Dag TS en dag J19, Hier hebben we dus twee jongens, allebei 19 die allebei er naar verlangen om iemand te ontmoeten waarmee ze hun gevoelens kunnen delen. Tegen allebei kan ik dus zeggen, zie je wel, het is niet hopeloos, er zijn anderen, net als jullie die op zoek zijn naar jongens zoals jullie.
Het is natuurlijk de vraag of het klikt als jullie elkaar werkelijk zouden ontmoeten, maar jullie hebben in ieder geval iets gemeenschappelijks. De moeite waard om daar iets mee te doen, al is het maar via internet.

Als je op Google zoekt naar studenten en LHBT werkgroepen dan vind je wel het een en ander. Mij interesseert dat niet zo erg dus ben ik er verder niet in gedoken, maar ze bestaan dus wel. Naar ik begrijp vooral om de homo emancipatie te bevorderen. Of ze ook gezellige avonden organiseren weet ik niet, maar waarschijnlijk wel. Het blijven studenten tenslotte.

J19, jij wilt geen sieraden dragen, maar misschien dat als je iets hebt waar je misschien iemand kan ontmoeten dat je dan zo iets toch kan dragen. Alleen dan dus. Je hebt ook regenboog sokken en regenboog riemen.
Die Horeca onderneming lijkt mij echt iets voor jou als ik het zo lees. Heel rustig allemaal en geen moeilijk gedoe.

Die planten ken ik wel. De een is een varen die maar op een eiland in de Pacific voorkomt en de andere noemen ze ook wel de gatenplant vanwege de bladeren. Doen het goed als je niet te veel zon hebt in je kamer. Die Monstera kan wel heel groot worden. Hij blijft maar groeien en groeien. Elke dag wat bestuiven met water (liefst regenwater) vinden ze fijn.

Jammer van die sport, maar je vindt het op zich fijn en dat twee maal per jaar scheidsrechter zijn daar kom je wel doorheen. Gewoon doorgaan dus. Als je echt gaat studeren dan zal je wellicht toch afscheid moeten nemen.
Je ouders doen echt moeite voor jou om jou de beste kans te geven voor een goed leven. Zo te zien hebben ze het al geaccepteerd. Die domme homo grapjes van je sportmaten moet je gewoon niet al te serieus nemen. Is gewoon stoerdoenerij. Als ze weten dat jij homo bent en zegt dat je dat niet fijn vindt dan doen ze het niet meer. Dat zou niet sportief zijn. Als ze weer zo bezig zijn kan jij zeggen dat je het niet leuk vindt. Als ze vragen waarom niet dan zeg je: Omdat ik homo ben.

Hier laat ik het bij. Ik hoop dat TS reageert op jouw verhaal. Hij wil jongens leren kennen, net als jij, en daar ben jij. Dit is anoniem, maar als jullie echt zouden willen dan is er wel iets te bedenken. Om te beginnen kunnen jullie alvast wat ervaringen en gevoelens uitwisselen. Het moet voor jullie beiden toch interessant zijn om te zien hoe een vergelijkbaar ander met dat soort dingen omgaat.

Hallo m23,

Je hebt het over mij, maar ik ben niet degene die dit topic heeft geopend. Ik begrijp dat je dacht dat ik dit had geschreven, want wat de andere j19 ervaart, herken ik ook bij mezelf. Ik ben namelijk ook niet het stereotype homo en zou het leuk vinden om andere (homo)jongens te ontmoeten.

Ik denk dat ik nog steeds val onder wat jij een 'passieve homo' noemt. Thuis is er niets veranderd; ze praten niet echt over relaties met mij. Behalve dat mijn vader een tijdje geleden zei dat hij hoopt dat ik ooit iemand ontmoet waarmee het klikt. Ik heb zijn woorden geparafraseerd, want ik weet niet meer precies hoe hij het zei. Dat hij het woord 'iemand' gebruikte, zegt volgens mij genoeg, dus ze zullen waarschijnlijk niet verrast zijn als ze er ooit een schoonzoon bij krijgen.

De horeca waar ik werk is een niche; er komen voornamelijk ouderen. Als je 30 bent en daar komt, ben je een van de jongeren.
Je vroeg of er soms iemand langer naar mij kijkt. Op werk in ieder geval niet, behalve als ze van bepaalde recepten niet weten wat er precies in zit. Dan kijken ze me wat langer aan, maar dat bedoel jij niet.
Op mijn vorige school, de middelbare school, waren er wel twee meiden die mij leuk vonden, bij eentje was het iets te overduidelijk. Maar als ik niet die speciale interesse teruggaf, verloren ze al vrij snel hun interesse. Verder zijn er nooit mensen die langer naar mij kijken, voor zover ik weet.

Bij het restaurant waar ik werk zijn de werkgevers nogal gereserveerde mensen; uit het land waar ze vandaan komen, hebben ze een vrij slechte kijk op homoseksualiteit. Ik zou ook niet weten waarom ze dat van mij moeten weten. Als ik mijn werk goed doe en op tijd kom, vinden ze het prima.

