Hey, ik heb zelf lichte aandrang incontinentie en ongeveer hetzelfde probleem, gemiddeld paar keer per jaar gaat het mis en inderdaad nog veel vaker dat ik het op het nippertje haal of dat ik een beetje verlies. Weet niet of jij dat ook hebt natuurlijk, bij vrouwen werkt dat sowieso wat anders. Zo is het voor mannen wel makkelijker om ergens te plassen, en als de aandrang heel erg op komt zetten net iets langer tegen te houden, maar als nog als ik dan net niet snel genoeg kan plassen gaat het mis. Maar proberen op te houden als ik alcohol op heb moet ik nooit proberen, dat is vragen om problemen. En oh ja dan heb je nog de corona perikelen, WC's die je niet mocht gebruiken, echt zo K. En daarna weer wennen aan het uitgaansleven, dat heeft me ook de nodige natte broeken opgeleverd, haha. Dus misschien is het daarom nu wat vaker? Met deze warmte de laatste tijd gelukkig even geen problemen. Sterkte en ik hoop dat je ook een manier vindt om er mee om te gaan. Groetjes

Als ik nodig moet plassen en ik voel water of zelfs als ik het hoor stromen dan kan ik het niet meer ophouden. De douche, het bad, zwembad ik moet opletten dat ik eerst naar het toilet ga.
Vieze handen wassen voordat ik naar het toilet ga moet ik niet doen. De zee in lopen hoe koud hij ook is moet ik heel snel doen anders zien ze dat ik in mijn bikini sta te plassen. Regenbroek vergeten bij het fietsen heel genant. Ik weet dat ik de enige niet ben. Iedereen weet het en snapt het maar dat heeft ook nadeel.
Toen ik op het strand in slaap was gevallen hebben ze flesje water over mijn hand leeg laten lopen. Verder nooit problemen, ik moet er mee leven.

Er is niet zoveel aan de hand. 3 keer in je broek in minder dan een jaar is voor een gezond meisje van 19 gewoon vaak. Je zoekt de fout bij jezelf en gaat beter opletten dus dat is goed, je hebt het met de huisarts besproken eigenlijk om uit te sluiten dat er wat anders is dus dat is prima. Maar je schrijft ook dat je vaak net wel de wc haalt. Je moeder heeft wel gelijk dat ze al die keren ook meetelt. Had er toen iets tegen gezeten dan was je ook toen met een natte broek thuis gekomen. Ik zou dus wat meer doen dan alleen opletten maar een heel andere grens leggen met hoeveel aandrang je het nog waagt om zonder eerst te plassen onderweg te gaan.
Ik heb zelf ook een keer in die situatie vol in mijn broek geplast, dus ik kan er over meepraten. Alles, maar ook echt alles zat toen tegen, maar ook daar moet je rekening mee houden.

Er is hier eerder een topic geweest van een meisje wat problemen had met het ophouden van haar plas. Ik heb even moeten zoeken, maar heb het gevonden. Je kan daar niet meer reageren want het is gesloten, maar je kan het nog wel lezen. Misschien heb je er iets aan; https://www.dreamersforum.nl/ervaringen.asp?ac=view&fos_id=44&web_id=295&fms_id=140&fromtype=recent&erv_id=387946&sortering=asc

Ts@M20 en J20. Nee ze wilde dat ik ook dingen uit een ver verleden zou melden en ook dat ik soms binnenstorm en op de wc beneden zit zonder gedag te zeggen. Ze zou liever hebben dat ik het onderzoek voor alle zekerheid zou doen.
De laatste keer heeft ze me er wel aan herinnerd dat ik inmiddels 19 ben. Ze bedoelt het goed, maar kleuter zou ik niet pikken. Zo voel ik me dan niet en dat moet je ook niet aangepraat worden als je een ongelukje hebt ook niet als jongen. Schamen doe ik me natuurlijk wel. Ik ga wel beter opletten, dat gesprek had zeker nut, maar nu al onderzoek nee, en dat vindt de huisarts ook.
Niet dat ik bang ben voor slangetjes of dat mijn broekje uit moet, er zal zoals je zegt waarschijnlijk niets uitkomen.

Hey mijn beste vriend heeft hetzelfde. Je bent niet de enige dus, maar omdat het zeker bij mannen een taboe onderwerp is denken veel mensen daar een beetje moeilijk over.

Bedankt voor je uitgebreide reactie ts! Wat ik alleen niet snap is waarom je moeder zou willen dat je het erger maakt. Met dus een grote kans om doorverwezen te worden, een x-aantal onderzoeken en even vele keren naar de poli. Waarna iedereen zich nog meer zorgen gaat maken omdat ze niets kunnen vinden. Bij een arts vertel je altijd de klacht zoals hij is. Geef je verkeerde informatie dan is de kans er dat ook de arts een verkeerde veronderstelling doet.

