Hallo jongeman van 21,
Ik herken veel van wat je beschrijft in je verhaal: Ik vind het ook moeilijk om relaties aan te gaan en vertrouw niet snel mensen. Ik voel me ook constant somber, leeg en eenzaam. Ik ben ook kritisch op mezelf, vermijd ook vaak dingen uit angst en voel me onbegrepen door anderen, wat me het gevoel geeft dat ik misschien ook wel raar ben. Ik ben wat ongemakkelijk in sociale situaties, een people pleaser, niet assertief en heb ook weleens suïcidale gedachten.
Ik heb geen borderline, maar ik ben wel een autistisch persoon, wat mijn leven ook ingewikkelder maakt. Ik heb helaas geen concrete adviezen voor je, maar het is belangrijk om te weten dat je niet alleen bent in het ervaren van dit soort problemen.

Liefs,
G

Dag TS, Het doet mij plezier dat jij wat aan mijn reactie hebt gehad. Mijn reactie is natuurlijk maar een verhaal waar je op zich niet zo veel mee opschiet. Misschien het gevoel dat je niet alleen hoeft te zijn met je probleem. De volgende stap is dat jij nu echt hulp gaat zoeken van professionals en met jouw persoonlijkheid om leert te gaan zodat je gewoon kan functioneren in de samenleving. Dat je een beetje aangenaam leven kan hebben.

Je noemt mij slim, intelligent en een goed mens. Misschien ben ik wel intelligent, maar intelligente mensen zijn niet altijd slim en of ik altijd zo goed ben is maar de vraag. Maar niettemin, bedankt voor je compliment.
Je noemt jezelf een people people pleaser en dat geeft mij het gevoel dat jij misschien een te lage dunk van jezelf hebt, dat jij denkt niet veel waard te zijn, zodat je vindt dat je erg dankbaar moet zijn als iemand toch wat voor je doet.
Dat kan gekomen zijn doordat jij veel negatieve opmerkingen hebt gehad als kind of daarna. Dat je op school of thuis gekleineerd werd. Misschien had je moeite in de omgang met anderen zoals klasgenoten. Dat je veel teleurstellingen hebt ondervonden. Dan verlies je je zelfvertrouwen.

Het punt is, mensen zijn er voor om er voor elkaar te zijn. Daarom heet een samenleving een samen-leving. Jouw waarde als mens wordt niet bepaald door wat je allemaal kunt, wat voor diploma's je hebt, hoeveel je verdiend, maar door wat jij betekent voor anderen.
Dat kunnen hele kleine dingen zijn. Iemand helpen met iets inladen in de auto, iets even vasthouden, je oude buurvrouw wat helpen met haar tuin, even boodschappen doen of de hond uitlaten voor iemand die ziek is, enzovoorts. Het kan ook iets groters zijn zoals een ziek iemand verzorgen, iemand met de studie helpen, vrijwilligerswerk, iemand die een puinhoop van het leven gemaakt heeft weer op weg helpen.

Het hoeft niet altijd zo bijzonder te zijn, gewoon aardig zijn naar anderen betekent soms al heel veel. Niet door te pleasen, maar door oprechte belangstelling te tonen. Mensen het gevoel geven dat ze niet alleen zijn, dat ze gezien worden, daar gaat het om. Jij kan anderen dat gevoel geven door er te zijn als dat nodig is.

Ik denk dat jij eens goed naar jezelf moet kijken en je afvragen of hoe jij jezelf ziet wel realistisch is. Het gaat er niet of wie of wat je bent, maar wat je doet met wie en wat je bent. Iedereen kan iemand anders blij maken door er te zijn voor die ander als die dat nodig heeft. Dat kan jij ook. Omdat je er bent.

Of jij echt borderline bent of alleen maar een gekwetste ziel dat kan ik niet beoordelen, maar anderen kunnen dat wel. Geef het niet op, dat is nooit de juiste weg.

M23 Echt heel erg bedankt voor je mooie en goede reactie op mijn verhaal. Je bent echt een intelligent en slim persoon dat merkte ik meteen. En je lijkt mij ook een erg aardig persoon. Dank je wel voor je adviezen. Ik hoop dat ik wat met je adviezen kan doen en het leven wat dragelijker of beter voor mezelf kan maken.

Dag TS, Je vertelt een heel verhaal en ik begrijp dat het leven voor jou niet gemakkelijk is om het eufemistische te zeggen.

Om te beginnen, je zegt dat je borderline hebt. Is dat een diagnose die jij zelf gesteld hebt of ben je onder behandeling, geweest misschien?
Ik ben geen psycholoog maar een simpele elektrotechnicus, dus echt verstand van dit soort zaken heb ik niet. Daarom heb ik mij wat ingelezen in wat borderline eigenlijk is, maar dat is natuurlijk erg oppervlakkig.
Wat ik wel meen te hebben opgemerkt is dat jouw verhaal toch niet dat van een typische borderliner is. Van borderliners lees ik dat ze vaak narcistisch zijn en narcisten hebben toch de neiging de schuld van alles bij anderen te leggen. Bij jou zie ik dat niet. Ik zie bij jou een groot verlangen naar contact met anderen en een onvermogen om dat te bereiken. Ik vraag mij dus af, weet jij zeker dat je borderline hebt en wat voor type dan? Er zijn vier hoofdtypen las ik.

Voor borderline is geen medicatie beschikbaar, maar wel medicijnen die de symptomen kunnen verminderen. Er zijn ook therapien die jou kunnen leren om er beter mee om te gaan. Aan de ene kant lees ik dat het niet te genezen valt, aan de andere kant dat door therapie en de juiste benadering door je omgeving wel voor een groot deel te genezen valt. Het schijnt ook te maken hebben met jouw ervaringen met je leven hiervoor en je contacten met anderen.

Ik ben dus niet deskundig op dit gebied, maar ik adviseer je wel om professionele hulp te zoeken, al was het maar voor een juiste diagnose. Therapeuten schijnen niet graag borderline patienten te behandelen omdat ze zo onvoorspelbaar en geneigd zijn tot liegen en manipuleren. Bij jou zie ik dat soort symptomen niet, maar het is natuurlijk alleen maar jouw ene verhaal waar ik op af ga.

Ik vond een website waar je misschien wat aan hebt: stichtingborderline.nl/over-borderline/behandeling/

Ik weet niet of je behandeling zoekt, maar te leven zoals je nu beschrijft, dat is toch niet vol te houden.
Ik zie naast de problemen in jouw verhaal toch ook een hoop positieve karaktertrekken in jouw persoonlijkheid die jou in staat zouden moeten stellen goede relaties te onderhouden met anderen. Het zijn je angsten en niet rationele denkbeelden die dat verstoren. Borderliners door discussie van gedachten te laten veranderen en rationeler te laten denken schijnt heel moeilijk, zo niet onmogelijk te zijn, dus dat ga ik niet proberen. Maar, zoals eerder gezegd, hoe borderline ben jij eigenlijk? Ik denk echt dat je met een professioneel moet praten als je dat nog niet gedaan hebt.

Veel sterkte en ik hoop dat je leven beter kan worden dan het nu is. Kom gerust terug als je nog wat vertellen wilt. H