Dag TS, Het valt mij op dat jij een erg negatieve kijk hebt op het leven. 40 jaar ongeschoold werk doen dat lijkt je helemaal niets en als er voor jou niets anders is in het leven dat je blij kan maken dan begrijp ik dat wel.
Als je iets doet in het leven wat je eigenlijk niet zo leuk vindt dan doe je dat ergens voor. Bijvoorbeeld omdat je een relatie hebt, een kind misschien waar je van houdt en waarvoor jij wilt zorgen. Of bijvoorbeeld als je een bepaalde passie hebt zoals iets willen hebben, een boot, een auto, of iets willen doen wat geld kost.
Elke week komt hier de vuilniswagen voorbij met mensen die de containers pakken en legen in de vuilniswagen. Doordeweeks zie ik bouwvakkers bezig aan het renoveren en verbouwen van een luxe villa die ze zelf nooit kunnen betalen.
Je kan zeggen, dat soort dingen ga ik nooit willen want vervelend stom werk. Je kan ook zoeken naar werk waar je mensen mee helpt of blij maakt. Daar wordt jij zelf ook blij van. Je kan ook vrijwillig iets gaan doen zoals begeleider worden voor jongeren bij een sportclub of iets dergelijks wat je misschien leuk vindt of gaat vinden.

Het eerste wat jij dan moet doen is een studie oppakken. Hoe meer je kan, hoe meer kans dat jij hebt op werk dat je leuk vindt en jou de baas over je eigen leven te laat zijn. Wat interesseert jou? Natuur? Techniek? Mensen? Kunst? Avontuur? Als je weet waar je misschien plezier in zou kunnen hebben, dan kies je iets in die richting.
Niets willen en maar werkloos rondhangen geeft grotere kans op een vervelend leven dan werk doen wat je misschien niet echt aantrekt, maar je groeit daar uiteindelijk vanzelf in en dan ga je het misschien wel leuk vinden.

Als je het goed vindt wil ik nu iets tegen S zeggen want die ken ik al zo lang. En jij, ga wat doen!!!!

Dag S, leuk om eens wat van je te horen en fijn dat het goed gaat met je studie. Je zegt dat ik mede de aanleiding ben geweest om het te gaan doen en dat geeft mij wel een verantwoordelijkheid. Zou het niet lukken dan zou ik mij schuldig voelen. Gelukkig gaat het dus goed.
Met je broer gaat het ook goed en dat vind ik fijn want het is een geweldige kerel. Jullie hebben een vaderprobleem. Iemand in mijn familie heeft lang bij de vrijwillige brandweer gezeten en ik weet dat de kameraadschap daar heel sterk is. Jouw broer is de jongste daar en al die mannen zijn als vaders voor hem. Ze doen daar alles voor elkaar.

Jij wilt naar de Efteling en dat is leuk, met je lief neem ik aan. (Een man alleen wordt daar met argwaan bekeken).
Ik heb letterlijk jarenlang hier gediscussieerd met een jongen die als droom had achtbanen ontwerpen. Hij ging een opleiding volgen maar hij zat met allerlei problemen. Hij werd depressief, wilde steeds maar dood, zijn vriendin kon er niet meer tegen en verliet hem en dat maakte het nog erger. Steeds moest ik hem wegtrekken van het graf en tenslotte kwam er een crisis, "dit weekend zou hij het doen". Via de school zijn zijn ouders gewaarschuwd en het resultaat was dat hij niet meer naar school hoefde en full time bij de Efteling ging werken bij de attractie 'Raveleijn', als gastheer.
In zijn laatste post leek alles goed te gaan. Hij had plezier in zijn werk en een nieuwe vriendin. Hij verlangde nog wel naar de dood, maar niet zo erg meer. Ik hoop echt dat hij er nog is, maar dat weet je nooit natuurlijk.
Het grootste deel van zijn verhaal vind je onder het Topic: "Welke keuzen?" in het forumdeel Studie.

Nog even dan begint je studiejaar weer. Veel succes!

Dag TS,

tsja, het is een kwestie van keuzes te nemen ...
De grote vraag is: wat interesseert u het meeste? En dan gaat ge voor die keuze. Welke is uw hobby; kunt ge vandaaruit voortvloeiend daar een 'job' uit gesneden krijgen. Of zijn er dingen, beroepen, waar ge bij kunt weg dromen, dingen die ge echt graag zoud willen doen? Natuurlijk, ge zult er waarschijnlijk voor moeten werken en studeren.

Zelf zie ik het helemaal zitten, en ben tevreden over mijn keuzes.
Technisch onderwijs gedaan, alhoewel dat niet helemaal mijn ding was. Dus na het zesde, de keuze gemaakt om iets te doen wat me wel interesseerde. Als weekend- en vakantiewerk was ik bij een loonwerker. Heel erg plezant! en ge moogt met super zware machines omgaan; dat wilt iedere jongen toch, niet? Maar een paar personen, waaronder broer en hier H van op het forum, moedigden me aan om verder te reiken dan dat. Dus de grote vraag; wat zou ik graag doen? Na veel opties is het archeologie geworden. Niet simpel voor iemand die elektro-mechanica gedaan heeft! Maar omdat het me zó interesseert, is die extra moeite omgezet in 'geslaagd van de eerste keer'. Geen herexamens, alhoewel het nipt was voor sommige vakken. Zoals de studiebegeleider zei: "we zien dat het ritme van studeren niet naar uw gewoonte is, maar we zien ook dat gij u er heel hard voor inzet." (Behalve voor een paar zaken die ik complete onzin vind :-) . En de leerkracht is het halvelings met me eens).
Hoe, zo een studie te betalen? Voortgevloeid uit de hobby: het zwemmen! Vanaf mijn zeventiende begonnen met cursus voor redder, geslaagd, en een paar avonden per week verdien ik zo mijn kot-kosten terug. En het zwemmen was ook weer een keuze, want broer en ik moesten na de vechtscheiding thuis kiezen tussen scouting of zwemmen, want beide hobby's doen ging niet meer.
En als archeologie ten slotte niet haalbaar is? Bij de loonwerker kan ik altijd terecht (plezant genoeg!), en als redder kan zelfs ook de kost verdiend worden.

Op persoonlijk vlak zit het ook goed. Al redelijk vroeg bewust van mezelf dat ik 'voor de jongens ben'. En omdat ik met mijn vriend wil samen zijn, ook vroeg uit de kast gekomen. Ook weer een harde keuze, maar eentje waar helemaal geen spijt voor is. Had ik die keuze niet gemaakt, dan was ik misschien voor altijd alleen en droevig geweest.
Mattias heeft ook zo een keuze gemaakt: ook hem zei de technische opleiding minder en hij ging dan ook voor zijn grote droom: brandweerman! En ik ben trots op mijn grote broer die nu mensenlevens red!

Lang verhaal kort: als ge wilt streven naar tevredenheid, dan moet ge durven om beslissingen te nemen, om er voor te gaan, om er voor te werken en studeren. En dan gaan die veertig of vijftig jaren 'werk', heel plezant zijn. Of ja, zo zie ik het toch :-) .

Groetjes, en succes met uw keuzes.
S.

Jawel, ik vind persoonlijk school wel leuk en denk dat studeren ook leuk wordt. Ik vind ook veels te veel interessant dus moet een knoop gaan doorhakken volgend jaar. Maarja, daarna vind ik vast wel een leuke baan.

Wat jij misschien kan doen is zoeken naar iets wat jou leuk lijkt en leren tot je dat kan doen. Het maakt niet uit hoe ver je bent, je kan altijd doorleren en als je het ook echt wil gaat het ook lukken...