@Ts. Goed dat die ha er zoveel tijd aan besteed heeft en je op je gemak heeft gesteld. Je moet er zelf mee om leren gaan. Ik herken het helemaal en die tip klopt wel. Natuurlijk is het stom om het langer op proberen te houden dan je kan, maar soms is het zo, ook voor een jongen. Jouw moeder was ongerust, de mijne misschien ook maar deed alsof ik daarom een kleuter was. Zo voel je toch wel dus daar wordt het niet beter door. Uitleggen hoe het komt wel.

Ts@M20 en allen. Bedankt voor de tip. Ik kreeg uiteraard ook raad van mijn moeder ( erger maken) en vriendin ( het over iets anders hebben). Heb het volgens jou gedaan, zo wilde ik het ook en het heeft het goede resultaat opgeleverd.
Hij heeft heel veel gevraagd en maar weinig onderzocht. Uiteraard hoe dat gebeurde. Ja hoe plas je in je broek, je probeert alles dat het niet gebeurd, maar dat lukt dan niet meer, gelukkig moest ik lachen.. Maar ook wat ik drink, hoevaak ik ga, of het veel is. Of ik rustig uitplas. Wat ik dan voel. Kortom alles lijkt normaal bij me. Waarschijnlijk geen vorm van incontinente maar afkeer van onbekende toiletten. Thuis, school, Uni, vriendinnen, familie, sport ga ik wel. Soms vergeet ik dat wel en dan ga ik niet onderweg in openbaar toilet of cafetaria met als gevolg heel hoge nood. Ik ben hier vergeten te zeggen dat ik het dan heel vaak , bijna altijd wel tot thuis op kan houden. Het gaat volgens hem dan mis als mijn blaas helemaal vol is en zich dan zelf leegt uit bescherming tegen te hoge druk. Als je blaas dat doet doe je daar niets meer tegen. Is dus normaal. Het kan onderzocht worden in het ziekenhuis en ik heb een beschrijving gekregen wat er dan gebeurt. Als iemand het voor zichzelf wil weten zet ik dat hier, maar is heel lang. Hij gaf als tip om als ik veel vocht had gedronken of dat daar alcohol of koffie bij was niet te vertrouwen dat ik het op kon houden en vooraf te plassen.
Hij heeft alleen temperatuur gemeten, die was laag en ik moest plasje in bekertje doen. Daar deed hij stripje in en dat was goed. De rest moest naar lab voor bacterien. Het heeft een half uur geduurd. Moeder gerust, ik ook. Ik weet waar ik op moet letten. Als het zo gebeurt is het mijn eigen schuld. Gebeurt het vaker of anders dan moet ik terug. In het begin zat ik moeilijk maar later helemaal op mijn gemak.

Zoals ik al zei, het gewoon vertellen zoals het gegaan is. Maak er desnoods een verhaal van waar de huisarts om kan lachen. En laat wel doorschemeren dat je zelf niet denkt dat er echt een probleem is. Horen we hoe het afgelopen is?

Ts@J20. Dat zou ik heel goed begrijpen, ik doe toch zelf ook domme dingen. Ik heb morgenochtend al een afspraak met de huisarts. Dus als jullie nog tips hebben. Graag.

Ts@M20. Het is als of je er bij was, zo ging het en dus mis. De eerste keer had ik een veel te groot risico genomen en dat wist ik. En die 2e keer kon ik me dus niet meer veroorloven, erg stom. Toen ik tegen mijn vriendin zei dat ik het niet meer kon houden zei die gelijk dat mijn moeder zou gaan zeuren. Nou zeurt mijn moeder niet die is ongerust, maar toch.
De rest zou je ook wel eens goed kunnen zien. Zinloos om dat te gaan bespreken, maar er komt dan geen zinloos vervolg met onderzoeken. Mijn moeder gerust en ik hoef niet op mijn tenen te gaan lopen om naderhand te horen dat ik eigenwijs was.
Zo ga ik het maar doen. Ik probeer morgen al een afspraak, misschien ben ik er dan al van af.

TS e.a. Meiden. Jullie hebben groot gelijk dat het voor jullie allemaal minder is geregeld en dat je je dan helemaal niet hoeft te schamen voor een ongelukje. Voor ons beter maar toch ook niet ideaal en wij doen ook stomme dingen, dus ook voor ons begrip als het een heel enkele keer mis gaat.

