie, kinesitherapie en een spreidbeugel. Sommige patiënten dienen een operatie te ondergaan waarbij de heupkop gekanteld wordt en zo beter in de kom past of een operatie waarbij de heupkom vergroot wordt door het aanbrengen van een extra stuk bot.
    De prognose is wisselend en hangt af van hoe goed de heupkop en heupkom in elkaar passen na de genezing. Hoe jonger het kind is, hoe groter de kans dat de heup zich helemaal kan herstellen. Verder is de uitgebreidheid van de misvorming met het al dan niet bewaren van een natuurlijke overdekking van de heupkop in de kom een belangrijke prognostische factor.


    13 jaar
    4 jaren geleden
  • het is echt hopeloos. Eerst dat lui oog en nu dit. Ik zie het even helemaal niet meer zitten.

    Vanmorgen had ik heel veel pijn vanboven aan mijn been en aan mijn knie en kon er bijna niet op staan. Mijn ma wou naar de spoed in het ziekenhuis omdat het zo pijn deed; ben dan naar de auto gepikkeld, en in het ziekenhuis heeft ze een rolstoel gehaald en zijn we naar de spoed gegaan. Gelukkig was het niet al te lang wachten tot de dokter kwam. Die onderzocht me en dat deed echt wel pijn. Hij zei dat ze radio's gingen maken. Dan was het lang wachten en kon ik onder zo'n machine. Daarna weer een eeuwigheid wachten en dan mochten we met de dokter naar een burootje. Hij zei we hebben het onderzocht en zei dat ik kennelijk de ziekte van Perthes heb. Ik had er nog nooit van gehoord. Dan heeft hij uitgelegd wat dat is, heel ingewikkeld om uit te leggen. Iets aan mijn heup. Het klonk niet goed. Ik ga straks de info op de site van het ziekenhuis gebruiken voor de uitleg, het is heel ingewikkeld en echt niet goed. Hij heeft dan gezegd dat we naar een speciale dokter moesten voor verder te zien, en heeft zelf gezien voor wanneer, als we het zelf deden zou het veel te lang duren voor een afspraak te krijgen. Zo kon het al volgende week donderdag. Hij heeft nu een briefje tot dan geschreven, ik moet thuis blijven en rusten en mijn been zo weinig mogelijk gebruiken tot donderdag, en pijnstillers nemen. ik ben nu terug thuis lig op de zetel. Het doet nog wel pijn. Ik ben heel ongerust en bang want het klonk allemaal niet goed. Mijn ma zei niet panikeren en zeker niet te veel op internet zien, we zullen zien wat ze donderdag zeggen. Maar ze ziet er ook bezorgd uit en komt heel de tijd kijken bij mij.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • jongen van 22 met mijn stoere vriend en met mijn vriendin is het helemaal zo: sommige dingen zijn anders met mijn vriendin dan met mijn vriend zoals je zegt. Het is echt zo tussen ons zoals je vertelde.

    Ik vind heel dat ooggedoe heel rottig maar ik kan er nu echt wel beter mee om. Vroeger was ik altijd boos, nu snap ik beter waarom het echt gaat moeten. T ga moeilijk zijn maar ik denk echt dat ik het kan doen met de hulp van thuis en mijn vrienden.

    Dat afplakken van mijn slechte oog was niet voor dat luie oog, maar om te zorgen dat mijn goede oog niet lui zou worden door het altijd afplakken. Dus normaal als de controle van mijn goede oog nu opnieuw goed is, moet mijn goede oog terug 24/7 afgeplakt worden zodat er terug heel de tijd geen licht of beeld meer inkomt. Niet leuk maar dat is beter voor mijn lui oog voor het contact met de hersenen. Ik snap nu ook waarom die buddy s bij de scouts gaan nodig zijn.

    Het gaat ook veel beter thuis. Ik was in het begin heel boos op mijn ma omdat ik van haar die pleisters moest dragen, nu snap ik dat beter en ben niet meer boos, en is het veel prettiger samen iets te doen. Ze is echt cool soms. Die grulijke tandengast was woensdag weer bezig dat er beter een klein plekje (klein in zijn ogen dan wel ik vond wat hij aanwees nogal groot) achter mijn oor wordt kaalgeschoren voor beter contact met de sensor en ze zei dat gaat niet gebeuren de rapporten zijn duidelijk en we gaan geen gat in het haar van mijn zoon scheren omdat er heel af en toe 15 minuten geen contact met de sensor was. Hihihi Afgang voor die gast.

