Zou het misschien te maken kunnen hebben met je uitstraling?

Uit eigen ervaring: als ik aan de kassa van de supermarkt boos en ge-ergerd ben, maar zonder iets te zeggen, dan reageren de kassiers bot. Als ik vriendelijkheid naar hen uitstraal zonder iets te zeggen, dan glimlachen ze. Het heeft te maken met de intentie die ik naar hen uitstraal.

Ook: als er om andere redenen donkere wolken boven mijn hoofd hangen (vb. sombere bui, pijnen, tegenslag gehad,...), dan zijn de mensen in mijn omgeving niet vriendelijk tegen mij. Wel beleefd en hoffelijk, maar ze glimlachen niet.

Als ik heel opgewekt en gelukkig ben, glimlacht iedereen rondom mij wel.

Maar anderen kunnen natuurlijk zelf ook een moeilijke dag hebben, of opgeslorpt worden en introverteren door hun problemen. Dus het kan ook aan hen liggen.

Dus het heeft mogelijk te maken met je uitstraling: de donkere wolken rond je hoofd, of de gouden glans? En welke gevoelens en intenties je naar anderen toe uitstraalt? Dus op spiritueel vlak.

En ja, sommige mensen hebben uit zichzelf een soort "vieze uitstraling", zonder dat je daar een precieze reden op kan plakken. Terwijl anderen dan weer een cleane, mooie uitstraling hebben. Ook weer spiritueel, niet lichamelijk. Soms heb je lichamelijk beeldmooie mensen die toch een vieze spirituele uitstraling hebben, en omgekeerd.

Ik zeg niet dat het dat is bij jou. Maar misschien kan dit toch ook meespelen?

Het kan ook dat je je eigen gevoelens projecteert op anderen. Als je in een sombere bui bent, lijkt alles en iedereen somber. Of een mix van al deze dingen.

Wat je daaraan kan doen: bewust vriendelijkheid uitstralen naar anderen, ook zonder woorden. Hoffelijk en taktvol zijn (helpt altijd). Je levensinzicht en spiritualiteit verhogen door Oosterse wijsheid te studeren, en dat soort dingen?

Heel herkenbaar. Bij mij kwam er uiteindelijk een diagnose ASS uit. Nu ik weet dat ik autistisch ben, is het voor mij veel makkelijker om om te gaan met die mensen die mij kennelijk niet kunnen begrijpen.

Tsja ik denk toch dat je dingen interpreteert. Overigens zou ik het het heel vervelend vinden als ik met iemand praat die dan gaat vragen waarom ik vies kijk. Zeker als dit mijn gewone blik is. Heb je misschien iets van autisme? Dan kunnen sociale situaties lastig zijn en het interpreteren van gedrag ook.

Dag meisje, Je vertelt dat je geworsteld hebt met sociale contacten en gepest bent. Mensen die (veel) gepest zijn gaan vaak leiden aan een negatief zelfbeeld. Ze hebben het gevoel niet zo veel waard te zijn en in contacten met anderen zijn ze extra gevoelig voor signalen die hun gevoelens van minder waard zijn bevestigen.
Jij hebt contact met mensen en behalve het verbale contact, het praten, geven mensen dan ook non-verbale signalen af, lichaamstaal.
Jij neemt die signalen waar en geeft daar je eigen interpretatie aan. Jammer genoeg interpreteer je die dan als negatief.

De mensen waar jij die contacten mee hebt bedoelen dat meestal niet zo en als jij ze dan er op aanspreekt dan begrijpen ze niet waar je het over hebt. Waarschijnlijk gaan ze zich dan afvragen of jij misschien wat paranoide bent en dat maakt het alleen maar erger. Jij wordt dan dat meisje dat zo eigenaardig reageert en contact met jou geeft dan een bepaalde spanning. Voor jou zijn die contacten ook stressvol omdat je maar zit te letten op die negatieve signalen van de ander.

Wat moet je er nu aan doen? Je zegt dat je een verleden had met problematische sociale contacten. Was je misschien erg verlegen of zo? Mensen met autisme in zich hebben ook vaak problemen met sociale contacten. Hun spiegelneuronen werken niet goed. Spiegelneuronen in je hersenen maken dat jij bij contacten met anderen non-verbale signalen herkent. Je voelt de emotie van de ander in jezelf. Die spiegelneuronen maken dat jij empathie kan ervaren, mee kan voelen met die ander. Dat kan alleen als de non-verbale emotie goed overkomt. Jij voelt wel, maar blijkbaar niet altijd correct.

Mensen die wat moeite hebben met die emotionele empathie kunnen dat vervangen door rationele empathie. Jij doet dat als het ware ook, maar je trekt waarschijnlijk vaak de verkeerde conclusie.
Probeer je in het vervolg eens blanco op te stellen bij een sociaal contact. Concentreer je op waar dat contact over gaat en niet hoe die ander kijkt of doet. luister in de eerste plaats naar wat die ander jou vertelt. Ga er van uit dat niemand er op uit is om vervelend naar jou te doen. Vervelend doen naar andere mensen kost namelijk veel te veel energie. Iedereen gaat liever ontspannen met de ander om, daar moet jij van uitgaan. Jij wil dat zelf ook.

Je hebt geen waanbeelden of hallucinaties, je bent alleen bevooroordeeld in je ontmoetingen met anderen. Je verwacht beoordeeld te worden en je gaat daar op zitten letten terwijl het heel ergens anders om gaat. Iemand wil je iets vertellen of vragen of wat dan ook. Daar moet je op reageren.
Niet iedereen is je vriend, niet iedereen is aardig, maar dan ben jij gewoon zakelijk in dat contact en ga je jezelf niet kwellen met waarnemingen in het gedrag van die ander die misschien op iets negatiefs wijzen. Dat is het probleem van die ander, niet jouw probleem en daar ging dat contact niet over.

Ontmoet je mensen, praat je met ze, wees vriendelijk en glimlach. Jij bent een aardig iemand en als jij iemand ergens een plezier mee kan doen dan doe jij dat graag. Heeft iemand een probleem, jij wilt graag luisteren en helpen. Dat moet jouw houding naar de ander zijn. Vriendelijkheid en opgewektheid uitstralen werkt altijd.