Wow had ik ook maar zo'n buurvrouw. Niet alleen neemt ze jouw pakjes aan maar het is wel duidelijk dat ze zelf ook gepakt wil worden.

Mijn buurvrouw loopt in huis regelmatig met alleen een t shirt de rand valt dan net op haar kruis. Zij neemt nogal eens pakjes voor mij aan. Als ik die dan ophaal doet ze zo open. Van voren zie je dan net haar kut en als ze omdraait en bukt om mijn pakje te pakken zie je dus de blote kont. Ik word daar heel ongemakkelijk van zij heeft niet een heel mooi figuur en ik heb niks met blote vrouwen.

Ik ga vaak naar het naaktstrand en krijg dan nogal eens een stijve pik. Ik zie daar vooral veel vrouwen, met name ook oudere, er nadrukkelijk naar kijken. Ook veel jonge meisjes trouwens en daar wordt ie echt niet slap van!

Ik heb dat ook ik ga zomers wel naar het strand en dan kleed ik me expres om vlak bij een groep meiden. Ik ga dan zo staan dat ze mijn piemel goed kunnen zien.

Tja meisje van 14, hoe vindt jij het dan als er een jongen zich naakt showt in een pashokje? Schrik je dan of vindt je dat mooi of geil?? Hoe ver ga je hierin, want dat is belangrijk om te kunnen bepalen of het een vorm van nieuwsgierigheid is of dat het dieper zit en je hulp nodig hebt.

Begrijp te ten volle. Ik ben ook zo. Ik heb dat ook graag om naakt bekeken te worden. Word er geil van. Sta veel aan naakt mijn raam. Soms ook met bh en string. En ook in pashokjes in winkels. En express doe ik zo beetje open zo dat eR iemand gluurt. Vind dat erg geil.

Beste jongen, Heel moedig dat je de stap hebt gewaagd om hulp te zoeken. Je klinkt nog wat onzeker of het wel gaat helpen, maar ik denk dat het een goede stap is en dat je er wat aan gaat hebben.
In ieder geval ben je over een drempel gestapt en heb je er nu voor het eerst met iemand open over kunnen praten. Dat moet toch een zekere opluchting gegeven hebben. Dat je huisarts een vrouw is zal het makkelijker gemaakt hebben denk ik. Vrouwen pakken dit soort gevoelige dingen toch wat beter aan dan mannen.
Ik weet zeker dat de therapie je gaat helpen. Het gaat er om wat je diepere drijfveren zijn voor je gedrag, die moeten tevoorschijn gehaald worden.
Die therapeut is misschien ook een vrouw en die gaat haar best voor je doen. Zoals ik al eerder zei, je bent een jongen van zestien, je hebt een probleem, en dan ontmoet je veel sympathie en begrip.

Ik wens je het beste. Heb vertrouwen dat het goed gaat komen en dat jij weer helemaal de baas gaat worden over jezelf!

Ts hier Ik heb al geprobeerd hulp te zoeken via de huisarts. Heb wel een goed gesprek gehad met haar. Was wel gek om daarover te praten met haar huisarts is een jonge vrouw. Ze stelde veel vragen over hoe ik me voelde bij wat ik deed en bij wie ik het deed. Ze zou nu gaan zoeken naar een therapeut die me kan helpen. Antidepressiva zoals hier werd voorgesteld ziet de huisarts niet zitten daarvan wordt je een zombie en het is verslavend.

Wat J20 zegt klopt wel en wat M19 zei, dat in iedereen wel wat exhibitionisme, zit klopt ook wel. Het punt is, heb jij zelf problemen met die drang en heb je het gevoel dat het de controle over jou overneemt en je dingen laat doen waar jij je later voor schaamt of ongemakkelijk over voelt?
Je bent 16, veel jongens hebben dan een vriendin of soms een vriendje als ze dat leuker vinden. Heb jij iemand en zou jij iemand willen hebben? Kan het zijn dat jij op die manier contact zoekt om tot iets te komen? Zoek je dus aandacht of gaat het om de opwinding van gezien worden en leidt dat tot een lichamelijke reactie. (Als je begrijpt wat ik bedoel).

Dat zijn vragen die jij hier niet hoeft te beantwoorden, maar als je ergens mee zit dan is het goed om te zoeken naar de motivatie achter jouw gedrag. Als je dat weet dan kun je er wat mee doen en misschien overstappen op een andere strategie.
Als je besluit om professionele hulp te zoeken dan denk ik dat je ook dat soort vragen gesteld gaan worden. Dat is natuurlijk wat ongemakkelijk, maar als je exhibitionisme echt een probleem voor je is dan moet je dat er maar voor over hebben.

Misschien als je een relatie krijgt en je wat ouder wordt dat het dan minder wordt of over gaat. Als je jong bent dan doe je wel meer rare dingen. Lees wat informatie en kijk in je ziel om te zien of je er achter kan komen wat je drijft.

Zolang je zelf de grens nog weet wat wel en echt niet meer kan bij wet, leef je dan maar lekker uit. Je bent echt niet de enige met zulke behoeftes.

Beste jongen, Als ik het goed begrijp vind jij het spannend dat iemand die daar niet op verdacht is jou naakt ziet. Als ik jou uitnodig om bij mij op bezoek te komen en naakt rond te lopen dan doe je het niet want dat is niet spannend.
Naar ik begrijp laten exhibitionisten zich het liefst zien aan vrouwen en kinderen dus ik hoef er ook niet op te rekenen dat er opeens een naakte jongen uit de bosjes tevoorschijn springt. Jammer.

Je wilt er van af krijg ik de indruk, of het minst het onder controle krijgen en dat begrijp ik wel. Als tiener wordt je veel vergeven, maar als volwassen man wordt het anders en beschamender als je er problemen mee krijgt.
Om wat meer er over te weten te komen heb ik wat informatie gezocht. Dit: https://verkenjegeest.com/de-oorzaken-en-behandeling-van-exhibitionisme/ vond ik erg interessant.
Het lijkt er op dat je er niet aan ontkomt professionele hulp te zoeken. Ik kan mij voorstellen dat jij je er voor schaamt om naar je huisarts te gaan en het te vertellen, maar dat hoeft niet. Als jongen van zestien ontmoet je altijd overal veel begrip en sympathie als jij met problemen hulp zoekt, dus als je er van af wil, doe het gewoon!

Op een andere website vond ik dit:

Kan een exhibitionist worden geholpen?

“Een exhibitionist kan worden behandeld. Dit kan door cognitieve gedragstherapie en eventueel in combinatie met een hoge dosis antidepressiva. Dat laatste geeft de patiënt een sterke verlichting, waardoor de drang om zich te exhiberen veel minder is”, zegt Huys.
Wim Huys vergelijkt het gedrag van exhibitionisten met dat van mensen die lijden aan een dwangstoornis. “Mensen die lijden aan smetvrees en de drang voelen om hun handen twintig keer op een dag te wassen, worden met dezelfde soort antidepressiva behandeld. Het is ook vergelijkbaar, omdat beide groepen een dwangachtig gevoel ervaren”, zegt Huys nog.
------------------
Dit gaat over volwassen exhibitionisten, dus ik denk niet dat voor jou zo'n ingrijpende behandeling nodig is. Jouw geest is nog soepel en makkelijker in de goede richting te sturen. Waag het er op, hoe ouder je wordt hoe vaster verkeerde patronen en gewoontes inslijten in je hersenen. Ik zie graag blote jongens, maar niet op deze manier. Krijg de controle over jezelf terug en zoek hulp. Die mensen helpen je graag, daarom hebben ze dat vak gekozen.

Wees moedig, sterkte en succes!