(Vervolg)

4. Maak tijd vrij om dingen te doen die jij leuk vindt - een paar uur per dag om helemaal je eigen ding te doen. Zonder druk van school. Ga dan bijvoorbeeld aan de slag met een hobby, of probeer een sport die je leuk lijkt, of spreek af met een goede vriend(in)... wat dan ook, zolang je het maar leuk vindt!

Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Laat het weten als ik iets voor je kan doen hier op het forum! Heel veel sterkte met alles, en ik wens je veel geluk toe.

Meisje 13, als ik je post lees, is het een beetje alsof ik mezelf hoor praten, zoals ik was toen ik nog op school zat. Ik herken je gevoelens heel erg en corona maakt het er echt niet makkelijker op. Dit is gewoon een heel zware tijd - en ja, we hebben hier allemaal last van, maar dat betekent niet dat jij je aanstelt, dat betekent juist dat we allemaal een rottijd meemaken.

Je schrijft dat je voor je gevoel niet echt leeft, maar meer gewoon bestaat, en dat je leeft voor school. Ook ben je bang dat je later niet echt zult leven, omdat je dan moet werken.

Ik wil je op het hart drukken: jouw leven moet niet over school gaan en ook niet over werk. Ik ken heel goed het gevoel dat je je uit de naad moet werken 'voor school', maar school hoort er voor jou te zijn, niet jij voor school. En ook werken moet je doen om te leven, niet andersom. Jouw geluk is belangrijk; maak daar genoeg ruimte voor in je leven, zo goed als je kunt!

Het moeilijke van jong zijn is dat er heel veel keuzes voor je worden gemaakt. Als je volwassen bent en je een baan stom vindt, kun je proberen een andere te vinden. Maar als je school niet leuk vindt, kun je niet zomaar zeggen 'ik ga iets anders leren dan de lessen die ze daar geven', of 'ik ga zelf thuis leren, op mijn eigen tempo en manier'. Zo is de wet helaas... Het wordt wat dat betreft wel beter als je klaar bent met school en gaat studeren/werken: je hebt dan veel meer vrijheid.

Wat je wel kunt doen is de regie nemen waar dat kan. Ik heb een paar tips voor je; kijk maar of je er iets mee wilt doen:

1. Maak een afspraak met je mentor, leg uit dat je school op deze manier niet meer trekt en overleg over oplossingen. Durf aan te blijven dringen als je tips krijgt waar je niks mee kunt (als je mentor bijvoorbeeld weer begint over plannen en jij merkt dat dat niet genoeg is). Je zeurt niet en je bent niet lastig: iedere mens heeft andere behoeftes en wat voor iemand anders werkt, hoeft voor jou niet even goed te werken. Durf op te komen voor jezelf. Je mag er zijn.

2. Ik raad je uit eigen ervaring ook aan om met een huisarts te gaan praten en te vragen of die je kan doorverwijzen naar een psycholoog. Niet omdat jij het probleem zou zijn: je bent niet 'kapot' en ik bedoel ook zeker niet dat een psycholoog je moet 'repareren'. Maar wat zo iemand wel kan doen, is je helpen om te leren snappen wie jij bent en hoe je denkt. Welke dingen heb jij nodig om gelukkig te zijn, en hoe kun je je omgeving daaraan aanpassen? (Je omgeving aanpassen aan jou, ja, niet andersom. :-) ) Dat soort vragen. Daarnaast kan hij/zij je tips en oefeningen geven om je bijvoorbeeld beter te gaan voelen over jezelf, of om je sterker te voelen op stressvolle momenten.

3. Over dat plannen... het idee van plannen is niet dat je jezelf in een keurslijf duwt. Zo van: 'ik moet op tijdstip zus en zo opdracht 1 en 2 afkrijgen en als dat niet lukt, dan is dat mijn fout'. Bij goed plannen houd je juist rekening met je eigen behoeftes. Misschien merk je dat je op een bepaald tijdstip nooit energie hebt om iets voor school te doen, bijvoorbeeld - dan kun je dan misschien standaard een uurtje vrij plannen om iets leuks te doen. Misschien werk je graag lang achter elkaar aan één ding omdat je je dan goed kunt concentreren, of misschien vind je het juist fijn om vakken af te wisselen. Of plan speling voor als je je een dag niet goed voelt. Als je een planning wilt maken (en je moet natuurlijk niks), probeer dan rekening te houden met dat soort dingen!

Het is heel herkenbaar wat je schrijft en de corona-maatregelen maken het er niet beter of makkelijker op. Ik kan me ook enorm kwaad maken over ouderen die zeggen dat "we" ons niet moeten aanstellen. Alsof het inderdaad om een oorlog of zo gaat, maar mijn pa zegt altijd als we willen kunnen we morgen weer normaal gaan doen met z'n allen. Ja er zullen misschien iets meer mensen ziek worden, maar dat was voor corona ook elk jaar zo en toen hoorde je er niemand over. Andere ziektes zijn er ook gewoon en daar doen we het land ook niet voor op slot. Gelukkig kan ik af en toe ontsnappen en met andere jongens wat chillen maar echt leuk is het niet. Over school werken en pensioen heb ik ook wel nagedacht maar denk dat je een goede balans voor jezelf moet vinden. Doe naast wat moet ook altijd iets met anderen wat je leuk vindt en energie van krijgt. Je werkt om te leven niet andersom.