Ts a nog eens
Gisteren toen ik alleen was met mijn papa begon mijn papa hoe het nu met mij gaat op school en het internaat
Ik heb een leuke tijd op school vertelde ik en hij was blij maar toen begon hij weer over vroeger maar voelde wel aan dat daar niet graag over praat en toen stopte het gesprek weer even en begon hij over grote jongen worden. En voelde wel dat hij ging beginnen seksuele opvoeding te geven en toen heb per ongeluk verteld dat nu wel al weet dat het leuke gevoel dat ik toen kreeg nu al gedaan heb met een andere jongen op internaat .dit was even schrikken voor hem maar toen zij hij rustig dat voorzichtig moet zijn maar hij wel verstaat dat nieuw schierig ben hoe het is heb er dan ook maar bij gezeg d dat wel al weet hoe het gaat maar dit had wel al door
Ad

Hey A,

daar moet ge u inderdaad niks zorgen over maken, ge zijt gewoon nieuwsgierig en dat ge eerst aan jongens denkt is normaal, omdat ge zelf een jongen zijt en de meeste van uw beste vrienden ook. Meisjes komen ook nog wel hoor :-) . En dan kunt ge kiezen welke van de twee ge het leukste vind.

En ik ben blij dat ge nu, zoals ge zegt, gemoedsrust hebt. Die man zit vast, joepie! Dat hij daar maar weg rot.

Nu is het tijd voor vrienden, familie, hobbies, en slagroomtaarten maken!

Groetjes,
S.

Hey A,

Blij om je update te lezen :-)
Ergens wist ik dat bij het CGG die gesprekken zo zouden verlopen, heb dezelfde ervaring ermee. Helemaal in tegenstelling tot slachtofferhulp die je de pieren uit de neus halen.

Ik hoop dat je ook een klik hebt met je psycholoog daar maar uit je laatste zin meen ik op te merken dat het er echt wel relaxter aan toe gaat. In mijn ervaring ermee waren het echt gesprekken over hoe het nu met je gaat en alles komt erbij kijken. School, familie, hobbies, gedachten, enzovoort.

Natuurlijk zullen er ook vragen gesteld worden over de gebeurtenis zelf maar probeer daarin een grens te trekken. Als je op een bepaalde vraag niet wil antwoorden, maak dat duidelijk. Meestal heeft je psycholoog dat al eerder door door je lichaamshouding of reactie erop en zal hij/zij van onderwerp veranderen.
Waarschijnlijk zullen er ook sessies komen waarvan je denkt: Wat heb ik daar nu aan gehad?

Ik merk dat je op de goede weg zit dus houden zo!

Heel veel succes en vele groetjes!

E.

Ts a hier
Het is vakantie en ben nog eens naar het cgg geweest.
Het was best weer een heftige sessie heb het toch geprobeerd om een beetje over mijn gevoelens voor jongens te praten.hij heeft ook wel begrepen dat ik nu begin te pubber maar heeft ook gezegd dat mij daar geen zorgen over moet maken dat het normaal is bij jongens van mijn leeftijd om wat nieuwsgierig te zijn en ik later nog best verliefd ga kunnen worden op een meisje.
Hebben ook gepraat over wat hij nu gedaan heeft waardoor hij nu in de gevangenis zit en dit vind ik wel jammer voor alweer een jongen die misbruik is maar heeft mij wel een gerust gevoel dat nu vast zit..
Hebben dan nog wat over mijn nieuwe school gepraat en hoe daar nu met mij gaat en dan was het uur weer voorbij ad

Hey A,

Echt, ik ben blij dat dat die gast opgesloten zit tussen 4 muren. In de gevangenis zijn andere gevangenen niet mals voor pedofielen dus ik denk echt dat ze zijn leven ook tot een hel zullen maken.
Net wat hij verdient!

Het feit dat er nog een of meerdere andere slachtoffers zijn gevonden vermoedde ik ergens toen je jouw verhaal vertelde en hoe direct hij je benaderde.

Ik vind het wel heel erg te lezen dat hij die berichten aan die zogenaamde vriend deed over jou. Dat zou kunnen betekenen dat hij in een netwerk zat.
Goed dat die zaken verder worden onderzocht naar nog meer slachtoffers.

Even afwachten tot alle onderzoeken zijn afgerond en het vonnis, maar ik denk dat hij de eerste 4 a 5 jaar niet zal vrijkomen.
Wees er maar trots op dat jij dit alles in gang hebt gestoken door het te vertellen.

En zoals S zei: probeer zo goed mogelijk dat hoofdstuk af te sluiten. In Brugge heb je niet alleen nieuwe vrienden gemaakt maar ook een vertrouwenspersoon waar je bij terecht kan.

Echt erg veel succes met alles!

Groetjes,
E

Hey A,

dat is heel fijn om te lezen!
Laat die maar heel goed in de bak zitten.
Ook voor u is dat goed nieuws, hij heeft wat hij verdiend,
ergens kunt ge dat als 'opluchting' beschouwen.
Tijd om dat hoofdstuk een einde aan beginnen te breien :-) .

Groetjes,
S

Mijn ouders hebben bericht gekregen dat ze zijn telefoon en computers hebben uitgelezen om eens na te gaan waar hij allemaal mee bezig was.
Hebben mega veel foto s gevonden op zijn computer van allemaal jonge jongens zoals ik.
Er zijn ook berichten gestuurd over mij naar zijn beste vriend over hoe leuk hij het vond.
Ze hebben nu ook gezegd dat het het onderzoek naar hem bijna is afgerond en dat dan het ganse dossier naar de rechtbank zal gaan . Er is öok al een 2 de onderzoek tegen hem opgestart hij zou een jongen lastig gevallen hebben in het zwembad waar hij woont.
En is nu van zijn vrijheid beroofd zit in gent
Ad

Hey A,

ik ben heel blij voor u.
Een hele goede vriend hebben,
waarbij ge u echt op uw gemak voelt,
is het allerbelangrijkste.

Groetjes,
S

Ts a ik was vandaag even alleen met e op onze slaapkamer en heb hem verteld wat er mij overkomen is op mijn vorig internaat.
Hij was wel heel erg geschrokken en wist in begin niet goed wat hij moest zeggen wat ik ook wel begrijp. Heb hem geen details verteld maar ik voel mij meer en meer op mijn gemak bij hem en ben nu wel blij dat ik hier ook iemand heb om te praten.

Ja het nummer van Noorkaap heb ik voor oa jou gepost.
Als jij het was die er in postte als J12, nee over jou had ik het niet.

Ik dacht dat het betreffende topic was verwijderd, maar zie net dat enkel mijn reactie is gewist. Degene waarover ik sprak postte als J en M en met verschillende leeftijden maar steeds met een provocerende mening.
Naja, ik laat het voor wat het is.

Fijn om te horen dat het goed met je gaat op school!

Groetjes
E

Hallo e
Heb je voor mij een nummer gepost in de muziek topic.
Met mij gaat nu wel goed op school vind ik het wel leuk om nu lekkere dingen klaar te maken hebben appertief hapjes leren maken en klaaskoeken in de bakkerij was cool . Heb nu ook zo een witte muts zoals mijn papa.

Op het internaat zijn er veel regeltjes maar met 2 kamergenoten komt wel goed overeen met d die ook in het 1 ste zit maar niet in mijn klas en e zit in 2 des en helpt mij soms eens als ik iets niet weet of weet wat ik moet doen en met d en e maken we er wel beetje plezier ook. Ja heb een vertouwens persoon op school die ook weet wat er met mij gebeurd is ad

Hey A

Hoe gaat het nu met je? Een beetje gewoon geworden aan die nieuwe omgeving en kamergenoten?

Hoe bevallen de lessen je en heb je al iets kunnen bijleren?
Heb je ook een echte vertrouwenspersoon op school?

Groetjes!

Hey beste A,

Ik heb je bericht een paar dagen geleden gelezen en er echt over moeten nadenken hoe ik mijn antwoord erop zou moeten verwoorden of je er in kan bijstaan. Ik kan enkel antwoorden uit mijn eigen ervaringen en dat is soms moeilijk om een pasklaar antwoord(als dat bestaat) te geven.

Allereerst vind ik het een gigantische stap van je om die gevoelens aan L te vertellen. Zeker na wat je hebt meegemaakt en het nog maar kort geleden is gebeurt tussen u en je opvoeder en alle stappen die je hebt moeten doorlopen. Aangifte doen, Slachtofferhulp, rechtbank, enzovoort. Dat is echt slopend voor je mentale welzijn. Je zal ook met de vraag zitten: wanneer houdt alles op? Dat is voor iedereen verschillend.
De enige raad erin ik je kan geven is: het vergt tijd en soms zijn het 2 stappen vooruit en 1 stap achteruit. Of 1 stap vooruit en 2 stappen achteruit. Het hangt echt af van hoe jij als persoon dit alles kan verwerken.
Het is echt niet zoals een gebroken been dat genezen is in 6 tot 8 weken.

Mijn vriend en ik hebben ook gevoelens gehad voor meisjes en daarmee een soort van relatie gehad. Toen ik gevoelens kreeg voor T, mijn beste vriend, durfde ik er gewoon niet over te beginnen. Ik had schrik dat het hem zou overvallen en onze vriendschap zou verpesten of zelfs verbreken. Ik heb hem toen ook verteld dat ik nauwere gevoelens had voor jongens en zelfs voor hem. Het was echt een vraag met 50/50 procent uitslag om afgewezen of aanvaard te worden.

Dat was absoluut niet het geval en hij heeft toen gewoon gezegd dat hij me kon begrijpen en dat je gevoelens ontwikkeld voor een persoon. Later heb ik hem nog eens gevraagd of hij echt na die vraag onze vriendschap, moest hij enkel voor de meisjes zijn iets eraan veranderd hebben. Hij zei dat dat absoluut niet ging meespelen.

Dat hij je vragen stelt via insta kan mogelijk een teken zijn dat hij jou vertrouwd als vriend en daar heb je nu behoefte aan. Het feit dat je het met L bespreekbaar maakt is echt blijk van een vertrouwen tussen jullie.
Ook al moest hij dezelfde gevoelens niet voor jou hebben denk ik niet dat hij je als vriend zal laten vallen.

En ja, volgend schooljaar zal er een hele andere wereld voor je open gaan in Brugge. Je zal je kunnen uitleven in alle recepten en die volgens je eigen smaak kunnen verbeteren(Kijk maar naar Masterchef met Gordon Ramsay ;-) )
Zo ook zal je kijk op de wereld veranderen en je jezelf beter leren ontdekken.

Heel veel succes volgende week en het beste!

Liefs,
E.

Beste A, De ophef als er iets vervelends is gebeurd zoals met jou is altijd iets dat het alleen maar erger maakt, maar in dit geval had je weinig keuze. Als jij niets gezegd had dan was die man gewoon doorgegaan en had hij meer slachtoffers gemaakt. Wie weet met hoeveel jongens hij het al gedaan heeft die er niets van hebben durven zeggen. Nu is het voorgoed afgelopen omdat jij het wel durfde.

Het is goed dat jij met je vriend L over je fantasie hebt gesproken. Het kan zijn dat het iets is dat op een gegeven moment vanzelf vervaagt. Jij hebt alleen maar broertjes, geen zusjes, en misschien zaten er op dat internaat alleen maar jongens. Misschien dat jij wel nichtjes hebt, maar die zie je toch niet zo veel dat je daar ervaring mee op kan doen hoe meisjes zijn.
In dat internaat deelde jij je kamer met een andere jongen en dan is die jongen toch wat meer speciaal voor jou dan andere jongens. Misschien dat jij daardoor die fantasie hebt gekregen omdat dat het spannendste was wat je kon bedenken. Heel wat jongens hebben wel eens dat soort gedachten. Hier lees je daar ook wel eens over.

Over een paar weken zit jij op die school in Brugge en daar ga je denk ik om met jongens en met meisjes. Het kan best zijn dat je dan meer belangstelling voor meisjes gaat krijgen. Je bent pas twaalf, en dan kan er nog van alles veranderen. Ik denk dat jij je er maar niet al te druk over moet maken. Op een dag word je verliefd en dan weet je meer. Tot die tijd, probeer veel vrienden te maken, ook meisjes!
Het is in ieder geval fijn dat jij er nu met je beste vriend over kan praten. Hij zal het even moeten verwerken, maar als hij een echte vriend is dan verandert er niets. Jullie zijn alleen wat meer vrienden geworden want je kent elkaar nu nog beter.

Probeer vooruit te kijken en wordt niet bang van wat je denkt of voelt. Gevoelens kunnen je in de war maken, maar dat hoort bij jouw leeftijd. Andere jongens hebben dat ook, maar daar praten ze niet graag over.

Wat gebeurd is ligt achter je, het is voorbij. Daar kan je niets meer aan veranderen en daar moet je dus niet over gaan zitten piekeren. Dat heeft geen zin. Daar wordt je alleen maar somber van. Het heeft je wat geleerd en sterker gemaakt.
De toekomst is nu veel belangrijker. Daar kan jij nog van alles aan doen. Jij bent tenslotte de baas over je eigen leven. Kijk vooruit, daar schijnt het licht!

Veel sterkte voor straks in Brugge. Even wennen, maar dan gaat het zeker leuk en spannend worden. Als je daar eenmaal bent kan je misschien nog eens vertellen hoe het gaat in je topic 'Een beetje onzeker'. Of ik nog wat terug kan zeggen weet ik niet, want volgende maand ben ik jarig en dan mag ik hier niet meer komen. Maar ik lees het zeker wel!

Maak het voorlopig nog maar gezellig met je vriend die laatste vakantiedagen!

Ts a ja denk wel door dit te moeten vertellen aan mijn ouders dat dit mij nog beetje meer overstuur heeft gemaakt dan misbruik zelf want mama heeft dan verteld aan omi en opi en ook aan mijn nonkel en dit heeft toch raar gevoel . En dan bij de politie moeten vertellen wat er gebeurd is .

Tuurlijk was ik daar nog niet klaar voor ik had wel al eens het leuke gevoel gehad in mijn bed maar nog nooit had ik idee om aan een jongen te denken.dit was een heel naar gevoel om een handje te voelen waar ik het nog niet wilde.

