Op elke potje past een dekseltje. Er is echt wel ergens iemand die jou ook leuk vind. Hebben die vriendinnen van jou vrienden niet vriendinnen waar jij miss nee in contact kan komen ofzo. Ga bijv gwn een keer mee met een vriend van jou die een vriendin heeft en laat zin vriendin ook iemand meenemen. Als een soort dubbel date ofzo.

Zooo herkenbaar!
Mijn “vriendinnen” die vergeten mij en vervangen mij. Dus er blijven er ook maar heel weinig over zo. Ik heb ook nog nooit een vriend gehad. Ook niet echt op zoek tbh, maar doordat je geen vrienden hebt of je hebt geen verkering, val je er gelijk buiten en vinden mensen je gelijk apart. Boeit mij niet zoveel wat anderen van mij vinden alleen het is gewoon sad om het feit dat ik niet weet hoe het is om ook eens een leuk iemand te hebben om mee om te gaan. Maar het komt wel goed (hoop ik) en vooral niets gaan forceren.

Domme opmerking van je vader je net nog hartstikke jong?

Snap wel dat het eenzaam kan voelen maar probeer juist zelf het contact goed te houden met vrienden want anders heb je alleen jezelf ermee.

Hier wordt je altijd gehoord, maar of we een oplossing voor jouw probleem hebben dat is wat anders.

Er zijn twee zaken, alleen zijn en eenzaam zijn. Iemand die alleen is hoeft niet eenzaam te zijn en iemand die niet alleen is, zoals jij, kan zich wel eenzaam voelen. Je woont in een sociale omgeving met je broer, je ouders en je hebt vrienden. Je ziet dat ze een relatie krijgen maar jij niet en nu ga jij je eenzaam voelen.

De vraag is, is die eenzaamheid jou aangepraat omdat je denkt dat jij hebt gevoel hebt dat jij iets niet hebt wat je wel zou moeten hebben of hoor je er echt niet meer bij?
Waarom heb ji geen relatie? Had jij daar voorheen geen behoefte aan en vindt je nu iedereen een vriendin krijgt dat jij wat mist, of had je altijd wel graag een vriendin gehad en is het je niet gelukt iemand te vinden?
Ik schrijf vriendin, maar het zou natuurlijk ook kunnen dat meisjes je niet zo aantrekken en dat je dat nog even verdringt. Dat kan ook verklaren waarom je on-line pogingen niet zo succesvol zijn.

Je vader zegt dat hij niet verwacht dat jij ooit een relatie zal krijgen. Waarom zegt hij dat? Ik vind het eerlijk gezegd niet zo sympathiek.

Ik denk dat je moet ophouden krampachtig naar een relatie te zoeken. In je dagelijkse leven kom je op een gegeven moment wel iemand tegen die je vast wil blijven houden. Het kan zijn dat je een klik hebt met iemand en dat er langzaam liefde groeit, het kan ook liefde op het eerste gezicht zijn. Je kijkt iemand in de ogen en je weet, die moet ik hebben!
Dat is iets dat iedereen overkomt op een gegeven moment. De vraag is waarom is jou dat nog niet overkomen? Misschien is het niet echt iets waar je naar op zoek was, waar je echt behoefte aan had. Sommige mensen zijn zo en dan moet je niet gaan forceren. Dan maak je twee mensen ongelukkig, jouw zelf en die ander.
Misschien dat je vader onbewust zo iets aanvoelde en daarom die gedachte heeft.

Je hebt nu een leven, werk, of studie, je gaat uit, je ontmoet mensen, waarom daar niet gewoon mee doorgaan. Doe je aan sport? Mannen hebben partners, maar ze willen ook wel eens mannen onder elkaar zijn. Voor jou is er heus wel plaats in hun sociale leven. Wees blij met het geluk van je vrienden en je broer en leef je leven. Neem geen afstand van ze, dat maakt je alleen maar ongelukkig. Vrienden blijven toch vrienden?

Ga met mensen om, heb contacten, heb relaties met mensen waar je mee kan praten en wees er voor anderen. Anderen wat gelukkiger maken maakt jou ook gelukkiger. Vraag niet, maar geef en dan wordt jou ook gegeven. Misschien niet vandaag, maar op een keer komt het wel.
Kijk in je ziel en vraag je af wat je echt wil. Accepteer jezelf zoals je bent, alleen dan kun je gelukkig worden. Verruim je blik, interesseer je voor zaken, maak uitstapjes om eens wat meer van de wereld dichtbij en ver weg te zien. Lees eens een boek, kijk hoe andere mensen met hun leven omgaan. Er is zoveel te ontdekken en zo kom je vanzelf ook wel een maatje tegen.