    We praten thuis veel meer en zitten ook meer samen s'avonds en knuffelen en zo nu ik niet meer altijd boos ben.

    Dat been is minder. Mijn vriend was juist hier, t is veel wind maar we liepen toch wat in een rondje in de tuin en opeens kreeg ik heel veel pijn en hij moest me naar binnen helpen. Mijn ma wil naar de dokter één van de volgende dagen omdat ik het ervoor ook al eens een paar keer gehad heb. Het was een hele tijd gedaan maar nu heb ik het terug. De pijn is gelukkig al terug wat minder.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • Beste jongen, In het begin schreef je elke dag een bericht, soms wel meer dan een, en de laatste tijd deed je dat veel minder. Ik dacht bij mijzelf, het gaat de goede kant met hem uit, het drukt minder zwaar op hem. Nu merk ik dat je weer elke dag berichten schrijft. Is dat omdat je het er weer moeilijker mee hebt?
    Ik kan mij dat voorstellen. Nog jaren er mee te moeten lopen en voor jou is dat bijna een eeuwigheid. En nu ook nog misschien niet meer op zondag met je goede oog mogen kijken, dat maakt het allemaal wel heel erg moeilijk.

    Als ik zo lees over hoe het is bij jou thuis dan krijg ik de indruk dat jouw ouders erg rationeel zijn ingesteld. Jouw vader is de hele tijd bezig met regels, wetten, cijfers, en je moeder heeft die moderne kunst als passie. Met jou praten ze nu op een hele verstandige, rationele manier over hoe het is en wat nodig is en ze zorgen goed voor je.
    Wat ik mij dan af ga vragen is, wordt jij wel eens beetgepakt en geknuffeld? Mensen hebben dat soms nodig. Ze willen de warmte van een ander voelen en voelen dat er van ze gehouden wordt. Je knuffelt alleen iemand waar je echt van houdt, dus als je geknuffeld wordt dan houdt iemand van je.
    Bij jongensvragen schreef een jongen dat hij graag in de armen van een andere jongen wilde liggen. Er waren veel reacties van andere jongens die schreven dat ze dat ook zo fijn vonden.

    In het begin had je alleen die vrienden die fake vrienden bleken en toen kreeg je die vriendin en je stoere vriend die wel echte vrienden waren. Bij je vriendin in elkaars armen liggen dat durven jullie nog niet zo maar ik heb het gevoel dat jij en je stoere vriend dat wel doen. Dat is goed en dat is fijn.
    Jij en je stoere vriend hebben allebei een kruis dat jullie moeten dragen. Het is heel fijn als je dan wat warmte en troost bij elkaar kan vinden. Ik denk dat het vooral jouw stoere vriend heel gelukkig maakt en dat hij die tijd met jou nooit zal vergeten.

    Een andere zaak is die pijn in je been. Hoe dat komt en hoe dat voelt weet ik natuurlijk niet, maar je hebt al eens de fout gemaakt om een probleem te verzwijgen. Het kan iets onbelangrijks zijn, een verrekt spiertje of zo iets, maar dat weet je nooit. Als het niet over gaat of erger wordt dan moet je er echt even naar laten kijken.

    Soms ben ik bang dat ik niet zo veel te vertellen hebt als jij zo vaak een bericht plaatst maar het is weer gelukt. Ik wens je weer fijne dagen. Het is bijna zondag en dan mag je goede oog weer kijken. Ik hoop dat het niet voor het laatst is. Sterkte en veel plezier straks bij je scouting vrienden (met dat leuke petje)!

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • ja ik weet dat ik nog heel lang die dingen zal moeten dragen maar het is nodig. Ik heb het besproken met mijn ouders en het gaat de bril blijven want die bij lenzen al die dingen goed doen is echt nog niets voor mij. En we zijn ook overeengekomen dat er geen uitzonderingen gaan zijn en dat ik mijn pleister en die bril ook draag bij speciale dingen zoals een feestje of naar een pretpark of een fuif. Nu dat is wel voor later want nu kan dat niet. Het gaat doorbijten zijn maar we hebben het zo afgesproken en ik snap waarom het zo moet. Verstoppertje spelen heeft geen zin.

