Laten we alsjeblieft ophouden met elkaar hier de les te lezen, daar heeft ts niets aan. Uiteindelijk zal zij hierin haar eigen beslissingen moeten nemen en laten we hopen dat het inderdaad haar eigen beslissing mag zijn en niet eentje die haar, vanuit welke hoek dan ook, wordt opgedrongen. De eerste stap is in ieder geval de huisarts. Hij zal het toch vast moeten stellen en waarschijnlijk zal hij of zij ook wel een ingang voor haar vinden om met iemand te kunnen praten. En dat allemaal zo snel mogelijk. Daarmee zal zij moeten beslissen hoe het verder gaat. Wat wij hier ervan vinden is niet van belang. Ook mijn eigen mening niet.

Jongen 17, je moet echt ophouden met je christelijke anti-abortus geluid. 'Schreeuw om leven', van die mensen die posten bij abortusklinieken en daar jonge vrouwen en hun begeleiders lastig vallen, hun mening opdringend. Gefinancierd met Amerikaans geld waar dik mee gelobbyd wordt.

We hebben het in Nederland zeer goed geregeld, abortus gaat hier beslist niet 'zomaar'. Er wordt zorgvuldig en veilig gewerkt, daar kunnen vrouwen in menig ander land slechts van dromen.

Laten we dat recht, want dat ís het, geen plicht, op abortus niet kapot laten maken door reli's, maar er gebruik van maken, er is lang genoeg voor gestreden door onze moeders.

J17, De stichtingen die jij noemt zijn allebei stichtingen die anti abortus zijn. Jij probeert TS die kant op te duwen omdat jij zelf er ook van overtuigd bent dat abortus fout is. Dat moet jij dus niet doen! Forum is niet de plaats om te evangeliseren en mensen een bepaalde kant op te duwen die vrijwel zeker leidt naar een ongelukkig leven.

Zoals eerder gezegd, jij wilt niet dat TS wat nu in haar groeit weg laat halen omdat jij vanuit jouw omgeving er in opgevoed bent dat zo iets verkeerd is. Nogmaals, we hebben het hier over een klompje cellen zonder gevoel zonder bewustzijn. Het is nog niet veel meer dan het eitje dat met elke ongesteldheid afgevoerd wordt omdat het niet bevrucht is.

Nu is het dus wel bevrucht en dat gaat leiden tot een kind, over driekwart jaar, een hoop ellende voor TS vanwege de schande van het ongehuwde moeder zijn, en een abrupt einde aan haar jeugd.
Hoe zal het verder gaan? Welke jongen wil een ongehuwde moeder als partner, zeker als het om dat soort fundamentalistische christenen gaat? Zou jij met haar willen trouwen en vader zijn voor het kind dat niet jouw kind is?

Het is verdrietig wat er met jouw moeder is gebeurd. Het is ook verdrietig dat zij daar nog steeds onder lijdt. Jouw moeder werd gedwongen zich te laten aborteren. Dat is altijd traumatiserend.
Wanneer dat was weet ik natuurlijk niet maar ik denk meer dan 20 jaar geleden. In die tijd was nog niet mogelijk wat nu mogelijk is.
Waarom je ouders jouw moeder tot abortus dwongen weet ik natuurlijk ook niet, maar ik denk dat ze het beste voor hun dochter wilden, en op dat moment was dat geen kind krijgen. Voor hun dochter en misschien ook wel voor zichzelf.
Wat ook van belang is voor de impact die zo iets heeft is op welk punt in de zwangerschap de abortus heeft plaatsgevonden. Na drie maanden is bijvoorbeeld toch wat anders dan na drie weken.

Het probleem met serieus gelovigen, laat ik ze zo maar noemen, is dat ze wat ze geleerd wordt over hun geloof als een absolute waarheid aannemen waar nooit aan getwijfeld mag en kan worden. Hun waarheid is bovendien de enige waarheid.
Het probleem is dat dan het zelfstandig nadenken ophoudt. Je castreert jezelf geestelijk en je wordt een automaat die alleen maar de goedgekeurde meningen en oplossingen kan genereren. Vandaar bijvoorbeeld dat de miljard moslims bij elkaar maar 15 Nobelprijzen hebben gewonnen. Zelf nadenken, twijfelen is ongewenst. Dat kan hele nare gevolgen hebben denk maar eens aan Pakistan. Dan kom je dus niet ver in je leven. Mensen met een Joodse achtergrond hebben er 181 gewonnen. Die denken wel heel veel, soms misschien wel wat al te veel.

TS heeft het nu heel erg moeilijk. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen de gevolgen als ze de zwangerschap voltooit en de emoties van een abortus. Het zal zeker een litteken op haar ziel geven, maar ze is nog jong. Nu afbreken kan nu nog op een relatief makkelijke manier. Ze zal hier zeker van leren en is in een keer een stuk volwassener geworden.
Laat de keuze aan haar en kom niet met suggesties die haar maar een kant op duwen omdat jij vindt dat dat zo moet!

Een interessant boek dat jij eens zou moeten lezen: Jezus de Nazoreeer - Pierre Krijbolder. De auteur heeft als het ware een biografie geschreven van Jezus en de oorsprong van het christendom, gebaseerd op historische feiten en de situatie toen in de Romeinse provincie Palestina.