Heb vandaag met mijn beste vriend l gepraat.
Waren aan het gamen op zijn kamer en heb hem gezegd dat nog eens over iets wilde praten maar dat dit een geheim moet blijven. Dan ben ik begonnen van weet je nog dat ik je eens verteld heb van dat leuk gevoel .hij zei ja maar ik heb dat ook hoor ..
Maar toen heb ik hem gezegd dat da soms voelde als ik aan een jongen denk en zag ik dat hij wel een beetje geschrokken was .en vroeg hij of ik verliefd was op hem heb nee gezegd. Heb hem wel verteld van die jongen op instagram hij stelde veel vragen maar denk wel dat hij nog ok vind ad

Beste A, Het zal inderdaad zo zijn dat jij wat gebeurd is nooit zal vergeten, maar dat wil niet zeggen dat jij nooit meer liefde en vriendschap kan ervaren zoals anderen. Er is een schrijver, Ted van Lieshout, die is net als jij, met ook die gevoelens, en die heeft ook dat soort dingen meegemaakt. Hij schrijft daar boeken over, maar die zijn misschien nog wat te moeilijk voor jou.
In zijn laatste boek vertelde hij over die ervaring toen hij nog negen was. Hij had daarna contact met een ouder meisje, Jasmijn noemde hij haar, die ook zo iets beleefd had. En die zei tegen hem dat als zij er nooit iets over had gezegd dan was het alsof er nooit iets gebeurd was. Ze had het wel verteld en daardoor was iedereen overstuur geraakt en was er veel ophef ontstaan. Dat vond ze erger dan het misbruik.
Jij hebt het ook verteld en dat heeft een heleboel dingen op gang gebracht. Ik vraag mij af hoe jij dat ervaart en of dat ook voor jou alles erger heeft gemaakt.

Die opvoeder die dingen heeft gedaan die jij niet wilde heeft aan de andere kant ook dingen gedaan waardoor jij je minder eenzaam en minder ongelukkig voelde. Hij voelde misschien wel echte genegenheid voor jou. Hij was niet allen maar slecht.
Tegelijkertijd voelde hij zich ook lichamelijk tot jou aangetrokken en dat had hij nooit mogen laten merken. Jij was daar nog lang niet aan toe, en zeker niet met een volwassen man.

Nu ben jij tot de ontdekking gekomen dat jij je meer tot jongens aangetrokken voelt dan tot meisjes. Dat maakt het leven voor jou nog moeilijker dan het al was. Ik denk dat die opvoeder dat al in jou zag voordat jij het zelf wist en daarom dacht hij dat hij wel kon doen wat hij gedaan heeft.
De vraag is wat jij achteraf het ergste vindt van wat er gebeurd is. Ik denk dat hij jouw vertrouwen zo misbruikt heeft. Jij dacht dat hij een vriend was, maar dat was hij niet echt. Hij deed verkeerde en stiekeme dingen, zoals jouw ondergoed stelen.

De dingen die hij met zijn handen gedaan heeft vond jij heel naar. Zoals ik al zei, daar was jij nog lang niet aan toe. Als jij ouder wordt dan ga jij anders denken over seksuele dingen met elkaar doen. Jij durft er niet met je vriend over te praten, maar het zou best kunnen dat hij het niet zo'n probleem vindt dat jij liever met jongens wil vrijen. Heel wat jongens die het liefst een vriendin hebben om mee te vrijen vinden het ook wel leuk om het eens met een jongen te doen. Probeer gewoon eens voorzichtig het gesprek die kant op te laten gaan om te zien hoe je vriend er over denkt.

Nog even, en dan zit jij in Brugge. Een ding is zeker, daar zijn er veel meer zoals jij. Onderzoekers hebben het uitgezocht en ze vonden dat van elke 24 jongens er 1 was die het liefst met jongens wilde vrijen en 1 die het ook wel leuk vond om met jongens te vrijen, maar niet altijd.
Je gaat daar vrienden maken en dan ontmoet je misschien iemand waarbij jij je heel erg op je gemak voelt. Iemand waarvan je het fijn vindt om daar mee om te gaan. Grote kans dat die vriend ook voor de jongens gaat.
Iedereen van jouw leeftijd en wat ouder is bang om het te vertellen. Als er dan iemand is die het niet langer verbergt dan komen anderen naar hem toe en zeggen: Ik ben ook zo.
De keuze is, wil jij nog jaren je ongelukkig en eenzaam voelen of neem jij het risico om misschien geplaagd te worden en kom jij uit de kast, zoals ze dat noemen?

Je moet er echt met iemand over praten A. Begin met je vriend L. Als hij een echte vriend is dan blijft hij dat. Wees moedig!

Hey, dag A,

ik heb niet de ervaring opgedaan die gij hebt, maar een beetje gelijkaardig wat de na-effecten betreft. Op uw vraag wanneer dat gaat stoppen: Dat stopt wanneer gij wilt dat het stopt.
Voor mij heeft het ook best een tijdje geduurd vooralleer ik uit mijn hoofd kon zetten wat 'vader' allemaal gedaan heeft. Slachtofferbegeleiding was in ons geval een compleet ongeinteresseerde dame, daar moesten we niks van verwachten.

Op een gegeven moment heb ik gewoon tegen mezelf gezegd, "'vader' is er niet meer, hij kan niet meer aan ons, ik ben veilig (bij broer). En dat heeft enorm geholpen. Op de kortste tijd begon ik me heel wat beter te voelen en redelijk snel zelfs kon ik het vergeten.

Wat gij u eventueel in uw hoofd kunt steken: gij gaat op internaat, dus een kamer delen met iemand. Ge hoeft het uw kamergenoot niet te vertellen, helemaal niet als gij dat niet wilt. Maar stop dan goed in uw achterhoofd dat die begeleider echt niet naar u toe gaat komen, zelfs niet opeens midden in de nacht, omdat ge niet meer alleen zijt. Uw kamergenoot is bij u. Ge zijt niet meer alleen. Ge zijt veilig. Stop dat in uw hoofd, en die gedachten die ge hebt stoppen vanzelf.

Wat uw gevoelens betreft, dat ge nu gevoelens hebt voor een jongen betekend niet dat ge noodzakelijk voor de jongens zijt. En indien wel, dan doet dat niks. Ik ben voor de jongens en ben perfect gelukkig :-) .

Het echt leren uit uw hoofd zetten, vriendschappen maken op internaat en helemaal opgaan in die vriendschappen, zodat ge snachts aan uw vrienden denkt en de leuke dingen die ge gedaan hebt of nog gaat doen, in plaats van aan die vroegere begeleider.

Het klinkt misschien wat streng, maar alleen gij hebt in handen waarover ge denkt, waarover ge piekert, of waarover ge naar vooruit kijkt; de fijne dingen. En fantaseer gerust verder over die mexicaanse jongen, niks mis mee en het houdt uw gedachten weg van het verleden. En als ge u laat klaarkomen, denk dan aan die jongen en aan niks anders. Klaarkomen is veel te fijn om dat gevoel te koppelen aan die begeleider. Punt, amen en uit.

Groetjes,
S

Ts a hallo hier Ben ik nog eens .
Ik weet wel dat ik hier geen schuld aan heb dat hij aan mij heeft gekomen maar nu zit ik er wel mee.ik ga altijd dat misbruikte jongentje blijven als ik iemand ontmoet dat wel graag heb ga ik dat toch moeten vertellen wat er mij is overkomen.

Met mijn beste vriendje l heb ik nog altijd niet durven praten over die gevoelens die ik nu soms heb gewoon omdat ik niet weet hoe hij daar op gaat reageren. Ik denk niet dat hij die gevoelens heeft want is wel al meerdere keren verliefd geweest op een meisje. Dat is bij mij nog niet gebeurd.denk van lichaam dat wij wel beetje op elkaar gelijken zijn bijna even groot en als hij zich omkleed is met de handdoek zodat we elkaar niet zien.

Ik vraag mij toch nog vaak af waarom die opvoeder dat met mij gedaan heeft waarom ik en hij moet dit toch ook weten dat da niet ok is wat hij aan het doen was.
Had hem nooit zo in vertrouwen mogen nemen wat ik soms deed als ik alleen was op mijn kamer. Dan ging hij mischien niet gedaan hebben wat er nu is gebeurd.. gij wist goed dat ik mij soms eenzaam voelde daar op school en ik mijn thuis miste. En door de gesprekken met hem voelde ik mij altijd terug beter en ging ik nog meer naar hem toe. Hij wist goed hoe ik mij voelde en daar door ben ik nu nog meer in de war ik vond hem wel cool voordat hij aan mij kwam .ik heb hem gezegd dat ik het niet wilde maar hij luistert daar niet naar hij kleede mij nog meer uit en zij constant dat mij moet laten doen dat mij dan geen pijn ging doen en zie je wel dat je het leuk vind heeft het mij adriaan laat je maar klaar komen. .nu nog altijd kom ik soms midden in de nacht wakker omdat ik denk dat hij naast mij staat wanneer gaat dit stoppen .

Dag A, Je weet dat jij je nergens voor hoeft te schamen, maar dat weten en je toch beschaamd voelen, dat is nu eenmaal zoals het gaat. Meisjes die overkomen is wat jou is overkomen hebben dat ook. Vaak geven ze zichzelf de schuld terwijl er maar 1 is die echt schuldig is! Degene die deed wat jij niet wilde.

Nu zit jij er mee dat wat voor elk mens iets heel belangrijks is, het plezier dat vrijen en de liefde je kan geven, als het ware besmet is. Je kan er niet meer van genieten om aangeraakt en geliefkoosd te worden. Dat gaat wel over, maar dat kost tijd.
Die E heeft het ook meegemaakt en heeft dezelfde problemen gehad als jij. Nu heeft hij een heel goede vriend waarmee hij weer liefde kan beleven en gelukkig zijn.

Jij bent zover nog niet, maar je hebt wel je hele goed vriend L. Je durft niet met hem te praten over wat jij fantaseert als jij alleen op je kamer bent. Het punt is, alle jongens vanaf ongeveer jouw leeftijd hebben dat soort fantasieen, maar meestal gaat het dan om meisjes. Veel jongens toch fantaseren ook wel eens of vooral over jongens, net als jij. Heb je met L wel eens gesproken over dat leuke gevoel? Dan zou je hem kunnen zeggen dat jij daarbij wel eens aan jongens denkt en hem vragen of hij dat ook heeft. Het is heel erg belangrijk dat jij iemand hebt waarmee jij over je gevoelens kan praten. Anders dan blijf jij je zo eenzaam voelen. Misschien kan je er in die gesprekken bij het CGG over praten.

Dat fantaseren, zoals over die Mexicaanse jongen, is een soort voorbereiding op wat er gaat komen als je ouder wordt. Dan ontmoet je iemand waar je heel vertrouwd mee wordt en dan gaan jullie doen waar jullie allebei van dromen en over fantaseren. Wat je nu ervaart is de overgang van kleine jongen naar grote jongen en straks man.
Accepteer dat het is zoals het is en heb vertrouwen dat het allemaal goed gaat komen. Straks in Brugge, duurt niet lang meer, dan ontmoet je allerlei jongens en meisjes die allemaal met hetzelfde zitten. Jullie leren elkaar kennen, jullie gaan elkaar vertrouwen en jullie worden hele goed vrienden, soms voor het leven.
Je bent nu een beetje bang en onzeker, maar het gaat een groot avontuur worden en alles gaat goed komen. Geloof daar maar in.

Ja j 16 ik heb mij ook schaamd hoor over wat er met mij gebeurd is. had niet iedereen hier zo gereageerd op forum hier dat ik dit moest aangeven en aan mijn ouders vertellen had ik er waarschijnlijk ook nog niets over gezegd ik ben nu ook nog altijd beschaamd over wat er met mij is gedaan tegen vriendjes praat ik daar nooit over behalve l tante en nonkel en Peter en meter weten het natuurlijk ook maar zodra ik voel dat ze er over willen beginnen klap ik dicht en vermijd ik het onderwerp.

Als ik alleen op mijn kamer ben dan lukt het mij meestal wel om mijn fantasie te laten werken . Zo heb ik nu een foto gezien van een Mexicaanse jongen denk ook een jaar of 12 a 13 en lukt het mij om vanalles rond hem te fantaseren en zolang het met mijn handje is aan mijn lichaam voelt wel ok en lukt mij wel om leuk gevoel te krijgen. Maar zodra het iemand anders is vb mijn pepe die knuffel wilt geven dan kruip weer in mijn schelp .ad

Lieve A,

Eerlijk gezegd heb ik je bericht gelezen met wat tranen in mijn ogen uit herkenbaarheid.

Ik snap volledig het gevoel dat je nu hebt en het zal tijd kosten om er helemaal vanaf te geraken.
Ik heb er te lang mee gewacht om het tegen iemand te vertellen uit schaamte en schuldgevoel. Ik heb daardoor ook lang het gevoel gehad dat een deel van mijn kindertijd is ontnomen, of heb overgeslagen.

Als ik sommige berichten lees spelen jongeren van mijn leeftijd nog steeds met Lego of andere spelletjes of beginnen te experimenteren met sex. Dat was bij mij niet het geval. Ik stortte me in de muziek en leerde mijn vriend en oudere jongeren kennen om een bandje te vormen wat een ongelooflijke uitlaatklep voor me was.

Als ik tegen iemand die ik niet goed ken zeg dat ik 16 ben schrikken ze meestal en zeggen dan dat ze me ouder schatten.

Als ik een tip mag geven: laat die ervaring niet je leven beheersen. Blijf doen waar je nu plezier in hebt en probeer tegen jezelf te zeggen wanneer die akelige gedachten in je opkomen: Het is voorbij! Ik beloof aan mezelf nooit meer in die val te lopen!.
Een gezond portie wantrouwen naar anderen kan nooit kwaad. Vroeg of laat vallen personen met verkeerde bedoelingen toch door de mand.
Die ervaring kan je een beetje als een extra zintuig proberen te gebruiken.

Hou je goed he. Groetjes,
E

J 23 het is uit met zijn liefje

Ik heb het er nog niet over gehad met mijn beste vriend l
Omdat ik niet weet hoe hij daar gaat op reageren.
En ook omdat hem al in zijn blootje heb gezien en ik ook al keer een fantasie er rond heb gehad
Misschien ga dat wel eens vertellen als we alleen zijn of als ik nog eens blijf slapen ad

Beste A, In het leven gaat het wel meer zoals je het liever niet zou willen. Wat er gebeurd is daar is niets meer aan te veranderen. Het enige wat je doen kan is het accepteren en verwerken. Je krijgt begeleiding van het CGG en dat gaat je zeker helpen. Straks als je naar je nieuwe school gaat en daar een nieuw leven krijgt dan gaat dat ook erg helpen.
Op dit moment zie jij er nog erg tegen op maar je zal zien, je gaat snel genoeg wennen en nieuwe vrienden maken. Ook misschien vrienden waarmee je de gevoelens die je nu ervaart kan delen en die misschien net zo zijn als jij. Je bent echt de enige niet. Uiteindelijk komt ook in jouw leven de liefde zoals dat voor iedereen wel een keer gebeurt.

Sommige dingen hadden niet mogen gebeuren en de gevoelens die je hebt als je 's morgens wakker wordt zijn gevoelens die elke jongen krijgt als hij ouder wordt, een 'grote jongen' wordt zoals jij dat noemt. Alleen bij jou zijn ze een beetje anders, anders dan je had gewenst, maar het is nu eenmaal zo. Je fantaseert over dingen die je samen met een ander kan beleven en op een dag dan is het geen fantasie meer maar wordt het echt. In de armen liggen van iemand waar je van houdt en elkaar liefkozen is het fijnste dat er is. Iets om naar uit te kijken! In wiens armen je dan ligt maakt niet uit, als het maar de liefde en de vriendschap zijn die jullie bij elkaar gebracht heeft.

