Heb er geen ogenblik aan getwijfeld. Welkom in omroepland. A star is born.

Ik heb voor het eerst omgeroepen op de voetbalclub en het was echt supercool om te doen. Het was wel even spannend om voor het eerst de microfoon tegen m’n lippen te houden en te praten als er mensen zijn.
Je hoort dan je stem door de vele hoornluidsprekers echoën over de velden.
Uiteindelijk is het gewoon supercool om in je microfoon te praten en dat je stem dan in een vierkante kilometer overal tegelijk te horen is. Zowel binnen als buiten en dat iedereen die er is je tegelijk hoort 😄.

Ik heb geprobeerd een beetje zwoel en sexy om te roepen. Dat kwam denk ik vooral binnen goed uit de boxen, maar door die hoornluidsprekers gaat dat effect toch een beetje teniet.

Honing van te voren werkte heel goed! Dank je voor die tip nog jongen van 20!

Na afloop mocht ik ook de prijsuitreiking doen. Het is dan vooral heel schattig jongetjes van de F-jes met je microfoon een paar vragen te stellen.

Bij de borrel na afloop sprak ik een aantal mensen die m’n stem herkenden (jij bent toch het meisje dat de hele dag door de boxen van de omroepinstallatie komt?, of: ik herken je stem van de luidsprekers!, heb ik vaak gehoord) . Dat is echt zó cool om te horen.
Ik wil het nu veel vaker gaan doen.

Op de unief hebben ze uiteraard geen hoornluidsprekers. Wel op de roeibaan. Daar roep ik ook wel eens om wanneer de vaste omroeper er niet is. Dat klinkt wel speciaal ja. Vooral omdat je stem erg ver draagt over het water. Belangrijk is dat je het volume op het middelste niveau zet. Bij stil gaat de helft verloren en bij max heb je gebrom en die vreselijke schrille fluittoon die de mensen heel irritant vinden. Met een draadloze microfoon heb ik geen ervaring. Enkel een vaste op een standaard. Nog twee tips: nooit schuiven met de microfoon want buiten klinkt dat als een onweer. Ook niet met je vingers trommelen wanneer je wat gestrest bent want buiten lijkt het of er een dolgedraaide drummer zich uitleeft. Zo, nou weet je werkelijk alles. Vergeet je lepeltje honing niet! Heb spijt dat ik er niet bij kan zijn... Succes!!!

@jongen van 20: dank je voor je voor je aanmoedigingen! Mij lijkt een beetje sexy/zwoel omroepen wel heel cool om te doen, maar ik weet niet of ik dat durf. Dat zie ik in t weekend wel.

Heb jij ook ervaring met die grote hoornluidsprekers voor buiten waar je stem doorkomt? Ik vind die nog het lastigst om het beste verstaanbaar uit te komen. Die grote luidsprekers innde kantine of plafondluidsprekers op de gangen en kleedkamers zijn veel makkelijker vind ik. Heb je daar nog tips voor?
En hoe hou jij je microfoon vast? Ook recht voor je mond en tegen je lippen, of anders?

Good girl! Toen ik jouw topic las, wist ik meteen : dit is een natuurtalent. Weet je inmiddels al met welke stem je gaat omroepen? Neutraal en zakelijk? Enthousiast en een beetje cheerleader-achtig? Of sexy met een tikje zwoel timbre (zo'n luchthavenstem) ? Wat je ook kiest, het zal super gaaf zijn. Het publiek zal zich afvragen : wow, wie is die nieuwe meid?

TS hier. Mijn vriendje heeft me inmiddels meegenomen naar de voetbalclub om te oefenen met omroepen zonder dat er mensen waren. Hij deed voor hoe ik de draadloze microfoon moest vasthouden om m’n stem het beste door de boxen te versterken.
Ik heb inmiddels door dat je de microfoon recht voor je en tegen je lippen moet houden voor de beste verstaanbaarheid.

Met een spiekbriefje heb ik wat testberichten omgeroepen. Het is heel erg wennen om je stem voor het eerst hard over het terrein te horen schallen door al die hoornluidsprekers. Maar het is uiteindelijk wel heel erg cool.

We hadden mijn stem ook opgenomen. Ik liep door de kantine, de kleedkamers en de tribune om zo aan mijn eigen stem door de boxen te wennen. Het is echt een gek idee dat je in een microfoon praat en dat je stem dan tegelijk op tientallen plekken tegelijk uit luidsprekers komt.

Ik ben nu wat meer aan mijn eigen stem door luidsprekers gewend en weet hoe de microfoon werkt. Ik durf nu het dus wel aan om echt om te roepen tijdens het toernooi. Dat is zaterdag. Spannend!

Nog een tip waar ik nu pas aan denk. Halfuurtje voor je begint een soeplepel honing op je tong laten smelten. Is een wondermiddel voor je stembanden. Voorkomt schorheid en zorgt dat je stem niet overslaat bij stress. Acteurs en mensen die veel speechen doen dit allemaal. Nou, met zoveel tips hier kan er niks meer fout gaan.

