wat moet ik doen?! aangerand/misbruikt

Op mijn vierde zijn mijn ouders uit elkaar gegaan, ik bleef toen bij mijn moeder wonen maar ging wel 1x in de twee weken een weekendje naar mijn vader samen met mijn drie jaar oudere broer. Mijn vader was een lieve man maar hij was ziek, hij had de zieke schizofrenie en gebruikte ook nog eens drugs en dronk veel dat maakt het er niet beter op. Ik geloof dat ik vijf of zes jaar was toen het begon dat hij me elke nacht uit bed haalde en me misbruikte, me broer lag toen al lekker te slapen en heeft nooit wat gemerkt, ik durfde het ook niet te vertellen want me vader zei altijd dat het ons gehijmpje was! Toen ik 7/8 jaar was kwam ik nog weinig bij me vader me broer had zijn vrienden en ging daar liever heen en me moeder had ook liever niet dat ik alleen naar me vader ging(daar was er erg blij om!) In die periode ging het ook alleen maar berg afwaards met hem, en toen heeft hij er ook zelf een einde aan gemaakt.. Het voelde als mijn schuld want het was mijn grootste wens!

2 jaar daarna kreeg mijn moeder ook weer contact met een oude vriend, en hij nam mij en me broer wel is mee om te gaan zwemmen vond ik erg leuk, tot op een dag dat hij me een keer alleen mee nam en me vervolgens in het zwembad aanrande! Ik ben toen nooit meer met hem gaan zwemmen!

Een jaar daarna werdt ik ook door de vriend(inmiddels haar man) van me moeder betast! Ik vond hem eerst heel aardig en hij voelde als een 2e vader. Maar na die gebeurtenissen wou ik helemaal niks meer met hem te maken hebben probeerde zo veel mogelijk uit zijn buurt te blijven, zat veel op mijn kamer (nu nog steeds) ik wist niet hoe ik hier mee om moest gaan probeerde me emoties weg te stoppen! Ik kreeg 2 jaar daarna last van hieperventielatie aanvallen en een jaar daarna bleven de herinneringen aan vroeger me maar achtervolgen! Ik kon niet slapen, had veel slapeloze nachten! Ik had er nog nooit met iemand over gepraat, en dus leek het me goed om met een psycholoog te gaan praten, maar me moeder wou weten waarom en heb toen alles verteld! we zijn toen samen in therapie gegaan. In middels zit ik nu bij iemand anders in therapie en ga ik elke sessie alleen. Ik heb haar (mijn psycholoog) alleen verteld over mijn vader en van die vriend en de man van me moeder weet ze niks, ik durf het ook niet ben bang dat ze er een jeugdzorg bij gaat halen.. Maar aan de ene kant denk ik ook wel van misschien zou dat wel goed zijn want mijn moeder heeft voor haar zelf gekozen om met hem door te gaan en nu wil ik voor me zelf kiezen en uit huis, want voor me gevoel kan ik door hem niet verder met mijn leven. Ik wil gelukkig zijn me zelf zijn en dat ben ik nu niet! Als het kon was ik nu allang op kamers gegaan maar ten eerste ben ik daar te jong voor en heb ik er geen geld voor.. Dus zat ik aan een pleeg gezin te denken maar ik weet helemaal niet eens of ik daar wel voor in aanmerking kom?!

Weet iemand waar ik dan het beste naar toe kan gaan? Of wat ik kan doen?