Beste TS, ik ga helemaal mee met J16 en zeker niet met andere j23. Dit vraagt nu zoveel van jou dat elke dag jou steeds verder terug werpt.

Je mag trots zijn dat je zover al bent gekomen en wellicht als je het als therapie wilt zien dat je met de campingeigenaar kunt afspreken dat je nog maar een paar uur op “vrijwillige” basis doet, maar jij moet loskomen van die druk! Heel veel sterkte, jou overwinning is erkennen dat je het nu even niet kunt en durft te stoppen! Liefs en sterkte.

Ja ik kan het misschien bespreken met mn teamleider, maar dat durf ik niet zo goed. Ik wil niet zeuren, ik heb zelf ervoor gesolliciteerd.

Mijn advies: stoppen. En anders zorgen voor andere omstandigheden/voorwaarden. Het lijkt me erg verstandig en belangrijk om je therapie te hervatten en daarmee pas te stoppen als de therapeut en jij denken dat het goed is, niet vanwege werk. Ik ben anders bang dat je opnieuw depressief wordt. En het is echt niet erg om na een maand weer te stoppen. Liever dat je na een maand stopt en mentaal weer alles op orde hebt dan dat je blijft werken en het heel slecht met je gaat. Heel veel succes!

Hier een dikke knuffel je doet het goed, kan je het bespreken met iemand?

Een merkwaardige keuze van een depressief iemand om als animatiemedewerker op een camping te gaan werken. Het zou kunnen dat je zelf vrolijk wordt van al die blije vrolijke mensen om je heen, maar dat is dus niet zo.
De vraag is, kan je het nog volhouden voor de tijd die je daar nog blijft werken of gaat dat echt niet meer. De vraag is ook, als je er mee stopt, hoe zal dat op je uitwerken. Ben je dan opgelucht dat je het achter je kan laten of voelt het als een mislukking?

Wat je kan proberen is je attitude naar je werk daar te veranderen. Jezelf vertellen dat jij daar bent om mensen gezellig bezig te houden en leuke dingen met ze te doen. Met kinderen neem ik aan.
Probeer je dan op te trekken aan de onbevangen benadering en het plezier dat de kinderen er aan beleven, misschien ga je het dan leuk vinden.

Daar overnachten is ook een probleem begrijp ik. Kan je geen rust vinden? Slaap je in een ruimte met anderen? Probeer je mentaal af te sluiten van wat er om je heen gebeurt aan geluid en misschien beweging. Als ik naar bed ga probeer ik altijd te luisteren naar 'Met Het Oog Op Morgen'. Een praatprogramma. Het lukt nooit, als ik in bed stap slaap ik binnen tien minuten. Ik hoor het nooit.
Probeer de drukte om je heen te verdringen door je geest ergens anders mee bezig te laten zijn.

Als dat echt allemaal niet lukt, dan moet je jezelf afvragen wat dat werk je oplevert en wat het je kost. Misschien zijn de kosten te hoog en moet je er maar mee stoppen, maar dat is natuurlijk wel een soort van nederlaag.
Je kan het ook als een uitdaging zien en als een overwinning die je sterker maakt als je volhoudt.