Dank jullie voor de tips! Daar heb ik heel veel aan. Ik heb mijn vriendje gevraagd of ik zonder mensen op het sportcomplex kan oefenen. Dan krijg ik misschien meer vertrouwen. Dat gaan we aan t eind van vanmiddag doen. Ze hebben een draadloze microfoon, dus ik ga rondlopen. Ik heb volgens mij voor het laatst een microfoon in mijn hand gehad bij de afscheidsmusical van groep 8, dus dat wordt even oefenen haha.
Hebben jullie nog meer tips.

Ik doe zelf omroepdingen bij mijn voetbalclub en dat is echt heel vet om te doen. Als je zo’n kans krijgt moet je hem zeker pakken ;). Er zijn door de jongens van 17 en 20 al veel goeie tips gegeven. Mijn tips voor jou:
-Wees niet bang je stem door de luidsprekers te horen. Wen aan je stem door verschillende soorten luidsprekers. Zeker door hoornluidsprekers klinkt die hard en anders dan je denkt.
-Oefen met je microfoon. Wees niet bang je microfoon op te eten. Dan komt je stem er beter in en daarmee uit de boxen.
- als je een draadloze microfoon hebt: ga voor openingstijd rondlopen op het terrein, in de kantine en de kleedkamers en hoor hoe je stem door de boxen klomt. Dan weet je hoe je stem over komt en hoe je je microfoon het beste kunt houden.

Ik doe wel eens wat omroepwerk op de radio van de universiteit. Ik ben Nederlander aan een Belgische unief en de rector wil dat er in ABN omgeroepen wordt en niet in het Vlaams. Kan van alles zijn: verloren voorwerpen, studenten die bij de decaan gevraagd worden, afgelaste colleges. Kortom alles. Ik gebruik altijd een spiekbriefje. Vroeger met de hele tekst, tegenwoordig met de belangrijkste elementen. Gewoon rustig blijven is de boodschap. Ik ga wel eens een keertje af maar dan zeg ik HERSTEL en dan zeg ik het goed. Iedereen gaat wel eens in de fout. Zelfs professionele nieuwslezers. Het is geen drama. Dus ik raad je twee dingen aan: altijd spiekbriefje gebruiken en vraag of je eerst even mag oefenen op een stil moment wanneer de terreinen verlaten zijn. Kwestie van te wennen aan je omroepstem. Alvast succes. Je zal het vast heel goed doen.

Oja, nog een kleine tip maar toch belangrijk: zorg dat je een flesje water en hoestbonbons bij je hebt. Mensen gaan zich al gauw ergeren aan kuchen en hoesten in de microfoon. Nogmaals succes!

Hey, ik kan me je angst goed voorstellen. Ik heb ook omroeperervaring en het is heel cool, maar je moet je wel goed voorbereiden.
Ik heb een microfoon gebruikt voor mijn bijbaantje die ik afgelopen zomer had. Mijn eerste ervaring ermee was wel een schaamtemoment. Ik werkte op een megacamping in Frankrijk, waar we een megafooninstallatie hadden. Als iemand naar de receptie moest komen, dan hadden we de megafooninstallatie met over het terrein veel megafoons (van die toeters) waardoor je stem zo over het hele terrein te horen was. Deze oproep deed vaak altijd de hoofdreceptionist. Tot dat op een dag een man met een huilend kind in paniek bij mij bij de receptie komt. Het kind was zijn ouders kwijt en kon tussen alle tranen door amper vermelden wie hij was en wie zijn ouders waren. De man die hem had gevonden stelde voor om zijn ouders maar om te roepen. Goed idee, dacht ik, maar wie gaat dat doen, wat de hoofd receptioniste was er niet? Ik dus! Wat ga ik zeggen? Geen idee, maar dat komt wel op het moment dat ik de knop van de microfoon indruk, wat ik vervolgens deed. Waarna een vage boodschap met mijn stem met heel veel uuuhhhhhhs door alle boxen over de camping werd geschald. Ik kon wel door de grond zakken, want iedereen kon meegenieten van mijn gestuntel. Schrijf op wat je wilt melden en druk dan pas op die knop bedacht ik me toen. Maar het leed was al geleden. Later heb ik nog veel omgeroepen daar en heb ik natuurlijk wel wat opgeschreven. Uiteindelijk was t wel heel cool om te doen. Als ik over de camping liep en ik zag al die megafoons is t best gek te weten dat m'n stem daar doorheen komt.
Ik zou het dus zeker doen als ik jou was, maar bereid je goed voor. Dan ben je ook minder zenuwachtig.

Maak voor jezelf de afweging. Je zegt dat je het enerzijds vet vindt, maar dat je er anderzijds zenuwachtig van wordt. Vraag jezelf af hoe erg die zenuwen zijn: is het 'gezonde spanning' die je opzij kunt zetten of is het een serieuze angst? Als het je echt heel gaaf lijkt, kun je je zenuwen proberen te negeren, maar als de angst je echt te veel wordt, kun je het misschien beter niet doen.

Hoi Topicstater.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt.