Oke, en nu, ik ben seksueel misbruikt/verkracht.

Oke, ik denk dat ik nu ga vertellen wat er precies met mij gebeurd is, ik hou er niet van om hierover te praten en niemand weet het. Ik merk dat ik er zelf ontzettend veel last van heb, en ik hoop dat ik het hierdoor kan verwerken, althans ik kan het proberen. De eerste keer was op school, toen ik in de 2e klas zat. Ik had mentor uur en ik liep naar de toiletten. Ik ging naarbinnen, en daar gebeurde het. Vervolgens ben ik terug naar de les gegaan. Ik heb het hier over een best wel gemene aanranding, aanraken en knijpen. Niet veder. Toen het echt gebeurde, dat was bij een vriend, wij moesten samen aan een project werken en hij was er nog niet, dus daarom deed zijn broer alvast open. Sowieso voelde ik me nooit op mijn gemak bij die broer. Hij was een beetje hebberig of gretig geen idee, hoe ik het precies moet noemen. Hij had mij al een aantal keer mee uit gevraagd, waarop mijn antwoord een duidelijke 'nee' was, de week ervoor had hij gevraagd of ik mee naar een festival wilde, daar zou hij het heel weg leuk met mij gaan hebben. Maar dat doet er nu even niet toe, Ik liep naar de kapstok om mijn jas weg te hangen en toen ik dat had gedaan drukte hij mij tegen de muur aan. Pakte mijn haren vast en trok me omlaag. (Daarom draag ik mijn haren nu ook alleen nog maar vast) Je snapt ook wel wat er toen gebeurde, dat hoef ik hopelijk niet uit te legen. Daarna duwde hij mij naar boven, zijn kamer. Daar gooide hij mij op het bed. Vervolgens schold hij mij uit, en dat ik dit zelf wilde. Ik begon eerst te huilen, daarna te schreeuwen en te schoppen. Ik weet bijna zeker dat hij het vaker heeft gedaan, hij wist precies wat hij moest doen. Hij legde mij op mijn zij, mijn voeten opgetrokken en handen en polsen tussen mijn knieën. Wat er toen gebeurde snap je ook wel. Vanaf dat moment deed ik niks meer. Ik schreeuwde niet, zij niks en was helemaal stil. Alsof mijn hoofd vol met watten zat. Daarna heeft hij nog dingen gedaan waar ik het echt niet over wil hebben. Misschien dat ik dat ooit wil ophalen. Nu niet. Hij ging naar beneden en ik ben toen ook naar beneden gegaan. Hij deed alsof er niks was. Ik ben naar huis gegaan. Zijn broertje kwam niet thuis omdat hij had gezegd dat ik had gebeld dat ik het niet kon halen. Nu heb ik het even heel kort en bondig neergezet. Misschien dat ik de rest ooit ook wil vertellen, maar nu gewoon even niet. Heeft iemand, tips hoe ik dit kan verwerken? Ik merk dat ik nijg het allemaal weg te stoppen, maar ik denk niet dat dat de beste manier is.