Nu zie je nog erg op tegen wat gaat komen, maar je kan niet een kleine jongen blijven. Jouw broertjes gaan ook 'grote jongens' worden en ook gevoelens krijgen die ze misschien in het begin zullen verwarren. Dan ben jij daar om ze op weg te helpen. Met jou zullen ze daar liever over praten dan met jullie ouders. Jij moet een grote jongen worden om straks een man te zijn! Maar dat duurt nog wel even hoor!

Hoe is het met je vriend L? Je kan hem nu weer elke dag zien. Heb je met hem durven praten over de dingen die je hier vertelt? Dat is misschien moeilijk want je weet niet hoe hij over zulke dingen denkt. Vriendschap is ook een soort van liefde. Als hij een echte vriend is zal hij je begrijpen en je vriend blijven. Je moet nu een beetje flink zijn. Je ouders verwachten veel van je en je broertjes kijken tegen je op. Straks ontmoet jij iemand die heel gelukkig zal zijn dat jij bestaat. Soms is het leven moeilijk, maar soms ook heel fijn!

@ j 12 mijn ouders weten alles in het begin was beetje moeilijk maar enkele dagen later heb ik praat met mijn mama en heb ik alles verteld.

@ J 16 ja over dat schuldgevoel zal ik zeker nog eens praten met e

Het ergste vind nu nog altijd als mijn t schirt had uitgedaan dat ik niet stop heb gezegd en dat ik dit niet wilde of weg gerend ben heb het laten gebeuren en ben helemaal in mijn bang gevoel terecht gekomen en dan was het al te laat .

En nu ja het is moeilijk ik begin wat gevoelens te krijgen en ik weet totaal niet hoe ik daar mee moet omgaan soms vind ik het leuk maar meestal zeg ik dan tegen mezelf ik wil dit niet ik wil nog niet naar de grote school gaan ik wil nog geen grote jongen zijn als ik 's mogens wakker kom
Ik heb nog kleinere broers ik wil nog spelen en zijn zoals zij mijn broertjes hebben geen zorgen zoals ik er is aan mijn lichaam geweest en dat wilde ik nie ad

Vertel het tegen je ouders. Of als je dat niet wil, leg thuis ergens een brief neer waar je je verhaal in gezet heb. Als je ouders hem dan vinden, beginnen ze er zelf een keer over tegen jou.

Fijn dat het zo meegevallen is A. Het gaat helemaal goed komen met jou. Straks op je nieuwe school lijkt alles wat hiervoor gebeurd is heel ver weg, net alsof het alleen maar een boze droom was. De mensen van het CGG weten hoe ze met jouw ervaring moet omgaan en ze gaan je helpen om het goed te verwerken.

Hey A,

Leuk om allereerst te lezen dat je een fijne vakantie hebt gehad. Het is jou echt gegund!

Bij het gesprek bij het cgg is je uitgelegd wat er in de toekomst zal gebeuren. Het kan zijn dat je er zelf naar toe kan gaan maar ook dat iemand naar je thuis komt om gewoon een praatje te maken over hoe je je de laatste week hebt gevoeld. Daar kan je het over vanalles hebben. Je belevenissen op vakantie, het weer, de plaats waar je woont, hoe je het volgend schooljaar bekijkt. Noem maar op. Dat is mijn ervaring ermee.

Ik vermoed ook dat er vragen uit het verleden zullen worden gesteld maar als je er niet op wil antwoorden hoef je dat ook niet. Laat enkel los wat je zelf wil. Als ik jou was zou ik vragen over het schuldgevoel dat je nu met je meedraagt wel ter sprake brengen.

Jij beslist hoe ver je daarin wil gaan en als je merkt: het is genoeg geweest, verander dan van onderwerp. Dat zal dan duidelijk zijn voor hen om er niet meer over door te vragen en beseffen dat je nog niet klaar bent om op die vragen een antwoord te geven.

Ik ben zelf geen hulpverlener maar ken wel uit ervaring de manier waarop ze die gesprekken voeren.

Ik hoop dat je er fijne gesprekken mee kan voeren die je vooruit helpen.

Groetjes!
E

Ts ben terug thuis en vandaag weer naar het cgg geweest.
Viel goed mee die meneer is aardig tegen mij en heb wel zen beetje verteld hoe het was op vakantie enzo.

En dan heeft hij mij een beetje uitgelegd wat er nu allemaal gaat gebeuren wat het gerecht nu aan het doen is en dat best zou kunnen dat ze nog eens bij mij binnen komen maar dat weet hij niet zeker.

En dan ook nog een beetje dat ik mijn opvoeder vertrouwen hebt maar ik daar niets kan aan doen dat hij aan mij heeft gekomen en hij schuldig is en niet ik maar daar gaan we de volgende keer over verder praten ad

Wij zijn op weg nu terug naar huis.morgen ben ik terug bij mijn beste vriend l heb een super coole vakantie gehad.

Hey, dag 

het voordeel dat ge nu hebt, is om hem, moest hij het inderdaad zijn, er uit te gooien. En zelfs als het hij niet is, als er iemand is die voor u vervelend doet, of u ongemakkelijke vragen stelt, dan kunt ge die gewoon negeren. Doen alsof die niet bestaat. Klik - weg :-) .

Gij zijt de baas van uw leven,

en vertrouwen in uw ouders,

want zij kunnen u het beste helpen.

Groetjes, S.

Dag A, Op internet kan iedereen zijn die hij wil, dus ook die valse opvoeder van jou. Of hij ook degene van het verzoek is dat weet je niet, maar het zou natuurlijk wel kunnen.
Als iemand rare dingen gaat zeggen of vragen, of vragen gaat stellen waarvan jij denkt "waarom wil jij dat weten?" dan reageer je daar gewoon niet op. Als dat snap contact van jou blijft doorgaan, dan blokkeer je hem.

Jij bent op een leeftijd gekomen dat je gevoelens gaat krijgen die je daarvoor nog niet zo sterk had. Wat gebeurd is heeft dat versneld. Soms zijn dat gevoelens die je verwarren en waarmee je niet goed raad weet. Wat jij dan nodig hebt is iemand waarmee jij vertrouwelijk kan praten. Dat zouden je ouders kunnen zijn, maar misschien vind je dat moeilijk. Dan kan het een goede vriend zijn, zoals L, maar die is natuurlijk ook nog erg jong.

Die gevoelens waar jij je geen raad mee weet die maken je eenzaam en sommige foute mensen herkennen dat en proberen daar misbruik van te maken. Soms doen ze aardig, soms dreigen ze dingen over jou te gaan vertellen als jij niet doet wat ze willen.
Daarom moet jij iemand hebben waarmee jij over je gevoelens kan praten, dan ben je niet meer eenzaam en sta je sterker.

Jij hebt hier reacties gehad van E en van S, en ik denk dat jij net zoals zij bent. Het zijn allebei heel aardige jongens die te vertrouwen zijn. Zij weten hoe jij je voelt en met hen kan je er over praten.
Er is dat topic over die jongen die iemand in het zwembad heeft ontmoet. S (J16, nu J17) houdt erg van zwemmen en als jij in H naar het zwembad gaat dan heb je hem zeker al eens gezien. S en E hebben allebei een lief, maar S kent ook een jongen, R heet hij, die nog op zoek is naar een vriend. Ik vroeg mij zo af of hij de jongen in het zwembad zou kunnen zijn.

Ik heb gezien dat jij hier veel post op het forum in verschillende topics. Soms krijg je daar vragen op waarvan je, zoals ik al eerder zei, gaat denken, waarom wil jij dat weten? Daar moet je dus niet op reageren. Als jij iets vertellen wilt dan post je, anders niet.

Hoe is het in Frankrijk? Laat je vakantie niet bederven door die snap poster. Negeer hem. Als je echt denkt dat 'hij' het is dan zeg je maar terug dat hij moet stoppen en dat je aangifte gaat doen als hij dat niet doet. Hij mag geen contact met jou hebben en dus is hij in overtreding als hij het is. Dat kan hem grote problemen opleveren als de politie er achter komt, dus dreigen met aangifte gaat zeker helpen.

Ik wens je nog een fijne vakantie en bedenk, er zijn mensen die om je geven en je willen helpen. Zelf stop ik er mee over een aantal weken omdat ik te oud wordt, maar E en S en anderen zullen hier nog een hele tijd zijn. Daarmee kan je over alles praten wat je bezig houdt. Het zijn Belgische jongens, net als jij. Zij zijn echt wat ze zeggen dat ze zijn en 100% te vertrouwen. Ze begrijpen jou helemaal.

Als je echte vrienden hebt komt alles goed, dus maak vrienden en heb vertrouwen in de toekomst en in het leven!

Ts kan je met snap vals profiel aanmaken.
Ik zit er een beetje mee in heb enkele dagen geleden een verzoek gehad en heb dit aanvaard.
In begin was wel nog ok maar gisteren avond kreeg ik berichtje en ben bang dat hij het is.
Heb nog niets tegen mijn ouders gezegd .hij gaat toch niet weer opnieuw proberen . 

Beste A,

Dat je je niet meer dezelfde jongen voelt als daarvoor is heel normaal. Bij mij duurde het langer om dat te beseffen en zijn het mijn ouders geweest om mijn(opstandig) gedrag in vraag te stellen. Jij hebt het zelf gedaan en daar mag je fier op zijn!

Ik ga eerlijk zijn zonder waarvan ik hoop dat het je geen slecht gevoel geeft.
Je hebt een letsel opgelopen wat niet zichtbaar is. Vergelijk het met iemand die opeens een been verliest en verder moet gaan in een rolstoel of met een prothese.

Jij ziet er waarschijnlijk uit als een normale jongen die die dingen het liefst voor zichzelf houdt. Of in jouw geval aan de verkeerde persoon om raad vroeg of te eerlijk bent geweest omdat je hem vertrouwde.

Af en toe zal je wel met die feiten geconfronteerd worden zoals iemand die uit die rolstoel moet kruipen of zijn prothese moet uit doen wanneer hij gaat slapen.
Dan kan je je angstig voelen of gefrustreerd, schuldig of kwaad dat het jou is overkomen, en de vraag stellen: waarom ik?

Dat is een vraag die niemand kan beantwoorden en zelf met hulp van anderen zal moeten verwerken.
Ik vind dat je daarin al grote stappen hebt ondernomen en dat er nog grotere zullen aankomen!

Hou je goed he en de vakantie is nabij. Dat kan ook een verademing zijn om even uit die omgeving te komen en zonder zorgen te genieten van je plekje daar samen met je lieve ouders!

Groetjes
E

Ja hij heeft mij wel veel geholpen en zo maar het is nu toch wel duidelijk dat hij dat enkel deed om mijn vertrouwen te winnen .het gaat niet om 1 slipje dat hij weg genomen heeft maar echt veel .dus was hij al bezig met mij en ik ben daar in gelopen .

L is inderdaad weg nu op reis maar snap af en toe eens met hem.

Met mijn ouders heb gist eens praat .zij zien ook wel dat ik niet meer het jongetje ben. Hebben beloofd dat ze er alles aan gaan doen om hem zijn straf te laten zitten

Dat hij zijn werk nu kwijt is en hij niets meer gaat vinden is mijn probleem niet ik ben ook veel kwijt ik heb niet gewild dat hij aan mij kwam .

Woensdag is laatste dag dat bakkerij open is. Zaterdag zijn we weg

Goh ja, vrijgelaten onder voorwaarden. Mijn ouders kregen er een brief over. :-(

Dat betekent idd dat hij nooit meer een beroep mag uitoefenen met minderjarigen en een strafblad krijgt.

Ook bij het zoeken naar andere jobs zal niemand hem willen aannemen, wie wil een pedo als collega?
Ik denk dus echt dat je er geen last meer van zal hebben.

Een tip: als je gsm over de functie beschikt om noodnummers op te roepen als je 3 of 4 keer kort na elkaar op de zijkop drukt, wordt er een noodbericht gestuurd naar bepaalde contacten. Als je daar ook het nummer 101 in zet(voor Belgie) kunnen ze jouw lokatie heel erg gemakkelijk vinden.
Heel handig als je hem in de toekomst tegenkom(ik denk dat dat echt niet zal gebeuren).

Hier laat ik het voorlopig bij en echt, laat je vakantie niet verpesten door dat nieuws. Dat is hij niet waard... Nu is het jouw tijd!

Fijne vakantie en veel liefs.
E

J15, wat is dit voor onzinnige en domme opmerking? Wat heeft dat hier jou mee te maken?

tsja, zoals J23 zegt, dat ze hem vasthouden zat er niet in. Maareh, dat naderingsverbod is wel een hele krachtige hoor! Als hij die overtreed, dan kunnen ze hem wel vast zetten.

Wij hadden hetzelfde met onze 'vader', die mocht ook ons niet meer naderen. Hij had nadien heel veel spijt om wat hij gedaan had en heeft een paar keer geprobeerd om contact te zoeken. Gewoon, om te kijken of wij hem terug zouden aanvaarden. Toen kwam hij (op een grote afstand) naar de schoolpoort. De tweede keer heeft de directeur de politie gebeld en hebben we hem jaren niet meer gezien.

Onze 'vader' had dan nog als excuus dat zijn nieuw zoontje daar om de hoek naar de opvang ging, en hij die ging ophalen.

Uw voormalige opvoeder zal niks van dien aard riskeren, omdat er geen enkel excuus is u te naderen. De straffen daarop zijn zwaar.

Geniet van je vakantie in Frankrijk :-) !

Groetjes,

S

Dag A, Ik begrijp dat het een schok voor je is om te hoeren dat die man vrijgelaten is, maar het was wel een beetje te verwachten. Wat hij met jou heeft gedaan was voor jou heel ingrijpend, vooral vanwege dat misbruik maken van jouw vertrouwen, maar als het om straffen gaat dan kijken ze bij justitie naar wat er nu werkelijk gebeurd is. Jouw emoties en de gevolgen tellen dan wat minder omdat dat iets subjectiefs is.
Vanuit justitie gezien kijken ze naar wie die man is en of er gevaar is voor herhaling. Ook kijken ze naar wat voor straf hij waarschijnlijk gaat krijgen en dat zullen eerder maanden zijn dan jaren. Eer dat alles afgehandeld is en hij de uitspraak van de rechter te horen krijgt kan nog een hele tijd gaan duren. Laten ze hem tot die tijd vastzitten dan kan het zijn dat hij langer vastzit dan de straf die hij uiteindelijk krijgt. Vandaar dus dat hij voorlopig vrijgelaten is.

Ben je nu bang dat je hem tegen gaat komen en er weer nare dingen kunnen gebeuren? Ik weet zeker dat jij nergens bang voor hoeft te zijn. Hij mag niet in jouw buurt komen en ik denk ook niet dat hij dat zal proberen. En al zou jij hem weer tegenkomen (wat dus niet gebeurt) dan zal jij hem kunnen weerstaan. Niemand doet meer dingen met jou tegen je zin!

