Hai j22. Ja ik was wel dwars ja, maar niet tegenover mijn ouders. Als ze opschool moesten komen of weer eens een brief kregen met dat ik mij niet kan gedragen. Overigens met niet altijd mijn schuld was maakte ik wel gebruik van docenten die net iets minder konden hebben. Maar dat doe en wil ik nu natuurlijk niet meer. Mijn ouders geven natuurlijk ook om mij en doen veel om het voor mij toegankelijk te maken, maar waar ik tegen aanloop is dat ik niet altijd het vertrouwen krijg om iets te mogen. Maar daar wil ik mij nu niet mee bezig houden, ben ook pas 16 en wil niet lastig zijn. Bovendien heb ik momenteel wel andere dingen waar ik mee zit. Wat werken betreft, het liefste werk ik ergens dat samen gaat met mijn opleiding. Wordt het echt niks dan moet ik misschien maar overwegen om bij de boer te gaan werken. In de winter of met slecht weer werk je aan de lopende band, uien of aardappelen sorteren. Binnen in een stoffige schuur, met lange werkdagen van 7:30 tot 20:30. Vandaag had ik mijn kennismaking en het viel aardig tegen. Weet niet zo goed hoe ik het moet beschrijven, ik kreeg het zelfde gevoel als de eerste dag in de 4e Klas, daar schrok ik erg van. Maar van alle jongens vraag ik mij sowieso al af wat hun daar doen, je zit er nog geen seconde of je hoort ze alweer zeiken over dat ze er geen zin in hebben en of het al bijna weekend is. Kom je als 21 jarige in een trainingspak, je een beetje uitsloven. Wat doe je hier man, geld ook voor die andere hoor. Je kan er toch een beetje verzorgd uitzien. En kinderachtig dat ze zijn, dat verbaaste mij echt. Die meiden daarin tegen leken mij wel aardig, in iedergeval een stuk volwassener en die weten volgens mij wel wat ze willen. Die indruk geven ze mij teminste, iemand waar je mee kan samen werken. Maar natuurlijk is het zo dat jongens standaard elkaar opzoeken en meisjes ook, maar daar moet ik nu niet aandenken. Mijn mentor zei ook dat ze zo nu en dan gesprekken gaat voeren over hoe je vind dat het gaat en dan zou ik wel willen laten weten wat ik ervan vindt. Want natuurlijk moet je elkaar leren kennen maar de eerste indruk dat zegt ook wel wat toch? En ik kreeg gewoon geen goede eerste indruk. Ik heb gewoon niet het gevoel dat ik daar mijzelf kan zijn en ik heb echt geen zin om maar een beetje achter iemand aan te lopen die elke pauze naar de ah wilt. Nouja goed, ik laat het hier maar weer even bij, sorry als het in een warrige volgorde staat.

Beste vriend, Wat jij hier vertelt over je vorige school geeft mij opeens een heel ander beeld van jou. Jij was een behoorlijk dwarse puber die eerste drie jaar daar. Een hele moeilijke leerling als ik dat zo lees. Dat laatste jaar, was je toen tot het inzicht gekomen dat je er niet kwam op de manier zoals jij je gedroeg?

Als iemand zo tegendraads is dan is er iets aan de hand dat zulk gedrag veroorzaakt. Die dame in het opvanglokaal was wel aardig tegen jou. Blijkbaar keek zij wat verder en wist zij hoe ze jou aan moest pakken.
Als ik jouw verhalen lees dan zie ik steeds onzekerheid en verwarring. Je weet niet goed wat je wilt, je voelt je niet thuis in bepaald gezelschap, je schopt (figuurlijk) tegen je ouders en je zusje. Waarom doe jij dat?
Je ouders hebben heel wat van jou moeten verdragen en toch was je vader zo aardig om met jou naar je school te gaan in de bus omdat jij dat fijner vond.

Probeer eens wat positiever naar je ouders te kijken. Op televisie had je die serie "Oogappels". Dat ging over gezinnen met opgroeiende tieners, zo ongeveer van jouw leeftijd, en over de problemen die hun ouders daar mee hadden. Toen ik daar naar keek had ik af en toe de neiging om zo'n jongere een schop onder de kont te geven. De ouders maakten er zo af en toe overigens ook een puinhoop van.
Ik begon mij af te vragen of er geen mensen waren die daar naar keken en gingen denken, "Toch maar geen kinderen nemen".
Van ouders wordt heel wat gevraagd en het is niet altijd leuk om met een paar lastige en ondankbare kinderen in huis te zitten.

Je goede vriend gaat weer werken bij de boer en jij denkt er over om dat ook maar weer te gaan doen. Ging je geld sneller op dan je verwacht had? Ja, als je jong bent dan wil je van alles en alles kost geld.
Je kan natuurlijk weer bij die boer gaan werken, maar in de plaats waar jij naar school gaat is ook vast wel wat te vinden. Ik zie in de supermarkt steeds uitnodigingen om daar te komen werken. Straks weet jij je rooster en dan heb je vast we een aantal ochtenden en middagen vrij. Bij zo'n supermarkt willen ze daar best rekening mee houden en jou inroosteren op tijdstippen dat het jou uitkomt.
Als jij het leuker vindt om met je vriend bij de boer te gaan werken dan moet je dat doen natuurlijk. Ik vraag mij wel af wat voor werk dat dan gaat zijn en het weer gaat er in deze tijd van het jaar niet beter op worden.

Nu eerst de kennismaking en dan zie je wel hoe het verder gaat. Ik hoop dat jouw gedragsverbetering van vorig schooljaar een blijver is. Geen puberaal gedrag meer, je bent zestien nu, je zit op het MBO, en dan doe je dat niet meer.

Leuke en leerzame dagen maar weer gewenst en werk er aan om een aardige jongen te worden. Soms moet jij gewoon de verstandigste zijn, dat kan jij nu wel!

Hallo J22. Ik weet het allemaal niet zo goed, zit met van alles in mijn hoofd. Ik verheug mij wel op de kennismaking, aan de ene kant vind ik het spannend maar omdat ik ook niet echt weet wat ik kan verwachten laat ik het gewoon maar gebeuren. Achteraf zal ik vast wel denken dat het mee viel. In de bus hoef ik niet persee met iemand te praten, niet in de ochtend in ieder geval, Ik doe gewoon mijn oortjes in. 1 ding wat ik wel hoop is dat er gewoon genoeg plek is. Eenmaal op school zal ik vast wel mensen kennen, ik maak mij daar geen zorgen om, wat die vriend doet moet hij weten, ik zei ookal dat het een stomme keuze zou zijn maarja. Wat ik zeg is inderdaad dubbelop ik weet het ook niet zo goed, soms wil ik met rust gelaten worden en soms maakt het mij niet uit. Zowel thuis als op school. Of ik op mijn vorige school alles op tijd deed? Haha nee, verre van. Ik heb de eerste 3 jaar genoten, 4e jaar ging ik pas mijn best doen omdat ik wist dat ik wat anders wilde doen. Vierkante roosters, gezeik met de directeur/docenten, ouders op school, schorsing etc. Hoewel het niet altijd mijn schuld was was ik niet de makkelijkste. Maar die jonge dame in het opvang lokaal was wel heel aardig altijd. Maar gelukkig kan ik dat achter mij laten en iets doen dat ik wel wil. Zoals ik al zei zit ik met veel dingen in mijn hoofd. Ik heb nog steeds geen werk en weet dus niet of ik het bij die boer moet vragen of dat ik uit mijn stage een baantje aangeboden krijg, mag er een wonder gebeuren. Ik denk dat ik het er zo ff met die vriend over ga hebben, hij wilde samen werken, nu zei die dat hij waarschijnlijk daar zou vragen of het kon. Dus dan doe ik dat denk ik ook maar, heb weinig keus op dit moment. Natuurlijk ben ik dit weekend naar Amsterdam geweest maar daar vertel ik je nog wel over. Voor nu houd het op.

Als ik jouw laatste post zo lees dan ben jij wel een wat moeilijk geval. Het is niet gauw naar jouw zin krijg ik de indruk. Thuis bevalt het je helemaal niet omdat ze blijkbaar zich teveel bemoeien met wat jij doet en hoe je het doet. (Jij zegt "mijn gezin", maar dat mag alleen het gezinshoofd zeggen. Jij moet zeggen "ons gezin". - Begin ik ook al te zeuren ;-)
Dat jij niet goed met je zusje kan opschieten is ook jammer, maar misschien dat dat wel beter gaat worden als jullie wat ouder worden. Niemand staat in jouw leven dichter bij jou als je zusje. Jij bent haar grote broer en al laat ze het niet merken, daar kijkt ze toch tegen op. Jij hebt een verantwoordelijkheid!

In harmonie met je omgeving leven is toch wel een heel belangrijke voorwaarde om gelukkig te zijn. Nu zit jij op dit moment natuurlijk wel in een moeilijke periode vol onzekerheden en met ook nog wat frustraties. Straks, als jij je plek op die nieuwe school gevonden hebt en je een nieuwe routine hebt ontwikkeld wordt het wel wat rustiger. Hopen maar dat jij dan ook aardig genoeg bent om daar vrienden te maken. Dan ga jij het daar naar je zin krijgen en misschien thuis ook wel.

Wie er straks in de bus zitten dat zie je vanzelf wel en misschien als je elke dag dezelfde mensen tegenkomt in die bus dat je dan eens contact maakt en elkaar leert kennen. Dat maakt de reis wat gezelliger.
Het is wel leuk als er al iemand is op die school die jij kent, maar als dat niet echt je beste vriend is dan ga je vanzelf wel contact zoeken met anderen die beter bij je passen.
Die vrienden van jou maken er overigens wel een rommeltje van wat hun school betreft. Een opleiding kiezen omdat je dan niet in een klas hoeft te zitten waar je niemand kent dat vind ik behoorlijk kortzichtig. Die school duurt maar een paar jaar en na een week ken je je klasgenoten al. De rest van je leven duurt vele tientallen jaren en dan doe je vijftig jaar werk wat je misschien niet ligt "omdat je niet in een klas wilde zitten waar je niemand kent".

Als ik het verder zo lees dan wil jij aan de ene kant alles zelf regelen zonder bemoeienis van anderen, maar tegelijk wil je niet alles alleen hoeven te doen. Het komt vast wel goed denk ik. Je docenten die sturen jou wel de juiste richting op en ik denk dat jij daar van alles gaat leren, misschien vooral veel over jezelf.
Dat jij je voorgenomen hebt om je zaken goed te regelen en gedisciplineerd te werken is natuurlijk prima. Was jij op je vorige school ook al zo dat je alles wat je moest doen op tijd gedaan had?
Er lijkt iets van positieve faalangst in jou te zitten. Dan ben je steeds bang dat je het niet goed genoeg doet en dan doe je extra je best. Werkgevers zijn dol op dat soort mensen. Voor jou zit het positieve er in dat jij gaat merken dat je werk gewaardeerd wordt en dat geeft je dan weer meer zelfvertrouwen.

Komende week je kennismakingsdagen? Zal vast heel spannend worden lijkt mij en misschien wel leuk ook! Daarna weet je een heleboel meer en misschien dat je er dan wat meer vertrouwen in gaat krijgen. Mooie en leerzame dagen gewenst dus maar!

Achja ik zie het allemaal wel gebeuren. Ik kan het nog steeds niet vinden met mijn ouders en zusje, maar ik kan ook niet anders he ik woon nu eenmaal met ze. Kan het wel allemaal in mijn eentje doen maar dan kom ik er ook niet. Ik doe niks met mijn zusje en dat wil ik zo houden, ik heb er ook niemand voor nodig. Ze is alleen maar een last en doet alles o zo beter. Ik hoop gewoon zo dat ik mensen leer kennen waar ik het wel mee kan vinden. Misschien kon ik beter werken dan hier thuis zitten met iedereen op mijn nek. Ik weet dat dit bericht ook niks positiefs uitstraalt maar zo voel ik mij nu gewoon eenmaal als het over mijn gezin gaat. Die goede vriend is blijven zitten en afgestroomd en 2 andere doen havo. Wel weet ik dat 1 van de andere 2 niet benoemde naar dezelfde school gaat, maar ik spreek ze beide niet meer. Ik met iemand die ik ken dezelfde opleiding, hij kwam in de 3e in mijn klas, hij was blijven zitten en afgestroomd van de havo. Maar hij koos die opleiding omdat hij niet in een klas wilde zitten waar hij niemand kent maar dat is mijn probleem verder niet. Met wie ik in de bus zit weet ik dus niet want hij woont 10km bij mij vandaan waar de bus niet langs gaat. Ik hoop dat ik in iedergeval gewoon kan zitten want voordat hij bij mij is gaat hij nog langs 2 andere dorpen volgens mij. Ik houd van het zelfstandige gevoel en ik wil natuurlijk erg mijn best doen en heb mijzelf ook voorgenomen om alles op tijd te regelen kwa verslagen ect. Maar ik moet eerlijk zijn dat nuttige gevoel heb ik alleen als ik mij op mijn plek voel. Daar moet ik natuurlijk ook zelf voor zorgen maar ik hoop gewoon dat ik dat niet alleen hoef te doen.

Ach ach, het blijft maar tobben met jou. De stad dat vind jij eng, naar die school gaan dat vind jij eng, het gaat nog wel even duren voordat jij een flinke kerel bent.
Ik begrijp dat jij opgegroeid bent in een kleine gemeenschap waarin je iedereen kent. Dan is zo'n grote stad en zo'n grote school waar jij niemand kent wel een beetje bedreigend, maar je zal er snel genoeg aan wennen. Op die school ga jij het snel naar je zin krijgen, je gaat je klasgenoten leren kennen en daar vrienden maken. Dat gebeurt met iedereen, dus waarom niet met jou?
Je hoort, ziet en leest misschien verhalen over steekpartijen en berovingen en dat maakt je ongerust. In de stad zie je ook heel wat mensen uit andere oorden rondlopen die je in jouw dorp niet ziet en die vertrouw je misschien ook niet helemaal, maar de meesten zijn heel gewone mensen, net als jij.
Het gaat allemaal best meevallen. Wat je op tv ziet of in de krant leest dat zijn uitzonderingen en het zijn bepaalde kringen waarin dat voorkomt. Op school gaat het er misschien wat harder aan toe, maar in jouw opleiding zitten allemaal positief ingestelde aardige jongens en meisjes.
Ik heb in Den Haag gewoond en in sommige buurten daar denk je dat je in het buitenland bent, maar ik heb mij nooit bedreigd gevoeld en er is ook nooit wat gebeurd.
Wel lief van je vader dat hij met jou mee is gegaan om eens te kijken hoe het gaat en hoe het daar is. Op vakantie was je zo boos op je ouders, maar het valt dus best wel mee.

Je zegt dat je kind bent tot je achttiende, maar dat is naar mijn idee toch niet zo. In de Joodse traditie doen jongens als ze dertien worden hun Bar Mitswa. Ze treden dan toe tot de mannenwereld. Jij bent ook geen kind meer, officieel ben je een minderjarige maar je bent zestien en mag nu met iedereen met wie je wilt naar bed gaan. Dat is niet wat kinderen doen. Kind van je ouders blijf je natuurlijk wel altijd zolang ze leven.

Je hebt niemand om mee te gaan shoppen zeg je. Heeft je zusje daar geen zin in of is zij te jong en neem je haar niet serieus? Straks leer jij wel meisjes kennen en misschien als er eens een les uitvalt of je een tussenuur hebt dat jullie dan eens de stad in gaan.
Je oude leven is voorbij en je gaat echt wel meer zelfvertrouwen krijgen en wat meer durven.
Die vrienden van je die zullen ook wel verder leren neem ik aan. Zijn er daar geen bij die ook naar de stad gaan, je goede vriend misschien? Dan zit je niet alleen in de bus. Een half uur reistijd schreef je. Mooie gelegenheid om onderweg nog wat dingen te leren. Als je thuis samenvattingen maakt zoals ik je ergens anders verteld heb dan gaat dat heel goed.

