Goed om te horen dat je met je mentor gaat praten! Maak je alsjeblieft geen zorgen dat je mentor ervan schrikt. Ten eerste wil ik even zeggen dat dat niet jouw verantwoordelijkheid is: je mag nu gerust eerst aan jezelf denken. Dat jij hulp krijgt is nu het belangrijkst! Ten tweede: mentoren hebben ervaring met het helpen van leerlingen. Dat is hun werk. Geloof het of niet, maar jij bent hoogstwaarschijnlijk niet de eerste leerling met depressieve gevoelens die hij spreekt. Meer mensen dan je misschien denkt worstelen ergens in hun leven met deze gevoelens, ook scholieren. Dus zoals jongen 23 zegt, je mentor weet hoe hij dit moet aanpakken.

Veel succes met je gesprek!

Maar wat nou als hij niet weet hoe hij ermee om moet gaan... Of als hij er van schrikt of iets... Of iets anders..

Laat lekker je traantjes rollen. Laat je gaan. Tranen luchten op. Jouw mentor weet hoe hij deze situaties moet aanpakken. We zijn allemaal minder of meer depressief in deze vreselijke tijden. 1 tip misschien? Bereid je goed voor. Schrijf de dingen waar je het meest mee zit op papier en neem dat mee. Wanneer je gaat hyperventileren door de emoties moet je in-en uitademen liefst in een plastic zakje. Durf je dat niet dan met je beide handen voor je mond. Gaat zo weer over. Jouw mentor weet dit ook hoor. Gooi alles er uit, het zal ongelooflijk deugd doen.