    Nee ik was s nachts niet stout; Net voor zulke zaken bij het wakker worden, naar het toilet en zo, moet ik 24/7 afplakken. En mijn bril licht op het nachttafeltje In het begin was dat lastig maar ik ben het gewoon. Dat pleister is lastiger met je oog open want dan wrijven je wimpers tegen de binnenkant van het pleister en dat voelt niet altijd ok.

    Er is veel kans dat ik na de volgende controle ook terug op zondag mijn goede oog moet afplakken. Het is echt een stom idee je goede oog altijd afplakken en dan heel slecht zien maar zo werkt het nu eenmaal. Dat snap ik wel.

    ja die welpenpet is wat dom, niemand van de grootste jongens in de tak die niet zo heel veel jonger zijn dan mij dragen dat graag, maar het is uniform, en de leiders hadden duidelijk gezegd dat ik het ook moest dragen, dus doe ik het gewoon lol. Eigenlijk ook wel grappig zo n uniform.

    Ik heb terug wat last van pijn in mijn been. Dat was een hele tijd over maar nu terug; ik ga er nog niets van zeggen (mijn ma wou vorige keer al naar de dokter) en zie wel of het opnieuw over gaat. Geen erg.

    we zitten veel op de zolder, soms met 3, soms met 2, en we doen af en toe samen terug zo een verkleedpartijtje met ons twee lol, dat is helemaal ok vind ik.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • Beste jongen, Ik begrijp heel goed dat jij het moeilijk hebt met die bril en alles er omheen. Het lijkt mij ook niet echt leuk dat je de hele dag zo wazig ziet terwijl je weet dat je ook scherp kan zien, al is het dan maar met een oog. Het is een groot offer dat jij moet brengen en net als je ouders en die anderen vind ik het moedig dat je het doet.
    Jouw stoere vriend lijkt stoer vanwege de kleren die hij draagt maar eigenlijk denk ik dat het van binnen een hele lieve jongen is. Stoerheid zit van binnen, niet van buiten. Het heeft te maken met doen wat nodig is al is het moeilijk. Met eerlijk zijn al geeft het je problemen. Met er zijn voor anderen al is dat soms lastig voor jezelf. Zo bekeken ben jij een stoere jongen. Je wil het niet, het moet, je begrijpt het en je doet het.
    Jij hebt als mens een grote stap gedaan. Jij bent aan het groeien naar volwassenheid. Jouw zus doet niet aardiger omdat zij veranderd is, ze doet aardiger omdat jij veranderd bent.

    Die bril, daar zal je nog wel een tijdje mee moeten blijven lopen maar ik weet dat jij het aankan. Ik denk dat je hersenen in de gaten moeten krijgen dat het luie oog ook belangrijk is. Ze moeten zich aanpassen en dat gaat altijd langzaam. Misschien, als ze het eenmaal in de gaten hebben dat het dan steeds sneller zal gaan. Vraag dat maar eens als je weer naar de oogkliniek gaat.

    Je schreef eens dat je niet kon slapen en dat je toen een berichtje bent gaan schrijven. In bed heb je natuurlijk geen bril en geen pleister, dus ik vroeg mij af of je toen stout geweest bent en zonder bril hebt zitten typen. (Ik zal het niet verklappen).
    Als je pet draagt met een grote klep dan kan je die zo opdoen dat ze je bril niet goed zien. Misschien scheelt dat. Je welpen pet heeft maar een klein klepje, maar het leidt wel af van je bril.

    Ga in het weekend maar weer eens logeren bij je vriend. Dan kan je op zolder weer naar oude series kijken en verkleedpartijtjes houden. Kijken waar je de straat mee op durft.
    Eerst weer naar school en dan weer vrije dagen. Maak er wat van!

    Heb een gezellige week en kijk maar uit naar zondag als je weer scherp kan zien.