Ik vind het bemoedigend dat je zegt geen overbodige dingen te gaan kopen en op tijd naar bed te gaan. Ik hoop dat je het meent en het niet zegt om mij en plezier te doen. Ik zie graag dat het goed gaat met jou!

Hoi j22 ben ik weer. Het gaat idd wel beter ja, gelukkig. Ik ga die broek natuurlijk niet kopen, ik mag dan wel blond haar hebben maar hoevaal ga je zoiets nou dragen, buiten dat het een behoorlijke prijs is. Ik heb niemand waarmee ik de stad in kan ofz, wat ik ook persee hoef want ik koop alles online, en wat ik zelf mooi vind. Ik moest 16uur werken voor die broek, absurd dus. Ik ben gister met mijn vader gegaan, ff kijken hoe het is enz. Was wel prima, ik schaam mij er niet voor hoor als je dat dacht. Maar toen ik daar aankwam kreeg in een heel naar gevoel, ook dacht ik waar begin ik aan. Het weer was somber en bij een stad krijg ik toch altijd een beetje een onveilig gevoel. En ook omdat ik weet dat hier wel een deel van mijn toekomst ligt. Maargoed waarschijnlijk moet ik gewoon wennen. Die verjaardagen, het houd in dat je eigenlijk gewoon een avondje zit met vrienden. Maar waarom ik daar geen zin in had weet je wel. Alleen met familie, dat is wel leuk. Ik ben mij er inderdaad van bewust dat ik afscheid moet nemen en dat hoort er ook bij. Hetzelfde voor Zelfstandig worden ect. Kind ben je nog tot je 18e dus dat komt wel goed. Wat de rest betreft, ik ga geen overbodige dingen kopen en op tijd naar bed.

Beste vriend, Het gaat echt veel beter met jou en daar ben ik blij om. Je bent nu wel heel erg met kleding bezig vind ik. Ik vraag mij af of er straks nog wat over is van het geld dat je zo moeilijk verdiend hebt. Ik heb ook even die marbled jeans bekeken waar je het over had, maar dat is niet echt mijn smaak. Als je kleding koopt dan moet je rekening houden met je haarkleur en voor deze broek moet je lichtblond zijn.
Is geen meisje dat wel met jou mee wil gaan als je gaat shoppen? Meisjes weten wel wat jou goed staat en shoppen vinden ze altijd leuk. Jammer toch van je geld als je dure dingen koopt en er dan achter komt dat het toch niet zo goed staat als je dacht? Dus, zorg voor een second opinion in de winkel. Die kleding moet leuk staan op jou, niet op het plaatje, in het rek, of op iemand anders. Iets heel duurs kopen "om te zien hoe het staat" vind ik een heel slecht idee! Hoeveel uren moest je werken voor die marbled jeans?

Ik denk dat je wel mag zeggen waar je naar school gaat, maar of het nu A of Z is of H, dat maakt allemaal niets uit, dus laat het maar. Jij weet waar het is en dat is genoeg.
Ben je toch nog een beetje onzeker dat jouw vader mee gaat met de bus?
Misschien dat als je eenmaal gewend bent in je studieplaats dat je daar een leuk vakantiebaantje of bijbaantje kan vinden. Hoef je niet meer over de aardappelakkers te kruipen. Ook heb je dan andere collega's die misschien beter bij jou passen.

Die verjaardagen is een beetje vaag voor mij. Je bent al zestien, geworden, maar je verjaardag moet je nog vieren? Zal wel goed zijn en een soort van logica hebben. Gezellige dag in ieder geval met je familie.
Ik weet niet of jij je dat realiseert, maar naar die andere school gaan betekent ook een ander leven en een beetje afscheid van je leven in het dorp. Ook definitief afscheid van je kinderjaren. Het leven is afscheid nemen, maar als het goed is ook weer nieuwe ontmoetingen hebben en nieuwe vrienden maken.

Toen ik aan deze reactie begon dacht ik, waar moet ik nog over schrijven, maar het is toch weer wat geworden. Met jou gaat het steeds beter en daar ben ik heel blij om. Jij vindt het leuk hier dingen te vertellen omdat je het misschien ergens anders niet zo kwijt kan, maar je gaat anderen ontmoeten en dan wordt dat anders.
Misschien ga ik je dan hier niet zo veel meer zien, maar dat is niet erg. Ik ben hier niet om vrienden te maken maar om wie het moeilijk heeft een beetje moed te geven. Soms ga je dan genegenheid voor zo iemand voelen, maar je moet ook los kunnen laten. Dat geldt straks ook voor jou als jij hulpverlener of zo iets wordt.

Kom hier gerust als je wat wil vertellen, hier, of misschien in een nieuw topic, maar als je niets te vertellen hebt dan is het ook goed. Jouw leven gaat straks heel spannend worden. Fijne dagen dus en doe een beetje rustig aan met dure dingen kopen. Spreidt het een beetje over de tijd, of brandt het geld in je zak?
Misschien als je straks op je nieuwe school zit, dat je dan andere ideeen krijgt over hoe jij er uit wil zien en je wil presenteren aan je klasgenoten. Je bent nog al veranderlijk en je wilt toch niet een buitenbeentje zijn waar om gelachen wordt? Beter dus even de kat uit de boom kijken.
En, straks als je naar school gaat, echt wat vroeger naar bed gaan hoor, anders ga je problemen krijgen met je studie!

J16, dan heb je zeker een uur naar je scherm zitten staren als je alles hebt gelezen haha, maar bedankt, ik ga mij steeds beter voelen. J22, ben er weer. Nu klaar met werken, alleen nog ff wachten op mijn geld. Terugkomend op je vorige bericht, snap wat je bedoelt betreft gonolivier. Maar of je echt bang voor hem moet zijn? Hij ziet er een beetje uit als een soepstengel onder die oversized kleren haha, ik ook trouwens dus daar niet van. Buiten zijn imago want die ken ik natuurlijk niet, vind ik hem gewoon tof. Hij heeft idd al aardig wat bereikt zoals je al zei. Maar ik wilde toen heel veel, en heel veel leek mij ook leuk. Maar toch werd dat m niet, past ook niet echt bij mij, zo sirieus en je hoort nooit iets goeds over modeontwerpers. Ik let er natuurlijk wel op hoe ik het huis uit ga maar daar blijft het voor mij bij. Net als een baan in de horeca, veel te veel werk druk en werken tijdens feest en vakantiedagen. En wat al die fotoposities betreft, soms weet ik ook niet wat er de bedoeling van is. Maak zelf ook nooit foto's, houd heel veel voor mijzelf. Of ze het doen om er "cool" uit te zien? Misschien wel, ik vind ze er in ieder geval wel mooi uitzien. Maar ik wil het dragen omdat ik het mooi vind. Zo'n zonnebloem broek wordt m inderdaad niet nee, toch had ik wel een hele mooie broek gezien om een foto van gonolivier. De "give us a swirl marbled relaxed jeans", van Jaded Londen. Aardige naam en prijs maar misschien dat ik hem toch maar koop, al is het maar om te kijken hoe het staat. Zal ook wel vaker wat kopen van dat merk, dat is het duurste merk waar ik kleren van ga kopen. Probeer het zoals ik al zei af te wisselen, Met Zara of H&M bijvoorbeeld. En korting mag er ook wel wezen. Ik kan mij niet herinneren dat ik een opleiding had gezien in purmerend, is niet het dichtste in de buurt. Weet niet of ik de stad mag noemen waar ik naar school ga maar die is met de bus 30min/45min bij mij vandaan. Ik ga volgende week met mijn vader kijken hoe het is om met de bus te gaan, dan zal ik er wel achter komen hoe het werkt. Ik had natuurlijk verjaardagen gister en vandaag, maar daar ben ik niet bij. Op werk was iemand met corona dus kon ik dat deels als smoes gebruiken. Ik wilde de dag wel gaan maar deed het toch maar niet, want dat gevoel heb ik altijd namelijk. Mijn eigen verjaardag vier ik denk ik ook niet, alleen voor familie volgend weekend. Ik heb namelijk het idee dat als ik mijn verjaardag zou vieren voor hun dat ik van de meeste een cadeautje krijg omdat het nou eenmaal zo hoort op een verjaardag. Nou goed dan, voor nu laat ik het hierbij krijg lamme vingers. En ik blijf lelijk denk ik want het is al bijna half 2.

De titel van jouw topic is "Ik weet het echt niet meer..." , maar ik heb het gevoel dat je het op het inmiddels al heel goed weet. Je weet wat je wilt hebben en wat je straks gaat doen, dus weinig twijfels meer.
Jij bent een behoorlijk bijdehand kereltje geworden! Ik moet al oppassen met wat ik zeg merk ik want ik word gelijk ter verantwoording geroepen als je vragen hebt over wat ik schrijf. (Ik overdrijf het wel een beetje hoor, dus niet schrikken omdat je misschien denkt dat ik boos ben, ik vind het leuk).

Die getatoeeerde types zoals die Gonolivier daar hou ik niet zo van. Hetzelfde voor mannen met baarden en die Gonolivier heeft het allebei. Bang zijn om hem in het donker tegen te komen is wat overdreven, maar ik denk dat je geen ruzie met hem moet maken, maar waarschijnlijk is het best een aardig iemand. Wat arrogant ziet hij er ook wel uit, maar dat hoort bij mannen met een baard en hoort het ook bij het imago van die kleding. Hij is een succesvolle modeontwerper, dus hij heeft wel wat bereikt. Jij zat toch ook aan mode ontwerpen te denken, of zie je dat niet meer zitten? Was hij een voorbeeld?
Dat van die piemels zei ik omdat ze steeds zo demonstratief met een hand in de zak stonden. Maar misschien deden ze dat om "cool" te lijken. Wil jij die kleren ook om "cool" te zijn?

Extreme kleding zou ik inderdaad niet kopen. Zo'n broek als je noemde kun je een keer aantrekken en de volgende keer zeggen ze: Daar heb je hem weer met zijn zonnebloembroek! Liever iets neutralers dat je wat vaker kan dragen.

Je hebt al eens eerder een school genoemd die in Purmerend is, de metropool van Noord-Holland ;-). Is dat ver van waar jij woont? Je kan alvast eens kijken wat de verbindingen zijn en een proefreisje maken, dan weet je het als de school begint. Dan weet je gelijk hoe laat je moet opstaan (en hoe laat je naar bed moet gaan om aantrekkelijk te blijven ;-).
Een buurjongen van mij heeft een elektrische fiets gekregen om naar school te gaan. Blijkbaar hoef je daar geen zestien voor te zijn of een rijbewijs voor te hebben. Voor jou is dat waarschijnlijk geen optie en ik ben ook bang dat hij daar in Purmerend al gauw gestolen zou worden. Dus het ov dan maar.

Je vindt vast je weg wel, naar school en op school. Daar heb ik alle vertrouwen in. Nog twee dagen werken en het wordt mooi weer, dus dat wordt weer aardappels rapen ben ik bang, maar je bent er bijna, dus nog even volhouden! Voor een extra T-shirt of overhemd!

Voor die J16 van de reactie: Bedankt voor je compliment. Ik weet hoe het is om het moeilijk te hebben op jullie leeftijd. Je bent op de wereld om er voor elkaar te zijn. Als je dan iemand zich beter kan laten voelen door gewoon wat te schrijven en aandacht te geven dan geeft dat veel voldoening en dat is wel wat tijd waard.

Hey j22. Leuk dat je even gekeken hebt. Ik vind de kledingstijl van Jaycee ook aantrekkelijker, teminste dat is meer wat ik dan zou dragen. Wel weer wat kleurrijker dan, als gonolivier. Maar wat hij draagt is ook wel heel erg "out of the box", ik vind het wel mooi alleen ik zou nooit zoiets bedenken om aan te doen. Zoals die zonnebloem broek, misschien dat je die voorbij hebt zien komen. Wat bedoel je precies met "ze gaven de indruk dat ze met hun piemel stonden te spelen"? De positionering? Ik denk wel dat het typetjes zijn, de foto's zien er mooi uit maar eigenlijk zijn ze best wel arrogant denk ik. En dat je zo iemand als gonolivier niet graag tegen komt 's avonds, geeft hij je een verkeerde indruk? Dat zou ik misschien wel begrijpen. Maar zoals ik al zei, ik volg ze alleen omdat ik hun kledingstijl en foto's tof vind, ik ken verder hun persoonlijkheid niet. En zoals ik ook al zei, ik ben een beetje aan het kijken wat ik wel en niet mooi vind. Op de introductie dagen wil ik wel laten zien hoe ik ben dus ik doe ook gewoon aan wat ik gekocht heb denk ik. "Take it or leave it". Ik doe gewoon mijn ding totdat de introductie dagen er zijn, wil er ook niet teveel mee bezig zijn, wat komt dat komt. Dan voel ik mij al een stuk beter dan alleen maar negatief te denken. Wat studeren betreft, ik zie het allemaal wel. Eerst maar eens erachter komen hoe ik überhaupt op school kom. Die reactie was idd van mij ja, maar voor 11uur ben ik gewoon niet moe, dat komt echt na 12e pas. Ga mijn best doen om er tijdens schooltijden vroeger in te gaan. Met opstaan heb ik echter geen probleem, ik ga altijd meteen uit bed en rechtop staan, dan ben ik wakker. Maar als je er onaantrekkelijk van wordt dan heb ik geen andere keuze haha.

Beste jongen, Als je niks te schrijven hebt dan schrijf je niet, is niet erg hoor. Op dit moment gebeurt er niets spannends in jouw leven en zijn er volgens mij geen problemen, dus sla gerust een dagje over.

Om te zien wat je bedoelde heb ik even gekeken wat jaycee_yg en gonolivier te bieden hebben. De kleding van jaycee vond ik aantrekkelijker dan die van gonolivier. De jongens die ze lieten zien vond ik bij jaycee ook aantrekkelijker al gaven ze wel de indruk dat ze met hun piemel stonden te spelen. Die getatoeeerde gonolivier modellen kom ik niet graag 's avonds in een stille straat tegen. Zaten wel een paar leuke hemden bij. Beetje kleurige overhemden vind ik wel leuk staan bij een jonge knul. Misschien voor als je gaat stappen. Beter dan zo'n saai T-shirt.
Die beetje ruime broeken van jaycee vind ik ook wel aardig voor een jonge iemand, een beetje skaterstijl. Zwarte en grijze hoodies met capuchons vind ik minder, maar dat maak jij zelf wel uit.

Voor de rest, jij moet altijd doen wat je zelf leuk vind en wat je vindt dat bij jou past. De vraag is, kies jij iets wat past bij wie jij bent of kies jij iets dat past bij wie jij wilt zijn?
Op die introductiedagen kan je gewoon nette kleren aantrekken die je al hebt en eens kijken wat die anderen dragen. Misschien wil je niet al te veel uit de toon vallen, maar misschien ook juist wel. Je kan met je kleren zeggen: Dit ben ik, take it or leave it! Dat durf jij nu wel denk ik.

Je bent bang om je nu al te gelukkig te voelen omdat het weer tegen kan vallen. Het punt is, gelukkig zijn is iets dat jij zelf afdwingt. Je kan niet verwachten constant gelukkig te zijn, er zijn altijd tegenvallers en nare dingen, maar met wat optimisme kom je er wel weer doorheen. Gelukkig zijn dat is tevreden zijn met je leven. Het gaat er om dat jij de controle hebt over je eigen leven, dan ben je gelukkig.

