@TS Ik weet precies wat jij bedoelt. De enige manier is om je telkens weer over die angst heen te zetten en wel daar heen te gaan en andere dingen te ondernemen. De nieuwe dingen worden vanzelf weer normaal en routine voor jou. Achteraf merk je dan dat alles heel erg meeviel. Gepest worden om een aandoening is niet ok. Als ze ergens voor jou geen veilige omgeving kunnen bieden, hoef je daar niet te blijven.

TS heeft zojuist uitgelegd waar hij bang voor is. Een optie zou zijn is om nieuwe dingen rustig te doseren, af en toe eventjes gaan om er stukje bij beetje aan te wennen.

Vertel TS! We willen je graag helpen. Waar ben je bang voor?

Waar ben je precies bang voor ts? Mischien kan ik je wat tips geven

Iedereen heeft angsten voor van alles en nog wat. Je kan steeds weglopen en wegkruipen maar dan kom je nergens en wordt je steeds banger. Uiteindelijk zal jij toch naar die school moeten en wie weet wat je daar voor leuke ervaringen opdoet en misschien vrienden maakt.
J21 heeft je al wat tips gegeven en hij is zelf ook als jij, dus hij weet waar hij over praat. Bij hem helpt het, bij jou misschien ook wel.

Bij psychologische behandelingen wordt vaak gebruik gemaakt van een techniek die heet: Cognitieve gedragstherapie. Dat komt er op neer dat je rationeel kijkt naar je angsten.
Waar ben jij zo bang voor als je naar die nieuwe school gaat? Zijn dat realistische angsten? Wat zou er kunnen gebeuren als je naar die school gaat waar jij zo bang voor bent?
Zet alles eens op een rijtje op papier bijvoorbeeld en ga dan punt voor punt na waar je nu echt bang voor bent en of het echt iets is om bang voor te zijn.

Jouw angsten zijn natuurlijk vooral emoties. Je bent bang geconfronteerd te worden met situaties die jij niet aankan. Bedenk, iedereen op die school is nieuw en niemand is er op zo'n moment op uit om anderen het leven moeilijk te maken. Ben je daar eenmaal een tijdje dan leer je elkaar en elkaars eigenaardigheden kennen en soms waarderen. Overwin je angsten en ga naar die school. Ze zullen je niet doodslaan en je kan altijd nog huilend terug naar huis fietsen, maar ik weet zeker dat het goed gaat! Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt!

Yo zelf mcdd (pdd nos) gelukkig ben ik er zo goed als overheen gegroeid. Wat kan helpen is vragen of je oortjes mag gebruiken tegen de prikkels. Ook kan je een balletje mee nemen om in te knijpen of vragen voor een time out als het te veel wordt. Mocht het niet mogen is er nog een techniek die ik bij defensie doe voor veel dingen het is de 4-7-8 techniek.

1: adem 4 seconden in door je neus
2: hou je adem 7 seconden in
3: blaas vervolgens 8 seconden lang uit
4: herhaal dit 3 keer of meer indien nodig

Dit verlaagt je hartslag en zorgt voor meer rust. Voor de rest praten met een mentor. Succes en komt zeker goed.