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • en ja er zijn ook wel goede dingen hoor al geef ik dat moeilijk toe. Mijn vrienden die me vroeger een eikel vonden. En het gaat thuis nu ook al wat beter. En zonder dat oog had ik zeker niet aan scouts gedacht. Benieuwd hoe dat nu gaat lopen. Zelfs mijn zus doet eigenlijk minder naar. En ik weet nu wie de echte eikels op school zijn. Op school valt het intussen mee. Sinds ik die taststok gebruik, ook daar tegen het vallen, durft niemand meer onnozel te doen of uit te lachen. Ik hoop dat dat oog nu ook echt beter wordt, ik merk er nog niet veel van zelfs al zeggen ze dat het altijd iets beter is.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • ik vind hoe je er uitziet toch wel heel belangrijk. Maar het is jammer genoeg nodig. Online zie je al die kinderen een pleister hebben en ook veel een dik brilglas. En ik dus ook. Maar ik ben natuurlijk een stuk ouder. Ik vind dat heel moeilijk maar het gaat al wel wat beter. Tot voor kort praatte ik er alleen hier over en begon ik thuis te roepen gewoon, en nu niet meer. En ik durf al wel meer en meer, en misschien ga ik het zo gewoon worden dat ik alles ga meedoen zoals mijn ma zegt. Paar weken geleden zou ik heel boos geworden zijn als ze dat zeiden, ik was heel veel boos, en nu veel minder. Het blijft heel moeilijk dat wel, er zo uitzien. Maar ervoor wou ik die dingen gewoon weg, nu hoop ik gewoon dat ik me er wat beter bij ga voelen dat ik die dingen nog heel lang moet dragen. Het gaat dus wel al iets beter.

    En ik hoop ook dat ik binnen een paar maanden iets beter ziet, want dat is lastig. Ik zie de dingen wel staan hoor, wel heel wazig, maar zie niet putten en bultjes en heel slecht kanten en afstapjes, en ben een paar keer gevallen, dus gebruik ik nu zo n taststok en dat is lastig en valt op. De les zelf is wel leuk. Nu meestal loop ik met mijn vriendin of mijn vriend en dan is het niet nodig.

    Het leuke van dat scoutsuniform is dat dat opvalt en mijn oog dan minder opvalt vind ik lol. Misschien moet ik altijd maar rare kleren en petten dragen. Grapje.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • Beste jongen, Ik begrijp dat je af en toe nog wel eens in de put zit en een hekel hebt aan dat gedoe met dat oog, maar ik vind toch dat je vooruit gaat. Wat ik heel mooi vind is dat jij zo'n volwassen gesprek hebt gehad met je ouders.
    Het ging niet meer van jij moet dit en jij moet dat, maar jullie hebben redelijk met elkaar gepraat en ze hebben je uitgelegd waarom het allemaal is. Ze nemen je dus heel serieus, niet meer als een kind. Wees maar blij met zulke zorgzame en verstandige ouders.

    Het is niet dat petje, maar de rest van het uniform wat ik wel stoer vind. Misschien dat dat petje jou wel heel schattig staat, maar dat bederft het stoere misschien een beetje. ;-) Nog even volhouden en dan mag je straks naar de verkenners en dan kan je het petje aan de muur hangen op je kamer.

    Je vindt jezelf er stom uitzien, maar daar gaat het niet in de eerste plaats om in het leven. Als ik jouw verhalen lees dan krijg ik de indruk dat jij een leuke slimme jongen bent. Dat is wat blijft en die bril dat is maar tijdelijk. Dat moet je in gedachten houden. Als je zestien bent dan beginnen de meesten pas serieus op zoek te gaan naar verkering en fuiven. Misschien ben je er dan al van af.
    Kijk naar al die mooie en leuke dingen die je nu hebt. Zou je die zonder die bril ook gehad hebben? Leg het mooie en het vervelende op een weegschaal en kijk wat het zwaarste weegt.
    Die bril wil je kwijt en die gaat ook weg, maar die andere dingen die blijven.

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • Stoer is zo n welpenpet nu niet bepaald. Is donkergroen met gele biesjes, wel wat kinderachtig, en de meeste derdejaars dragen het tegen hun zin. Maar het moet, en ze hadden het ook op voorhand gezegd dat ik het ook moest dragen, dus ga ik me niet aanstellen. Het leuke is dat ik daar niet meer heel anders voel dan de rest ook dankzij dat rare uniform. vroeger wou ik anders zijn maar nu helemaal niet meer.

