Hey, lastig gevoel waar je mee te maken hebt. Het gevoel geeft in iedergeval aan dat je veel om je familie geeft. Echter moet het niet zo overweldigend worden dat jij hierdoor angst begint te ervaren. Als ik jou was zou ik mij niet schuldig voelen, je bent 19 jaar en je bent je aan het ontwikkelen in het leven. Op een gegeven moment zie je ouders gewoon wat minder. Wellicht zou je af en toe wat leuks kunnen plannen natuurlijk :) Als het lukt zou je misschien eens kunnen vragen aan je vader of hij daadwerkelijk ongelukkig en eenzaam is en vertellen wat voor gevoel dit jou geeft. Ik denk dat de beste manier is om hier gewoon heel eerlijk over te zijn. Misschien zijn je zorgen/angsten zelfs helemaal niet nodig.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt :)