Ik ben Seksueel misbruikt.

Oke, ik heb besloten om dit allemaal opnieuw op te schrijven, ik wilde eigenlijk mijn eerste verhaal aanpassen en aanvullen om het zo te kunnen verwerken, maar aangezien ik perongeluk de notitie verwijderde ga ik opnieuw beginnen. In de eerste klas ) hadden wij op woensdag het 5e mentor uur, ik ben toen naar de toiletten gegaan en daar ben ik aangerand. Ik geloofde dit eerst zelf echt niet, maar ik besef me nu heel goed wat er is gebeurd. Ik liep naar binnen, en voordat ik het zelf allemaal door had gebeurde het. Het Afschuwelijke gevoel van die hand, op plekken waar die hand niet mag zijn. Knijpen, trekken en voelen. Het labiele is dat ik er niks tegen deed, dat reken ik mezelf echt heel erg aan. Ik had kunnen schreeuwen, kunnen gillen, van alles, maar dat heb ik allemaal niet gedaan. Ik had het idee dat ik machteloos was. Het is heel erg moeilijk te beschrijven, meteen daarna ben ik terug naar de les gegaan en had ik accuut het gevoel dat niemand dit ooit te weten zou mogen komen. Ik geloof dat sommige mensen niet doorhebben wat ze iemand aandoen. Dat hoop ik althans. Ik merkte meteen dat ik extreem reageerde op aanrakingen, bij wiskunde verstijfde ik toen meneer V/d westelaken mij een schouderklopje gaf. Zelfs nu nog, kan ik er af en toe echt niet tegen. Dan wil ik meteen wegrennen, alleen dat kan ik dan niet. Ik wilde graag met (laten we hem Sam noemen.) Sam afspreken, ik was al een keertje eerder bij hem thuisgeweest en ik weet dat hij een oudere broer heeft. Ik mag die broer niet. Momenteel probeer ik mijn gevoelens te beschrijven voordat er iets gebeurde. Hij wilde altijd overal de controle over hebben. Sam was er nog niet en zijn broer was wel thuis, hij deed open. Op het moment dat ik binnenkwam voelde ik me rottig, ik wilde heel erg graag weg. Maar omdat ik wist dat Sam er zo aankwam bleef ik. Ik liep naar de kapstok en ik liep terug. Zijn broer duwde mij tegen de zijkant van de trap aan en trok mij aan mijn haren naar beneden. Recht naar het punt waar hij mij wilde. Ik wil dit graag op een nette manier opschrijven. Maar soms gaat dat gewoon even niet, ik schaam me kapot voor wat er gebeurd is. Daarom vind ik het ook ontzettend moeilijk om erover te praten en blokkeer ik dan. Daar duwde hij mijn hoofd tegen zijn broek aan, ik had het idee dat ik geen adem kreeg en begon te kokhalzen. Hij duwde mij naar beneden en ik probeerde om rustig te worden. Stoplicht methode, dan ga ik precies af wat er gebeurd is en op welk vlak het stoplicht staat, groen is oke, oranje is rustig blijven en rood is niet goed. Ik wilde meteen weg gaan omdat ik 'rood' had. Maar hij had mij alweer vast gegrepen en ik moest hem pijpen. Hij begon te schelden dat ik dit echt zelf wilde en het mijn schuld was. Ik deed niks, ik dacht dat als ik deed wat ik moest doen van hem het wel over zou gaan. Hij duwde mij naar boven, hij sloeg tegen mijn enkels aan en daarna hield hij zijn handen onder mijn billen zodat ik naarboven moest. Ik begon te huilen, te gillen en ook probeerde ik tegen te werken. Maar ik was zo in paniek dat ik mezelf niet rustig kon krijgen en kon bedenken wat ik zou moeten doen. Op zijn kamer duwde hij mij op zijn bed en probeerde hij mij uit te kleden. Bij die aanrakingen versteef ik en deed ik niks. Ik deed het gewoon niet. Toen het klaar was wilde ik meteen opstaan en wegrennen. Ik begon accuut weer te huilen. Het ging heel erg snel, hij legde mijn ellebogen tussen mijn knieën en legde mij op mijn zij ik trok mijn benen op en mijn hoofd duwde hij tussen mijn borsten. Hij zei dat ik niks waard was, een slet en dat het allemaal mijn schuld was. Wat er daarna gebeurde vind ik heel erg moeilijk om te typen. Ik probeer er niet aan te denken. Ik ga dit nu wel doen, ik hoop dat ik daar wat aan heb. En het een plek kan geven. Niemand, niemand mag dit weten, misschien dat ik het Vera, Puck en Juliette vertel of laat lezen, maar dat is niet mijn bedoeling. Hij drukte met een hand mijn knieën in het bed, dat deed pijn. Mijn bovenbeen lag op de rand van het bed en ik voelde dat drukken. En deed waarschijnlijk zijn kleding uit. Ik weet het niet ik lag te huilen. Hij heeft mij toen verkracht. Ik denk dat ik harder begon te huilen en begon te smeken. Ik heb mijn ogen dichtgedaan en ik ben gestopt met huilen en tegenwerken. Het kon voor mijn gevoel niet erger worden en het moest ooit over gaan. Hij is een tijd doorgegaan en heeft mij ook omgedraaid en op mijn rug en buik gelegd. Toen ik op mijn rug lag begon hij ontzettend hard in mijn borsten te knijpen en te trekken. Ik schrok enorm en ben gaan huilen, ik ben bang dat dat hem aan heeft bemoedigt. Hij begon te strelen en mij overal aan te raken, ik verstijfde en huilde maar door. Opeens liep hij weg en was ik alleen, toen ik dat door had ben ik opgestaan, misschien heeft dat wel een tijd geduurd. Ik had het niet door en kon alleen maar huilen. Ik werd misselijk en duizelig, en heb mijzelf aangekleed en ben weggerend. Ik ben ontzettend bang om mijn haar los te laten hangen. En ik durf niet veel meer. Er zijn dagen dat ik er niet aan denk en het bijna lijkt alsof het nooit is gebeurd. Maar dan stort ik weer in, en gaat het niet goed.