    Blij ben ik niet. Zeker niet maandag want dan is het terug slecht zien met mijn goede oog afgeplakt. Maar ik heb lang gepraat met mijn ma en pa gistermiddag. Mijn ma heeft uitgelegd wat er allemaal moest met contactlenzen en dat is echt nog niets voor mij. Maar die bril is ook echt afschuwelijk. Maar wel nodig zei mijn ma en ze zei herinner je in het begin durfde je bijna niet buiten met dat pleister en nu doe je al heel veel met die dikke bril (de eerste keer dat ze 'dikke' toegeeft) en pleister en zelfs een witte stok. Binnen een paar maanden gaat het nog meer gewoon zijn en ga je ook beginnen wat beter te zien. Dat gaat traag zijn maar wel komen. En je gaat meer en meer gewoon worden aan die pleister en dat grote oog, en de anderen ook. En mijn ouders hebben uitgelegd waarom uitzonderingen geen goed idee zijn als je die dingen nog lang moet dragen. Want wat de dagen nadien of als je terug afspreekt? Ze zeiden het gaat soms nog lastig zijn want er gaan nog domme reacties zijn maar dat ik sterker ga zijn. Ik moet wel zeggen dat het feit dat gasten zoals die leider van de scouts het sterk vinden zoals ik het doe wel helpt om mezelf niet enkel een stomme idioot te vinden. Het blijft er natuurlijk stom uitzien. Mijn ouders zeggen niet stom, wel anders, en je gaat dat helemaal gewoon worden. De ODM en die sensor gaat nog wel een hele tijd blijven, want het vroeg veel gedoe om het te gaan doen, en dat kan niet zo maar stoppen, en ze vinden dat het goed is om me te helpen het zo lang te laten volhouden. Ik hoop het want ik heb het nog heel moeilijk hoe ik eruitzie met dat pleister en dat ene afschuwelijk dikke glas met reuzenoog. Ik kan het me nu nog niet voostellen zo naar een fuif of afspreken. Raar idee dat dat normaal zou gaan voelen. Maar ik voel me wel al minder onnozel nu zovelen vinden dat ik juist moedig ben, en ik ben zelfs een klein beetje trots op mezelf.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • Wat een verhaal heb je weer geschreven. Sinds je luie oog ben je in een wonderbaarlijke wereld terechtgekomen met allerlei interessante mensen en spannende dingen. In het begin van je verhalen was je boos en zat je in de put maar nu lees ik allerlei leuke dingen en ben je optimistisch en gelukkiger. Het gaat echt de goede kant op en ik vind nog steeds dat jij deze verhalen moet bewaren voor als je volwassen bent. Er zit een boek in en misschien ook nog wel een film. Je verhaal is heel authentiek zoals dat heet. Zoals je nu, als iemand van dertien, bijna veertien, er tegenaan kijkt, zo kijk je er straks als je volwassen bent niet mee naar. Ik vind het prachtig.
    Dat je de dingen die je bij de scouts doet soms wat kinderachtig vind begrijp ik wel, eigenlijk ben jij er iets te oud voor en ik denk dat jij ook wat voorlijk bent voor je leeftijd. Gewoon meedoen en dan hebben jullie allemaal plezier. Mooi dat het op zondag is, dan kun je tenminste alles goed zien omdat je goede oog weer zijn vrije dag heeft. Volgens mij zou je die bril dus wel thuis kunnen laten maar ik denk dat je moeder dat niet goed vindt, bang dat er iets gebeurt.

    Iedereen waar jij mee te maken hebt lijkt wel blij met hoe het nu gaat. Je ouders zijn blij, jouw stoere vriend en je vriendin zijn blij, en zelfs je nuffige zus is blij met die jongen met die lange haren die jouw leider is, en jij bent ook al blij met alles.
    Toen je schreef dat je zus naar jullie toe kwam om eens gezellig met "die gast met lange haren" te babbelen moest ik erg lachen. Cupido heeft zijn pijl afgeschoten blijkbaar. Volgens mij heb jij nu best een leuk leven.

    Je schrijft dat je in de oranje groep bent ingedeeld en niet in de bruine. Gelukkig maar, "ik zit in de bruine groep" klinkt toch een beetje raar. Die pet die je daar draagt lijkt die op de petjes die de neefjes van Donald Duck dragen? Zo ken ik ze van hier. Ik heb eens gegoogled op scouting uniform en volgens mij staat het best goed. Het ziet er wel stoer uit vind ik.