Misschien vind je dat jij niet genoeg gestraft gaat worden. Bekijk het eens vanuit het gezichtspunt van die man. Zijn leven is heel erg veranderd. Hij is zijn baan kwijt, hij heeft straks een strafblad en hoe gaat hij weer ander werk kunnen vinden en wat voor werk? Dat is meer straf voor hem dan de gevangenisstraf die hij kan krijgen. Daar gaat hij nog jaren last van hebben. En dat alles omdat hij even met het verkeerde deel van zijn lichaam dacht. Zo makkelijk verknoei je je toekomst en je leven.

Ik begrijp dat jullie nog steeds niet naar Frankrijk vertrokken zijn. Straks is je vriend L al weer terug en moeten jullie nog gaan! Bellen jullie elkaar wel eens nu je hem niet meer ziet? Je zal hem vast af en toe wel eens wat willen vertellen of met hem willen praten over dingen. Hij weet alles en met wie kan jij hier nog meer over praten? Je broertjes zijn te jong en met je ouders is het wat moeilijk omdat het zo intiem is. Ik hoop dat je ieder geval wat hebt aan mijn bericht en straks dan zien jij en L elkaar weer.

Veel sterkte met alles. Wees niet bang en maak je geen zorgen. Niemand doet je wat en die man heeft al lang heel veel spijt van wat hij gedaan heeft en zal vaak genoeg gewenst hebben dat hij het nooit gedaan had. Hij weet heel goed dat hij iets slechts gedaan heeft en daar heeft hij ook pijn van.
Uiteindelijk heeft hij jou ook geholpen in het begin. Daar had het bij moeten blijven!

Ik hoop dat jullie nu snel naar dat huisje in Frankrijk gaan met dat coole zwembad. Dan vergeet je die dingen misschien voor een tijdje. Het is echt voorgoed voorbij!

Geniet nog maar van je vrije dagen thuis en straks van de vakantie. Laat alle nare dingen maar steeds kleiner en onbelangrijker worden en de leuke dingen steeds groter en spannender.

Ts het ging nu weer beetje beter met mij nu vandaag weer heel in de put. Vanmorgen de politie op bezoek zijn komen zeggen dat hij terug vrij is.waarom omdat hij goed meewerkt aan het onderzoek wat heb ik daar aan.

Hij mag niet in mijn gemeente komen en moet zich op tijd melden bij gerecht

Hey A

Ik vind het heel fijn dat je wat hebt gehad aan mijn reacties en het nu wat rustiger in je hoofd is. En ja dat schuldgevoel, dat is wat nu vooral blijft hangen en het kan een tijdje duren dat je zo denkt. Maar ooit komt er een klik in je hoofd waarbij je tegen jezelf zal zeggen: Ja verdikke, het was mijn schuld helemaal niet!

Ik zie dat L je daar ook in kan helpen als ik lees dat jullie zo open met elkaar omgaan.

En ja de gesprekken met het CGG zullen heel anders verlopen dan die met Slachtofferhulp, veel gemoedelijker, dat garandeer ik u!

Maar nu niet teveel proberen te piekeren en genieten van je vakantie!

Veel plezier!

Je gebruikt wel hele geletterde en intelligente woorden voor iemand van 12, hoogbegaafd?

Beste A, Fijn te horen dat het nu al zoveel beter met je gaat. Straks als jij dat gesprek hebt bij het CGG dan weet jij denk ik wel waar je dan nog het meest mee zit en kan je daar over praten en wie weet, helpt het jou om verder te komen. Maar, nu eerst vakantie.

Ik ben blij te horen dat J16 en ik jou geholpen hebben om alles te verwerken en ik denk dat jouw vriend L jou ook heel veel, misschien nog wel meer helpt. Hij is echt en hij is er altijd en wij niet.

Alles gaat zeker goed komen en er zullen vast nog wel eens dingen zijn waar je het wat moeilijk mee gaat hebben, het is niet altijd gemakkelijk om een tiener te zijn, maar als je vrienden hebt en mensen die van je houden dan kan je alles aan! Dan ben je nooit alleen.

Het beste verder en een fijne vakantie!

Ts a dank je wel j 16 en j 23 jullie hebben al veel voor mij betekent ik ben nu al een klein beetje rustiger in mijn hoofd . Al weet ik wel dat er nog veel op mij gaat afkomen de volgende maanden . Ja had ik hem maar niet zo in vertrouwen genomen .dan was dat allemaal niet gebeurd. Maar kon goed praten hoor .

Ja in augustus gaat ga nog een keer terug naar cgg .mischien valt wel nog allemaal mee en gaan die mensen mij echt wel kunnen helpen.

Li ja dat is mijn beste vriend en soulmate een relatie nee dat niet maar kennen elkaar al van kleuter en kunnen veel van elkaar verdragen en nu ook wel eens praten over dingen als sex.

J23 wat je daar vertelde over die fantasieën ja ik heb ook wel een paar van die verhaaltjes in mijn hoofdje die ik dan soms eens afspeel in mijn bed .die gaan meestal samen met mijn grote knuffel meer ga daar hier niet over vertellen . Het is wel al weer een beetje leuker nu en ben er al een mooi boeltje van aan het maken .

Hey A.

Ja jouw ouders zijn misschien net zo geshockeerd als jou en hebben misschien niet de juiste antwoorden voor je klaar(of de antwoorden die je wil horen) Geef hen ook de tijd om jouw verhaal te kunnen verwerken. Ze hadden het waarschijnlijk ook niet zien aankomen toen ze je naar dat internaat stuurden en opeens je verhaal hebben gehoord.
Het feit dat er onmiddellijk actie is ondernomen is op zich wel een goed teken. Laat dat rusten en ik ben er zeker van dat ze alles gaan doen om het te verwerken voor hen en jou daarin zullen helpen

De opmerking van J23 is echt spot on. Het is alsof je limonade dringt met een scheut azijn erin. Wat me doet denken aan toen ik voor de eerste keer Dr. Pepper of Red Bull frisdrank proefde. Ik vond het echt walgelijk maar deed alsof ik het wel lekker vond. Gewoon om erbij te horen.

De manier waarop je over jouw vriendje L spreekt vind ik fijn om te horen. Het lijkt of jullie wel soulmates zijn zonder meer. Koester die vriendschap! Dat is echt de eerste stap om die dingen te bespreken. Later bij het GGZ kan je daar misschien ook iets over vertellen wanneer je er klaar voor bent.

En hou in het hoofd wat ik je eerder zei: Je hoeft niets te vertellen aan iemand maar het mag altijd wanneer je er wil en kan over vertellen. Kleine stapjes en je zeker niet onder druk worden gesteld als iemand een te directe vraag stelt. Dat werkt averechts.

Een dikke virtuele knuffel,
E

Beste A, Als jij denkt dat jij wat aan die gesprekken hebt dan moet je er natuurlijk mee doorgaan. Waar ik bang voor was is dat die gesprekken jou alles weer doen herbeleven en dat je daardoor weer die nare gevoelens krijgt.

Wat jij schreef over die gevoelens dat begrijp ik wel. Er gebeurde iets dat jij helemaal niet wilde, er werd aan je gezeten en dingen met je gedaan en je lichaam reageerde. Dat is iets waar jij het moeilijk mee hebt. Je vraagt je misschien af of er iets verkeerd met jou is omdat jij er opgewonden van werd.
Er is niets verkeerds met jou. Elke jongen, elk mens eigenlijk, zou hetzelfde gevoel krijgen als jij had als er bepaalde dingen gedaan worden met je lichaam. Dat is nu eenmaal hoe het werkt.

Als jij een lief hebt en jullie gaan vrijen dan liefkozen jullie elkaar en strelen jullie elkaar op bepaalde plaatsen. Daar worden jij en je lief allebei opgewonden van en dat vinden jullie allebei fijn want het is wat jullie willen. Het gebeurt met vriendschap en met liefde.
Mensen hebben een groot verlangen om aangeraakt en geliefkoosd te worden. Dat maakt bepaalde hormonen vrij die je blij en gelukkig doen voelen. Toen die man die dingen met jou deed kwamen die hormonen ook vrij en dat gaf je enerzijds dat aangename gevoel, maar dat werd verpest door hoe het gebeurde. Tegen je wil door iemand van wie je dat niet wilde. Het was net alsof je tegelijk azijn en limonade dronk.
Als jij aan het vrijen bent met je lief dan gebeurt er alleen maar wat jij wilt met iemand waarmee jij dat wilt. Dan zijn om het zo te zeggen wat er gebeurt en wat je voelt in harmonie met elkaar en dan is het alleen maar fijn.

Jij weet inmiddels dat jij dat gevoel ook zelf kan opwekken, maar nu vind je het niet leuk meer. Misschien dat als je het probeert dat jij dan gelijk aan wat er gebeurd is gaat denken. De meeste jongens als ze die dingen doen hebben daar bepaalde fantasieen bij. De meesten hebben geen lief als ze nog jouw leeftijd hebben, dus spelen ze in hun hoofd een filmpje af of iets anders wat helpt om 'in de stemming' te komen. Jij hebt vast ook wel iets wat jij spannend vindt om aan te denken.

Je kan er met je ouders over praten, maar dat doe je eigenlijk liever niet. Seksuele gevoelens en gedachten zijn iets heel intiems en ik kan mij voorstellen dat jij je dan onbehaaglijk gaat voelen bij je ouders. Met je vriend L kan jij daar wel over praten want voor hem is het net zo als het voor jou is. Je voelde je ook vertrouwelijk genoeg om je samen met hem om te kleden toen jullie gingen zwemmen. Ik denk dat L een hele goede vriend is waar je veel aan hebt. Met hem kan jij over alles praten en met wie anders kan jij dat?

Straks na de vakantie dus toch maar weer dat gesprek met die hulpverlener? E, die J16 van die andere reactie, heeft er veel aan gehad, maar bij hem lag het toch anders dan bij jou, hoewel ook hij zich verraden voelde door iemand die hij vertrouwde. Dat is het ergste van alles. Er is iemand waarvan jij denkt dat het een vriend is, maar dan blijk jij alleen maar een speeltje voor hem te zijn.
Bij E was het iets van jaren maar bij jou was het maar een incident. Ik denk dus dat jij er veel sneller overheen bent en weer helemaal kan genieten van alles.
Jij weet voor jezelf wat jou het meest in verwarring heeft gebracht, dus daar ga je straks over praten, maar eerst vakantie!

Een huisje in Frankrijk met een supercool zwembad! Jij houdt van zwemmen merk ik. Gaat vast een leuke vakantie worden en wie weet wie je daar tegen komt!

Ts met mijn broertjes praat ik nooit over wat er precies gebeurd is met li wel . Ik heb zelf het gevoel dat hij mij heel goed begrijpt en wij nu nog meer beste vriendje s zijn geworden zijn gisteren weer samen gaan zwemmen en hebben ons samen in hokje omgekleed .toen ik mijn slipje uit deed keek hij 1 ste wat vreemd naar mij maar toen deed hij ook zijn boxer uit en deed gewoon verder . Ik voel mij goed bij mij beste vriendje..

Het zijn mijn mama en papa die denken dat ik daar best naartoe ga omdat ze denken dat anders alles ga opkroppen en denk dat da ook wel beetje zo ga zijn het blijft vreemd om met mijn ouders te praten dat ik betast ben.ik wil ook wel eens praten over de gevoelens die ik nu begin te krijgen en die ik heb ervaren tijdens het misbruik. Hij heeft mij niet alleen betast maar heeft mij ook een gevoel doen krijgen .ik heb daar nog steeds meest moeilijk mee dat hij zag dat prikkeld werd en hij mij toch constant vertelde van het is niet erg ad ik ga je helpen .
A j23 het is li die met zijn ouders op reis gaat op kamping wij gaan naar het zuiden van Frankrijk in een huisje met een super cool zwembad

Hey A.

Ik kan echt meepraten over de dienst slachtofferhulp hier in Belgie. Het is een kortdurende begeleiding met als doel verslagen uit te brengen die dan kunnen gebruikt worden in een rechtszaak. En ja, ze stellen erg concrete en directe vragen over wat er precies is gebeurt. Vragen waar je nog niet durft of kan beantwoorden omdat het zo kort is geleden.

Ik ben toen ook via het CAW(vergelijkbaar met ggz) doorverwezen naar andere psychologische begeleiding. En heb geluk gehad dat ik bij een hele lieve therapeute terecht kwam. In die sessies van een uur vroeg ze gewoon hoe het met me ging en wat ik gedaan had de afgelopen week. Het ging af en toe ook over het misbruik of nachtmerries die ik had. Als ze merkte dat het moeilijker werd om over te praten veranderde ze van onderwerp maar ik voelde me wel gehoord, en liet dat onderwerp ffe rusten.

Ik denk dus echt dat die dienst je verder kan helpen. En als het niet klikt met je behandelende therapeut geef dat dan aan zonder schaamte.

Dan over je schoolvraag: Ik ben toen ik jouw leeftijd had verhuisd van Limburg naar de Kempen. Het was voor mij ook weer een hele verandering vanwege het verschil in mentaliteit. Limburgers zijn vaak meer open en hier is iedereen nogal gesloten en op zichzelf gericht. Dus die eerste maanden op de middelbare school waren erg moeilijk.
Ik werd gepest of uitgelachen vanwege mijn Limburgs accent tot ik bevriend geraakte met T(mijn huidige vriend) en een andere jongen die uit Nederland naar hier was verhuisd. Toen ben ik meer en meer aanvaard geworden.

Ik ken de school waar je volgend jaar naar toe zal gaan. Het is echt een zeer hoog aangeschreven school waar heel veel jongeren vanuit alle streken van dit land naartoe gaan. Dus ik denk dat je jongens en meisjes vanuit elke provincie hier in Belgie wel contact zal mee hebben. Een verrijking denk ik dan. En ja zoals J23 al schreef is het een nieuw begin waar je het misschien gemakkelijker mee zal hebben om de nare gebeurtenissen te vergeten. Je bent al een paar stappen verder dan ik was op jouw leeftijd.

Voor de rest heel veel succes gewenst en zoals sommigen al zegden: beschouw het als een nieuw begin. En blijf contact houden met die vriend van je waar je zo’n goede band mee hebt!

Liefs,
E

Beste A, Je hebt je eerste gesprek gehad met slachtofferhulp en dat viel niet mee. Alles wat je de afgelopen dagen aan het vergeten was door de leuke dingen die je met je vriend L hebt gedaan kwamen weer terug.
Ik begin mij iets af te vragen. Die slachtofferhulp is om jou te laten verwerken wat er is gebeurd. Heb jij dat nu echt wel nodig? Iedere keer als je daar over moet praten dan wordt je er weer aan herinnerd en het zet je steeds dieper vast in je hersenen.
Bij het leren van dingen, zoals voor school, verandert er iets in je hersenen. Er worden geheugensporen gevormd en hoe meer jij je met dat onderwerp bezig houdt, hoe dieper die geheugensporen worden. Als het om vervelende dingen gaat dan is dat nu net wat jij niet nodig hebt.

