Ts, dat is een heel goed idee m16, alleen dar durfde ik nog niet, een beetje grote stap. Misschien morgen wel, want we hebben gisteren staande gezoend en geschuurd. Met zijn stijve tegen mijn buik. Allebei nog met broek aan hoor, maar toch had zijn piemel de hoofdrol. Hij moest stoppen zei hij ineens en toen schoot ik wel in de lach. Gelukkig hij ook. Ik wilde juist door gaan, maar dat kon ik hem niet aandoen.
Hij is niet heel klein, ik voelde hem goed door alles heen en was behoorlijk nat. Heb ik hem gezegd, daar is net als een stijve niets verkeerd aan. Ik moet altijd lachen als ik een piemel zie. Heeft niets met klein te maken , is een leuk maar gek ding of die nu aan mn broer, mn vader of jongens waarmee ik ga zwemmen vast zit. Maar ik zal er aan denken om bij hem de eerste keer niet te lachen.

Maak gewoon onder het zoenen zijn gulp open en haal zijn piemel eruit.
Ga er ff lekker mee spelen enzo.
En verder niks over de grote ervan zeggen.

In elk geval niet in de lach schieten als je zijn piemel ziet en die echt heel klein is.
Dan heeft hij echt een trauma.