Ja, dat van die machtspositie is een goed en verzwarend argument.

Een leraar, coach, directeur, diensthoofd, of zo, die in zo'n machtspositie zit, heeft de verantwoordelijkheid om net dubbel zo goed op te letten met wat hij doet of zegt.

Heel anders dan bij gelijken die geen bevel voeren over jou, zoals medeleerlingen, of andere teamleden van een club.

Wanneer iemand zonder toestemming aan je zit, en ook nog in een machtspositie zit, dan is dit zeker aanranding! Ik ben zelf op m’n 13e misbruikt geweest door mijn mentor. Probeer het te melden bij de vertrouwenspersoon. Ik snap dat het heel moeilijk en eng kan zijn, en als je t niet zou durven dan kan je altijd een vriend/vriendin bij meenemen Komt goed meisje!

Wanneer iemand zonder toestemming en bewust jouw borsten, geslacht of binnendijen aanraakt, is dat beslist aanranding.

Wanneer hij andere lichaamsdelen aanraakt, is dat normaal geen aanranding, maar grensoverschrijdend gedrag. Ook strafbaar, maar een gradatie minder erg.

Behalve dan bij korte aanrakingen aan bijvoorbeeld armen of schouders om iemand te sturen: bijvoorbeeld een leraar die een rij kinderen begeleidt, bijvoorbeeld om de straat over te steken, of om ze mooi op het voetpad te laten lopen. Dan moet je ze soms even bij hun schouder of bovenarm nemen en zachtjes in de juiste richting bewegen, anders gaat het niet vooruit en kan het gevaarlijk worden. Dat is dan weer wel perfect okee.

Je bovenarm of schouder een hele tijd zitten strelen, is dan weer niet okee, dat zit dan weer ergens tussen grensoverschrijdend gedrag en aanranding in, denk ik.

Het probleem is dat de grenzen soms vaag zijn: sommige mensen zijn heel lichamelijk opgevoed, en ze leggen spontaan hun arm om je heen zonder bijbedoelingen. Bij andere gezinnen is alle lichamelijk contact taboe en slecht.

Dus afhankelijk van hoe lang of kort hij je aanraakte, en of het oppervlakkig was of niet, en hoe diep hij ging, zou ik het ergens tussen grensoverschrijdend gedrag en aanranding zien, denk ik? Ik zou het zeker wel melden als grensoverschrijdend gedrag, maar misschien niet meteen als aanranding? Dan gaat het alvast verder onderzocht worden, maar zonder het meteen op de spits te drijven, en kan je nog alle kanten uit?

Ik denk ook dat je een balans moet zoeken tussen je heden en je verleden: als je vroeger ooit aangerand bent, heb je misschien makkelijker de neiging om alle lichamelijk contact als negatief te zien, omdat dat die eerdere slechte ervaring terug oprakelt?

En ja, ik vind dat een goed idee van m19 hierboven: probeer eens een vechtsport? Bijvoorbeeld ju-jitsu is een goede sport voor meisjes: daar kan je met heel weinig kracht toch iemand in bedwang houden of uitschakelen. Dat geeft je meer zelfvertrouwen: je straalt dat ook uit, en dat alleen al maakt je minder kwetsbaar. En je leert ook onderscheid maken tussen onschuldig en kwaadaardig lichamelijk contact, het vermindert je angst en verkramping op dat vlak. Ik heb dat ook twee jaar gedaan, en het heeft mij goed geholpen.

Wat naar om te horen dat het je vaker is overkomen en dat je bang bent voor hem, goed dat je het wil aangeven

Therapie is soms wel nodig, ik zou ook op een vechtsport gaan om jezelf te leren verdedigend en sterker in je schoenen te staan

Knuffel van hier

Gewoon mee naar de directie stappen.

Als jij geen toestemming hebt gegeven mag hij je nooit aanraken. Dus daar kan en mag je gewoon melding van maken. Dus gewoon naar een vertrouwenspersoon op school gaan en hier melding van maken.

Het is jouw woord tegen het zijne dat is misschien altijd lastig. Maar doe het gewoon zodat anderen hier ook van weten en hij dan heel goed in de gaten word gehouden, want dan kan hij dit nooit meer doen.

Ik heb uiteindelijk toch besloten om t te gaan melden want ik wil niet dat iemand anders hier ook last van kan krijgen en ik ben vaker aangerand en toen werd t met heelveel politie enz erbij en dat wil ik niet dus ik zeg gw dat ze niet zeggen dat ik t was want ik wil echt niet meer in therapie want ik ben er echt net weer vanaf ik ben nog wel steeds best wel bang want ja straks doet ie me wat maar bedankt voor tips t helpt me echt

Verdiend hij prima zulke lage mensen horen niet on het onderwijs als hij zich niet kan beheersen helemaal tegenover kinderen

Christelijk nog wel en dan zulke normen en waarden die man gatver de deur uit ermee

Jij mist onderwijs uit angst besef hoe erg dat is

Wens je dit anderen kinderen toe dat zij ook zo bang raken, nee en jezelf ook niet

Breek de cirkel en spreek jezelf uit, laat het niet voorbij gaan of wegwuiven door volwassenen

Je bent aangerand. En meld dit zo snel als kan aan iemand die je vertrouwd. Dat kan een vriend/vriendin, ouders, mentor of het schoolhoofd zijn. Laat deze gast niet zo rondlopen en heb zeker geen medelijden met hem. Ik had het wel geweten als ik het was geweest

Als jij het zo omschrijft dan heb jij er een gevoel bij. Probleem wordt dit te bewijzen, hij heeft je aangeraakt zeg je, maar heeft niet aan je borsten of andere zeer privé delen gezeten. Dit wordt moeilijk. Bespreek het anders met de vertrouwenspersoon op school. Zijn er meerdere klachten over deze docent dan kan er iets bewegen. Verder voorkom om alleen met hem in een ruimte te zitten, dat mag je vragen.