Ik heb het gevoel dat jij nu veel meer zelfvertrouwen en zelfbewustzijn hebt gekregen. Die school en je klasgenoten daar, dat gaat echt wel goed komen.
Ik zou het leuk vinden als je daarna verder ging studeren want hoe beter je diploma's, hoe meer jij de baas bent over je eigen leven.

Bij 'slaap' las ik een reactie van een jongen van 16 die om 6:50 opstond en pas om 12 uur tot 1 uur in de nacht naar bed gaat. Ik heb zo'n vermoeden dat jij dat was. 11:00 uur, dat is jouw bedtijd als je vroeg op moet staan en gezond wil blijven.
Op ergogenics.org las ik dit artikel: https://www.ergogenics.org/te-weinig-slaap-maakt-je-onaantrekkelijker.html Dat wil jij vast niet!

Op tijd naar bed dus vanavond en slaap lekker!

Hey ts en @jongen 22j, Hou moed! Ik heb je verhaal gelezen en wilde toch even laten weten dat alles vast wel goed komt op je nieuwe school. En @jongen22, ik heb veel respect voor de manier waarop jij je tijd invult om anderen zo goed te helpen! Altijd een diepgaand antwoord dat zo helpt als jongen16 het moeilijk heeft! Alles komt goed!

Hoi j22, ik ben weer aan het werk hoor, thuis doe ik ook niks. Gelukkig moeten we vandaag ander werk doen omdat het voorgaande dagen heeft geregend. Ik weet niet waar je streetwear hebt opgezocht maar op Google komen er geen juiste voorbeelden uit. Ik weet niet of je Instagram hebt maar waar ik inspiratie uithaal zijn de volgende: @jaycee_yg en @gonolivier, zoek maar op. Dat geeft een ander beeld van wat je eerder zag hoop ik. Mijn ov heb ik al, binnekort even testen. Ik ben in Amsterdam niet opzoek naar kleren ofzo hoor, gewoon even ertussen uit. Mijn kledingstijl kan duur zijn ja, maar ik wissel het af, en koop het alleen als ik het waard vind. Wat ik verder moet schrijven weet ik niet want moet zo weer verder werken. Ik voel mij inderdaad beter maar ik wil mijzelf niet vals gelukkig voelen, snap je? Als ik weet dat mijn klas en opleiding ook echt leuk zijn dan pas kan ik mij terecht gelukkig voelen. Ik hoop je vandaag nog te spreken en ook hoop ik dat je een wat beter beeld krijg van mijn kledingstijl, en vind je het niks dan is dat maar zo.

Beste jongen, Als jij dit leest ben je weer aan het werk mag ik hopen want als je niet werkt dan verdien je ook niets en kan je niet alles kopen wat je wilt. Dat aardappelen rapen gaat om de aardappelen die achtergelaten zijn door de oogstmachine neem ik aan. Vlak bij waar ik woon worden ook aardappelen geteeld maar ik heb nog nooit jongens over het veld zien kruipen. Nog even doorzetten maar, het weer wordt beter.

Ik heb even opgezocht hoe streetwear er uitziet, maar eerlijk gezegd vind ik dat niet echt leuk staan. Past naar mijn idee niet bij een artistiek iemand maar meer bij die jongens waar jij niet zo veel mee hebt. Het soort dat rondhangt op straathoeken en met messen op zak loopt. Maar, als jij dat leuk vindt dan moet je het doen natuurlijk.
Skinny jeans die zijn uit de mode heb ik gehoord, dus dat zal dan wel. Zelf doe ik niet echt aan mode. Oversized is naar mijn idee iets voor dikke mensen, dan valt het niet zo op. Als jij een goed figuur hebt dan mag dat best gezien worden (door die meisjes op je nieuwe school bijvoorbeeld ;-).
Je wilt goed voor de dag komen op je introductiedagen. Volgens mij is het van belang dat jij daar je laat zien zoals je bent. Dan weten ze wat ze aan je hebben en kan je nooit tegenvallen.

Als je naar het MBO gaat dan kun je een OV-Jaarkaart aanvragen, dat weet je toch? Hier kun je informatie vinden: https://duo.nl/particulier/ov-en-reizen/aanvragen.jsp
Dan kun je overal heen reizen waar je wilt en dat kost je niets. Als je nu niet te veel kleren koopt, maar even wacht tot je die kaart hebt dan kan je eens in Amsterdam gaan kijken. Bedenk wel, exclusieve winkels vragen ook exclusieve prijzen en zo exclusief vind ik die streetwear niet, maar misschien zoek je exclusieve labels, daar heb ik geen verstand van.

Jammer dat die schoenen je zoveel geld gekost hebben en dat het toch niets geworden is. Misschien heb je er wel wat van geleerd en dat is ook wat waard.
Op RTL Z nieuws las ik het verhaal van Rens, 15, die al zes jaar lasergame pistolen verhuurd. Zijn omzet is nu 50.000 per jaar: https://www.rtlnieuws.nl/economie/business/artikel/5246755/jonge-ondernemers-trend-kvk-lasergamen
Ik denk dat zijn ouders ondernemers zijn, dat helpt heel erg.

Ach, die vrienden. Die leven maar in een klein wereldje en denken niet zo ver. Zij zijn gelukkig met hun leven zoals het is, maar jij hebt wat meer inhoud en jij bent wat gevoeliger. Fijn dat je die vriend hebt die ook wat meer in zich heeft. Jammer van dat meisje, maar goed dat het niet tussen jullie vriendschap gekomen is. Zij was toch niets voor jou en beter dat je het nu weet dan dat je daar later achter zou zijn gekomen als je al echt verliefd was geworden.

Wat die alinea's betreft. Wat jij ervaart heb ik ook ervaren. Het heeft te maken met de tekstverwerker die gebruikt wordt bij die jongin pagina's. Als je naar dreamersforum.nl gaat dan kan je wel alinea's maken. Ik lees de berichten op jonginaalsmeer omdat je dan meer informatie hebt maar ik geef reacties op dreamersforum.nl, dat is het hoofdforum. De andere plaatselijke forums nemen dat over.

Als ik je berichten van de laatste tijd lees dan krijg ik het gevoel dat het met jou de goede kant op gaat en dat is fijn. Nog even een paar dagen afzien, dan even lekker ontspannen en rondkijken en dan kennis maken met je nieuwe klasgenoten. Het worden leuke en spannende weken die gaan komen! Werk ze en mooi weer gewenst!

Hoi j22. Ten eerste, ik probeer net als jij de hele tijd alinea's te maken, alleen als mijn bericht gepost wordt is het altijd maar een hele lap tekst achter elkaar aan. Dat leest niet heel prettig denk ik maar er wordt niks aan gedaan. Om op je terug te komen, ik ben idd die jongen van de schoenen. Alleen was het in mijn hoofd een leuk idee en uit eindelijk niks meer mee gedaan. Daar gaat weer 200 euro. Je hebt het over artistiek, ik denk wel dat die term bij mij past. En ik denk ook dat ik daarom niet echt in die vriendengroep pas. Ze zijn allemaal zo simpel, vinden zichzelf heel belangrijk en tof (ik praat voor sommige). En alles is zoals ik al zei snel raar en gay. En nu zie er er nog niet eens "artistiek" uit, kan je nagaan. En onder andere daarom ben ik het pispaaltje, natuurlijk weten ze ook allemaal van de situatie met die meid wat het ook niet beter maakt. Tja, hoe moet ik mij tegen hun verdedigen, een paar arrogante beidehante meiden. Kan ze moeilijk op hun bek slaan, wat ik overigens wel zo willen als je zo'n karakter hebt. Maar dat kan ik niet maken natuurlijk dat snap je wel. En als die gasten weer naar 1 biertje de weg kwijt zijn, wat moet ik dan met hun? Gelukkig is mijn vriend niet zo, die is ook elk weekend nuchter en die irriteert zich ook mateloos aan ze. Maar hij is ook zeker niet het type dat er wat van zou zeggen. Het enige wat ik die avond had kunnen doen is eerder naar huis gaan, dus dat deed ik. Als ik er wel wat van zou zeggen zou ik nooit meer wat van ze horen. Vandaag ben ik thuis gebleven, ook maar een smoes gebruikt want niemand anders ging en het regent de hele dag. Dus dan morgen maar weer, nog steeds geen zin in overigens want we moeten de hele week op onze knieën aardappels rapen. Dus nog 4 dagen en dan klaar. Voor mijn gevoel moet ik nog veel regelen, ik moet nog kijken hoe het is om met de bus te gaan (nog nooit met de bus geweest). Ik vier mijn verjaardag voor familie. En een paar andere ook, kijken of ik daar heen ga of wat ik ga verzinnen om niet te gaan. En de consequenties bedenken want ze weten ook wel hoe ik erin sta. Mijn verjaardag voor hun ga ik dus ook niet vieren alleen samen met die vriend want die wilde het wel. En nog naar de stad, beetje rondkijken in exclusieve winkels. En natuurlijk wil ik er goed uitzien en mijzelf goed voelen voor de kennismakingsdag. En daarbij hoort natuurlijk kleren kopen. Wat dat betreft, ik hoef er niet apart uit te zien maar door wat ik mooi vind valt het wel op denk ik. Ben nog erg zoekende naar wat ik wil en niet wil. Aan de ene kant weet ik het wel maar aan de andere kant ook weer niet. Streetwear, Daar valt mijn stijl wel onder, maar dat is ook heel breed. Denk een beetje aan vintage, oversized. Weet niet precies wat je te zien krijgt als je het opzoekt, maar het is heel gay hahaha. Neehoor, als ik een beetje weet hoe en wat zal ik het je beter uitleggen want hier kan je niks mee natuurlijk. In iedergeval geen heuptasjes en skinny jeans ;). Ik hoor verder wel van je.

Ach jongen, Af en toe zou ik iemand zoals jij wel even willen beetpakken en zeggen, kom op joh, het komt allemaal vanzelf wel goed. Niet alleen jij, maar ook die jongen die achtbanen wil ontwerpen en die jongen die uitgescholden wordt omdat hij homo is. Die zit ook al op zijn kamer te huilen. Het leven is voor heel wat jongens en meisjes van jou leeftijd echt niet gemakkelijk.
Wat dat meisje betreft, ik begrijp best dat het jou erg dwars zit. Als die jongen over seks met haar praat dan denk jij "Dat had ik moeten zijn". Voor de rest is die jongen blijkbaar toch wel een goede vriend, maar hij zou wat nadenkender kunnen zijn. Hij moet toch begrijpen dat het jou pijn doet.

Ik herinner mij dat jij schoenen beschilderde om te verkopen, (was jij toch?) dus ik denk dat jij wel een beetje een artistiek type bent. Past dat niet zo goed in die vriendenclub van jou? Op jouw nieuwe school ga jij prima passen verwacht ik.
Wat ik ook denk is dat jij bij die vrienden van jou een beetje een pispaaltje bent. Sommigen vinden het nu eenmaal leuk om iemand te pakken die zich niet zo goed verdedigen kan om te pesten. Iemand die zich wel verdedigt die durven ze niet aan.
Ik heb eens een film gezien waarin een jongen geld moest betalen aan een andere jongen om over een brug te mogen. Die afperser stond hem daar op te wachten met twee meelopers. In het begin jatte hij geld van zijn oom (waar hij woonde) maar op een gegeven moment kon dat niet meer en had hij er een genoeg van. Hij gaf toen die pester een flinke duw toen die hem weer tegenhield en fietste verder. De pester viel op zijn rug. Die meelopers waren lafaards en durfden niets te doen. Hij is daarna niet meer gepest.
Voor jou zal het geen optie zijn, maar soms is terugslaan de oplossing.

Dat werk vind je nu ook al niet leuk meer. Jammer, nog drie of nog vijf dagen, dat maakt toch zoveel niet meer uit? Jouw keuze natuurlijk. Nog een week om alles te regelen. Heb je zo veel te doen? In ieder geval kleren kopen. Ik zei al dat ik denk dat jij wat artistiek bent. Wil je er ook een beetje apart uitzien? Anders dan de meeste saaie jongens? Ik zou dat wel leuk vinden. Iemand die en beetje anders is is altijd een leuker iemand om mee om te gaan. (Behalve voor bekrompen zielen natuurlijk).

Wat die verjaardagen betreft zou ik er nog maar eens over nadenken. Daar wordt natuurlijk gezopen en blijkbaar kunnen jouw vrienden niet tegen drank. Dat het er zo veel zijn komt doordat augustus en september ongeveer negen maanden na de donkere decemberdagen zijn. Wat doe je als het buiten koud en donker is? Babies maken! Ik ben ook in september jarig.

Ik denk dat jij hier best persoonlijk mag worden. Hier gaat het er om dat je ergens terecht kan als je met dingen zit waar je ergens anders geen gehoor voor vindt of niet over durft te praten. Jij zit ergens mee en je kan waar je bent er niet over praten. Er zijn heel wat bezoekers die deze topic lezen, dus misschien zijn er anderen die ook met dat soort dingen zitten en er ook wat aan hebben. Kom dus maar gerust.

Nu is het weekend, ik hoop dat je weer een beetje jezelf kan worden en straks weer energie hebt voor je laatste week op het land. Daarna is het voorgoed voorbij. Daarna begin je aan je volgende stap in je leven. Ik ben benieuwd!

J22, inderdaad, ik zit er nog wel mee. Gelukkig niet zo erg als destijds maar het gevoel is niet weg. Wel weet ik dat het niet zijn schuld is, ik had gewoon duidelijk moeten zijn, ik heb enigzins met hem gepraat, aangezien dat onderwerp natuurlijk aanbod komt op werk, (willen wij er niet over beginnen herinnerd iemand anders ons er wel aan). Ik ben erachter gekomen dat ik aan hem het meeste heb. Hij Dacht er niet zo over na zie ik nu in, maar zij wel, nog steeds en ze weet donders goed waar ze mee bezig is. Ik ben toch zo stom geweest om mij over te laten halen om toch te gaan, en ik kan je vertellen dat doe ik voorlopig niet meer. Ik laat "ze" met alle liefde links liggen. Iedereen is bezig met mij, ik kan er niet te diep op ingaan maar je zal wel weten waar het dan over gaat dan. Ze doen zo kinderachtig en omdat ze na 1 drankje al zo snel de weg kwijt zijn worden ze mega irritant, (los van die vriend dan). Ze proberen mij te naaien met alles. Zoals ik al zei kan ik niet alle details vertellen maar het zijn allemaal een beetje typetjes. Ik was wel vroeg weggegaan want ik was er helemaal klaar mee, echt boos ook. Wel vet dat ook precies nu iedereen ze verjaardag wilt vieren dus moet ik daar ook nog over na gaan denken. En werk, tja het leukste zit erop, bijna iedereen gaat weg de laatste week of komt niet met een goede smoes. Kan niet wachten totdat die week voorbij is en ik idd mijn geld kan uitgeven. Ik zal je daar over op de hoogte houden. En die weken vakantie waarover je het had is er helaas maar 1, misschien dat ik daarom dus nog een halve week ga, want ik moet nog best veel regelen en er staat veel gepland. En natuurlijk mijzelf ook wat rust geven want van elke kant waarvan ik genaaid kan worden wordt ik dat, en ik word er dood moe van. Er gebeurt juist heel veel, zoveel dat ik niet de energie heb om alles te vertellen. Ik hoop trouwens wel dat ze het aangeven, ivm privacy als het wel te persoonlijk wordt. Ik wil namelijk alleen mijn verhaal kwijt en geen gezeur om dit forum met een ban ofz. Ik denk dat ik je morgen wel weer spreek.

