Heb je nog andere familieleden bij wie je hulp kunt zoeken? Ooms, tantes, oma's of opa's?

Heb je al met iemand (bijvoorbeeld je mentor of huisarts) gepraat over wat je meemaakt?

hey allemaal mijn zus heeft NLD en het wordt steeds erger

enzo wat moet ik doen> ik wil weglopen maar waarheen?

groetjes 

Hey meisje van 12, wat heftig om te horen dat je niet goed in je vel zit en soms niet meer wilt leven. Blijf alsjeblieft niet alleen rondlopen met deze gedachtes, en vertel ze beter ook niet alleen aan je zusje: er zijn mensen die je kunnen helpen en die niet zo van je gedachtes zullen schrikken of er boos om zullen worden als je zusje dat deed. Je kunt bijvoorbeeld met je mentor op school gaan praten. Ook raad ik je aan om je huisarts hierover te vertellen: die kan je verwijzen naar de juiste persoon om je te helpen. Met de goede hulp kun je je echt weer beter gaan voelen!

Als je wilt praten, kun je trouwens ook bellen of chatten met de Kindertelefoon.

Heel veel sterkte!

Jij bent aan het puberen en jouw lichaam vormt zich. Dat gaat gepaard met extreme gedragingen, die je een paar jaar geleden niet kende. Jouw zusje zit daar misschien tegenaan en wil misschien wel van alles van jou weten. Ze zoekt je op op een soms onhandige manier. Delen van jouw veranderingen en erover praten brengt jullie dichter bij elkaar. Puber zijn per definitie veel meer ik-gericht. Dat is normaal, maar om dat te horen is niet leuk. Het helpt veel meer om haar te benaderen als je "vriendin met veel vragen". Ik hoop, dat je ophoudt met jezelf iets aan te doen, want dat is nooit de oplossing. Denk na, want dat kun je best goed. Probeer wat milder te zijn. Deze fase gaat ook weer over.

Je hebt het over je zusje, die is dan nog jonger gok ik. Mogelijk begrijpt ze dat soort gevoelens nog niet of vind ze het te lastig om over na te denken. Met iemand erover praten is goed maar die ander moet dat ook maar aankunnen want is best heftig. Heb je geen mentor of leraar met wie je dat kan bespreken waar die gevoelens vandaan komen.