Dag meisje, Ik hoop dat die mevrouw van de gemeente een gastgezin voor jou kan vinden waar jij in het weekend kan logeren. Mensen die dat doen die doen dat vaak uit idealistische motieven. Ze willen iets betekenen voor een jongere die het moeilijk heeft.
Nu kan je alleen op school en hier je verhaal kwijt maar het is natuurlijk fijner als je direct met mensen waar je bij bent over dingen kan praten die jou bezig houden.

Vervelend dat jij thuis dingen verborgen moet houden omdat ze anders steeds gaan zeuren over hard werken en mooie cijfers halen. Als ik zo lees over hoe en waar jij studeert dan denk ik toch dat jij heel serieus met je school bezig bent. Soms heb je wel eens een onvoldoende, maar zoals je zegt, dat overkomt iedereen wel eens. Het belangrijkste is dat jij straks je diploma haalt en dan kijkt niemand meer naar die cijfers.

Je weet nog niet zeker of dat gastgezin er snel komt en ik hoop maar dat je niet te lang hoeft te wachten. Het zal fijn zijn als jij een paar dagen van de week ergens kan zijn waar ze niet zo moeilijk en zo lastig doen. Die andere dagen van de week hou jij jezelf dan maar een beetje uit het zicht begrijp ik, je bent op school of zit op je kamer. Jammer dat het zo moet. Het is niet leuk, maar het maakt jou van binnen sterker en zelfstandiger en daar heb je de rest van je leven plezier van.

Het beste maar met alles!

M23, dank je wel voor het reageren, het is inderdaad vervelend dat ik kritiek krijg op dat ik wel eens onvoldoendes haal, terwijl, ja, iedereen heeft weleens onvoldoendes gehaald, daarom zeg ik nooit tegen mijn familie als ik toetsen heb, omdat ze boos worden als ik niet alles onthoud voor de toets. En ik wil dat gezeik niet elke keer horen, want sommige vakken zoals wiskunde en Aardrijkskunde, zijn super lastig voor mij, dus ja.
Ik doe vaak ook leren voor toetsen op school, ik mag huiswerk maken en toetsen leren op school, en in mijn bed voordat ik ga slapen, want ik wil niet elke keer gezeik krijgen van mijn familie, dus ik doe het wanneer ze het niet zien. Waarschijnlijk ga ik naar een gezin waar ik in het weekend ga slapen, en dat vind ik dus wel fijn, om ergens anders te slapen. Maar dat gaan we bespreken nog. Met de vriendelijke groeten van M15

Dag meisje, Het is goed om te lezen dat het in ieder geval op school goed gaat. Je vindt Aardrijkskunde een lastig vak maar toch haal je daar een 7,5 voor. Dat zit tussen ruim voldoende en goed in. Toch blijven ze thuis maar zeggen dat jij je best moet doen terwijl het zo te lezen al heel aardig gaat. Ik denk dat er ouders of verzorgers zijn die al met minder tevreden zouden zijn.

Steeds die kritiek en wat jij voelt als jou klein houden maakt dat je graag het huis uit wilt. Je bent bijna 16 begrijp ik, maar dat is nog lang geen 18. Zelfstandig wonen zit er dus niet in voorlopig. Je praat over logeren. In een tehuis? Bij een pleeggezin? Je bent in gesprek met die mevrouw van de gemeente, die zal wel weten wat de mogelijkheden zijn.

Het is erg jammer dat je niet het vertrouwen in je familie hebt om alles met ze te delen. Voor de meesten is hun thuis toch de veiligste plek, maar niet voor jou. Inmiddels ben je niettemin al een heel stuk verder gekomen op de weg naar volwassenheid. Jij hebt het moeilijker dan de meesten maar dat maakt jou ook sterker. Het enige wat je kan doen is volhouden nu het toch al zo goed gaat, in ieder geval op school. Het is heel goed dat jij zo positief blijft.

Ik weet niet of jij goede vrienden of vriendinnen hebt, maar altijd zijn er wel die jou leren kennen en waarderen en om je gaan geven. Je hoeft nooit echt alleen te zijn als je dat niet wilt. Medelijden moet je niet zoeken, maar medeleven wel. Jij bent niet zielig, je hebt het gewoon wat moeilijker dan de meesten en dat is niet leuk, maar jij bent sterk van binnen.
Er zijn mensen die jou helpen, die moeite voor jou doen, en daarom kan het naar de toekomst alleen maar beter worden.

Blijf positief en ik hoop dat die mevrouw van de gemeente iets voor jou kan regelen al zal dat niet zo gemakkelijk zijn.

Hallo allemaal die heeft gereageerd, dank jullie wel voor het reageren op mijn bericht, ik heb jullie reacties gelezen, en ik wou ook dat ik niet zo'n rotjeugd heb gehad, en ik heb aangegeven bij de mevrouw van de gemeente dat ik graag een logeerplek wil hebben, omdat thuis ben ik niet echt zelfstandiger geworden, en ik denk dat het wel belangrijk is dat ik zelfstandig word, vooral omdat ik over 2 jaar 18 word, en soms wil ik ook echt ergens anders bijv op school zijn dan thuis omdat het niet altijd goed gaat thuis, en op school hebben ze toch wel medelijden met mij met alles wat ik heb mee moeten maken. Ik durf ook niet alles te zeggen tegen mijn familie maar wel tegen anderen bijvoorbeeld jullie of school.
Ja, mijn familie wordt weleens boos op mij als ik onvoldoendes haal op mijn rapport, terwijl ik altijd hard mijn best doe op school, ik heb heel veel goede gemiddelde cijfers voor de vakken, maar dan zeggen ze: Je moet goed leren, hoge cijfers halen, en sommige vakken vind ik juist heel lastig, en dan heb ik bijvoorbeeld voor aardrijkskunde een 7,5, en ik heb dat behaald door 6x te leren, ja, aardrijkskunde is voor mij een lastige vak, maar geschiedenis, als ik 3x de theorie lees en herhaal, dan heb ik al een voldoende, net zoals bij economie, of als ik bijvoorbeeld helemaal niet leer, bij Engels, haal ik een voldoende. Dus ja, het is een pittig leven soms, maar ik blijf positief.

Dag meisje, Jouw leven is niet altijd leuk geweest en door je beperking heb jij niet alle mogelijkheden die anderen wel hebben. Het is dus te begrijpen dat je soms wegvlucht in een fantasiewereld waar alles veel leuker is dan in je echte leven en waar alles wat je in het echt niet kan wel mogelijk is.
Er zijn heel wat kinderen, en ook genoeg volwassen mensen, die soms of heel vaak wegvluchten in een fantasiewereld. Het is iets dat je het gevoel geeft dat dingen beter kunnen worden.
De vraag is hoe ver kan je gaan in dat wegvluchten in je fantasiewereld? Er is toch steeds dat echte leven en en in dat echte leven moet je proberen om waar te maken wat je graag wilt. Een beetje dagdromen mag natuurlijk altijd. Je moet de hoop blijven houden dat dingen kunnen veranderen en er ook leuke dingen zijn in het leven.

Sommigen dromen dat ze rijk zijn en alles kunnen doen wat ze willen. Dat ze veel vrienden hebben. Dat ze een mooie auto hebben, dat ze een beroemde artiest of voetballer zijn, enzovoorts. Anderen dromen weer dat die leuke jongen of dat leuke meisje uit hun klas verliefd op ze is. Waar droom jij van?

Dromen zijn bedrog en fantasie is maar fantasie, maar dromen kan je waar maken en fantasie kan werkelijkheid worden. Daarom moet je dus nooit ophouden met dromen. Jij bent gestopt met dromen en nu is alles opeens zo leeg en saai.

Je kan kleine dromen hebben en grote dromen. Kleine dromen kunnen makkelijker werkelijkheid worden. Je hebt de mogelijkheid gekregen om naar een zorgboerderij te gaan. Hoe is het daar mee? Zit je nog steeds te twijfelen?
In het leven moet je soms een stap nemen die je misschien een beetje eng vindt. Op die zorgboerderij kan je nieuwe mensen leren kennen en nieuwe dingen leren. Daar zullen ook wel dieren zijn en dieren oordelen niet. Als jij ze aandacht geeft en eten dan vinden ze jou aardig. Wie of wat je bent maakt ze niets uit.
's Morgens maak ik altijd een wandelingetje door het park hier vlakbij waar ik woon. Daar zijn allerlei waterdieren zoals eenden, ganzen, meerkoeten en waterhoentjes. Ik gaf meerkoeten daar wat te eten omdat ik ze zo grappig vindt. Kattenbrokjes die blijven drijven, en dat vinden ze erg lekker. Ze wachten mij elke dag op.
Nu kwam er ook een paartje waterhoentjes bij met een stel jongen. Waterhoentjes zijn meestal erg schuw maar die wachten mij nu ook op met de kindertjes.

Dieren leren jou kennen en gaan je vertrouwen. Van mensen kan je dat niet altijd zeggen maar ik denk dat daar op die zorgboerderij hele aardige mensen zijn waar jij best vrienden mee kan worden. Misschien zorgt dat voor nieuwe dromen die wel werkelijkheid kunnen worden.

Dromen kunnen werkelijkheid worden, maar je miet dan niet alleen blijven dromen. Je moet wat doen. Dromen dat je bijvoorbeeld wat leuks bij de Hema wilt gaan kopen is prima, maar als je gewoon thuis blijft zitten gebeurt er niets. Droom gerust en fantaseer er maar op los, maar je moet ook wat doen!

Hoi,
Ik ben de afgelopen jaren veel in mijn fantasie geweest in mijn hoofd en nu ben ik er mee gestopt om dat ik er geen zin er in had maar nu
mis ik mijn fantasie
Wat moet ik nu doen

Dag meisje, Jij hebt niet echt een leuke kindertijd gehad. Blijkbaar begrepen je moeder en die anderen niet goed wat jouw fysieke problemen waren en dachten ze dat je het expres deed. Nu gaat het beter, maar ik schrik er wel van wat je allemaal vertelt. Gelukkig dat er op je school die persoon was die jou hielp met over de herinneringen van je nare jeugd heen te komen. Wat ik lees is erg heftig vind ik, dat mag je een kind niet aandoen, zeker als het nog zo jong is, maar nooit eigenlijk.
Het valt mij op dat je er zo rustig en berustend over praat. Je hebt het geaccepteerd want het was nu eenmaal zo. Je hebt het achter je gelaten? Heb je vrienden, vriendinnen, op school bijvoorbeeld, of ben je toch nog vaak alleen?

Nu zit je er nog mee dat ze jou zo vaak voor een jongen aanzien. Zijn je vrouwelijke vormen nog niet zo ontwikkeld of is het vanwege je gezicht, je haar, hoe je je kleedt? Ik zou mij daar niet druk over maken. Als jij je een meisje voelt en je gedraagt als een meisje, wat maakt het dan uit?

Nu hebben ze je aangeboden om een plaats te krijgen op een zorgboerderij. Aan de ene kant wil je wel, maar toch zeg je steeds nee. Waarom is dat? Ben je bang dat je het daar niet leuk zal vinden of dat je het werk daar niet aankan?
Op tv zie je wel eens wat over een zorgboerderij en steeds krijg ik de indruk dat de mensen die daar zijn het er heel erg naar hun zin hebben. De begeleiders die de boerderij beheren doen dat omdat ze om mensen geven die het op de ene of de andere manier wat moeilijk hebben om in de gewone samenleving te functioneren. Ze geven je een kans om nuttig werk te doen en het leven zin te geven.
Ik vraag mij af waarom ze jou die plaats op de zorgboerderij aanbieden. Je gaat toch ook naar school? Misschien vinden ze het goed als jij eens met andere mensen omgaat dan je familie thuis en op school. Ik denk dat je het moet doen.
Iedereen daar heeft wel iets en daar houden de begeleiders rekening mee. Omdat iedereen wel iets heeft hoef jij je daar niet apart of raar te voelen. Je wordt gewoon geaccepteerd en je doet wat binnen je mogelijkheden ligt. Schelden doen ze daar niet! Iets presteren geeft je voldoening en zelfvertrouwen.

Je opa en oma willen niet dat jij iets doet in huis omdat ze bang zijn dat het niet goed gaat. Op de zorgboerderij mag jij van alles doen wat je kan en als je het niet kan dan leren ze jou hoe het moet. Zo kan je voor jezelf en de anderen bewijzen dat jij veel meer kan dan je denkt. Dus als jij vraagt wat je moet doen, dan zeg ik, ga naar de zorgboerderij! Er gaat daar een hele nieuwe wereld voor je open!

In ieder leven gebeuren slechte dingen. Het is de kunst hier op de goede manier mee om te gaan. Er zijn mensen die een opleiding hebben gedaan om met deze slechte dingen zo goed mogelijk om te gaan. Zij kunnen je daarom goed helpen om met deze slechte dingen om te gaan, beter dan de gemiddelde volwassene die hier geen opleiding in heeft gedaan.

Zo’n persoon die je dus heel goed kan helpen met het op de goede manier omgaan van slechte dingen, heet een psycholoog. Een psycholoog helpt je om naar je eigen gedrag, handelen en emoties te kijken alsof je naar een ander kijkt. Dus als een soort waarnemer van jezelf. Hierdoor begrijp je beter waar je angsten en onzekerheden vandaan komen en daardoor ook hoe je hiermee om kan gaan.

Ik heb gevoel dat je al wel eerder met een psycholoog hebt gesproken. Blijven doen! En als je nu niet met een psycholoog spreekt, geef bij iedereen in je omgeving aan dat je dit weer wilt! Praten helpt het beste!