    Was weer heel leuk om te lezen. Doe je best en wees gelukkig met al die leuke en aardige mensen die jij nu je vrienden mag noemen. Je gaat leuke dingen met ze doen en een heleboel nuttige dingen leren.

    22 jaar
    4 jaren geleden
  • al bij al een goeie dag. En we gaan ook wel andere dingen doen dan spelletjes. Naar het bos, ook dingen leren sjorren, en van die dingen. Het uniform dragen valt ook wel mee, iedereen draagt bij deze scouts een korte broek, ook de oudere gasten. Die pet is wel wat heftig maar bijna alle jongens hier bij onze tak droegen er 1, het zou stom zijn dat ik het niet draag en het moet eigenlijk ook. Past bij mijn kapsel lol. Dus volgende week opnieuw naar de scouts.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • vanmorgen wel wat zenuwachtig, heel vroeg wakker. Ik bedacht wel dat het zien niet echt een probleem zou zijn want vandaag plak ik mijn slechte oog af. Ik zie natuurlijk maar aan 1 kant maar wel de goeie, en je ziet door het dikke glas gewoon een groot uitgevallen ODM maar geen reuzenoog lol. Het uniform voelde raar: korte broek, t shirt, trui (jeukt wel wat), de groepsdas (mijn vriend had laten zien hoe te plooien, met een punt achteraan), de kousen (twee paar) en die hoge stappers, natuurlijk die pet. Mijn ma had ook nog een legerachtige canvasjas met camoprint gekocht 'om mijn goede jas niet te verknoeien'. Zag er wel raar uit, mijn pijpen kwamen amper onder die jas uit, zodat het soms leek of ik geen broek aanhad lol. Dat uniform valt wel op. Wat stoer en kinderachtig tegelijk. Het zag er vreemd uit, net of ik een ander was. Mijn vriend ging mee tot bij het terrein, hij had wel geen scouts want met die kleine groepjes was alles in stukken verdeeld en hij ging op een andere moment. De leider met het lange haar stond al klaar niet ver van het terrein en we moesten wachten tot we er allen tien waren en dan gingen we naar een stuk achter op het terrein. Daar moesten we op een rij staan, hij zei normaal is het nu vlaggengroet, maar wij houden nu onder ons 10 formatie. Hij zei wat we gingen doen, ook nog eens de regels met corona, en dan kregen we een bladje en moesten we een ochtendlied zingen, iets stoms over de zon die opkomt. Gelukkig was die zon er want in het begin zo vroeg had ik koude benen met die korte broek lol. Dan moesten we in een kring zitten en onszelf voorstellen. Er waren wel weer vragen over het pleister en zo. Ik had er geen zin in maar die blonde leider zag het en gaf uitleg (hij wist het wel heel goed) en zoals hij het uitlegde begon ik me bijna trots te voelen hoe ik het deed met dat oog, en helemaal geen freak. Die gast is echt OK. En de meeste gasten waren onder de indruk, wel nieuwsgierig maar geen venijnige vragen. Dan zijn we in 2 groepjes van 5 jongens verdeeld, een oranje (ik ook) en een bruine, en we kregen kleurdriehoekjes die we na de vergaderingen mochten meenemen om op onze trui te laten naaien; Daarna kreeg ik een buddy (veel wilden het doen) voor vandaag, maar het was niet zielig of zo. Dan waren het spelletjes, een paar tussen oranje en bruin, wel wat stom maar ook wel ok. Had geen hulp nodig hoor. Het duurde maar tot net voor de middag. Dan was er nog een formatie (op een rij) met zo'n stom lied en moesten we iets over een wolf nazeggen. Volgende week is het een tocht naar het bos. Die gast ging dan zien voor mijn groeps t shirt en tja, daar kwam mijn zus langs lol. Met dat oeverloos gebabbel van haar met die gast heb ik niet op haar gewacht om naar huis te gaan.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • mijn pa vroeg hoe het was geweest. Ja sommige dingen waren wat stom, die liedjes, zo in formatie staan; de spelletjes waren tegelijk wat stom en leuk, het leuke was dat je niet moest nadenken , of denken wat gaan de anderen denken, gewoon meedoen. Ik haat normaal uniformen, maar het voelde wel ok, ik voelde me zo minder anders omdat iedereen hetzelfde droeg. En toen die gast het uitlegde over dat oog voelde ik me eindelijk eens niet als een freak met die bril en pleister, was ik min of meer trots op mezelf. Mijn pa zei dat ik dat moest zijn , dat hij ook trots is. Dat ik er misschien wat anders uitzie, maar dat ik best trots kan zijn, en zeker niet beschaamd moet zijn over mezelf zoals ik nu ben en uitzie. Hij zei we willen geen uitzondering wanneer ik ergens naartoe ga, gewoon altijd met bril en pleister , want ik moet geen verstoppertje spelen, en gewoon kunnen laten zien hoe ik ben, want ik ga dat nog een hele tijd moeten doe, en hij zei dat ik trots op mezelf mag zijn. Hij zei ik snap het is niet gemakkelijk, maar als je het zo doet ben je het het vlugste gewoon en ben je het binnen een paar maanden gewend en zal ik er heel wat minder verlegen om zijn. En hij leek het echt wel te menen toen hij zei dat hij trots was. Vandaag voelt wel goed.

