Hey, misschien kun je een keer bij het avondeten bijvoorbeeld op een subtiele manier zeggen dat je soms het bord op school minder goed kan lezen of misschien als je dat niet kan dat je de ondertiteling op de tv niet zo goed kan zien. Je kunt dan kijken hoe ze reageren. Of je zegt gewoon dat je de laatste tijd merkt dat je soms dingen slecht kunt lezen of dat je waziger ziet. Als je dat lastig vindt, kun je ook altijd een brief schrijven met daarin wat je wilt zeggen en dat geven, of je maakt een video boodschap en laat dat zien aan je ouders

Dat is het lastige. Hetgeen wat goed voelt is gewoon zo blijven rond lopen. Maar hetgeen wat verstandig is is een bril nemen.

En lijkt mij nog makkelijker met bril over straat te lopen dan er thuis mee te zitten. Daarom baal ik ervan dat lenzen geen optie zijn denk ik. Want die had ik thuis kunnen gebruiken zonder dat iemand het ziet.

Maarja ik weet dat ik de stap wil zetten aangezien het anders lastig wordt op school omdat ik rekening moet houden waar te gaan zitten. Maar weet niet hoe ik er voor moet uitkomen richting mijn ouders.

Heyy, ik snap je angst niet zo goed. Ik heb zelf nu 4 jaar een bril, maar ben gewoon naar de opticien gelopen en een afspraak gemaakt. Een bril of lenzen nemen heeft niks met falen te maken, je kunt er zelf namelijk bijna nooit wat aan doen. En als je op straat om je heen kijkt dragen zoveel mensen een bril of lenzen. Ik denk dat niemand het raar gaat vinden als je een bril moet dragen, het is alleen maar fijner voor jezelf want dan zie je weer scherp.

Ik begrijp je helemaal maar je bent niet mislukt niemand is mislukt iedereen heeft wel iets waar het minder in gaat doe gewoon wat je zelf wilt en trek je niks aan van anderen doe waar jij je goed bij voelt en wat verstandig is ookal is het niet makkelijk want dan krijg je vanzelf begrip en er is niks mis met een bril of een tussen oplossing is dat je die bril alleen thuis draagt zodat niemand het ziet en je kunt gerust toegeven daar is niks mis mee