Bij de spelletjesavondgroep zijn er wel een aantal mensen die het van mij weten. Bij mijn sportteam ben ik niet uit de kast. Daar gaat het vaak over achter de vrouwen en meiden aan te gaan. In het begin vroegen ze mij wel vaker of ik een vriendin had. Toen zei ik dat ik daar niet mee bezig was en dat was dan het eind van het gesprek.
Die homograppen die gemaakt worden, ben ik op een gegeven moment zat; ze maken de sport voor mij minder leuk. Ik blijf het volgend jaar wel doen. Blijkbaar moet je je al heel vroeg afmelden als je wilt stoppen, anders moet je alsnog contributie betalen. Mijn ouders hebben dat al betaald. Het moet al betaald worden voordat de teams zijn samengesteld en dat vind ik een beetje dubbel; hoe kan je dan beslissen of je wil doorgaan? Voor mij is vooral wat er buiten het veld gebeurt wat de sport minder leuk maakt. De sport zelf vind ik nog steeds leuk. Ik heb het dan over verplicht scheidsrechter zijn en het gedrag van andere teamgenoten.

Als ik ga studeren ben ik zeker van plan om bij een lhbti-studentenvereniging aan te sluiten. Ik heb online een beetje rondje geneuzeld en zag dat er bij best veel steden zo'n studentenvereniging bestaat. Jij hebt het over werkgroepen, maar daar krijg ik niks over gevonden.

Die sieraden zijn niets voor mij. Ik heb niet genoeg moed om zoiets te dragen. Ik hou het wel bij een horloge.

Oh ja, nog iets heel anders, ik heb een paar weken terug twee kamerplanten gekocht: Howea forsteriana en Monstera deliciosa.

Ga naar een gay café, bezoek een gay pride, een ander gay evenement of probeer het eens via internet. Via een forum kun je vast ook wel mensen ontmoeten. En als je gaat studeren, word lid van een lhbti-vereniging.

Jongen 19, zo moeilijk kan het toch niet zijn. Genoeg jongens die een vriend zoeken. Alleen wat zoek je voor een vriend. Woon je in een dorp of stad.? Wonen of ken jij mensen die homo zijn, mogelijk kun je daar contact mee zoeken. Vaak hebben hun ook vrienden of kennen ze jongens van jouw leeftijd die ook zoekende zijn. Bel eens met het COC , of kijk als er bars of verenigingen zijn in jouw omgeving voor homo's. In een homobar en vooral als je alleen bent , echt, krijg je vaak wel aanspraak. Gewoon voor je zelf bepalen wat je wilt. Daten misschien. Het is wat ouderwets maar in sommige streek of buurt kranten kun je nog zo'n kleine kennismaking advertentie plaatsen met brieven onder nr. Moet lukken, gewoon zoeken.

Dag TS, Ik heb een vermoeden van wie jij bent en dan weet ik dat het voor jou lastig zal zijn om op de gebruikelijke manier iemand te vinden. Dan denk ik dus aan via uitgaan en allerlei onbekende mensen ontmoeten.
Je zegt dat jij je geaardheid niet verbergt, maar je toont het ook niet openlijk. In hoeverre ben je nu al uit de kast gekomen? Thuis, op je bijbaan, bij andere contacten? Je bent passief homo, niet openlijk om het zo te zeggen.

Wil je gevonden worden dan moet je jezelf laten zien. Je kan natuurlijk ook zelf op zoek gaan naar iemand.
Er zijn subtiele zaken waarmee je iets van jezelf kan laten zien zoals een regenboog armbandje of een kettinkje met een roze driehoekje er aan. Misschien dat iemand er wat over vraagt en dan heb je een gesprek.
Als jij dus bent wie ik denk dat jij bent dan wil je gaan studeren. Er zijn speciale LGBTQ (enz.) werkgroepen in studentensteden waar jij je dan bij aan kan sluiten. Dan kom je vanzelf wel iemand tegen, ook van jouw niveau.

Je zegt dat je ten einde raad bent. Dat is wat overdreven op jouw leeftijd. Er zijn er natuurlijk al heel wat die op die leeftijd al de nodige ervaring hebben opgedaan en misschien ook wel een SOA, maar er zijn er genoeg die op jouw leeftijd nog 'maagd' zijn. Het punt is dat jij te weinig in gezelschappen bent, op feestjes, op school, bijvoorbeeld, waar anderen rondlopen die ook op zoek zijn naar vriendschap en meer. Jij werkt als bijbaan in de Horeca. Is er nooit eens iemand die wat langer naar jou kijkt? Een praatje maakt?
Er zijn organisaties zoals outway.nl die dingen organiseren, maar ik geloof dat jij daar niet zo voor voelde. Er is ook het blad expreszo.nl waar je eens in kan bladeren. Op de website en soms hebben ze het ook in de bibliotheek liggen als papieren uitgave. Zeker in de grotere plaatsen.

Bij vriendschap (en meer) moet het klikken. Ik denk dat jij een heel goede vriend kan zijn voor iemand die jouw karakter weet te waarderen. Je bent serieus, betrouwbaar en loyaal. Als vriend heb jij wat te bieden en dat kan zijn wat iemand zoekt en aantrekt. Iedereen zoekt iemand om van te houden en die van hem of haar houdt. Iemand waar je altijd welkom bent en die er is als je hem nodig hebt. Ik denk dat jij zo iemand bent.

Googelen