Heel dom?

Hey Ik wou graag mijn verhaal hier kwijt omdat ik bijna met niemand anders durf erover praten. Ik had namelijk iemand ontmoet op het internet die wat ouder was dan ik, via een game. Na wat samen te gamen hadden we elkaar toegevoegd op messenger. Ik vond dat hij een rare naam en achternaam had en ik vond het raar dat hij geen profielfoto’s had, maar dat boeide toen niet. Na een tijdje stuurden we niet meer naar elkaar, gewoon omdat we elkaar wat uit het oog verloren waren. Maar plots begon hij weer te sturen, hij zei dat hij alle moeite deed en ik niet om zelf eens een bericht te versturen. Dus, ik, die te braaf ben, deed de moeite om zelf eens te sturen. We stuurden iedere dag naar elkaar. Het was gezellig, hij maakte veel grapjes om me te doen lachen en ik kon over alles sturen naar hem, zelfs over persoonlijke problemen. Het was zoals hij me snapte op ieder gebied... Na een tijdje, hadden we allebei eens zin om af te spreken met elkaar, maar ik had al eens gevraagd of de naam op messenger wel zijn echte naam was. Daarop antwoorde hij kort, zonder iets meer te zeggen. Ook vroeg hij, of ik mn ID-kaart kon tonen of ik niet loog over mn leeftijd wanneer we elkaar voor de eerste keer zagen. Ook vroeg ik waarom hij geen foto kon sturen om te zien hoe hij eruit zag, maar die zei dat hij zijn eigen redenen had om zichzelf niet te tonen. Ik had het heel moeilijk om het te vragen aan mn ouders of ik toestemming had om eens af te spreken. Dus na veel stress te hebben, had ik eindelijk de moed gevonden om het mijn moeder te vragen. Zij vond het eerst ok, totdat ze vroeg waar hij woonde (veel te ver), wat zn naam was en zn leeftijd. Dus die afspraak ging niet door. Wanneer ik stuurde naar hem met het slechte nieuws, moest ik eerlijk zijn tegen hem, dus ik had gezegd dat hij misschien een verkrachter of een meisjeslokker kon zijn. Daarom werd hij heel kwaad op ik en omdat de afspraak niet doorging ook. Daarna stuurde ik dat ik beter gelogen had over de waarheid, maar dat maakte het nog erger... Ik wou graag ook mijn mening eens kwijt over hem waarom hij geen foto’s had, ... Maar ik heb gewoon gestuurd dat hij me met rust moest laten om het niet erger te maken. Daarna moest ik die gast blokkeren op messenger en via die game ook, van mn ouders. De volgende dagen en weken, voelde ik me slecht, ik had zelfs geen zin meer om te masturberen, endat deed ik normaal dagelijks. Mn ouders waren er voor mij, maar ik wou er niet over praten omdat ik me zo schaamde... Nu begin ik te beseffen dat dit heel dom was. Heeft dit nog iemand meegemaakt? Of wat denken jullie ervan? Ik weet niet ofdit past bij deze rubriek maar, ik wou mn verhaal gewoon hier eens delen omdat ik er nog een beetje me zit...