Beste jongen, Die geschiedenis met dat meisje heeft toch veel invloed op je gehad en je zit er nog steeds mee. Enerzijds het verraad van dat meisje dat zomaar overstapte van jou naar die vriend en aan de andere kant het verraad van die vriend naar jou toe. Jij voelt je afgewezen, gekwetst en het geeft een deuk in je zelfvertrouwen.
Jammer dat je nu die vriendengroep links laat liggen maar misschien is het wel goed om even tot rust te komen en al die vervelende dingen te verwerken. Gelukkig dat het wat je werk betreft wel goed gaat.

Zoals ik al eerder zei, jongeren zijn van nature heel erg op zichzelf gericht en zijn niet zo gevoelig voor wat hun gedrag bij anderen doet. Hij wilde dat meisje, zij wilde hem wel, en klaar was het. In je leven ga jij nog heel wat liefdes beleven en ook heel wat teleurstellingen te verwerken krijgen. Zo gaat dat nu eenmaal, iedereen maakt dat mee.

Voorlopig heb je dat werk en daarna nog een paar weken vrij waarin jij het geld dat je nu verdient over de balk gaat smijten aan nieuwe kleren. (Ik maak er een beetje een grapje van hoor, waar jij woont daar doen ze niet aan geld over de balk smijten). Je had het over een andere kledingstijl. Ik ben benieuwd wat dat gaat worden.

Als er niet veel gebeurt dan is er ook niet veel om over te schrijven, dus het is helemaal niet erg als je er even mee stopt. Ik denk dat ze bij het forum toch al een beetje vinden dat het wat al te veel op een prive conversatie begint te lijken. Ik wens je het beste voor de komende tijd en als je daar behoefte aan hebt of als er iets is wat je kwijt wilt dan weet je waar je zijn moet, hier of in een nieuw topic.
Fijne dagen en blijf in jezelf geloven en blijf geloven dat er aardige jongens en meisjes zijn die je vertrouwen kan. Straks kom je ze vanzelf wel tegen. Ik vind jou een aardige jongen die de moeite waard is om als vriend te hebben dus ben jij een aardige jongen die de moeite waard is om van te houden.

Beste j22, ik weet niet hoe het met mij gaat. Hoe ik mij voel. Ik heb nu weer zo'n moment dat ik het allemaal niet meer weet, en uit dat moment komen is moeilijk. "hij" heeft verteld dat hij seks met "haar" heeft gehad, ik wist niet hoe ik daar op moest reageren. Op werk weet inmiddels iedereen ook wel hoe dat is gegaan enz, maar nog steeds lijkt hij alleen maar met haar bezig te zijn. Ik voel mij gewoon niet meer thuis in die vrienden groep die ik heb, ik heb voor mijzelf ook besloten om niet meer mee te gaan. Ik voel die behoefte van gezelschap niet meer zo, niet van hun dan. Deze week is ook al weer bijna om dus dan nog 1 week voor ik stop. Weet nu niet zo goed wat ik allemaal moet zeggen, gewoon wat er in mij op komt. Ik reageer voor nu ook verder ff niet want ik ben helemaal uitgeput. Het zal vast wel weer goed komen

Als ik je laatste bericht lees dan krijg ik het gevoel dat het al veel beter met je gaat. Je klinkt veel positiever en niet meer zo depressief als in het begin. Daar ben ik heel blij om.
Ja, je nieuwe school is zeker een nieuwe start. Je gaat zeker een nieuwe fase van je leven in. Je kindertijd heb je nu definitief achter je gelaten en je bent op weg naar volwassenheid. Volwassen zijn betekent dat je verantwoordelijkheid voor anderen kan dragen.
Jij hebt af en toe problemen met je ouders en dat komt denk ik doordat jij jezelf als veel volwassener ziet dan hoe je ouders je zien. Dat geeft dan wel eens conflicten. Je zal zien dat de straks op je nieuwe school de docenten wat meer naar jou kijken en jou behandelen zoals jij jezelf nu ziet.
Het zal er van af hangen wat voor richting jij daar kiest, verpleging of begeleiding van mensen, maar jij gaat in die opleiding ook meer over jezelf leren. Misschien dat je dan ook gaat begrijpen waarom jij je af en toe ongelukkig voelt.

Mensen zijn niet altijd zoals ze graag zouden willen zijn en soms hebben ze onrealistische verwachtingen. Neem die jongen die achtbanen wil gaan ontwerpen. Het is het enige wat hij wil, maar als hij blijft zoals hij zich nu gedraagt gaat dat zeker niet lukken en als hij wel zijn best gaat doen is het ook nog maar de vraag. Wat zal dat met hem doen als hij merkt dat zijn dromen niet uitkomen? Vooral als dat zijn enige droom is.
Neem die jongen die merkte dat hij homo is en hier een topic postte waarin hij schreef dat hij geen homo wilde zijn. Soms wil je zijn wat je niet bent, niet kan zijn, en soms wil je niet zijn wat je bent. Je kan dan twee dingen doen, blijven verlangen en ongelukkig worden, of accepteren dat het is zoals het is en je geluk op een andere manier zoeken die wel binnen je mogelijkheden ligt.

Om jezelf te kunnen accepteren moet je weten wie je echt bent. Dan moet je diep in je ziel kijken en heel eerlijk naar jezelf zijn. Niet dingen wegduwen omdat ze je niet bevallen. Dat vraagt soms moed en niet iedereen heeft dat. Bang om ongewenste dingen in zichzelf te ontdekken, maar het is de enige weg naar een bevredigend leven.
Jezelf leren kennen is moeilijk. Sommigen kunnen dat op eigen kracht, sommigen leren zichzelf kennen door met anderen om te gaan en serieuze gesprekken te hebben. Sommigen hebben er een goeroe voor nodig, maar goeroes hebben soms de neiging hun denkbeelden over wie jij moet zijn op jou te projecteren. Dus vergeet die goeroes maar. Op jouw nieuwe school zijn er vast wel met wie jij zulke gesprekken kan hebben.

Misschien heeft dit topic je al wat op weg geholpen en dat zou ik heel mooi vinden. Het gaat de goede kant uit. Het gaat vast wel goed komen met jou.

Hey j22, ben ik weer. Wat je zegt klopt idd, daar ga ik verder ook niet op in. Wel wil ik zeggen dat de tijd op werk voorbij vliegt en ik het naar mijn zin heb. Ik ga mij verder nergens druk om maken en dingen forceren. School begint deze maand en ik laat het wel gebeuren (op de positieve manier hoop ik). Wat je bedoeld met tegenstrijdig snap ik, ik heb het niet helemaal juist verwoord denk ik. Wat ik bedoel is dat ik tot het nieuwe schooljaar gewoon ff aan mijzelf denk, waar mijn ongelukkige gevoel vandaan komt en of ik er wat aan kan doen. Ik hoop dat ik er uiteindleijk dan beter uitkom zodat ik een fijne start heb van deze nieuwe periode van mijn leven, Als ik het zo kan noemen. Als ik mij goed voel en blij ben heb ik energie om er voor te gaan en er te zijn voor mijn omgeving. En zoals je ookal zegt niet teveel over piekeren, iedereen leeft zijn eigen leventje. De komende 2 weken werk ik en ga ik naar bed, meer niet. De laatste vakantie dagen kijk ik wel wat ik doe, nieuwe kleren kopen denk ik want daar wordt ik ook blij van. Voor nu laat ik het hier bij, heb nog wel meer te vertellen maar ik ben moe dus dat komt nog wel. Doei

Vandaag heb je dus gewerkt en de uren vlogen voorbij. Dat is toch fijn om te horen. Alleen die migraine, dat is natuurlijk minder leuk. Ik begrijp dat je dat meer hebt gehad. Je wijt dat aan stress.
Wat ik mij afvraag is waarom jij stress zou moeten hebben. Zet alles eens op een rijtje:

Ten eerste je thuis situatie. Je hebt nogal eens conflicten met je ouders. Dat hoeft toch niet, hou je gewoon in en wees niet te opstandig. Is voor niemand leuk en wat schiet je er mee op?

Je school. Dat is pas over een maand en wat je er van verwachten kan dat is iets waar je nu niet over hoeft te denken. Laat het rusten en laat het gewoon op je afkomen. Als je daar bent dan zie je vanzelf wie je medeleerlingen zijn en dan gaan ze je alles vertellen wat je weten moet. Daar moet je nu niet over gaan lopen piekeren. Zinloos!

Je werk. Het lijkt mij dat het prima ging vandaag, op die migraine na natuurlijk. Fysieke arbeid is helemaal niet slecht voor jou. Het is goed voor je lichaam en als jij je concentreert op wat je doet dan denk je minder aan andere dingen. Het is aan de ene kant inspanning en aan de andere kant ontspanning.
Ik hoor geen klachten over je collega's, dus blijkbaar zijn die ook wel okay.

Je wilt ervaring opdoen omdat je het wel eens tijd vindt worden. Dat vindt jij en je verlangt er naar. Gewoon geduld hebben dan komt het vanzelf wel een keer op je pad. Tenzij jij een geboren verleider bent kun je dat soort dingen niet forceren. Weer iets waar je niet over hoeft te gaan lopen denken. Ook zinloos.

Dan lees ik iets tegenstrijdigs in je verhalen. Je wil sociale dingen gaan doen, je wilt graag in gezelschap zijn en mensen blij maken. Wat ik echter ook lees is dat jij je voor jezelf wilt hebben en je niet met anderen wilt hoeven bezig houden want dan kan je niet positief denken. Je wilt sociaal zijn, maar nu even niet. Omdat de mensen om je heen je niet bevallen?
Is het omdat het je allemaal wat teveel is geworden? Jij loopt maar de hele dag te denken maar denk je dat die maten van jou dat ook doen? Die nemen het leven zoals het komt. Als ze moeten werken dan werken ze, als ze lol kunnen maken dan maken ze lol, als ze willen vrijen dan vrijen ze en als ze naar school moeten dan gaan ze naar school. Zo kan het leven heel simpel en gemakkelijk zijn. Ook voor jou.

De komende maand kan heel makkelijk en ontspannend zijn. Overdag werk je, 's avonds ben je moe en ga je op tijd naar bed en in het weekeinde dan zie je je vrienden. Verder hoef je nergens aan te denken en niets anders te doen. Doe dat dan ook niet want je druk maken over dingen waar je niets aan kan doen is zinloos.

Je wilt straks wat gaan sporten en aan je zelfvertrouwen gaan werken. Zelfvertrouwen krijg je door dingen te doen met goede resultaten. Door uitdagingen aan te gaan en succes te hebben. Je eerste uitdaging is die weken werken goed door te komen. Wat je voor sportieve dingen wilt doen weet ik niet, maar als je daarin dingen bereikt geeft dat ook een goed gevoel.
Je volgende uitdaging is van je opleiding een succes te maken. Die vorige opleiding heb je met succes afgesloten, dat moet toch ook een fijn gevoel gegeven hebben. Nu de volgende.

Die andere dingen die jij wilt die komen ook wel. Onvermijdelijk. Jij bent slim en goed genoeg en als ik het goed begrijp kan jij best een leuke jongen zijn om mee om te gaan, dus wat is het probleem?

J22, deze vakantie is idd niet zoals ik hem graag zou willen hebben, maarja wat doe ik eraan. Ik heb gewerkt, maar 5 uurtjes alleen want ik heb last van migraine. En migraine krijg je meestal door stress en spanning en laat ik dat nu genoeg hebben. Dus ik dacht laat ik maar naar huis gaan voordat ik geen zicht meer heb, want had al knallende koppijn. Maar die uurtjes vlogen wel zo voorbij, het was prima te doen, en het weer was ook prima het waaide alleen een beetje. Maar als het heel hard regent hebben we vrij, omdat we eigenlijk alleen maar buiten werken. En ik weet dat ik positief moet gaan denken, maar dat kan ik pas als ik niet omringt ben met andere. Dat ik "mijzelf" ook voor "mijzelf heb zegmaar, en mij ff niet met andere bezig hoef te houden. Tijd voor mijzelf om te kijken waar het hem nou in zit. Wat ik wil is gewoon gezelligheid, mensen waarmee je het kan vinden en waar je klaar voor kan staan en andersom. Een vriendin hoeft niet persee, maar een beetje ervaring op doen mag nu wel een keer komen vind ik. Wat de school betreft en alles eromheen is natuurlijk afwachten. Ik moet van mijzelf ook nog werken, 2 weken, dan heb ik daarna nog 1,5 a 2 weken voor mijzelf wat ik nodig heb. Wil iets nuttigs doen, waar ik mijzelf goed bij ga voelen, misschien sporten. In iedergeval werken aan mijn zelfverzekerdheid. En mijn ouders.... Ik probeer maar niet zo op te vallen denk ik. Ik heb inderdaad geen passie, zoiets waar ik naar uitkijk om te doen. Ik hoop simpelweg gewoon dat mijn school/opleiding/omgeving niet tegenvalt. Dat ik het daar voor doe, dat ik zin heb om naar school te gaan en dat dat iets is waar ik passie voor heb. Dat heb ik nu ook, ik wil andere mensen blij maken en ben sociaal, als ik mijzelf goed voel dan, want nu heb ik die behoefte om sociaal te zijn niet. Ik vind het moeilijk om uit te leggen maar ik hoop dat je het begrijpt, zoniet laat het weten. En Ik wist het inderdaad niet, mijn omgeving die zei dat ik iets sociaals moest gaan doen en toen wist ik het opeens. Niet meteen welke opleiding ik wilde gaan doen, Maar wel dat ze gelijk hadden. Wat ik wil met mijn leven? Gewoon blij zijn, met gezelschap om mij heen. Dat geeft mij ook meer energie om dingen te voor elkaar te krijgen en beter en positiever in het leven te staan. En ik ben ook niet voldoende ingelicht, ik moet zelf ook even kijken welke richtingen ik op kan. Maar eerst maar eens dit aangaan. Ik heb wel dromen, heel standaard, sterker in je schoenen staan en positiever in het leven staan, mensen blij kunnen maken. Kunnen genieten van mijn leven met gezelschap om mij heen. Daar kan ik natuurlijk zelf ook deels voor zorgen dus ik ga daar in iedergeval mijn best voor doen. Maar ik vind het wel moeilijk. Als ik dat heb bereikt kijk ik verder wat ik wil. Ik heb de post gelezen van die jongen, lastig. Waarom bestaat zoiets, wie heeft bedacht dat je je niet altijd gelukkig mag voelen. Al zorg je daar deels zelf voor natuurlijk. Ik zou proberen om mijn thuissituatie niet te moeilijk te maken, dat scheelt voor mij ook weer. Mijn verjaardag was wel prima

Je energie is helemaal op zie ik en dat terwijl vakantie bedoeld is om even op te laden. In de praktijk werkt het vaak niet zo omdat mensen die thuis elkaar kunnen ontlopen als er spanningen zijn nu de hele dag met elkaar opgescheept zitten.
Vandaag weer werken en ik hoop voor je dat je collega's een beetje meevallen. Ik hoop ook dat je niet te veel buiten moet werken want het weer is niet bepaald gezellig.
Het voordeel is dat je er even uit bent, maar aan je situatie verandert het niet veel. Als je jong bent dan mag je weinig en moet je veel.

Je hoopt dat je leven snel leuk gaat worden, maar zo werkt het natuurlijk niet. Of jouw leven leuk is, de moeite waard, dat is iets waar jij zelf aan moet werken. Het gaat er om of je positief naar de dingen kijkt. Op dit moment kan jij alleen maar negatief naar de dingen kijken. Je werk vind je niet leuk, je ouders doen vervelend, je hebt geen vriendin en je wil zo graag, je vrienden zijn niet zoals je zou willen, en of die school leuk gaat worden dat is nog maar afwachten, maar je hebt grote twijfels.

Soms zijn er dingen in het leven die je moet doen. Jij wilt geld en dan moet je werken. Het is jouw keuze. Of jouw ouders zo moeilijk zijn dat kan ik natuurlijk niet beoordelen, maar ze willen toch het beste voor jou en daarom zitten ze jou zo op de huid, zo voel jij dat in ieder geval.
Die school die kan meevallen of die kan tegen vallen. Sommige mensen hebben een passie en dat houdt ze helemaal bezig. Bij jou zie ik zo iets niet. Je hebt lang geaarzeld wat je zou gaan doen. Tenslotte heb je voor die studierichting gekozen die je nu gaat volgen. Omdat ze dat een geschikte studie voor jou vonden of omdat jij zo'n verzorgend type bent?

De vraag is, wat wil jij echt met je leven? Je wilt een vriendin en met andere mensen kennis maken. Straks op je nieuwe school gaat dat allebei wel lukken denk ik, maar ben je dan tevreden? Als je verliefd bent dan is het leven opeens veel mooier, dat is wel zo, er is hoop. Verliefd worden gaat zeker gebeuren, of je wilt of niet.

Je bent nog heel jong, dus je kan nog alle kanten uit. Belangrijk is dat je straks na je nieuwe school eventueel verder kan studeren en dat hoeft dan niet perse de richting te zijn van je komende studie. Je zou bijvoorbeeld, als je naar het HBO gaat, ook bouwkunde of informatica kunnen gaan doen. Ik zou eens navragen wat mogelijk is met je komende opleiding.

Wat ik afvraag, droom jij wel eens, in de zin van dingen die jij graag zou willen en die je van plan bent om eens een keer te gaan doen. Reizen, over de wereld zeilen, door de bergen trekken, noem maar op. Mensen die dromen die hebben zin in het leven, mensen die niet meer dromen zijn bijna dood. Ik hoop dat jij dromen hebt.
Bij het forumdeel "Depressie" staat het verhaal van een jongen die wel wat op jou lijkt. Hij ziet het ook niet meer zitten en heeft nergens meer zin in. "Geen zin meer in het leven - depressief" heet zijn topic. Lees het eens, het kan altijd erger dus.

Als je dit leest is je eerste werkdag weer achter de rug. Viel het mee? Gewoon even flink zijn en doorzetten. En thuis, je weet waar je ouders boos van worden. Doe gewoon een beetje rustiger aan en zoekt niet steeds het conflictmodel als er wat is. Is voor iedereen fijner, ook voor jou. Was je verjaardag een beetje leuk? Gefeliciteerd met je zestiende jaar!
Nu op tijd naar bed gaan, en morgen flink zijn. Welterusten!

Hoi, ik ben er weer. Bedankt voor je reactie j18, ik heb er inderdaad niet veel aan maar ik hoop dat mijn leven heel snel wel leuk gaat worden. J22, op dit moment ben ik erg nerveus ja. Alle emoties zitten bij mij op het randje. De terug weg was idd zoals je beschreef. Nog steeds niets gegeten niets gedronken, uiteindelijk kwam mijn moeder erop terug. "Je vader en ik hebben het erover gehad", "even schakelen", even anticiperen". Jij even dit, jij even dat. Ik moet van alles en ik doe het allemaal verkeerd. Ik weet het gewoon niet meer. Morgen moet ik idd weer werken, maar heb er helemaal geen zin in, ik heb nergens zin in.

Dit verhaal raakt me echt heel diep.. Houd moed jongen 15, op een dag komt alles goed! Daar heb je geen reet aan, I know, maar het is wel de waarheid! Ik heb in eenzelfde situatie gezeten, maar inmiddels gaat alles goed met me, dus met jou komt het ook goed. Zeker weten! Goed dat je je verhaal doet, dat is erg dapper. Blijf dat vooral ook doen, misschien helpt het om het een beetje van je af te schrijven? Er zijn hier mensen die je willen helpen, ze staan aan je zijde. Probeer daar alsjeblieft je kracht uit te halen. Je bent nooit alleen!

Beste jongen, Hoe meer jij vertelt, hoe erger het allemaal wordt. Nu heb jij dus ook al een slechte relatie met je ouders. Blijkbaar ben jij erg gespannen door al die dingen die achter je liggen en de dingen die gaan komen. Jij leek mij al een behoorlijk nerveus type. Er hoeft maar weinig te gebeuren en je ontploft. Dat is heel erg naar want zo is het voor niemand gezellig. Blijkbaar hebben jij en je moeder conflicterende karakters en kan ze weinig van je hebben. Verder zal ik er maar niets over zeggen want ik ken de situatie niet.
Het probleem is dat kinderen soms echt slimmer zijn dan hun ouders en dat kan wel eens conflicten geven. Volwassenen houden er niet van om door kinderen terecht gewezen te worden want dan voelen ze zich voor gek staan. Dan willen ze wel eens naar het argument grijpen van: Ik ben de baas, dus houd je mond.

Jij weet vast wel waarvan ze boos worden, dus beter maar een beetje rustig aan doen. Continu ruzie in huis is voor niemand leuk. Volgens mij ben jij een beetje een wijsneus en sommigen kunnen daar niet tegen.
Straks ben je weer thuis en ik denk dat er dan twee mogelijkheden zijn, of je bent aan het werk of bij je vrienden, of je zit op je kamer. Niet echt gezellig.

Jullie zijn dus met de auto naar Italie gegaan. Ik heb ook een auto, maar meer dan een paar duizend kilometer per jaar rij ik daar niet mee. Autorijden is ontzettend saai. Zo weinig rijden spaart wel geld want benzine is duur.
Als je zo met z'n vieren uren in de auto zit dan kan ik mij voorstellen dat het stressniveau behoorlijk oploopt. Dan krijg je af en toe een explosie. Zo blijft er niet veel over van het vakantieplezier.

Nu zit je dus met honger in de auto, als ze je tenminste meegenomen hebben. Jij had het over weglopen, maar het omgekeerde kan natuurlijk ook. (Grapje hoor)

Ik begrijp steeds beter waarom jij er zo blij mee bent dat je al die dingen hier kan vertellen. Sinds ik hier regelmatig de berichten op het forum lees krijg ik steeds meer het gevoel dat het barst van de jongens en meisjes die het moeilijk hebben met hun leven. Het valt niet mee om jong te zijn, maar dat wist ik eigenlijk al wel.

Ik wens je toch maar een goede reis verder als je nog niet thuis bent en welterusten voor vannacht.

Hoi, heb een tussen stop nu ergens in Duitslands. Mooi moment om terug te schrijven want het is altijd het zelfde verhaal. Ik weet gewoon niet wat het is maar ik ben altijd de lul, alles wordt op mij gereageerd. Heb ik gelijk ben ik bij de hand of moet Ik, "een toontje lager" doen, het is altijd mijn fout ik. Stomme argumenten zoals "je woont onder mijn dak" of "je doet wat ik van je wil". En dat klopt enigszins ook, maar het gaat om de moment waarop het gezegd wordt, het sluit niet aan op het gesprek. Deze keer is het ook weer raak. Ik sta in de Mac met mijn gezin, mijn moeder kan geen Duits dus die verwacht dat ik alles wel kan doen. Vervolgens komt mijn vader terug van het toilet en zegt ze dat ik weer een te grote mond heb en doe alsof ik alles weet. Vervolgens wordt ik boos en keert iedereen tegen mij, zelfs mijn zusje. Ik ben weggelopen, zit ergens op een bankje bij het tankstation. Op loopbare afstand hoor maak je geen zorgen, ze kunnen mij alleen niet zien. Maar het liefste wil ik helemaal weglopen, alles beter dan dit, want hierdoor heb ik geen avondeten. Ik heb er ook geen spijt van dat ik niks over dit jaar heb verteld aan hun. Ze zijn dan wel mijn ouders maar vindt niet dat ze het waard zijn. Voor nu laat ik het hierbij, ik kom later wel terug op de rest.

Beste jongen, Die vakantie viel dus ook al tegen. Jouw ouders houden je heel erg in de gaten. Hebben ze daar reden toe? Misschien zijn ze ongerust omdat jij zo in de put zit en zo veranderd bent.
Ik begrijp dat wat jou is overkomen zoveel effect heeft gehad op je leven. Ik mag niet zeggen dat jij soft bent maar volgens mij ben jij wel een heel gevoelige jongen en dan komt alles extra hard bij je aan.
In jouw vriendengroep wordt gevoeligheid als "gay" gezien, dus daar kun jij nooit helemaal jezelf zijn. Bij die 39 nieuwe medeleerlingen zijn er zeker jongens en meisjes die net zo zijn en helemaal niet raar doen als jij je gevoelige kant laat zien.

Wat jouw vriend en dat meisje deden dat was een vorm van verraad. Dat deed pijn en dat is heel goed te begrijpen. Je was blij dat je iemand had en dan wordt ze niet alleen van je afgepakt, maar ze vond het nog best ook. Dat is een grote deuk in je ego.
Jouw vriend is jouw vriendschap niet waard en dat meisje ook niet. Ik begrijp dat je nog met ze omgaat, wat moet je anders? Maar straks heb je een heleboel nieuwe vrienden.

Ik heb eens opgezocht wat die zorgopleiding inhoudt. Ik neem aan dat jij dat ook wel gedaan hebt of er over voorgelicht bent. Ik zag uit wat voor soort werkgebieden je kunt kiezen.
Niet al die richtingen zouden mij aantrekken. Jij denkt misschien dat ik een heel aardig iemand ben, maar dat valt wel mee hoor. Het liefst ga ik met mensen om waar je op een redelijke manier mee kan praten, die een beetje intelligent zijn en waar wat toekomst in zit, zoals jij dus.
Of ik heel lief kan zijn voor verslaafden, bejaarden, asielzoekers, gehandicapten, enzovoorts, dat weet ik niet. Dat lijken mij zulke uitzichtloze categorieen.
Het kost mij veel moeite om begrip op te brengen voor volwassenen die een puinhoop hebben gemaakt van hun leven. Jongeren is wat anders, ik weet zelf hoe het is als je jong bent en het gevoel hebt dat er niemand is waar je terecht kunt met je problemen.
Ik neem aan dat jij ook hebt nagedacht over dat soort zaken en wat je later wilt gaan doen. Ik zag in het leerplan ook iets over creativiteit en arbeid. Jij bent toch die schoenenbeschilderaar en dacht ook aan iets met mode? Misschien is dat soort zorgwerk wel leuk voor jou.

Het viel mij op dat die opleiding maar drie jaar duurt. Andere MBO opleidingen duren vier jaar. Kun je daarna nog verder studeren? Als dat kan dan zou ik het zeker doen als ik jou was. Hoe meer je leert hoe meer keuze je straks hebt en hoe meer je de baas bent over je leven.

Jij leeft nu in een kleine wereld waarin bepaalde dingen belangrijk zijn en andere dingen minder. Je zit in die vriendengroep die niet verder kijkt dan hun neus lang is en vrij bekrompen in hun opvattingen. Je hebt nog steeds de VMBO mentaliteit waar je de afgelopen jaren in zat. Dat is voorbij. Je komt in een andere omgeving terecht. Je bent als het ware als een vogel die losgelaten wordt uit zijn kooi. Alles wordt anders. Iedereen is anders en jij gaat ook anders worden. Je gaat wat vrijer zijn en wat meer van de wereld ontdekken. Jouw wereld wordt veel groter en je gaat anders voelen en anders denken.
Het gaan spannende jaren worden denk ik.

Laat het benauwende van waar je nu in leeft achter je, vergeet je frustraties en je trauma's van verraad en verloren dromen en kijk vooruit. Het wordt steeds beter.

Als je dit leest ben je waarschijnlijk op weg naar huis. Goede reis dus maar en nog even flink zijn!

Hi Ben ik weer. Morgen ochtend gaan we terug naar huis, ben er echt klaar mee. Alles werkt op mijn zenuwen, mijn moeder, mijn vader mijn zusje. Er wordt zoveel op mij gelet en het lijkt wel of ik nooit wat goed kan doen, maar dat terzijde. Ik was echt boos op hem, maar dat heb ik niet laten merken. Wel weet ik nog precies hoe het ging. Het weekend nadat het filmpje door mijn klas ging, zaten we in het weekend bij haar en toen merkte ik het meteen al. Ze was veel meer met hem bezig en andersom... opeens. Ik weet niet wat er gebeurde maar ik storte ff helemaal in, de hele avond zei ik niks meer en lag ik daar maar op de bank. Maar wel vragen wat er aan de hand was, de andere die erbij waren dan, want hun 2 wisten heel goed wat er was alleen zeiden ze niks. Ik had alleen geen energie meer om überhaupt nog maar iets te doen. En waarom ik er daarna ook nooit iets van heb gezegd? Omdat alles weer bij elkaar kwam, de kut periode op school en dan dit. Gelukkig zat ik na die avond 10 dagen in quarantaine, dus school had ik even niet aan mijn hoofd, maar ik heb gewoon sinds dien al het idee dat er van alles gedaan wordt om het mij moeilijk te maken. Was ik gewoon mijzelf dan had ik er echt wel wat van gezegd, dan ben ik echt niet zo bescheiden en onzeker als dat ik nu wel ben. Alleen dat had ik niet in mij toen. Ik keek altijd heel erg uit na het moment dat ik werd gebeld met of ik geslaagd ben of niet. Maar dat had ik toen al niet, het interesseerde mij niet. En daar op school ook niet. Alleen dat ik de gene waar ik niks aan heb niet meer zou zien vond ik een prima gedachten. Wat meisjes aandacht betreft, ik zie het wel. Ga gewoon mijzelf zijn en Kijk wel hoe dat uitpakt. Natuurlijk hoop ik erop maar meer dan dat kan ik er ook niet van maken. Wat jij al zei. Ik heb er opzich wel zin in, alleen ik ga wel mega zenuwachtig zijn als ik op de kennismaking dag in de bus zit. Maar inderdaad, uiteindelijk leer je elkaar wel kennen en ga je zien of je het kan vinden met elkaar of niet. Wat je zei over de leerlingen, zo dacht ik er ook over. De klassenlijst heb ik al gezien, er stonden iets meer meisjes dan jongens op. Ongv zo'n 40 studenten, wat denk ik verdeeld wordt over 2 klassen. Maar ik ben weinig geïnformeerd over komend schooljaar. Nog ff werken en dan het nodige voorbereiden voor het nieuwe jaar.

Nou, dat was weer een heel verhaal. Inderdaad, waar je mee zit opschrijven helpt je heel goed om moeilijke dingen te verwerken en als je dan nog een reactie krijgt dan is het helemaal fijn.
Maak je maar geen zorgen dat wat ik hier op dit forum schrijf niet gewaardeerd wordt. Het zijn overigens niet alleen jongens waar ik op reageer hoor, meisjes die met problemen zitten help ik ook. Vaak laten ze weten dat het ze geholpen heeft en daar ben ik dan natuurlijk blij mee. Als je iemand ergens mee helpt dan help je ook jezelf. Dat ga jij straks ook ontdekken.
Jouw topic staat hier misschien niet op de juiste plaats, maar je krijgt wel veel bezoekers, al meer dan 1300! Sommigen die dit lezen zitten met dezelfde soort problemen als jij en wat jij schrijft herkennen ze en deze draad helpt ze misschien er mee om te gaan.

Ja, die beste vriend. Hij wilde dat meisje en hij dacht dat hij er wel mee weg kwam als hij haar van je afpakte. En dat was dus ook zo. Een ander zou hem misschien op zijn bek slaan, maar bij jou was hij daar niet bang voor. Jij bent gewoon een beetje te lief en te onzeker voor je eigen bestwil.
Je schrijft dat je bezig bent om aan je zelfvertrouwen te werken en je wilt minder moeite doen om aandacht te krijgen. Volgens mij mankeert er niets aan jouw persoonlijkheid.
Je bent wat onzeker en aan de bescheiden kant, maar heb jij wel echt reden om zo onzeker te zijn? Toen jij je diploma uitgereikt kreeg had je toen niet het gevoel dat jij opeens meer waard was geworden? En was dat ook niet zo?

Misschien gaat het jou vooral om meisjesaandacht, maar ook wat dat betreft, er is maar een manier om een echte vriendin te krijgen en dat is helemaal jezelf zijn. Je trekt de kleren aan die jij leuk vindt, je stelt je niet aan om indruk te maken, je gaat niet lopen slijmen en je bent attent. Ik heb het al eerder gezegd, zo weten ze wat ze aan je hebben en val je nooit tegen.
Toon oprechte belangstelling, praat met je klasgenoten, en vooral luister! Dat wordt gewaardeerd en zo maak je vrienden.
Jij vertelt hier je verhaal en je vindt het fijn dat ik daar op reageer. Ik doe dat met plezier omdat ik jou aardig vind. Als jij een bluffer was zou je geen reactie van me krijgen.
Iemand waar jij straks niets mee hebt daar ben je beleefd tegen en verder niets. Het is onmogelijk dat daar op je nieuwe school niemand is waar jij geen vrienden, m/v, mee kan zijn! Wees niet te veel gefocust op seks, dat komt vanzelf wel als de tijd rijp is. Het geeft alleen maar stress in je vriendschap. Eerst vriendschap, dan liefde, dan seks.

Je twijfelt er nog steeds aan of het straks op je nieuwe school wel leuk gaat zijn. In het begin moeten jullie daar natuurlijk aan elkaar wennen maar snel genoeg ga je zien met wie je wel een klik hebt en met wie niet. Iedereen is nieuw en jullie moeten elkaar leren kennen. Door het soort opleiding zijn het vooral sociaal ingestelde jongens en meisjes lijkt mij zo, anders kies je die opleiding niet.
Ik denk dat de meerderheid meisjes zijn en dat er onder de jongens wat meer homo's zitten dan bijvoorbeeld bij het MBO Werktuigbouw. Jij hebt dus een vijver met heel veel vissen waar jij je hengel in uit kan gooien en niet te veel concurrentie. Daar ben jij gewoon een stoere kerel. Niet vergeten te studeren natuurlijk!

Fijne dagen nog en straks even doorbijten op het werk. Twee, drie weken zijn zo voorbij. Denk maar aan het geld. (Maar niet te veel aan geld denken hoor! Er zijn belangrijkere dingen).

Hai, dit topic had inderdaad onder een ander onderwerp moeten staan, alleen daar had ik toen mijn gedachten niet bij omdat ik er erg mee zat en het gewoon kwijt wilden. Dat terzijde, mooi dat je het voorbij is, en een tiener worden zal sws niet meer gaan want je bent inmiddels al 22. Nu ik weer, het is inderdaad mijn "beste vriend", althans met hem kan ik mij het beste vermaken. Alleen dat had hij gewoon niet moeten flikken en ik snap ook niet waarom je dat überhaupt zou doen. Behalve dan uit jaloezie. En erover praten? Ho maar, dat gebeurt sowieso niet. Ik heb wel vaker ruzie gehad, Wat nooit mijn schuld is geweest maar hij wilde er niks van weten (andere jongen trouwens hoor). Een week niet tegen mij praatte en daarna doen alsof er niks is gebeurt. Of ze de juiste was? Nee haha zeker niet, niet als je lekker met hem gaat kort naar mij. Misschien schaamde ze zich voor dat gemaakte filmpje van ons, ik weet het ook niet. Wil mij ook niet meer haar bezig houden, maar die actie van hem, daar denk ik zo nu en dan nog wel eens aan. Wat de nieuwe kansen mij zouden bieden volgend jaar weet ik ook niet. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik niks ga verwachten en mijzelf ga zijn. Dan kan het ook nooit tegen vallen. Van mij mag het natuurlijk wel gebeuren hoor, dan ben ik 16 en dan vind ik het wel tijd worden voor een jongen die alleen maar een meisje gekust heeft. Maar ik wil mij niet teveel op meisjes focussen, ik laat het wel gebeuren. Sowieso hoop ik natuurlijk wel vrienden te maken waar ik iets aan heb. Jij bent voor mij zeker de moeite waard, ik kan alles bij je kwijt. Zoals ik al zei, ik voel mij in de avond altijd somber en dan werkt jou terug berichten gewoon heel goed. Wat ik trouwens ook tof vind is al die andere jongens die je helpt. Ik zag je andere bericht bij een homo staan die werd gepest. Aan jou heb je wat. Wilde ook wel reageren maar wist niet wat. Ik ben bezig met mijn zelfvertrouwen en minder eisen stellen voor mijzelf, zoals waar ik allemaal aan moet voldoen om in de belangstelling te staan ect. Uiteindelijk komt hier ook een eind aan, en dan ben ik je erg dankbaar. Hoop dat jou adviezen indmiddels dan ook waarheid zijn geworden, en dat ik vrienden heb waar ik op kan bouwen. Ik hoop dat ik niet de enige ga zijn die je hulp wardeerd. Mijn vakantie is prima, los van de sombere buien die Ik af en toe heb. Maar ben wel weer toe aan het eind. Thuis heb ik alleen mijzelf om mij heen en geen verliefde stelletjes en stoere jongens met alllemaal slijmende meisjes eromheen. Dat maakt mij sowieso al een stuk zelfverzekerder. Wat je zegt klopt ja, ik hoop dat ik ook een keer in hun schoenen kom te staan en kan denken aan voorbij gaande jongens dat ze hier later ook gelukkig kunnen zitten met hun vriend of vriendin. Nog een paar dagen, in die tijd zal ik wel weer een berichtje hebben terug geschreven aangezien ik bijna jarig ben. Nog 2 weken werken, echt geen zin want bijna alle jongens gaan weg, maarja geld is geld. En die stoere praatjes nemen ze gelukkig met hun mee. Grtj

Beste jongen, In veel opzichten lijk jij wel op die jongen waar ik het over had. Die was net zo bescheiden als jij en net zo bang om mij ongemak te bezorgen door over gevoelige dingen te beginnen.
Maak je geen zorgen, het ligt allemaal allang achter mij, ik wil alleen nooit meer een tiener zijn en dat kan niet eens dus dat probleem is er niet. Die rotjongens van toen lach ik nu uit. Het heeft wel gemaakt dat ik jongens zoals jij heel goed kan begrijpen en dat is dan weer het positieve er van. Zelf heb nooit op mijn kamer zitten huilen maar jij en die andere jongen wel en dat raakt mij. Jongens van vijftien of zestien moeten niet op hun kamers hoeven zitten huilen, dat is heel erg.

Ik begrijp dat het een hele vervelende ervaring voor jou was toen je beste vriend (echt een beste vriend?) je beginnende romance verpestte en je vriendin toen ook nog van je afpakte. De vraag is of zij wel de juiste voor jou was als ze jou zo makkelijk omruilde voor een ander.
Op die opleidingen zoals het MBO is iedereen op een leeftijd waarop ze druk bezig zijn met romantische zaken. Met al die meisjes die daar rondlopen krijg jij zeker kansen genoeg. Ik denk ook dat die wat verder kijken dan of jij macho genoeg bent en aantrekkelijk genoeg er uitziet.

Je maakt mij complimenten waar ik een beetje verlegen van wordt. Je noemt mij een heel belangrijk persoon voor jou en vindt dat ik een echte vriend ben.
Het punt is dat jij het niet gewend bent dat iemand zo aandacht aan je besteed en jou de moeite waard vindt om wat te helpen en advies te geven.
Ik vind dat jij dat heel erg waard bent en datzelfde heb ik ook tegen die andere jongen gezegd. Die reageerde namelijk ook op die manier omdat hij niet gewend was dat iemand aardig deed en hij vond zichzelf dat ook niet waard. Dat je zo eenzaam bent en zo negatief over jezelf denkt maakt mij heel verdrietig. Het kan je hele leven verpesten. Zelfrespect hebben is heel belangrijk!

Iedereen is het waard om gehoord te worden en aandacht te krijgen. Jij hebt een goed karakter en je gaat zeker vriendschap en liefdes vinden. Van echte mensen, niet alleen van een vaag iemand aan de andere kant van een draadje. Ik ben er maar tijdelijk. Ik geef je een duwtje, jij gaat weer licht zien. Je gaat straks blij zijn met je leven en dan heb je mij niet meer nodig. Jij bent heel erg de moeite waard en je bent nooit echt alleen. Geloof dat! Geloof in je zelf!

Volgens mij ben jij daar in Italie nog steeds bezig met zaken die eigenlijk voorbij zijn. Vergeet je niet te genieten van de vakantie en de mooie dingen die daar te zien en te beleven zijn?
Jij kijkt daar naar mensen die samen zijn en je denkt, dat zou ik ook wel willen. Verkeerd! Je moet blij voor ze zijn en denken: Wat leuk dat ze zo gelukkig zijn. Volgend jaar ben ik een van hen en dan loop ik hier ook met mijn lief. Positief denken!
Kijk om je heen, geniet van al dat mooie daar en vergeet wat achter je ligt. Dat is voorbij. Je toekomst ligt voor je en die gaat heel uitdagend worden! Maak wat van die dagen die er nog zijn en kijk uit naar je verjaardag! Gaat vast een leuke dag worden. Fijne dagen!

Ten eerste, sorry, ik wist niet dat dit bij jou ook gevoelig ligt. Ik hoop dat het inmiddels beter gaat. Ook hoop ik dat het bij mij gaat veranderen. Misschien moet ik ook weer wat harder zijn, wat ik ook kan zijn, maar dit jaar heeft bij mij voor veel gedoe gezorgd. Uiteindelijk geloof ik er ook wel in dat het goed komt, diep van binnen, maar slechte gevoelens overheersen dat. Zo kwamen er vorige zomer nieuwe mensen in onze vriendengroep. Ik wist vanaf de eerste schooldag al dat dit jaar niet gaat zijn zoals ik gedacht had. Een paar maanden later (rond de winter), kregen ik en een meisje uit mijn vriendengroep steeds meer contact, wat voor mij erg fijn was tussen een soort depressie door. Naarmate kregen we ook gevoelens voor elkaar denk ik, want tot praten kwam het nooit. Het was namelijk al snel weer voorbij. Mijn beste vriend had ons twee gefilmd en gedeeld. Toen was hetgeen dat we hadden klaar. Nog niet zo lang daarna hoorde ik dat hun nu afspraken met elkaar, en van het èèn komt het ander. Nu hebben ze een relatie. Ik denk er nog wel eens aan, was hij jaloers. Want zo gedroeg hij zich wel tegen over mij en haar. Hij maakte haar zelfs nog belachelijk, en moet je nu eens kijken. Dit is de rede dat ik geen behoefte voel om met hem en de rest van de groep te praten over gevoelens. Alles wat niet voldoet aan hun beeld of dat ze niet gewend zijn is raar, gay of lelijk. Maar het zijn de enigste waar ik dit moment mee omga. En ze zijn ook aardig, maar na dit heb ik mij wel bedacht over wat echte vrienden zijn. Vandaar, ik wil mij openstellen en heb daar echt geen problemen mee, net zoals ik hier doe. Maar ik moet wel zeker weten dat je het waard bent. En dat ben jij. Ongeacht hoe je bent of eruit ziet, en wat je allemaal hebt mee gemaakt.

Beste jongen, Dinsdagmiddag heb ik een reactie ingezonden maar die is helaas niet geplaatst. Te persoonlijk vond men waarschijnlijk.
Dat is het probleem van dit forum, je stuurt een reactie en je moet maar afwachten wat er mee gebeurt. De moderator kan handelen op basis van wantrouwen of op basis van vertrouwen. Deze keer op basis van wantrouwen.
Het is jammer, een uur voor niets zitten typen, en wat er fout was is mij niet duidelijk. We proberen het gewoon opnieuw. Ik ben een loyaal iemand en ik laat je niet in de steek, vooral niet omdat jij zegt dat het zo belangrijk voor je is.

Jouw probleem, zoals jij dat op dit moment ervaart, is dat je geen echte vrienden hebt of andere mensen waar jij mee kan praten zoals hier. Het kan zijn dat die mensen er gewoon niet zijn in jouw omgeving. Het kan ook zijn dat er iets is dat jou er van weerhoudt om je open te stellen naar anderen, je kwetsbaar op te stellen zoals dat heet. Wat ik mij steeds afvraag is of jij jezelf wel goed kent en weet wat jouw diepste verlangens zijn. Ten tweede, of jij het aandurft daar over open te zijn naar anderen.

Je bent bang dat de school waar jij straks naar toe gaat weer tegen gaat vallen, net zoals het laatste jaar van je vorige school. Ik denk dat het niet zo zal zijn, maar dat hangt ook heel erg van jou zelf af. Op je vorige school werden jullie nog min of meer als kinderen behandeld. Op het MBO ben je opeens student en gaan docenten en studenten veel gelijkwaardiger met elkaar om. Dat maakt het al heel anders. Met je docenten kun jij praten.

Je medestudenten hebben allemaal voor die studie gekozen. Dat betekent dat ze mensen willen helpen om gelukkiger te worden. Met dat soort mensen kun jij praten over dingen waar je met je maten op het werk niet over kan praten. Er zitten zeker veel meisjes bij die veertig nieuwe studenten en meisjes praten graag over gevoelens.
Het hangt ook heel erg af van jou zelf. Weet jij wie jij bent? Accepteer jij wie jij bent? Durf je daar met anderen over te praten? Heb jij oprechte belangstelling voor anderen, waar zij mee zitten, wat zij voelen? Stel je open naar buiten en stel je open voor anderen!

Er was hier een hele tijd geleden een jongen die het erg moeilijk had. Thuis gaven ze niet om hem, op school werd hij gepest, hij was homo en had geen vrienden. Ook hij was heel bang voor wat het MBO zou brengen. Ik heb geprobeerd hem gerust te stellen. Nu zit hij al weer in het tweede jaar en vorig jaar schreef hij dat hij het erg naar de zin had op het MBO. Ook prive ging het beter. Met jou gaat dat ook zo zijn!

Je vraagt persoonlijke dingen aan mij. Ik ga daar liever niet op in. Het is niet belangrijk. Ik kan wel zeggen dat de jaren van jouw leeftijd voor mij hele nare jaren zijn geweest en dat ik niet zoals anderen ben. Daarom kan ik jongens zoals jij begrijpen en wat steun geven.
Jij gaat straks kiezen welke kant je op wil, bejaarden, verslaafden, jongeren. Als ik jou was zou ik voor jongeren kiezen. Daar zit nog toekomst in.
Mensen met problemen helpen kan heel dankbaar werk zijn maar ook heel frustrerend als er maar geen licht lijkt te zijn. Je gaat ook met je clienten een bepaalde band krijgen maar je moet uiteindelijk ook los kunnen laten. Het is moeilijk werk, maar ze gaan je wel leren om er mee om te gaan. Er ligt een heel avontuur voor je. Helpen helpt ook je zelf!

Hier laat ik het voor deze keer bij. Dit topic had beter gepast bij "Gevoelens" dan bij "Jongensvragen". Nu moet ik jouw topic steeds zoeken. Tekst is op.

Beste jongen, Aan de ene kant ben ik blij dat je zo veel aan mij hebt dat ik erg belangrijk voor je ben geworden. Aan de andere is het natuurlijk een beetje verdrietig dat jij niemand anders hebt waar je je verhaal kwijt kan. Wat ik denk is dat je voelt dat ik je begrijp en dat ik om je geef en dat vind je fijn. Er luistert iemand naar je.
Hier op dit forum komen jongens en meisjes soms met hele moeilijke dingen en de meeste lezers weten niet goed hoe ze daar op moeten reageren. Hoe lang je piemel is, wat voor onderbroek je aan hebt, hoe vaak je het met jezelf doet, dat zijn veel leukere dingen om over te praten. Die moeilijke dingen vind ik nu juist interessant omdat je dan echt iets voor iemand kan betekenen.

Jij zit nu in een moeilijke periode in je leven. Je vindt niet echt aansluiting bij je vrienden en iemand vinden die is wat jij zo graag wilt lukt ook niet. Misschien zijn jouw leeftijdsgenoten nog wat te jong voor dat soort dingen. Als je zo jong bent dan ben je meestal erg op jezelf gericht en de problemen van anderen interesseren je niet zo veel.

Nu zit je te hopen dat het straks op die andere school anders gaat zijn en dat je daar vindt wat je zoekt, maar je bent bang dat het net zo zal gaan als vorig jaar. Het punt is, als jij gaat zitten wachten op een plotselinge verandering in je leven dan wacht je voor niets. Als je wilt dat dingen anders worden dan moet jij wat doen.
Denken dat je straks iemand ontmoet en dat je dan opeens gelukkig zal zijn, dat gebeurt ook niet. Geluk zit hem meer in tevreden zijn met je leven zoals het is, met je vrienden, met je liefdes, en soms dan zijn er momenten van groot geluk. Meestal kabbelt het leven gewoon maar voort.

Ik heb jouw verhalen hier gelezen en ik ben sympathie voor je gaan voelen. Er was hier eerder een jongen die het ook erg moeilijk had. Hij was homo, zijn ouders gaven niet veel om hem en hij werd gepest op school. Hij zat ook op zijn kamer te huilen. Ik heb veel berichten uitgewisseld met hem en dat heeft hem geholpen. Ik kon hem goed begrijpen omdat de jaren tussen 14 en 18 voor mij ook niet zo leuk waren. Dat voelde hij, het was echt.
Net als jij is hij naar het MBO gegaan vorig jaar en daar heeft hij het heel erg naar zijn zin. Net als jij betekende ons contact veel voor hem. Hij had meer gewild maar dat kan nu eenmaal niet. Ik had het ook wel gewild want ik was van hem gaan houden, maar zo zijn de regels nu eenmaal.

Straks ga jij dus naar die andere school. Je kindertijd is voorgoed voorbij, je komt in een volwassener wereld. Op je vorige school zat van alles door elkaar, nu kom je terecht in een groep met een bepaald karakter. Ze hebben bewust gekozen voor die opleiding. Ze zijn geinteresseerd in mensen en willen mensen helpen gelukkiger te zijn. Je leven op school gaat anders zijn dan vorig schooljaar, maar nog steeds moet jij initiatief tonen, contact maken met je klasgenoten en proberen te peilen hoe ze zijn en wat je van ze kan verwachten.

Soms heb ik het gevoel dat jij er zelf nog niet helemaal uit bent wie jij bent en wat jij wilt. Wees eerlijk wat je gevoelens betreft, naar jezelf en naar anderen. Heb echte belangstelling voor je klasgenoten. Dan kom je er wel achter. Jezelf kennen en accepteren is de eerste voorwaarde voor een fijn leven.

Geniet nu van je vakantie en peins niet te veel. Daar waar jij zit is een van de mooiste gebieden van Italie. Chic ook hoor, een vakantie aan het Gardameer. Ik ben jaloers op je!

Hi j22, ik wilde toch nog even langs komen voor mijn verhaal. Ookal weet ik niet precies wat ik wil zeggen, het voelt uiteindelijk toch wel goed om het ff gedaan te hebben. Eind augustus heb ik mijn kennis making met mijn nieuwe klas, teminste het zijn zo'n 40 leerlingen dus volgens mij :2. Ik hoop dat ik er met een goedgevoel naartoe kan gaan en het niet tegen gaat vallen. Op dit moment voel ik mij somber, dat is eigenlijk telkens zo in de avond. Ik zie mensen op het terras zitten en hand in hand langs het Gardameer lopen, vaak nog jongen mensen (begin 20). En dan denk ik eigenlijk altijd van "ik hoop dat ik er ook zo bij kan zitten/lopen. Die gezelligheid die mis ik, en dat weet je inmiddels ook wel van mij, maar toch blijf ik er elke keer weer op terug komen. Ik hoop gewoon dat ik ECHT gelukkig kan zijn, met vrienden om mij heen waar ik wat aan heb. Vrienden die elkaar alles kunnen vertellen. Diep van binnen ben ik nog steeds bang dat er geen verandering komt, omdat ik er mijn 4e schooljaar ook oprecht vanuit ging dat ik opeens "anders" zou zijn. Hoe was jou middelbare schooltijd eigenlijk? En hoe was de overstap naar het mbo voor jou, teminste als je hetzelfde niveau hebt gedaan als ik. Wat is het belangrijkste dat je in die jaren hebt geleerd. Misschien goed voor mij om te weten waar ik aan toe ben als het nieuwe schooljaar aanbreekt. Bedankt alvast voor je reactie, waarom ik altijd zo'n depressief gevoel heb ik de avond is voor mij ook een raadsel. Wel weet ik dat jij op dit moment een erg belangrijk persoon voor mij bent.

Dag jij weer! Op weg naar Italie, spannend denk ik! Maar, nog steeds niet helemaal een goed gevoel over je zelf. Volgens mij ben jij iemand bij wie het glas altijd half leeg is. Dat heb ik ook wel, als ik een mooie roos zie dan denk ik, over een paar dagen is hij weer uitgebloeid. Nu is het zomer en nog mooi weer ook, maar dan denk ik, over twee maanden is het al weer herfst, enzovoorts.
Weinig anders tegen te doen dan proberen te genieten van het moment, en wat jou persoonlijk betreft, voor jou wordt alles in het leven steeds beter.
Je wil graag contact met mensen waar je zinvolle gesprekken mee kan hebben, en waarvoor je "gevoelens voor zou kunnen krijgen"?
Straks zit je op je nieuwe school. Als je een vakopleiding zou volgen waarbij je leert dingen te maken of te doen, dan heb je practicum. Op jouw nieuwe school heb je ook practicum, maar het product wat de studenten gaan afleveren is mensen gelukkiger maken. Jouw practicum straks wordt dus veel praten neem ik aan en rollenspellen spelen. Zo stel ik mij dat in ieder geval voor.
Iedereen die die opleiding gaat volgen gaat dat doen omdat ze wat willen betekenen voor mensen die het moeilijk hebben. Dat zijn dus allemaal hele sociale types, heel anders dan die jongens waar jij op je werk mee te maken hebt. Ik weet zeker dat jij het daar naar je zin gaat hebben en mensen gaat ontmoeten waar je "gevoelens voor gaat krijgen". Je barst straks van de sociale contacten.

Dat jij er een beetje slordig en vuil bij loopt op je werk is toch niet erg? Wie kan dat wat schelen. Als ik iemand tegen kom dan kijk ik naar het gezicht. Niet om te zien of die persoon mooi is maar om te zien of er karakter in dat gezicht zit. Iemand waar je wat mee hebt is geen schilderij of een beeld waar je alleen maar naar kijkt, daar beleef je dingen mee, daar praat je mee, daar deel je gevoelens mee.
Die jongens op je werk praten maar over seks en wat ze allemaal doen. De vraag is of het wel allemaal waar is en ten tweede, zouden ze ook zo praten als hun vriendin er bij was? Haal gewoon je schouders er over op.

Je bent vijftien en voor een echte relatie moet je wat volwassenheid in je hebben. Gaat vanzelf wel komen en als jij niemand vindt dan vindt iemand jou wel. Laat gewoon jezelf zien hoe jij bent, dan weten ze wat ze aan je hebben en kun je nooit tegen vallen.
Hier laat jij het een en ander van jezelf zien en ik vind jou een sympathieke jongen waarmee je heel goed vrienden zou kunnen zijn. Er zit diepte in jou en dat is wat nodig is voor een goede relatie.
Als ik vind dat jij de moeite waard bent om als vriend te hebben dan vinden anderen dat ook. Je moet ze alleen nog even tegen komen.

Nu dus op weg naar Italie. Wordt vast een heel leuke vakantie en als je straks terug bent en je gaat weer even aan het werk dan heb je in ieder geval wat om over te praten. Ik weet niet hoe het zit met de roamingskosten voor je telefoon, maar ik zou het even in de gaten houden. De rekening kan wel eens schrikken zijn straks.
Wat wel eens geadviseerd wordt is een lokaal pre paid kaartje kopen, dat is vaak goedkoper dan bellen via je Nederlandse provider. Je kan natuurlijk ook zoveel mogelijk via wifi doen in je hotel of zo.

Ik wens je het allerbeste en geloof in jezelf en in de toekomst. Gaat allemaal zeker goed komen! En, als je voor die tijd niet weer even langs komt, alvast gefeliciteerd met je verjaardag. Zestien worden is een grens in je leven die je passeert. Met vijftien ben je nog een beetje kind, met zestien niet meer.

Hi, daar ben ik weer. Terugkoment op je vragen. Waarom ik mijzelf er als een zwerver uit vindt zien? Omdat ik de heledag op het land werk waar je vies van wordt (wat mij overigens niet uit maakt), en ik een groot deel van de dagen in dezelfde kleren loop omdat ik niet veel heb om aan te doen dat vies mag worden. Ik heb wel het gevoel dat ik mijzelf kan laten zien, hoe ik ben ect. Maar behalve seks praatjes die ik dus liever vermijd kan ik overal over praten zonder dat ik er onzeker en ongemakkelijk van wordt. Zelfspot heb ik altijd al gehad, en misschien ook wel door dit soort dingen opgebouwd, en dat werkt wel een beetje merk ik. Voor wat er nu op de planning staat.... ik ben onderweg naar Italië, het gaat gelukkig door. Alleen voel ik mij nog steeds niet fijn, ik heb te weinig sociaal contact. En dan niet zoals die gasten op werk (wat ook leuk is hoor) maar meer mensen waarmee je kan praten en ook waar ik gevoelens voor zou kunnen krijgen. De tijd gaat ook door en ik ga inderdaad bijna weer naar school, ik ga tot de 27e op vakantie. Op mijn verjaardag. Daarna nog 2 of 3 weken werken en dan nog heel ff vakantie. Voor nu kijken wat ik van Italië kan maken. Grtj!

Daar ben jij weer! De afgelopen tijd heb ik zo af en toe wel eens aan je gedacht en mij afgevraagd hoe het met je gaat. Ik zeg altijd dat je uiterlijk nog het minst belangrijk is in en relatie en dat geldt ook hier. De manier waarop jij vertelt over wat je bezig houdt en wat je overkomt geeft mij een gevoel van sympathie voor jou. Als jij in het echte leven iemand tegen komt die ook door je uiterlijk heen kijkt dan zal je een echte vriend of vriendin tegen komen.
Je vindt van jezelf dat je er als een dooie zwerver uitziet. Is dat vanwege de manier waarop jij daar rondloopt? Bang bent om je te uiten? Je ongemakkelijk voelt vanwege je gebrek aan ervaring?

Blijkbaar ben jij in gezelschap van jongens die macho praatjes belangrijk vinden. Ze lopen op te scheppen en sekspraatjes te verkopen omdat ze daar een gevoel van eigenwaarde aan ontlenen. Jij denkt ook dat dat belangrijk is maar omdat jij die ervaring niet hebt vind je dus ook geen gevoel van eigenwaarde in die groep. Zou je in een andere gezelschap zijn, wat minder primitief en macho ingesteld, maar meer op andere zaken gericht dan zou jij je wat beter voelen.
Wat zijn de dingen die jij belangrijk vindt? Waar jij over wil praten?

Ik ben wel blij voor je dat je het nu gezellig hebt daar op je werk. Je bent dus niet gestopt begrijp ik en dat is goed. Het probleem waar je nu mee zit is dat je niet mee kan doen met die sekspraatjes van je maten. Jij hebt geen ervaring. Maak daar dan grappen over! Zelfspot heet dat.
Zeg gewoon dat jij te lelijk bent en dat meisjes wegrennen als je wat probeert. Dat ze hun grote broer of hun vader er bij roepen als jij ze wil zoenen. Dat ze beginnen te gillen als jij naast ze gaat zitten. Dat ze je gaan slaan als je aan hun tieten zit. Dat ze het drankje dat jij ze aanbiedt in je gezicht gooien als je het ze geeft. Zeg maar dat je wanhopig bent en niet meer weet wat je moet doen. Dat je naar seksfilmpjes zit te kijken maar dat je nog steeds niet snapt hoe het moet. Zeg maar dat je hele nachten van wakker ligt en er aan denkt om er een einde aan te maken.

Hoe ze daar op gaan reageren weet ik niet direct, maar ik denk dat ze het wel leuk zullen vinden. Misschien gaan ze je wel adviezen geven. Spot gewoon met jouw gebrek aan ervaring, maak er een grap van, dat doen die stand up comedians ook en daar lachen de mensen het hardst om.

Ik neem aan dat je daar niet zo lang meer werkt. Gaat de vakantie naar Italie nog steeds door? Over anderhalve maand naar je nieuwe school en daar gaat alles heel anders zijn. Op die school verander je van jongen in een man en ga jij verliefd worden. Geloof dat nu maar en heb vertrouwen in de toekomst.
De omgeving waar jij nu in zit is wat te primitief en te ruw voor jou. Je bent gewoon wat sensitiever ingesteld dan die lompe kerels.
Je leven ligt voor je en alles gaat steeds beter worden. Er zit gewoon wat meer in jou dan alleen maar een verlangen naar drank en seks. Jij bent van het soort waar een vrouw gelukkig mee kan worden.

Houd moed, en ik vond het leuk weer wat van je te horen!

Hey jongen 22. Daar ben ik weer, na een tijdje niks te hebben gemeld. Ik wilde weer even verhaal komen doen van de afgelopen dagen. Het was prima uit te houden, ik werk sinds vandaag met meerdere jongens en dat is erg gezellig. Maar toch voel ik me gewoon moe en onzeker, nog steeds.... op werk maken wij harde grappen naar elkaar, en lopen wij elkaar een beetje op te stoken om steeds iets te zeggen dat verder gaat. Het is leuk en je kan lache met die gasten alleen ik heb zolang dat onzekere gevoel dat blijft vasthouden. Uiteraard doe ik met ze mee, maar er komt een moment en dan ben ik aan de beurt. En dan gaat het 9 van de 10 keer over dat ik nog "nooit" wat gedaan heb met meisjes ect. En dat speelt toch wel met mijn gevoelens. Dat laat ik niet zien natuurlijk maar ik begin wel te twijfelen aan mijzelf, waar ligt het aan? Is het mijn uiterlijk? Op werk ben ik nooit op mijn best en zie ik eruit als een dooie zwerver. En als ik dat dan terug zie op filmpjes waar ik ook op sta denk ik bij mijzelf van wat zullen al die andere mensen denken van mij omdat ik er zo bijloop? En komt het ook echt door mijn uiterlijk? Al die praatjes de hele tijd over seks, en ik weet er niks van af, omdat ik geen ervaring heb. Van mij mag het ook wel komen maar ze zeggen altijd dat je eerst van jezelf moet houden voordat je van iemand anders kan houden. En op dit moment hou ik niet van mijzelf. Grtj

Beste jongen, Jij bent een moeilijk geval. Blijkbaar zit je maar steeds in de spiegel te kijken en te denken: "Wat ben ik toch lelijk". Voor de rest vind jij jezelf ook niets waard.