Je bent weg van dat internaat. Dat gebouw, die kamers, die mensen daar, je ziet ze nooit meer. Alles wat daar gebeurd is ligt voorgoed achter je. Alles!
Straks ga jij gezellig met je ouders en je broertjes op vakantie en dan doe jij en denk jij alleen maar aan leuk dingen. Als de scholen weer beginnen dan ga jij naar een hele andere school met hele nieuwe leraren en klasgenoten in een heel andere plaats.
Al die nieuwe dingen die moeten een plaats in jouw hoofd vinden en geleidelijk aan drukken die de dingen van vroeger weg. Die worden steeds kleiner en steeds vager.
Als jij nu iedere keer met slachtofferhulp over dingen moet praten die je vergeten moet dan blijft het maar in je hoofd zitten en worden die herinneringen alleen maar steeds sterker en dat moet niet. Jij wil daar toch ook liever niet met vreemden over praten.
Ik denk dat jij jezelf maar eens moet afvragen of jij die gesprekken echt nodig hebt en als jij vindt van niet, praat er dan met je ouders over.

Wat gebeurd is was natuurlijk niet leuk en het was een schok voor je. Vooral omdat het ging om iemand waar jij groot vertrouwen in had. Hij had verlangens die hij niet kon beheersen en zo is alles fout gegaan.
Het gebeurde heeft te maken met seks. Seks is voor bijna iedereen de meest belangrijke bijzaak in het leven. Als je geen lief hebt en geen seks kan hebben dan wordt je ongelukkig.
Jij hebt al iets ervaren van hoe leuk seks kan zijn, maar die gebeurtenis heeft alles bedorven.

Geloof er in dat het nare iets is dat langzaam slijt en dat jij er later met andere ogen naar gaat kijken. Je gaat meer begrijpen, en wat jou zo heeft laten schrikken wordt in jouw gedachten en voor jouw gevoel minder erg. Dat gaat vanzelf. Gewoon door verder te gaan met je leven en vooruit te kijken.
Steeds er over praten is achteruit kijken en daar schiet je niets mee op.

Je bent nu thuis, met je ouders en je broertjes. Je weet dat jij over alles met ze kan praten en dat is heel fijn. Straks vakantie en dat is ook heel fijn.
Praten kan je met jouw vriend L. Die kan je vertellen hoe fijn het is om een lief te hebben. Hij laat jou zien hoe leuk het is om van iemand te houden. Daar heb je wat aan. Iets waar je naar uit kan kijken.
Die gesprekken met slachtofferhulp zijn niet fijn. Stop daar dus mee, dat is mijn advies. Ik denk dat jij dat niet nodig hebt.

Fijne vakantie A, geniet er van. Je hebt het over de grote tent. Gaan jullie kamperen? Heel spannend en heel leuk! Veel plezier!

Ah voila, de eerste stappen zijn gezet :-) .

Een hele leuke vakantie met uw beste vriend,
en al een gesprek op het CGG.
Klamp u zeker vast aan de leuke herinneringen van het kamperen,
en van de vakantie die ge met uw ouders gaat doen.
Leuke herinneringen kunnen de minder leuke er uit persen.
Broer en ik deden dat onder andere door samen verhaaltjes te schrijven, over een monstertje dat in onze kelder woont. Het hield (en nog steeds houdt) ons goed bezig en de creatieviteit, en grappige verhalen, zorgden er voor dat we de geschiedenis thuis konden vergeten.

Veel plezier op uw vakantie :-) !

Ts a heb al enkele leuke dagen vakantie gehad. Mijn beste vriendje l gaat met de tent op vakantie en de grote tent staat nu op in de tuin .hebben er al een keer nachtje in geslapen . En zijn al gaan zwemmen ook .een beetje alles vergeten wat er gebeurd is tot vandaag .


Vandaag ben voor de 1 ste keer naar cgg geweest gaan praten over het misbruik het was een kennismaking gesprek .hebben het er wel over gehad en dat ging niet zo heel vlot het blijft moelijk om er over te praten wat hij juist gedaan heeft met mij . Hebben er ook al beetje over had waarom ik zo in angst ben geraakt . Het volgende gesprek is nu in augustus als we terug thuis zijn van vakantie ad

@j23(niet andere J23)
Blijkbaar heb jij in je gelukkige leventje nog niets anders meegemaakt dan enkel rozengeur en maneschijn.
Ik vind het dan ook ongepast dat je zo reageert en zijn verhaal in twijfel trekt.
Als je die mening hebt, reageer er dan niet op en blijf weg met je opmerkingen!

@TS Leuk om te lezen dat het stilaan beter gaat met u. Het is heel wat te verwerken en hoop op het beste!

Heel fijn om te horen A! Het gebeurde ligt nu achter je en hoe meer de tijd verstrijkt, hoe verder het je van vandaan wegdrijft en vervaagt.
Je had wat gevraagd bij het forum 'School' en daar heb ik een antwoord op gepost. Je zal het wel al gelezen hebben.
Waar het nu om gaat is dat jij vooruit kijkt naar de toekomst. Ik denk dat jij op je nieuwe school een leuke tijd gaat krijgen. Je gaat daar veel leren, niet alleen bij de lessen, maar ook daar buiten van de nieuwe vrienden die jij daar gaat vinden. Misschien nog wel meer dan van de leraren!

Bakker zijn is wel vroeg opstaan begrijp ik. Bakken jullie alleen brood of maken jullie ook taarten en gebak? Daar hoef je niet zo vroeg voor uit bed en het lijkt mij heel leuk om taarten en vlaaien te bakken en lekkere gebakjes te maken en volgens mij verdien je daar nog meer aan ook!

Wie je klasgenoten zijn straks dat weet je natuurlijk nog niet, maar ik denk dat er ook veel bakkerskinderen bij zijn. Lijkt mij leuk als je ervaringen met elkaar kan delen. Geeft gelijk al een band.

Werk ze straks en blijf op de goede weg. Slaap lekker zal ik maar zeggen, al ben je al weer wakker als je dit leest. Fijne dag verder!

Hey TS,

dat is fijn om te lezen :-) !
Een fijne zomervakantie,
En bakt af en toe eens een lekkere smurfenvlaai :-) .

Ts hier het gaat redelijk goed nu met mij.ik ben geslaagd op school en ben veel rustiger nu ik thuis kan slapen op mijn eigen kamer. Ik ga nu beetje slapen ben al vroeg wakker om te helpen met mijn papa

Dag A, Dat korte berichtje van die J23 die jou niet gelooft dat ben ik niet. Ik geloof jou wel en ik zou mij niets aantrekken van wat hij schrijft.

Nu over jou. Morgen dus je laatste dag op het internaat. Je afscheid zal wel met gemengde gevoelens zijn want er ligt toch een heel stuk van je jonge leven en je hebt daar ook vrienden gemaakt van wie je afscheid gaat nemen. Misschien dat je met sommigen nog contact wilt houden maar je zal al snel zien dat ze in jouw herinnering en gedachten kleine jongens blijven terwijl jij dat steeds minder bent.
Aan de ander kant zal je wel bij zijn dat je het achter je kan laten en geleidelijk aan de dingen die niet hadden mogen gebeuren kan vergeten. E in zijn topic zei het al, die opvoeder is steeds een stapje verder gegaan, maar jij was een kleine eenzame jongen en jij voelde je getroost. Het is voorbij en het zal nooit meer gebeuren!

Er is nog iets anders waar ik wat over wil zeggen. Je hebt het verhaal van E gelezen en je weet dat hij voor de jongens is. Hij heeft een tijd gedacht dat het kwam door wat hem is overkomen. Dat is niet zo. Je wordt zo geboren en hoe het precies uitpakt hangt misschien wel iets af van hoe je opgroeit, maar je bent zo of je bent het niet.
Wat ik wel denk is dat het misschien zo kan zijn dat als jij een zachte jongen bent, zoals jij bent, zoals E is, dat je dan misschien wat kwetsbaarder bent voor misbruik. Sommige mannen voelen aan hoe jij bent en maken daar misbruik van.
In jouw post in het topic van E schrijf je: "een nieuwe start ga kunnen maken en toch ooit een vriendin ofzo te kunnen krijgen die ik wel vertrouw".

Je hebt het over: Een vriendin ofzo. Dat laat mij denken, zou het voor jou ook een vriend kunnen zijn, zoals het voor E geworden is?
Tussen jongens kan net zo veel liefde en verliefdheid zijn als tussen een jongen en een meisje. Liefde is liefde. Vriendschap is ook een soort van liefde. Jij en L zijn vrienden. Als je hem ontmoet dan ben je blij en voel jij je misschien een beetje warm van binnen.

Jongens van jouw leeftijd hebben vaak een beste vriend waarmee ze alles delen. Het is bijna als verkering, maar dan zonder zoenen.
Mensen vinden het fijn om aan te raken en aangeraakt te worden. Dat maakt bepaalde hormonen vrij waardoor je je gelukkig voelt. Toen jij je op het internaat zo ongelukkig voelde was dat ook omdat je niet meer door je moeder of zo geknuffeld werd. Niemand raakte jou aan op een lieve manier.

Straks zit jij op die nieuwe school en de andere jongens en meisjes zitten in dezelfde positie als jij. Ze zijn alleen, ze kennen nog niemand en ze voelen zich eenzaam. Dat is de gelegenheid om hele goede vriendschappen op te bouwen. Jij gaat daar zeker en vast ook vrienden maken die heel veel voor jou gaan betekenen. Misschien ga jij daar ook een hele goede beste vriend ontmoeten waar jij alles mee kan delen.

Ik denk dat jij na zal moeten denken over wat ik geschreven heb. Wat jij ervaren hebt dat heb ik niet, maar E wel. Ik help je graag met alles maar misschien zijn er zaken die jij liever aan E vraagt. Hij zal jou zeker willen helpen dus aarzel niet, schaam je niet en wees niet verlegen.
Als je pas twaalf bent dan is alles nieuw en niets is al zeker. Je twijfelt, je hebt vragen en je durft er niet altijd over te praten met mensen om je heen. Hier kan jij alles bespreken.

Komt er nog een diploma uitreiking of sturen ze het wel op? Veel plezier morgen en alvast een leuke vakantie. Ik denk dat jij veel je vader gaat helpen! Het beste!

Mag ik mijn twijfels uitspreken over deze topic, taalkundig is deze TS op 12 jarige leeftijd wel erg ver! Verder heb ik nergens in de berichtgeving/media hier iets van kunnen vinden, kan TS aangeven waar het heeft plaats gevonden, dit kan niet onder de dekmantel gehouden worden.

Ts a ik heb goed nieuws gekregen de rechtbank heeft vandaag beslist dat hij nog in de gevangenis moet blijven. Heb vandaag mijn laatste proefwerk af gewerkt en heeft wel gegaan ben er nu vanaf morgen gaan we naar bellewaerde dat is een pretpark met een grote boemerang .donderdag is hier mijn aller laatste dag hier op school dan neem ik afscheid van mijn vriendjes hier . @ j 23 denk wel dat goeie punten ga hebben hoor ik ben een brave jongen met een zacht hartje waar er nu wel misbruik is van gemaakt maar het is zoals je al zegde heb mijn lesje nu wel geleerd . Ik heb ervaren dat dat niet alle volwassenen het beste met mij voor hebben . Zal mij nu wel beetje harder opstellen in sommige situaties .

Beste A, Alles is nog zo kort geleden en op dat internaat herinnert alles je er nog steeds aan dus is het op dit moment moeilijk om het allemaal achter je te laten. Dat internaat is binnenkort verleden tijd en op dit moment hoef jij daar natuurlijk nergens bang voor te zijn. Die man zit in de gevangenis en zouden er daar nog anderen zijn met dezelfde gevoelens dan kijken ze wel uit om wat te ondernemen.

Je bent er nog erg mee bezig en ik vraag mij af of het wel goed is of jij die moeilijke verhalen van anderen moet gaan lezen als ze jou overstuur maken. De meeste verhalen, ook dat van E hier, gaat over misbruik over een langere periode. Jij hebt een eenmalige ervaring gehad en dat maakt het makkelijker om er overheen te groeien.
Het nare is dat het om iemand ging waar jij veel vertrouwen in had. Als nu iemand aardig tegen jou doet dan ga jij je afvragen of hij misschien ook dingen van je wil en dat is heel naar. Maar hij was echt maar een uitzondering.
Jij hebt je beste vriend L waar jij heel goed mee kan praten. Hij heeft een lief schrijf je en daar praten jullie ook over. Hij leert jou dat het ook fijn kan zijn om iemand te hebben waar je van houdt en waarmee intieme dingen doet. Misschien dat het jou het vertrouwen kan geven dat het met jou ook allemaal goed gaat komen.

Je zegt dat je het leuk vindt om te helpen in de bakkerij en lekkere dingen klaar te maken. Mensen kopen lekkere dingen als ze een feestje hebben of als ze gezellig thuis zijn met familie en vrienden. Dus wat jij doet maakt mensen blij en ik kan mij voorstellen dat jij dat leuk vindt. Je vader wil graag dat een van jullie de bakkerij overneemt en als jij dat doet dan kunnen je broertjes wat anders gaan doen, of jullie kunnen een filiaal openen als een van hen ook bakker wil worden!

Straks op die nieuwe school zijn de leerlingen allemaal een stuk ouder en volwassener dan waar jij nu bent. De leraren en leerlingen gaan daar op een andere manier met elkaar om. Meer als kameraden, want zowel de leerlingen als de leraren zijn bezig met het vak dat ze gekozen hebben en waar ze voldoening aan beleven. Jij gaat daar hard werken, nieuwe vrienden maken en veel minder tijd hebben om aan vervelende dingen te denken.
Misschien kom jij daar ook nog iemand tegen die jij heel aardig gaat vinden en dan verdwijnen die akelige herinnering naar een heel klein donker hoekje in je hoofd. Net als die rommel op zolder of in het berghok waar niemand ooit meer naar kijkt.

Je hebt het verhaal van E gelezen en zijn adviezen. Bij hem heeft het langer geduurd en ook hij is verraden door iemand waar hij vertrouwen in had. Soms heeft hij het nog moeilijk maar hij heeft een lieve vriend die hem helpt er overheen te komen. Straks krijg jij begeleiding en je kan er over praten met je ouders en met je vriend L, dus ik weet zeker dat alles goed gaat komen, al kan dat nog even duren.
Wat jij hebt opgelopen noemen ze een trauma, een geestelijke wond. Een lichamelijk trauma, een gebroken been bijvoorbeeld, is ook ziet zo maar genezen. Jouw trauma heeft ook tijd nodig.

Je proefwerk is goed gegaan schrijf je, dat is weer een stap verder op weg naar de volgende levensperiode. Veel succes dus maar met de volgende proefwerken en blijf geloven dat het allemaal goed gaat komen. Jouw leven en jouw toekomst ligt in jouw handen en niemand anders heeft daar wat over te zeggen. Jij bent de baas in jouw leven! Jaag die nare gedachten weg uit je hoofd en zoek goede gedachten.

Ik wens je het allerbeste weer!