Beste ts, als jij met die klacht bij de huisarts komt en je legt ook uit waarom het gebeurd is komt hij waarschijnlijk met het advies om eerder een toilet op te zoeken en terug te komen als het erger wordt. Dit jaar ben je waarschijnlijk veel meer op drukke plaatsen geweest dan de afgelopen jaren (corona en daarvoor een stuk jonger). We weten allemaal dat het aantal damestoiletten daar altijd ontoereikend is en ze vaak ook nog ongelooflijk smerig. Dan sta je in een lange rij te wachten voor iets waar je eigenlijk niet heen wilt en is de verleiding groot het maar op te houden. Tot het niet meer gaat en dan gaat het weleens mis. Jongens hebben het nu eenmaal makkelijker wat dat betreft. Ik zie er nog niet echt een probleem in en ik vermoed de huisarts ook niet.

Ik ben ts. Jullie geven precies aan wat voor probleem ik heb.
@J23. Ik bepaal natuurlijk op 19 jaar zelf of ik naar een dokter ga en welke, maar ik woon nog bij mijn ouders en goede raad niet opvolgen daar moet ik een verhaal voor hebben.
Ook op 19 jaar is het te vaak als je in iets meer dan een half jaar 3 keer in je broek hebt geplast. De laatste 2 keer was op minder dan 2 weken en telkens de gok genomen om te wachten tot ik thuis was. Zeker de 2e keer was zo stom en vragen om problemen. Er is ook niets tegen om naar de huisarts te gaan. Een beetje lullig met dit verhaal maar goed ik krijg het er wel uit. Maar wat zet in gang, onderzoeken, specialisten terwijl ik eigenlijk weet dat het mijn grote stommiteit is. Ik heb geen kleine blaas want ik doe dan groten plassen en ik kan het ook goed ophouden.
Dus ik heb twee mogelijkheden. 1. Ik ga naar de huisarts en volg op wat hij voorstelt. 2. Ik ga nogmaals aan mijn moeder uitleggen dat het helemaal mijn stommiteit was en dat ik er voor zorg dat het niet meer voorkomt. Dat wordt dus voor mij heel goed uitkijken. Want een ongelukje zit bij mij in een klein hoekje. Ik denk er nog over na maar ik denk dat ik maandag maar voor de huisarts kies. Ik ben bang dat ik het niet ga redden. Bedankt in ieder geval.

@m22. Dat laatste klopt volgens mij wel. Ik kon het niet lang geleden met geen mogelijkheid meer ophouden en deed het dus in mijn broek. Het was voor het eerst in 14 jaar maar ik schaamde me helemaal kapot, zo erg had ik me nog nooit voor mezelf geschaamd. Mijn moeder was er heel luchtig over en vertelde lachend dat ze dat ook wel eens had. Dat vond ze niet zo erg, heel anders dus.

Nooit of misschien eens in de paar jaar lijkt me meer een norm voor jongens en mannen, jongen 23. Het is natuurlijk van veel dingen afhankelijk. Wij kunnen onderweg het wat moeilijker nog op het laatste moment redden. Behalve een kleine blaas kunnen ook minder sterke buikspieren een rol spelen. In beide gevallen wordt dat met luiers slechter. Bij mij is het bijna altijd slordigheid, dus vergeten te plassen als het wel kan, dat lijkt er bij ts ook op. Dan wel even gaan plassen lijkt me stap 1. En ik mag dit misschien niet zeggen maar voor meiden is het toch wat minder beschamend dan voor stoere jongens en mannen als je een keer in je broek plast.

Ik vind het wel veel voor iemand van 19. De meesten hebben het nooit of misschien eens in de paar jaar. Jij hebt alleen dit jaar al drie ongelukjes gehad. Dat duidt toch op een wat groter probleem. Maar je bent 19, dan beslis je toch zelf of je naar de huisarts gaat? Goed, als je gaat: Ik weet niet wat de huisarts er aan gaat doen. Er zijn medicijnen maar die zijn volgens mij vooral voor bedplassen. Luiers kunnen een oplossing zijn, maar dat is misschien ook wel weer een ingrijpende maatregel.

Ik had dat ook toen ik me ergens erg nerveus over maakte (vriendje). Toen deed ik het weer in mijn broek en heb ik het maar niet verteld. Als het blijft moet je natuurlijk wel naar de dokter gaan.

Het is vaak, maar ik heb dat ook en ik denk veel meiden. Soms schat je het verkeerd in. Bij mij is toen ik 15 was een beetje te kleine blaas geconstateerd. Dat doet de huisarts niet zelf. Wel heeft hij eerst naar blaasontsteking gezocht. Ik ben vooral slordig. uitgaan, vakantie, camping dan gebeurt het. Verder houd ik het wel met veel moeite of wildplassen. Mijn beste vriendin is net zo en de anderen niet veel beter. Vooral niet in luiers ofzo gaan. Elke keer dat je het lang op moet houden train je je blaas.