Het kunnen zeker plezante jaren zijn, maar dat hangt ook af van je eigen situatie en jou als mens. Probeer er iets moois van te maken! Het komt vast wel goed.

Op zich vind ik 16 zijn wel ok. Ik heb het ook wel goed. Het gaat goed op school, heb een leuke vriendin en leuke vrienden dus niet veel te klagen.
Dat geen kind maar ook niet volwassen zijn vind ik een nadeel. Er wordt wel verwacht soms dat je volwassen bent maar je bent ook nog voor veel dingen afhankelijk van je ouders. Voordeel is dat mij bij tenminste de puberteit dingen iets minder worden. Mijn stem is zwaarder en slaat niet meer over en ik heb veel minder random een stijve.

Dat ligt voor iedereen anders denk ik. Wat je beschrijft is wel erg "model", standaard maar klopt in grote lijnen wel. Af en toe heb ik het wel eens met m'n pa over gehad en hij zegt: elke leeftijd heeft z'n voor en tegens en je moet er zelf wat van maken. Zelf de slingers ophangen en het zo plezierig mogelijk maken. Dat is inderdaad anders dan wanneer je 11 of 12 bent, maar ook anders met 17 of 18.