Jammer dat ik zo neer wordt gezet door jou, J23. Omdat haar ouders christelijk zijn, verwees ik naar sites die het best zouden passen en waar de ouders misschien er het beste gevoel bij hebben. Jij weet niet de situatie en de achtergrond waarom ik dit aanraad, en het blijft natuurlijk ook erg lastig. Ik heb een moeder die vroeger ongewenst zwanger was, en die toen van haar ouders verplicht een abortus moest plegen, en daar ondervind ze nu nog steeds last mee en moeite. Ze heeft dat uiteindelijk een plekje kunnen geven. Iemand verwijzen om (als ze zelf nog christelijk is) het met een biddend hart te doen tot God lijkt me nooit slecht... maar het blijft natuurlijk uiteindelijk de keuze zelf voor dit meisje en daar wens ik haar dan ook sterkte mee, want een makkelijke keuze blijft het nooit

Beste meid, Ik hoop dat je inmiddels een besluit hebt genomen wat te doen. Op die website waar ik je het adres van gaf las ik dat de dokter en de eventuele kliniek zwijgplicht hebben, ook naar je ouders, ook als je minderjarig bent. Als jij dat niet wilt dan hoeft niemand er iets van te weten.
Op die website staan ook een heleboel dingen die jou wijzen op de vragen die jij voor jezelf moet beantwoorden om een goed besluit te nemen. J17 is iemand die er van overtuigd is dat God het afkeurt dat jij je zwangerschap laat onderbreken. Hij verwijst naar organisaties die jou er naar willen leiden dat jij moeder wordt als je zestien bent. Zoals M22 zegt, jij bent veel te jong om nu al moeder te worden. Het gaat je leven veranderen op een manier die jij niet wilt.

Wat nu in jouw buik groeit is een klompje cellen zonder enig bewustzijn, zonder enig gevoel. Het kan uiteindelijk een mens worden, maar voordat het bewustzijn krijgt zijn we wel een flinke tijd verder.
Je bent onvoorzichtig geweest en daar ondervind je nu de gevolgen van. Laat dat niet de rest van je leven verpesten als dat helemaal niet nodig is. Sommige dingen zijn misschien even naar, maar als ik het zo lees valt het allemaal best mee. De dokter en bij die kliniek zullen ze heel begripvol en aardig zijn en er alles aan doen om het voor jou zo gemakkelijk mogelijk te maken.

Die mensen die zo anti abortus zijn laten zich leiden door een extreme ideologie die ze ook maar aangepraat is. J17 heeft makkelijk praten, hij zit straks niet met een kind waar jij niet voor kan zorgen en hij hoeft niet het stigma te dragen van een ongehuwde moeder die gezondigd heeft.
Als het begin van jouw zwangerschap onderbroken wordt dan wordt er niets gedood, er wordt alleen maar een proces onderbroken. Die cellen in je buik leven wel, maar het is geen mens. Elke keer als je ongesteld wordt is dat een potentiele zwangerschap die niet doorgegaan is. Zo moet je het zien. Deze keer was het proces iets verder gevorderd.

Voor de goede orde, ik vind niet dat jullie gezondigd hebben. Jullie zijn alleen maar een beetje dom geweest. Omdat er bij jullie niet over seks en voorbehoedsmiddelen gepraat mag worden?
Lees die webpagina van thuisarts en denk heel goed na over alles. Jouw beslissing is ook een beslissing voor hoe de rest van je leven zal zijn.

Als je naar de dokter gaat, zeg maar tegen je moeder dat je buikpijn hebt. Dat klopt wel zo ongeveer. Als je niet gaat komt er waarschijnlijk nog veel meer buikpijn en veel narigheid bij jou thuis.

Ga gewoon naar je ouders. En ook naar de dokter. Onze dominee heeft gezegd dat abortus ALLEEN gepleegd mag worden als het leven van de moeder gevaar loopt. Daar navraag doen of je leven gevaar loopt en anders gewoon maar laten groeien. Op een gegeven moment moet je het aan je ouders vertellen. Ik zou het zoiezo ook aan je vriendje vertellen.
En, nog een vraagje: je zegt, ik heb christelijke ouders. Dat klinkt voor mij als: ik ben echter niet christelijk. Klopt dat, of heb ik dat mis?

Ik weet niet of je zelf nog wat aan het geloof doet, maar doe het asjeblieft met een biddend opzien tot God. Hij kan een uitweg zijn, serieus. Ook zou ik het overleggen met je ouders. Samen kan je dan voor een oplossing kiezen. Je kan ook aankloppen bij Stichting Schreeuw om Leven of stichting Siriz. Zij kunnen je verder helpen en vanuit christelijk oogpunt ondersteuning geven aan meiden die ongewenst zwanger zijn. Heel veel sterkte er mee!

Ik zou er meteen wat aan doen, afbreken die zwangerschap want je bent hier echt nog te jong voor. Laat hem voortaan een condoom omdoen!

Het is heel vervelend meisje maar je kan maar een ding doen en dat is naar de huisarts gaan. Je durft je ouders niets te zeggen, maar als je niets doet dan krijgen ze het vanzelf wel in de gaten.
Of er iets gedaan kan worden zonder dat je ouders het moeten weten durf ik niet te zeggen, je bent tenslotte nog minderjarig. Hoe je ouders staan tegenover zwangerschapsonderbreking hangt af van hoe ze daar over denken. Sommigen zien dat als het ingaan tegen het gebod 'Gij zult niet doden'. Ieder leven is in hun ogen een schepsel Gods.

Wat nu in je buik groeit is nog maar een klompje cellen zonder bewustzijn, maar het gaat hier om het principe. Als je ouders erg principieel zijn dan zullen ze niet toestaan dat het weggehaald wordt. Misschien dat de huisarts in jouw stadium van zwangerschap iets kan doen. Afbreken van een zwangerschap is tot negen weken mogelijk met een abortuspil.

Hier kan je meer lezen: https://www.thuisarts.nl/abortus/ik-ben-ongewenst-zwanger