Hoi A,

Jouw reactie is heel erg normaal. Je schaamt je erover en hebt zelf al aangegeven dat je in sommige situaties bevriest.
Dat is erg normaal. Het is een van de copingsmechanismen die dan de voorhand nemen.

Bv: Ik heb nu een ontzettend lieve vriend die ook van mijn verleden weet maar soms klap ik nog steeds dicht bij sommige handelingen. Het kan een aanraking zijn op een bepaalde plaats van mijn lichaam maar ook bv dat je in de supermarkt staat en iemand achter je hoort met een stem die je aan die andere man doet denken.

Dat noemen ze herbelevingen. Je verliest dan het gevoel van de realiteit en dan kan je zoals gezegd bevriezen, vluchten of vechten.
Heel erg vervelend als het je plotseling overkomt.

Nachtmerries horen er ook bij als ik zie hoe jong je bent, maar die gaan na verloop van tijd wel over na goede gesprekken met professionals. Er moet wel een klik zijn tussen jullie om alles open te breken. Dat kost tijd en veel moeite.

Ook mindfulness oefeningen hebben me geholpen om het hier en nu blijven. Hetgeen wat gebeurt is ligt achter je en heeft je sterker gemaakt. Besef dat ook, of probeer het te beseffen.

Ik heb zelf ook een topic geopend in dit onderdeel over mijn verhaal en kan misschien herkenbaar voor je zijn.

Als je met vragen zit of zo stel ze in dat topic of hier in jouw topic als je dat veiliger vind.

Het belangrijkste is nadat je mensen vind waar je IRL mee over die dingen kan spreken in alle vertrouwen. Is zelfs belangrijker dan dit forum! Ik beschouw mezelf enkele stappen verder dan waar jij nu bent en dat maakt het me gemakkelijker om erover te kunnen schrijven.

Heel erg veel sterkte en misschien hoor ik nog wel wat van je.

Liefs, E.

Heb vandaag mijn proefwerk goed gekunnen en heb al belt naar mijn mama en ze zegt dat ze fier op mij is hoe ik met alles omga .
Met mijn vriendjes op school doen we soms wel eens leuke spelletjes op de speelplaats maar over wat er gebeurd is met mij daar praat ik niet over met hen .heb daar ook geen behoefte voor . Ben daar ook een beetje te beschaamd voor ik schaam mij heel hard over wat er met mij gedaan is en wat er met mijn lichaam gebeurd. Met mijn beste vriendje praat ik er wel soms nog eens over van hem weet ik ook dat hij niets gaat zeggen tegen mijn broertjes of iemand anders dat zijn heel open gesprekken ik weet ook heel veel van hem hoor .li heeft voor de 1 ste keer een liefje en hij vertrouwt mij ook dingen toe .

De bakkerij ja daar ben ik wel in opgegroeid hoor mijn opa was ook bakker hij is nu met pensioen maar komt wel soms nog beetje helpen nu is mijn papa de bakker en hij hoopt toch ook wel een klein beetje dat toch iemand van zijn 3 jongens het gaat verder doen. Ik mag soms al een beetje helpen en ik vind ook wel leuk om lekkere dingen klaar te maken .

Ik ben zelf ook wel veel bezig met mijn telefoon en ik heb ook hier en daar wel al eens verhalen gelezen over meestal meisjes die ook nare dingen hebben meegemaakt en die dan vertellen hoe moeilijk ze het nog altijd hebben ook na vele jaren en dat maakt mij wel een beetje bang . Ik kom ook soms wakker en lig dan helemaal bezweet in mijn bed en dan voel ook wel eens of mijn broek nog aan heb ik ben soms echt heel angstig dat er niet weer iemand aan mij gaat zitten . Ook bij het omkleden en zo ben ik heel allert al zijn er meestal wel vriendjes rond mij heen a

Beste A, Jij moet jezelf geen verwijten gaan zitten maken. Jij was een onschuldige jongen en je had vertrouwen in die 'opvoeder'.
Als je jong bent dan denk je dat alle volwassenen aardig zijn en je zullen helpen en beschermen als dat nodig is.
Jij zit op de grens van kind naar puber en zoals je gemerkt hebt worden er dan bepaalde gevoelens wakker. Die man heeft misbruik gemaakt van jouw onschuld en jouw verwarring over wat er met je lichaam aan het gebeuren was. Dat heeft niets met stom zijn te maken, alleen maar met slechtheid en doortraptheid van die man.

Op school kijken ze nu op een bepaalde manier naar jou heb jij het gevoel. Dat kan zijn, maar het kan ook dat jij dat vooral denkt. Het is moeilijk voor je maar je moet proberen om nog even door te zetten en je proefwerken goed te maken.
Hoe is het met jouw vrienden die jij daar hebt? Praten jullie nog gewoon met elkaar en vragen ze wel eens naar wat er gebeurd is? Dat jij je lichaam gegeven hebt is onzin, je bent aangerand en dat was tegen je wil. Zoals anderen al gezegd hebben, je verstarde en kon geen weerstand bieden, je was te bang. Je hebt niets gegeven, er is genomen!

Je bent bang dat het nooit meer goed met jou gaat komen maar dat is echt niet zo. Je hebt het verhaal van E gelezen, die is ook misbruikt geweest over een langere periode. Hij heeft ook het gevoel gehad dat het allemaal zijn schuld was maar nu weet hij beter. Hij is voor de jongens en heeft nu een lieve vriend gevonden die veel van hem houdt. Hij is zestien en jij bent pas twaalf. Jij hebt dus nog een hele tijd om over je nare ervaring heen te komen. Straks als je naar een andere school gaat en nieuwe vrienden maakt dan ga jij het snel vergeten denk ik.
Echt vergeten doe je het natuurlijk niet, maar de schaamte en de pijn die jij nu voelt wordt steeds minder. Jij gaat zeker verliefd worden en iemand gaat zeker verliefd worden op jou. Jij lijkt mij een hele aardige jongen dus ik weet zeker dat ze veel van je gaan houden.
Er is wel iets veranderd natuurlijk. In een stap ben je opeens een stukje volwassener geworden. Je was onschuldig, maar nu weet je. Je weet dat niet iedereen is wat het lijkt. Wat gebeurd is zal jou niet weer overkomen. Nu zal jij je verzetten.
De les was hard, maar iedereen maakt wel iets mee wat hij of zij liever niet had meegemaakt. Zo is het leven jammer genoeg, maar het maakt jou sterker.

Nog even over die bakkerij school in Brugge. Wil jij daar echt wel naar toe of zou je niet liever naar een school waar jij woont gaan? Praten jij en je ouders daar wel eens over of sta jij er helemaal achter? Misschien denk je van, mijn vader wil het, dus moet het, maar het gaat om jouw leven. Ik zou er eens over nadenken als ik jou was. Heb jij mooie cijfers op je school waar je nu bent? Leer je makkelijk?

Veel sterkte A, je komt er echt wel!

Beste H.

Ja ik snap het nu volledig en herken soms iemands schrijfstijl ook soms. Vooral die van jou en S.

Ik zag dat mijn verhaal inmiddels gepost is en was het jij die reageerde in deel 1 dat ik hulp moest zoeken?

Wel die krijg ik al van toen het bekend is gemaakt en mijn vader aangifte deed is slachtofferhulp erbij gekomen maar ik had er eigenlijk niet zoveel aan. Ik klapte vaak dicht vanwege het schuldgevoel en schaamte.

Kort daarna een privepsychologe gevonden waar ik wel een klik mee had. Ik zie ze soms nog steeds wanneer ik er behoefte aan heb maakt ze altijd tijd voor me. :-)

Groetjes,
E

Ts ad @ j 23 van het onderzoek weten we nog niet zoveel .ik weet dat er nu een onderzoekrechter is en hij opdracht heeft aan de politie bepaalde dingen te onderzoeken ze gaan dus een dossier opmaken eens het dossier af is ga ik als slachtoffer of mijn ouders het recht hebben om dit dossier in te kijken wat ik wel weet is dat er al een huiszoeking is geweest bij hem en ze ondergoed van mij hebben gevonden.hij is dus al een tijdje bezig met mij in te palmen en zie je wel hoe dom ik ben geweest om in zijn val te lopen.ik ben hem zelf raad gaan vragen over mijn lichaam zo wist hij goed hoe teder ik was en ik had niets door .enkele toen hij mijn t shirt uit deed voelde ik dat er iets niet klopte en heb ik gevraagd om er mee te stoppen .maar toen zei hij weer dat hij mij geen pijn ging doen en mij ging helpen het leuke gevoel te geven . Ik heb het heel moeilijk nu en heb het gevoel dat de jongens en meisjes uit mijn school nu anders naar mij kijken ik denk dat zij denken a heeft zijn lichaam nu gegeven en dat is ook zo maar ik kon niet weg ik was bloot en was heel bang.hoe moet nu met mij verder ga ik ooit nog een liefje kunnen krijgen of ga ik altijd die misbruikte jongen zijn. A

Beste E, Eigenlijk reageer ik liever niet naar andere reageerders in iemands topic, (Sorry A) maar je vraagt me iets waar je blijkbaar mee zit en daarom geef ik je antwoord.
Ik heb helemaal niets te maken met de forum redactie of de moderatie. De reden waarom ik het in een reactie soms over zaken heb die niet in het betreffende topic genoemd worden is dat ik weet wie de TS is en eerdere topics van hem of haar gelezen heb.
Ik heb een goed geheugen en ik herken vaak aan de manier van schrijven wie het is. De manier waarop je schrijft is als een vingerafdruk, heel persoonlijk. Jij hebt ook een herkenbare wat gekunstelde, afstandelijke schrijfstijl.
Als iemand dus met een nieuw topic komt dan weet ik wie het is en wat er speelt in het leven van die persoon en kan ik daar op inhaken om een betere reactie te geven.

Je had het over je begeleiders. Eerst die man waar je niets mee had. Die gaf niets om jou en moest waarschijnlijk steeds in het dossier kijken om te weten wat er ook al weer aan de hand was. De tweede, die vrouw gaf wel om jou en als ze jou zag wist ze precies hoe het met je zat.
Sommige topics doen mij niets. Ik heb eens een depressief meisje een dramaqueen genoemd. Andere raken mij hard. Er is een jongen geweest, die heet ook T, net als die vriend van jou, waar ik nog elke dag aan denk. Over anderen ben ik bezorgd of hun verhaal ontroert mij en doet mij verlangen om ze in mijn armen te nemen. Die zaken vergeet je niet.

Je hebt het over een topic dat jij gepost hebt en nog niet geplaatst is. Ik denk dat de moderators het in de prullenbak gegooid hebben. Als het niet binnen een dag geplaatst wordt dan is het afgewezen. Maak dus maar een nieuw verhaal.
Soms vind ik ze hier wel erg voorzichtig. Mijn reacties worden ook wel eens afgewezen en dan vraag ik mij af wat het probleem was. Als je al te veel gevoelens toont dan vertrouwen ze je niet. Gezien het verhaal van TS hier is dat soms wel te begrijpen. Eenzame jongens of meisjes zijn heel kwetsbaar.

Begrijp je het nu E?

@TS Ik wil niet als een specialist of hulpverlener reageren op dit bericht. De woorden die ik hier ga gebruiken kan je best eens opzoeken of vragen over stellen met jouw hulpverleners.

Het bevriezen ken ik maar al te goed. Het kan zelfs zo ver gaan dat je hersenen tot kortsluiting komen en dan noemen ze dat derealisatie of depersonalisatie. Vergelijk het met dat je een eind gaat fietsen en plots merkt dat je op een andere plaats bent terechtgekomen en niet weet hoe je daar terecht bent gekomen.
Of het gevoel dat je lichaam ergens losgekoppeld wordt van je denken.

Daar heb ik ook last van. Het mindert wel na een tijd door bv mindfulness oefeningen te doen. Spreek erover met de mensen die je gaan begeleiden in de toekomst! Ik kan wel enkele tips geven hoe ik ermee kan omgaan. Maar het lijkt me beter dat een hulpverlener jou daarbij ondersteunt.

Ik heb gisteren een topic geplaatst over mijn verleden maar dat moet ws nog door de moderators gecontroleerd worden. Misschien schreef ik teveel of heb ik enkele forumregels overschreden. We zien wel of het verschijnt of wanneer.

@J23: Het is mij opgevallen dat je om een of andere reden in bepaalde topics meer lijkt te weten van wat er in het topic gezegd is. Mis ik iets, heb jij een bepaalde functie op dit forum? Of is het mijn eigen gevoel dat tegengestelde reacties teweegbrengt?
Ik wil zeker niet dat je die opmerking verkeerd opvat of het een aanvallende reactie is die van me en vanuit een bepaald gevoel komt.

Veel sterkte in deze moeilijke periode maar je zal er zeker door geraken met de gepaste begeleiding. Als je er niets aan hebt geef het dan aan aan je ouders.

Groetjes,
E

Beste A, Het is fijn dat jij zo met je ouders hebt kunnen praten. Als ouders is het altijd een beetje moeilijk om met je kinderen over seks te praten maar door wat er gebeurd is is het nu wel mogelijk en dat is heel goed. Ik denk dat jij nu een betere relatie met je ouders hebt. Jouw broertjes gaan daar ook wat aan hebben als ze ouder worden.
Ook goed dat jij nu echt een eigen kamer voor jezelf hebt. Hiervoor had je eigenlijk niets voor jezelf. Op het internaat niet en thuis ook niet. Nu wel dus. Pech voor je broertje, maar straks krijgen jullie allemaal een eigen kamer begrijp ik en dan kunnen jullie alle drie tevreden zijn.

Ja, dat leuke is er nu wel even van af maar dat komt wel weer. Het zal ook niet makkelijk zijn om steeds nog naar dat internaat terug te moeten want dat herinnert je natuurlijk weer aan wat er gebeurd is. Misschien dat ze op dat internaat je klasgenoten er niet over hadden moeten vertellen in dat groepsgesprek. Ze vergeten het wel en dan is alles weer normaal. Ik geloof ook niet dat jij de enige bent geweest.

Kan je geen vrijstelling voor dat turnen en dat douchen krijgen? Je vond dat al niet leuk en nu natuurlijk helemaal niet meer.
Nog even volhouden en je best doen om die proefwerken goed te maken dan ben je er voor goed van af.
Als je naar die andere school gaat dan ligt het internaat voorgoed achter je. Je ziet het nooit meer terug en misschien dat de nare dingen dan ook vervagen. Meestal herinneren de mensen zich vooral de leuke dingen van vroeger en er zullen toch ook wel leuke dingen geweest zijn.

Straks ga je naar die andere school en ook straks ben je echt een tiener met alles wat daar bij hoort. Ik schreef het al eerder, een hele spannende tijd. Je begint er aan als jongen, als kind eigenlijk nog, en aan het eind ben je een man geworden. Je gaat veel spannende dingen beleven als het gaat om wat anderen voor jou gaan betekenen. Nu kan jij je dat misschien nog niet zo goed voorstellen, maar straks weet je alles!