    13 jaar
    4 jaren geleden
  • Dag padvindertje! Je bent weer heel druk bezig geweest zie ik. Een heel verhaal weer.
    Die scouting in Belgie is een serieuze zaak merk ik. Voor je ouders een hele geruststelling dat ze jouw begeleiding daar zo goed aanpakken. Misschien dat het wat minder is dat je de eerste maanden met de jongere jongens moet meedoen, maar je hebt al zo veel moeten slikken de laatste tijd dat je daar ook wel mee kan leren leven.

    Ik denk dat je door die ervaringen van binnen ook een ander mens bent geworden en ik denk een beter mens. Je hebt nu ook echte vrienden en echte vriendschap leren kennen. Dat zijn de goede dingen die dat oog je gebracht heeft. Daar heb je denk ik de rest van je leven voordeel van. De mensen waar jij straks mee omgaat als je volwassen bent zullen jou aardiger vinden dan wanneer jij dat haantje was gebleven.

    Het lijkt er op dat ze je daar een beetje als een gehandicapte behandelen, maar dat ben je natuurlijk niet. Als je die bril en die pleister afdoet ben je weer die gewone knappe bijdehante jongen van vroeger. Misschien dat je wat onhandiger bent als het om scoutingsactiviteiten gaat, maar je bent natuurlijk wel een paar jaar voor op de andere welpen als het om de rest gaat en dat zullen ze heus wel zien en respecteren.

    Ik vond het leuk om te lezen dat die scoutingleider van jou zoveel indruk heeft gemaakt op je zus. Als die leider echt geinteresseerd is dan heb jij daar voordeel van moet je maar denken. Hij gaat geen ruzie maken met de broer van het meisje waar hij belangstelling voor heeft, integendeel! Misschien dat jouw zus ook aardiger tegen jou gaat doen. Allemaal mooie dingen.

    Veel plezier maar bij de scouts, we horen het allemaal vast wel! Was weer plezant om te lezen!

    22 jaar
    4 jaren geleden

Plaats een reactie

Je kunt niet meer reageren. Deze discussie is op 10-12-2021 om 01:00 gesloten.

Anoniem en gratis hulp of advies?

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Op JouwGGD.nl vind je betrouwbare informatie over gezondheid, relaties, lichaam, seks, gevoel, alcohol roken drugs en media. De informatie is gecheckt door (medische) professionals.

Lees meer over Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Bekijk ook

Online zelfhulptraining - Wie ben ik?

Weet jij wie je bent? In deze online training leer je hoe jij denkt, doet en voelt. Wat is jouw identiteit?

Lees meer over Online zelfhulptraining - Wie ben ik?

Ben jij digitaal in balans?

Scrollen, liken, appen, swipen, gamen en bingen: (online) media lijken onlosmakelijk verbonden met je offline leven. Heb jij het allemaal onder controle? Doe de zelftest

Lees meer over Ben jij digitaal in balans?

Vriendschap

Wil je graag andere jongeren ontmoeten, maar vind je dat lastig? Geef je leven een sociale boost, kijk eens op join-us.nu!

Lees meer over Vriendschap