Succes met je proefwerken en heb vertrouwen dat alles goed komt. Je staat er niet alleen voor en dat helpt je heel veel.

Ts ad ja ik moet nog naar school zijn bezig met proefwerken aan het maken en als ik er niet in slaag mag ik in september niet naar 1 ste middelbaar .

Het is niet de bedoeling dat mijn broertje weer in mijn bed komt slapen als ik er niet ben . Ik heb nu mijn eigen kamer en verlopig moeten mijn twee broertjes samen slapen ook als ik er niet ben op lange termijn zal waarschijnlijk de bureau moeten verhuizen naar de bakkerij en krijgen we mischien wel elk een kamer.

Het was inderdaad geen leuk moment onder de douche .maar het is waar hij mag blij zijn dat hij niet hoeven mee te maken wat ik heb meegemaakt de meeste jongens in mijn klas zijn nog jongetjes en gaan mischien maar volgend jaar die gevoelens ervaren die ik nu wel al heb.

Met mijn mama en papa ben ik toch nog eens gaan praten over wat er gebeurd is met mij .en weten nu ook echt alle details en ik weet nu gewoon dat ze er alles aan gaan doen om mij hier te helpen uit te geraken .
Heb mij ook wel duidelijk gezegd dat ik altijd bij hen terecht kan als ik vragen heb over gevoelens en seks.

Het zal inderdaad nog een tijdje duren tegen ik dit te boven kom het leuke gevoel waar ik eens over heb gepraat is geen leuk gevoel meer .ik heb soms wel eens maar eens ik bezig ben bevries ik weer en denk ik weer veel te veel aan wat er gebeurd is. Adr

Heel verdrietig dat je dat soort dingen moet meemaken. Het is heel kinderachtig en gevoelloos van die jongen, maar op die leeftijd begrijpen de meesten nog niet wat het voor jou heeft betekend wat jij hebt meegemaakt en ze begrijpen ook niet hoeveel pijn ze jou doen als ze zich zo gedragen. Die jongen die zich zo aanstelde mag blij zijn dat hij niet hoeft mee te maken wat jij hebt meegemaakt. Laat hij daar maar eens ov er nadenken.

In je vorige bericht schreef je dat iedereen je steunde maar dat begrip is blijkbaar al weer aan het wegebben. Erg jammer, maar het zijn grotendeels nog kinderen en die denken niet altijd na over wat ze doen.

Moet je nog lang naar die school? Om je getuigschrift of diploma te krijgen moet je aan bepaalde voorwaarden voldoen en misschien nog toetsen maken. Het kan ook zijn dat feitelijk alles al is afgerond en dat het niet erg is als jij niet meer teruggaat naar dat internaat.

Je zou je ziek kunnen melden. Ziek zijn is niet alleen iets van het lichaam, maar het kan ook om je mentale toestand gaan. Voel jij je nog sterk genoeg om weer terug te gaan naar die school voor de laatste weken? Soms is het goed om de confrontatie aan te gaan, maar als jou dat zo veel verdriet geeft en het niet echt nodig is, waarom zou je het dan doen als het niet echt hoeft?

Je broertje die samen met jou op je kamer sliep zeurt waarom hij nu bij zijn broertje moet slapen. Hij heeft heel lang die kamer voor de meeste tijd voor zichzelf gehad terwijl jij bij hem moest slapen als jij thuis was. Vraag hem waarom hij vindt dat jij wel bij je kleine broer moet slapen en waarom hij dat niet zou hoeven?

Logisch redeneren is niet altijd de sterkste kant van kinderen, maar daar moet jij je maar niets van aantrekken. Jij hebt die kamer nu voor jezelf omdat jij de oudste bent, klaar!

Na de vakantie ga jij naar de bakkerijschool en dan heeft hij die kamer weer voor zichzelf als jij in Brugge bent, daar moet hij het maar mee doen.

Ik wens je veel sterkte met alles. Het zal nog wel een tijdje pijn blijven doen, maar met de tijd slijt het geleidelijk aan wel weg. Wie weet wat een leuke dingen jij gaat meemaken straks in Brugge. Een hele mooie stad, ik ben daar wel eens geweest.

Is de omgeving waar jij woont een beetje leuk? Wandelen of fietsen in de natuur help om weer in evenwicht te komen met jezelf. Misschien zijn er ook leuke dingen die jij kan doen met je vriend.

Dag TS,

pesten, dat is nooit leuk. Misschien was het wel niet op die manier zijn bedoeling en weet hij ook geen raad met wat er gebeurd is. Gij kunt u in ieder geval goed beheersen, ik zou hem op zijn oog gepeerd hebben (gij moet dat zeker niet doen). Op uw leeftijd zou ik dat ook nog niet gedaan hebben ...

De vakantie komt er aan, daarna zal dat allemaal wel vergeten zijn.

Nu moet ge proberen om niet toe te geven als ze beginnen met pesten. Dat is heel moeilijk, maar dan stopt het pesten vanzelf. Ge kunt naar die jongen toe gaan, en hem vertellen dat ge dat helemaal niet leuk vond onder de douches, en dat er veel moed voor nodig was om te doen wat gij gedaan hebt, namelijk andere jongens behoeden voor eenzelfde gevaar.

Succes, en een leuke vakantie :-)

Ts heb vandaag een slechte dag gehad op school heb belt naar mijn papa en is mij na schooltijd komen ophalen . Ik heb probeeed om zo normaal mogelijk te doen maar na de turnles is het de gewoonte om te douchen .en daar was er 1 jongen die zo over zijn lichaam begon te strelen en mijn naam riep voor gans de klas enkele andere jongens begonnen te giegelen gelukkig was g er en heeft hem doen stoppen.ik ga blij zijn als vakantie is.mijn broertje zaagt nu ook de ganse tijd tegen mijn mama waarom ik nu alleen op slaapkamer wil slapen en hij nu bij mijn kleinste broer moet slapen zit op mijn kamer nu terwijl ik dit hier allemaal schrijf met tranen in mijn ogen .en mij af te vragen waarom ik ad

Beste jongen, Heel fijn dat jij aan alle kanten zo goed opgevangen wordt. Je ziet hier ook dat je een heleboel vrienden hebt die achter je staan en je moreel steunen in het verwerken van wat je is overkomen.
Het verandert niets in wat er gebeurd is, maar dat die man dank zij jou nu in de cel zit en het afgelopen is met zijn praktijken moet je toch iets van voldoening geven. Je hebt een offer moeten brengen, maar het was niet voor niets en andere jongens zullen niet meer zijn slachtoffer worden.

Bij dat groepsgesprekje op je school heb ik zo mijn gedachten. Dat is wel erg makkelijk afgehandeld. Ik vraag mij werkelijk af of op dat internaat nu echt helemaal niemand iets in de gaten heeft gehad. Jij zal echt niet de eerste en de enige zijn geweest en het moet toch opgevallen zijn dat die man op een dubieuze manier met de jongens omging.
Het internaat is hier behoorlijk tekortgeschoten in zijn opdracht. Jij had daar veilig moeten zijn en dat was je niet. Als ik je vader was zou ik een flinke korting vragen op het schoolgeld wegens wanprestatie en als smartengeld. In Amerika zouden ze hier wel raad mee weten.

Het is gebeurd en er zullen nog wel wat zaken afgehandeld moeten worden maar daar zorgen de volwassenen wel voor. Je krijgt begeleiding van slachtofferhulp en daar zal je zeker wat aan hebben. Je hebt de reactie gelezen van J16 die zelf ook zulke ervaringen heeft gehad. Daar zit hij nog steeds mee, maar hij was jonger en het heeft jaren geduurd als ik het goed begrepen heb. Bij jou was het een eenmalig iets en misschien dat je het achter je kan laten en een leuke tienerperiode kan hebben. Dat is de leukste en spannendste periode van je leven heb ik eerder gezegd en ik hoop dat dat ook voor jou zo zal zijn.

Veel sterkte, nog even volhouden op dat internaat en dan ben je klaar daar en heb je vakantie. Alvast een mooie zomer en fijne vakantie gewenst!

Hoi TS,

Ik ben echt blij voor je dat het allemaal zo snel is gegaan. Jouw ouders hebben er ontzettend goed op gereageerd en echt de noodzakelijke stappen ondernomen.

Ook hoe je het bespreekbaar hebt gemaakt in jouw school en de steun die je krijgt daar. In de periode waarin ik het meemaakte werden dit soort zaken anders aangepakt. Ik had soms het gevoel van niet geloofd te worden wat ervoor zorgde dat ik nog meer in mijn schulp kroop en elk gesprek erover uit de weg ging.

Op de momenten van misbruik heeft de dader je volledig in zijn handen en reageer je idd met overlevingsstrategieen zoals vechten, bevriezen of vluchten zoals iemand anders al zei.
Jouw reactie was bevriezen. En daar is niks mis mee of is niet jouw schuld.

Gelukkig heb je de juiste ondersteuning gevonden of ben je daar naartoe op weg.

En idd je hoeft hier geen enkel ander bericht te posten of verdere uitleg te geven. Het is een heel gevoelig onderwerp waar je niet over durft spreken met anderen. Ik ben wel blij dat je het hier anoniem hebt durven posten en veel gehad hebt aan de reacties erop.

Tot slot vind ik jou echt een held. Je hebt jouw ervaring gedeeld hier en misschien wel anderen geïnspireerd om met zulke dingen om te gaan waar anderen het wel kwijt willen maar twijfelen om het open te breken.
Weet goed dat jij hierin een belangrijke rol hebt gespeeld dat die man ws in de toekomst geen verdere slachtoffers meer zal kunnen maken. Daar mag je terecht trots op zijn!

De laatste raad die ik je wil meegeven is om een manier te zoeken die je afleidt van deze gebeurtenis door een andere hobby of bezigheid. Sport, muziek of artistiek bezig zijn. Daar kan je je echt in uitleven.

Ik wens je het allerbeste toe en dat de akelige gedachten eraan snel zullen verdwijnen.

Heel veel succes in het verdere verloop.

Ts ad aan hij is vandaag al voor de onderzoeksrechter moeten komen .maken er goed werk van . En hij blijft verlopig in de cel en dat heeft mij wel een beetje een gemoedsrust nu hij daar zit kan hij mij niet meer lastig vallen . Ben vandaag ook weer naar school geweest en dat was een beetje met een bang hartje .er is vanmorgen een kort groepsgesprekje geweest over wat er gebeurd is maar iedereen steunt mij heel hard en dat doet deugd. De 7 de juli heb mijn 1 ste afspraak met de begeleiding van slachtoffer hulp . @ j 23 ga er dan inderdaad niet meer over hebben hier maar 1 dingetje nog je sprak in je laatste post over gevoelens . Dat is inderdaad het klote gevoel je moet niet denken dat niet probeerd heb daar aan te weerstaan . Maar hij wist verdomd goed hoe hij dit moest doen . Om mij te prikkelen en hoe mijn lichaam reageerde .dank u wel allemaal voor de steun ad

Beste jongen, Het is een moeilijke periode waar jij doorheen moet maar het is goed dat er nu een einde gemaakt gaat worden aan de praktijken van die opvoeder die geen opvoeder is.
Het was wel te verwachten dat jij niet de enige bent die hij heeft misbruikt en in de toekomst zou hij vast nog verder gegaan zijn. Hij zoekt zachte onzekere jongens uit waarvan hij denkt dat ze er niet verder over zullen praten. Jij was niet de eerste en zou ook niet de laatste zijn geweest.
Het is heel goed dat jij de moed hebt gehad om er wel over te praten en als je ziet hoeveel werk de politie er van maakt dan begrijp je dat het een serieuze zaak is.

Hoe het verder zal gaan weet ik niet. Misschien dat jouw verklaring bij de politie genoeg is en dat ze bij het onderzoek genoeg dingen zullen tegenkomen om er een zaak van te maken zonder dat jij nog verklaringen hoeft af te leggen.
Het zou mij ook niet verbazen als ze jongens op je internaat gaan ondervragen en dat zal de directie niet fijn vinden. De naam van het internaat is wel naar de maan want wie stuurt zijn kinderen naar een instituut waar zulke dingen gebeuren?

Je broertjes begrijpen er niets van, die zijn nog te jong voor zulke dingen. Het is fijn dat jij er met je vriend over kan praten, die begrijpt wel wat er gebeurd is en wat dat voor jou betekent.
Je vraagt je af of jij je ouders precies moet vertellen wat er allemaal gebeurd is. Het hangt er van af hoe jij daar tegen aan kijkt. Denk je dat het je oplucht dan kan je het doen. Voel jij nog schaamte dan zou ik er niet over beginnen als ze er niet naar vragen.
Jij hebt hier het een en ander verteld. Ik wil je adviseren om hier niet verder te vertellen wat er allemaal gebeurd is. Iedereen kan dat lezen, ook mensen die er verkeerde gedachten bij krijgen. Het zijn prive zaken en daar praat je alleen over met mensen die je helemaal vertrouwt.

Ik wens je veel sterkte en ik denk dat jij het juiste gedaan hebt. Het is wel zeker dat die opvoeder niet uit zichzelf gestopt zou zijn en je ziet nu wat een ellende het iemand kan geven. Wie weet hoeveel jongens jij bespaard hebt wat jou is overkomen en dat mag jou best een goed gevoel geven ondanks alle narigheid.

Het leven gaat verder. Je bent wat wijzer en wat sterker nu. Heb vertrouwen dat je er overheen komt en dat het ook anders, beter en fijner kan zijn. Het beste maar weer!

Beste TS,

Ik ben trots op jou dat je het zo hebt aangepakt! Ook dat je begeleiding krijgt waar het nodig is en het hebt kunnen/durven vertellen aan je ouders, politie en psycholoog. Die zullen je nu echt ondersteunen in de toekomst! Echt hoed af voor wat je gedaan hebt!
Als ik jouw verhaal lees zal je zeker niet de enige zijn waarbij hij die dingen heeft gedaan.

Ik zelf ben ook slachtoffer van seksueel misbruik toen ik enkele jaren jonger was dan jij.
Ook nabegeleiding gehad door een psychologe. Hou daarmee contact hij(of zij) kan je echt inzichten geven over wat gebeurt is.

Een paar dagen geleden liet ik er nog iets over los in een off-topic gesprek in een ander onderwerp en zei toen dat ik die ervaringen hier wel wil posten na de examens omdat ik echt wel vragen heb hoe anderen het hebben ervaren en hoe ze mee omgaan. Je zal het een van de dagen wel zien verschijnen.
Ik ben vooral benieuwd naar reacties dat misbruik een invloed heeft gehad op latere leeftijd.

Voor de rest heb ik aan de antwoorden van J23 weinig toe te voegen.
Ik begrijp best dat je echt met een schuldgevoel zit nu. Dat je zelf die dingen hebt uitgelokt en het allemaal jouw schuld is dat het gebeurde. Steek dat AUB niet in je hoofd.
Het moeilijkste was om te beseffen dat het niet mijn schuld was, al zag ik het zo wel.
Mijn psychologe heeft echt heel veel moeite gedaan om me duidelijk te maken hoe die mensen(Nou ja, heb echt moeite mee om die personen als mens te beschouwen) en gaf me inzicht hoe ze tewerk gaan.

Een hele kleine minderheid maar waar je het meest van hoort zijn degenen die uit de bosjes springen en dan hun gang gaan.

Er zijn er ook die vanuit een machtspositie die dingen doen (bv: als je er iets over zegt doe ik jou of je ouders iets aan) Of een ander voorbeeld: een politieagent die zegt: als je er iets over zegt beland je in de gevangenis.

De meerderheid van die personen winnen eerst je vertrouwen in. Later gaan ze heel geleidelijk stap voor stap verder. Ze doen uitschijnen dat het iets normaals is dat iedereen doet maar je niet over mag of kan zeggen of praten.
Het laatste is mij overkomen en die strategie kan maanden of zelfs jaren duren.
Er zijn zoveel manipulatiemethoden die in dat geval kunnen gebruikt worden.

Het belangrijkste is dat je de voornaamste stappen hebt genomen, nogmaals bewonder ik je moed daarin.
Er zullen langs alle kanten nog vragen worden gesteld waar je nu nog niet op wil of kan antwoorden.
Geef het tijd. Stap voor stap. En als je ergens niet op wil antwoorden hoef je dat niet te doen. Hou dat ook voor ogen.

Als je vragen hebt of met iets zit mag je dat steeds hier doen maar ik raad je echt aan om gevoeligere vragen voor te leggen aan je psycholoog. Hij is gebonden aan het beroepsgeheim en zal nooit iets voortvertellen aan anderen.

Nogmaals sterkte. Het was heel erg moedig van je om jouw verhaal te vertellen.

Groetjes en een dikke vriendschappelijke knuffel!

Voila, goed gedaan. Ge zult geen last meer van hem hebben.
Gij hebt nergens geen schuld aan, alleen maar die vent heeft ergens schuld aan.
Niet meer aan denken, en genieten van de zomervakantie. Volgend schooljaar gaat helemaal anders zijn :-)

Ts hebben net nog telefoon had hij zou nog een vriendje hebben waar hij alles mee deelde hij heeft donderdag een foto van mij doorgestuurd ( niet bloot ) maar er staat tekst bij is binnen is echt ziek die vent pff er zouden nog 5 jongens op staan waarvan er 1 nog bij mij op school zit . Morgen moet hij voor de onderzoeksrechter komen en gaan dan meer weten wat er gaat gebeuren

Ts hier Ben deze morgen met mijn papa naar de politie geweest hebben daar heel lang moeten wachten omdat er een team moest samen komen . Het ging heel moeilijk om dingen te vertellen ik ben mezelf niet meer na weer een tijdje wachten zijn er dan een psycholoog bij gekomen en speciale agenten en heb dan ook nog eens het ganse verhaal moeten doen dat werd opgenomen en heb op tekeningen moeten tonen waar hij aangekomen heeft nu ben ik terug thuis. Het onderzoek is alvast gestart hebben al tel gekregen van de politie zijn al bij hem thuis binnen geweest en hebben daar 8 slipjes van mij gevonden ben ik zeker enkele boxers herken ik niet kunnen van andere jongens zijn .ik denk dat hij ook vandaag nog zal verhoord worden is stomme boel mijn broertjes begrijpen niet goed wat er hier allemaal gebeurd mijn beste vriendje li weet het nu ook hij begrijpt mij wel beetje beter met hem kan erover vertellen. Mijn ouders weten dat er iets is gebeurd maar niet alle details vinden jullie dat da wel moet doen ik probeer sterk te zijn maar heb al veel weent ad

Beste TS,

Je ouders gaan zeker niet teleurgesteld zijn in jou. Eerder trots op jou dat je het hen verteld hebt!

Ze kunnen wel kwaad worden op de situatie waar je in terecht bent gekomen maar weet dat die kwaadheid niet naar jou is gericht.
Ze zullen waarschijnlijk zich ook machteloos voelen omdat ze het niet hebben kunnen voorkomen wat er met je gebeurt is en het niet zagen aankomen.

Geef jezelf vooral niet de schuld en laat je ouders het ook op hun manier verwerken. Voor hen zal het ook een shock zijn. Jij bent tenslotte hun kind en hebben het beste met je voor, en zullen er alles aan doen om zulke dingen in de toekomst te verhinderen.

Jij bent het slachtoffer en ook al voel je je medeplichtig is het echt niet jouw eigen schuld( het is normaal dat je het zo aanvoelt maar dat is zeker niet het geval).Sommigen zijn nu eenmaal goed in het manipuleren van mensen.
Die man heeft misbruik gemaakt van je in een kwetsbare positie.

Ik wens je heel veel succes en op een goede uitkomst voor je!

Boos zullen ze daar inderdaad niet voor worden, en als ze teleurgesteld zijn is dat niet in u, maar om wat er gebeurd is.
En misschien wel de reden waarom ge niet 'stop' hebt durven zeggen, is omdat ge dat op dat moment gewoon niet durfde. Uit schrik dat hij u pijn ging doen.
En met uw papa dan rechtstreeks naar de politie.

Beste jongen, Wat jij vertelt is heel kenmerkend voor wat jou is overkomen. Slachtoffers van misbruik, en dat is wat jij bent, geven zichzelf de schuld van wat er gebeurd is. Dat is misschien wel het ergste van wat je is overkomen, dat jij jezelf slecht gaat vinden. En inderdaad, het kan iets worden dat je hele leven bij je blijft. Je zegt dat je ouders teleurgesteld waren. Toch niet in jou mag ik hopen?
Na wat je nu verteld hebt denk ik dat er nog maar 1 optie is, aangifte doen bij de politie. Die opvoeder is ver over de schreef gegaan.

Wat jij jezelf goed voor moet houden is dat niets van wat er gebeurd is jou zelf te verwijten valt. Je hele leven heb je geleerd dat je oudere mensen moet gehoorzamen en die opvoeder is iemand in een gezagspositie. Jij kon niet anders dan hem gehoorzamen. Zo ben jij als het ware geprogrammeerd door je opvoeding.

Jij bent neem ik aan opgegroeid in een streng katholiek milieu. In elke religie wordt min of meer verkrampt omgegaan met seksualiteit. Geen seksuele verlangens hebben wordt als ideaal gezien wat natuurlijk flauwekul is. Een mens is een seksueel wezen en hoe meer je probeert niet aan seks te denken hoe meer je wel aan seks denkt.
In andere culturen gaan ze er heel anders mee om. Sommige jongens, ook waar jij woont, zouden wat er gebeurd is niet eens zo erg gevonden hebben. Jij vond het wel heel erg omdat jij bent zoals je opvoeding je gemaakt heeft.
Nu zit jij er heel erg mee en misschien dat ze thuis ook wat naar jou kijken, maar denk na over dat soort dingen. Vraag je af wat seks is, wat seksuele gevoelens zijn en wat slecht en wat goed is. Seks op zich is niet slecht, misbruik maken van je positie om iemand iets te laten doen of toelaten is heel erg verkeerd.

Je bent nu erg in verwarring, maar als je ouder wordt, meer van de wereld gaat begrijpen en kennis maakt met andere meningen en oordelen dan ga je dingen beter zien en leren relativeren. Je gaat ook weerbaarder worden.

Ik hoop dat het allemaal goed komt, en onthoud: Jij hebt niets verkeerds gedaan! Dingen die je misschien gevoeld hebt en gebeurd zijn zonder dat jij dat wilde, zo is het lichaam nu eenmaal. Met iedere jongen in die situatie kan dat gebeuren. Jij hoeft je niet te schamen, niet schuldig te voelen, die opvoeder, die moet jou op zijn knieen om vergeving vragen. Hij is de enige die schuldig is en zich diep moet schamen.

Ik hoop dat het allemaal goed komt met jou. Dat internaat is bijna verleden tijd voor jou, die opvoeder die zie je nooit meer vermoed ik en straks ga je naar de bakkersschool. Alles nieuw, alles anders. Contact met andere jongens die misschien weer heel andere ideeen en inzichten hebben, dat helpt jou om het achter je te laten.

Sterkte er mee en ik wens jou het beste!

Nou ik geloof niet dat je ouders teleurgesteld zijn in jou toch? Mensen hebben 3 reacties bij angst, vechten, vluchten of verstijven. Het kan best dat hij het laatste had. Hij hebt NIKS fout gedaan. Maar die vieze pedo wel. Goed dat je het verteld hebt.

Ts hier wat ik nog altijd niet goed begrijp waarom ik gewoon niet gezegd heb dat hij hiermee moest stoppen want het is niet bij wrijfen over mijn benen gebleven.zelf toen hij mijn t schirt uit deed bleef hij mij strelen en zij hij dat mij geen pijn ging doen terwijl hij dat eigenlijk wel aan het doen was .ik was zo bang van hem geworden dat hij mij wel pijn ging doen dat ik zelf mijn broekje heb uit gedaan toen hij dat vroeg en kon hij gewoon verder doen ga dat nooit meer kunnen vergeten wat er dan gebeurd is nu ben ik morgen thuis en ga samen met mijn papa zien wat er moet gebeuren mijn ouders waren niet boos maar zijn wel zeer teleurgesteld a

Dit is echt niet OK.

Vertel het AUB aan je ouders zij weten wat ze moeten doen.
Meteen aangifte doen bij de politie.Dit is naar mijn inziens de enige juiste beslissing.

Ze zullen je waarschijnlijk uitnodigen voor een verhoor samen met een psychologe of maatschappelijk assistent(e). Je hoeft niet alles te vertellen als je je daar niet goed bij voelt maar vertel in jouw woorden wat er is gebeurt.

Ik herken heel erg het gevoel dat je er jezelf schuldig bij voelt of het zelf uitgelokt hebt en dat is nergens voor nodig. Jij wist niet beter en die man heeft daar gebruik van gemaakt.

Sterkte!

De opvoeder, wie is dat? Je woont niet meer thuis dus? Hoe dan ook, die persoon gaat over jouw grenzen, maakt je klein, is dus fout bezig

Vertellen echt vertellen niet uitstellen

Verbergen help je niemand mee dit hoort niet, jij hebt nul schuld of schaamte te dragen dit moet aangepwkt worden

Nou misschien dat je het nog later krijgt is pyama met een yj en niet y dus pyjama.Gewoon om te zeggen nou TS je kan zeggen tegen je opvoeder zeggen dat je het niet wilt.Of je kan ook tegen je ouders zeggen dat je opvoeder een beetje raar is.

Gewoon, juist hetzelfde als gelijk ge het hier verteld hebt. Identiek. En niet mee wachten. Ze gaan echt niet boos zijn op u hoor, eerder heel blij dat ge het verteld want dan merken ze tevens dat ge ze vertrouwd.

En die opvoeder moet van u afblijven. Dat moogt ge hem gerust zeggen en dan zal die wel beseffen dat die niet verder moet gaan proberen te gaan, want wat die doet is verboden.

Beste jongen, Wat jij daar vertelt is een serieuze zaak. Niet alleen voor jou maar ook voor je opvoeder en het internaat. Wat hij gedaan heeft is erg ongepast en is ontoelaatbaar voor iemand in zijn functie. De jongens op het internaat en ook hun ouders moeten hem kunnen vertrouwen en dat kan dus niet.

Je noemt je topic "Zo stom van mij" en dat is typisch voor dit soort zaken. Je opvoeder heeft misbruik gemaakt van zijn positie en van jouw onschuld en nu ga jij je daar schuldig over voelen. Jij was niet stom, jij vertrouwde de man.
Jij hebt allerlei nieuwe gevoelens gekregen die horen bij het lichamelijk volwassen worden en die zijn zo overweldigend dat je er over wilde praten, maar met wie?
Je vrienden op het internaat en je buurjongen hebben die gevoelens niet, denk jij! Met je ouders er over praten kon niet, denk jij, dus sprak je er over met de opvoeder. Die man heeft blijkbaar gevoelens voor jonge jongens en hij ging op die speciale, ongepaste, manier naar je kijken en nu ook handtastelijk worden.

Dat soort dingen kan niet toegestaan worden, zeker niet van iemand in die functie. De directie zal ingelicht moeten worden en met hem moeten gaan praten. Misschien zullen ze ander werk voor hem kunnen vinden en misschien kan hij daar niet blijven.

Voor jou was het een akelige ervaring, maar voor die opvoeder zal het ook niet fijn zijn. Echter, als hij zijn gevoelens niet onder controle kan houden dan kan hij dat werk niet blijven doen. Je moet niet alleen aan jezelf denken. Denk ook aan al die jongens daar die hetzelfde kan overkomen als jij, en misschien erger.
Door het tegen je ouders te vertellen bescherm je niet alleen je vrienden daar op het internaat, maar je zorgt er ook voor dat er wat gedaan kan worden aan je opvoeder zodat hij zichzelf niet in grotere problemen kan brengen dan hij nu al heeft. Er zijn behandelingsmogelijkheden om mensen die verkeerde dingen willen tegen zichzelf te beschermen en met hun gevoelens om leren gaan.

Mijn advies aan jou is dus: Vertel het vandaag nog tegen je ouders. Zeg ze dat jij met je opvoeder hebt gesproken over gevoelens die horen bij het volwassen worden en vertel ze dan wat je hierboven hebt verteld in je topic. Zij nemen dan contact op met de directie van het internaat en die weten dan wel wat ze doen moeten.

Als kind denk je dat volwassenen altijd aardig en te vertrouwen zijn. Dat het niet altijd zo is heb je nu gemerkt. Als het om seks gaat of om geld dan doen mensen soms slechte dingen. Je hebt het nu ervaren met je opvoeder en in de reacties op jouw topics kom je soms ook dingen tegen die de verkeerde kant opgaan. Als je dingen meemaakt, hier of in het echte leven, waarbij jij geen goed gevoel krijgt, reageer niet en laat merken dat jij er geen belangstelling voor hebt of behoefte aan hebt.
Als je iets leest of als iemand iets zegt wat je raar vindt of je een ongemakkelijk gevoel geeft, vraag je dan af waarom iemand zo iets zegt of doet.

Je bent bevriend met je buurjongen thuis. Als die net zo oud is als jij dan heeft hij wel dezelfde gevoelens en misschien durft hij daar ook niet over te praten. Vertel hem wat je meegemaakt hebt op het internaat. Misschien kom je er achter dat je met hem over zulke dingen kan praten. Zo hoort dat te gaan. Met vrienden van je eigen leeftijd zit je met dezelfde dingen en kunnen jullie er samen over praten. Dan hoef je het niet allemaal zelf op te lossen.

Wees sterk, praat met je ouders. Jij was niet stom, je had teveel vertrouwen.

Ja zeg t echt tegen je ouders, want dit is echt niet oké! Verdedig jezelf als dit nog eens gebeurd! Stel je grenzen, heel belangrijk! T kan zijn dat je ouders je niet gaan geloven, maar zet die stap!

Als dit waar is moet je onmiddellijk naar de politie gaan met je ouders.