Om te beginnen, zoals jij naar jezelf kijkt dat is niet hoe anderen naar je kijken, en verder, de meeste jongens van jouw leeftijd zitten in een moeilijke fase. De zachtheid van je kindertijd is verdwenen, je volwassen mannelijke kenmerken heb je nog niet ontwikkeld, dat kost nu eenmaal tijd.
Om eerlijk te zijn, de meeste jongens die ik tegenkom, ook van jouw leeftijd, zijn niet echt knap om te zien. Om verder te gaan, de meeste mensen vind ik niet echt knap om te zien. Het is zelfs de vraag of het wel een voordeel is, als we het over relaties hebben, om echt heel knap te zijn. Als nu iemand wat in jou ziet dan weet je dat het echt is. Een knap iemand weet dat nooit. Alain Delon, een Franse filmster, een heel knappe man om te zien, heeft heel wat vrouwen gehad in zijn leven. Nu leeft hij alleen met als enige gezelschap een stel honden op zijn landgoed. Knap zijn is geen garantie voor geluk. Waar het om gaat in een relatie is je innerlijk, je persoonlijkheid.

Je valt op meisjes zeg je, dat is dus in ieder geval een zorg minder, alleen heb je nog geen succes hoewel er wel meisjes in jou geinteresseerd zijn. Iedereen heeft iemand, alleen jij niet. Weet je zeker dat jij de enige bent zonder vriendin? Wie een vriendin heeft schept daar over op, wie dat niet heeft zegt niets.
Vijftien, bijna zestien begrijp ik, is nog erg jong voor een echte relatie. Lichamelijk is het geen probleem, maar emotioneel is nog wat anders. Om goed met een relatie om te kunnen gaan moet je een bepaalde volwassenheid hebben bereikt. Sommigen hebben dat al jong, anderen pas als ze ouder worden.
Straks ga jij naar je nieuwe school. Gezien het soort opleiding denk ik dat jij een heleboel vrouwelijke medeleerlingen zal hebben. De meisjes daar vechten om de jongens. Als het daar niet gaat lukken, dan pas moet jij je echt je zorgen gaan maken.

Voorlopig moet jij gaan werken aan je zelfvertrouwen. Dat ben je helemaal kwijt. Misschien komt het door het gepest op je werk, misschien ben jij gewoon steeds maar jezelf in de put aan het praten. Om te beginnen, hou op met in de spiegel kijken en moeilijk doen over of je nu lelijk bent of niet knap. Is niet belangrijk. Je bent gewoon een jongen van bijna zestien en ja, op die leeftijd ben je mager en heb je misschien wel puistjes. Niets aan te doen, zo zijn ze allemaal.
Je doet hard je best om er bij te horen. Stop daar mee. Dat werkt alleen maar de andere kant op. Het komt een beetje wanhopig over en je wordt niet serieus genomen. Wees gewoon jezelf. Als dat niet goed genoeg is dan ga je met de verkeerde mensen om. Ik heb al je verhalen gelezen en ik denk dat jij iemand bent om van te houden. Als anderen een beetje belangstelling tonen en jij wat meer van je echte zelf laat zien dan gaan ze ook van je houden.

Het is jammer dat je dat werk niet vol kan houden, maar als het je ego kapot maakt dan is het misschien maar beter om er mee te stoppen. Misschien kun je wat anders vinden voor de weken die nog over zijn in de vakantie. De hele tijd op je kamer zitten treuren is ook niets.

Heb hoop dat het beter gaat en geloof in de toekomst. Als jij je verhalen kwijt wil, schrijf ze en post ze gerust. Ik vind jou alle moeite waard om je te helpen een beetje gelukkiger te worden. Het leven is niet altijd makkelijk, maar heus wel de moeite waard!

Beste jongen 20. Soms heb ik dagen dat ik mij ietsje beter voel, maar niet vaak. Ik weet niet zo goed hoe ik sterker moet worden als ik alleen maar negatieve kanten van mij benoemd worden. Zo werd er gister een foto van mij gemaakt waar ik er echt niet uitzag, (met toestemming). Daarmee haalde ik mijzelf best wel erg naar beneden.... Ik zie er niet uit... zie ik er altijd zo uit? Zien andere mij ook zo? Altijd heb ik het gevoel dat zodra ik buiten de deur stap van mijn huis mijn zelfverzekerdheid naar beneden gaat of gehaald gaat worden. Ik kan dus alleen sterker worden door niet omringt te zijn met die mensen, en dat duurt nog wel even. Vandaar dat ik eerder stop voordat de zomervakantie eindigt. En hoe het komt dat ik als enige nog geen ervaring heb van de mensen om mij heen? Ik weet het niet... Ik heb mij niet van m'n beste kanten laten zien. Ik was altijd druk bezig erbij te horen. Het is niet zo dat ik geen aandacht krijg van meisjes, maar veel veel minder dan al die andere gasten. En daar baal ik heel erg van, ik kan dus niet mee praten met hun omdat ik die ervaringen niet heb. Wat mijn voorkeur betreft, ik weet sowieso al dat ik voorkeur heb voor meisjes, maar daar blijft het ook bij. Ik hoop dat ik mij tijdens mijn vakantie en verjaardag beter voel. Omdat ik dan alle rust heb ga ik nadenken wat er anders kan en wat niet. Zo hoop ik dat ik om te beginnen mijzelf kan accepteren.

Beste jongen, Ik krijg de indruk dat je al wat positiever en wat sterker aan het worden bent. Die collega's daar waar jij mee werkt die passen niet echt bij jou en dat is jammer, maar dat is nu eenmaal zo. Je bent daar om je werk te doen, dus gewoon keihard werken, dan doe je wat de baas wil dat jij doet en is hij tevreden.
Het is jammer dat jij niet met je ouders durft te praten. Als jij alleen maar mij hebt om mee te praten dan is dat wel erg weinig. Het is fijn dat jij tegenover mij open durft te zijn, maar echt veel voor jou kan ik toch niet betekenen natuurlijk.

Je zegt dat jij niet echt soft bent, maar toch ben jij niet zoals je vrienden waar jij bijvoorbeeld je weekenden mee doorbrengt. Ik denk dat er gewoon iets meer diepte in jou zit. Die vrienden denken niet verder dan drank, seks, lol maken en verder gaat het niet. Je bent niet alleen, je maakt misschien ook wel plezier met ze, maar echt wat jij zoekt en wat jij nodig hebt vind je daar niet.
Zij hebben ook allemaal een maatje gevonden, maar jij dus nog niet. Hoe komt dat? Weet jij niet wat jij wilt of weet jij wel wat je wilt maar is dat iets wat je liever niet wilt?

Ik heb zo mijn vermoedens hoe het met jou zit en ik begrijp wel dat jij die kant liever niet op wilt. Dat jij wat onzeker wordt van die sekspraatjes past goed in wat ik denk. Dat is niet zoals jij voelt en waar jij naar verlangt.
Het punt is, als jij jezelf niet wil accepteren zoals je bent dan zal je het altijd moeilijk blijven hebben in je leven. Wees heel eerlijk naar jezelf en accepteer in ieder geval voor jou zelf dat het is zoals het is. Later kun je verder zien wat je er mee doet en hoe jij verder wilt met je leven.
Jongens zoals jij zal je straks op je nieuwe school vast en zeker ook tegenkomen, meer dan wanneer je werktuigbouw zou gaan studeren bijvoorbeeld. Daar kun jij praten over jouw gevoelens en vind je begrip.

Zoals ik eerder zei, veel kan ik niet voor jou betekenen, maar als dit jou helpt om jezelf wat beter te begrijpen en je wat moed te geven om de uitdagingen op je werk en daarbuiten aan te gaan dan heb je daar misschien al veel aan. Later kom jij dan wel iemand tegen, wat meer van jouw leeftijd misschien, waar jij wel echt uren mee kan praten en die een goede intieme vriend kan worden die jou gelukkig maakt. En misschien, dat je het toch ook eens aandurft om met je ouders te praten. Ze houden van je en dat willen ze graag.

De maand juli nog werken, dan vakantie en dan nog wat werken om wat extra te verdienen begrijp ik. Gewoon tanden op elkaar en doorzetten. Doe je werk, doe het goed en ga op tijd slapen. Dan zijn die weken zo voorbij en wie weet wat er allemaal gebeurt in de vakantie. Blijf sterk en houd moed!

Hey ben ik weer, ik waardeer het heel erg wat je doet, maar dat weet je wel. Ik moet morgen weer werken dus ik ga het nu niet te lang maken. Om even op je bericht terug te komen. Ik ben van mijzelf niet soft, ik ben echt wel een jongens jongen alleen doordat mijn zelfvertrouwen naar beneden wordt gehaald heeft dan invloed om hoe ik mij voel en voordoe. Ik woon idd in een dorp waar landbouw eigenlijk de meest voorkomende optie is, daar kan ik weinig aan veranderen. En subtiel zijn ze niet nee, met namen de nieuwe begeleider, een gast begin 20 en ik heb het gevoel dat hij mij moet hebben. Omdat op werk eigenlijk alleen maar denk aan dat ik hier weg wil heeft dat invloed op hoe ik mijn taken daar doe. Daar werd ik dus vandaag op belachelijk gemaakt. Verder is hij gewoon rot van binnen, hij is rasistich, homofobies en praat graag over minderjarige meisjes. Verder is de rest wel oké maar nog steeds gewoon een typische boer. En zoals diegene al zei, ik ben hier volgend jaar niet meer te vinden. Ik hoop dat ik mij nuttig kan maken op een baantje binnen mijn opleiding. Ik noem echt niet iedereen vrienden zeker niet als ze dat niet verdienen. Die 2 op werk los van die "etter" dus zijn aardig kan je mee lachen, maar zijn ook wel hard als het gaat om grappen. De hele dag over seks praten etc, ik wordt daar ergens wel blij van maar ook onzeker. Maar naast werk en online heb ik niet echt contact met hun. Los daarvan heb ik wel een vrienden groep waar ik elk weekend mee zit. Maar inmiddels hebben die ook allemaal een vriend of vriendin dus dat helpt mij ook niet echt. En dat zijn ook niet de mensen waar ik mijn verhaal kwijt kan, wel goede mensen, maar echt gevoelig wordt en is het nooit geweest. De enige waarmee ik dat kan ben jij en mijn ouders, maar om het hun te vertellen schaam ik mij te erg, omdat ik zoals ik al zei daar niet om bekend sta. Ik heb wel besloten om te blijven werken, er komen nog andere jongere bij die ik ken en waar het wel gezellig mee gaat zijn, hoop ik.... wel heb ik afgesproken met mijzelf dat ik nadat ik op vakantie ben geweest nog 2 weken ga werken. Zodat ik daarna nog 2 weken vrij heb voordat mijn opleiding begint. Ik zie voor mijzelf een positieve toekomst op het mbo, ik hoop dat dat deze keer ook echt zo gaat zijn. Verder heeft dit mij toch langer geduurd dat dat ik wilde, maar ik ga maar eens slapen en kijken wat ik morgen allemaal weer voor leuks beleef.

Ach beste jongen, Natuurlijk lees ik jouw verhaal en natuurlijk schrijf ik een reactie. Je weet toch dat jij voor mij een beetje een speciaal iemand bent. Meer dan woorden kan ik je natuurlijk niet geven, maar in ieder geval weet je dan dat er mensen zijn die met je meevoelen. Die zijn er ook in jouw omgeving maar misschien moet je ze nog tegenkomen.

Ik heb het gevoel dat jij een beetje te soft bent voor de omgeving waar jij nu in werkt. Ik denk dat jij in een kleine plaats woont en dat landbouw het meest voorkomend is daar. Landbouwers zijn nu eenmaal niet de meest subtiele types en erg veel begrip voor wat zachtere jongens zoals jij hebben ze meestal niet.

Iemand anders hier schreef dat je maar ander werk moest gaan zoeken. Misschien is dat inderdaad beter, maar is dat er wel waar jij woont? Zelf heb ik toen ik zo oud was als jij in dezelfde positie gezeten dus ik weet hoe dat voelt. Alleen was het niet het werk maar sommige collega's die etters waren.

Je hebt het af en toe over vrienden, ik krijg de indruk dat er aardig wat zijn die jij vrienden noemt. Zijn dat echt vrienden of zijn het meer jongens waar jij mee praat en contact mee hebt op school? Heb jij een echte vriend waar jij altijd terecht kan en die blij is als hij jou ziet?
Ik krijg namelijk de indruk dat jij alles alleen moet verwerken, en dat valt niet mee.

Ik denk dat het straks op jouw nieuwe school veel beter zal gaan. Jouw studiegenoten zullen veel meer bij iemand zoals jij passen en ik denk dat jij daar best echte vrienden zal maken. Ik denk ook dat de studie daar leerzaam en interessant voor je is. Je gaat daar leren hoe mensen zijn en dan leer je gelijk over hoe jij zelf bent. Ik denk namelijk dat jij daar zelf nog niet uit bent.

Wat je werk betreft, je kan zien of je het nog wat langer vol kan houden. Je hebt dat geld nodig zeg je en elke dag dat je daar werkt heb je weer wat verdiend. Aan de ene kant verdien je op jouw leeftijd nog niet zo veel, maar je maakt lange dagen zeg je dus dan kan het toch aardig oplopen. Als je het echt niet langer vol kan houden, misschien moet je dan toch maar voor jezelf kiezen. Geld maakt niet alles goed. Vlak bij mijn huis zie ik reclameborden waarop vakantiewerkers voor de zorg worden gevraagd. Er staat op: Vul geen vakken maar vul je curriculum.
Is dat iets misschien? Helpen in een verzorgingshuis bijvoorbeeld? Een nichtje is daar een tijd receptioniste geweest als bijbaan.

Je kan de blik op oneindig zetten en denken: Nu verdien ik geld en straks ga ik op vakantie en dan naar mijn nieuwe school en is het hier in deze rotbaan voor goed voorbij. Maar ja, als het te erg wordt, je moet er niet kapot aan gaan.

Vraag jezelf ook nog eens af hoe jij je toekomst ziet, en dan bedoel ik vooral met wie en op wat voor manier. Zie jij toekomst of zie jij dat ook somber in? Denk er om! Voor iedereen is er op een gegeven moment wel iemand voor wie jij die hele speciale persoon in zijn of haar leven wordt. Dat gaat jou ook overkomen. Jij lijkt mij een heel sympathiek iemand, een lieve jongen, alleen ben je nu misschien een schaap tussen de wolven. Iets te lief voor waar je nu mee om gaat.

Schrijf maar gerust als je het moeilijk hebt, ik lees het en als het kan reageer ik. Ik vind jou de moeite waard!

J22, hoi daar ben ik weer. Er is weer wat dat ik kwijt moet, daarbij houd ik gewoon dit topic aan zodat ik niet de hele tijd een nieuwe hoef te maken. Tenzij je dit niet leest maar daar ga ik wel vanuit. Jij denkt dat als je mij zou kennen wij hier nog heel lang over kunnen praten, dat denk ik ook. Ik voel me nog steeds gewoon slecht maar nadat ik mijn verhaal hier heb kunnen doen meestal wel weer een beetje beter. Maar zoals ik al zei ik voel mij gewoon zo slecht, de dingen waar ik normaal blij van wordt daar heb ik niks aan nu... en dat komt nog steeds door werk. Ik zit de heletijd te denken aan eerder stoppen, maar wil geen geld mislopen. Ik voel mij daar gewoon niet op mijn gemak en het zijn zulke lange dagen. Ik zit er gewoon de hele dag mee, het enige waar ik mij mee kan afleiden is gamen en een podcast voor het slapen. Je hoeft hier verder niets mee te doen, wilde alleen even mijn verhaal kwijt.

Hé jongen. Kop op. Je bent wie je bent hoor. Maak jezelf sterk. Probeer dat uit te stralen. Je doet echt niet onder voor een ander. Waarom vind jij jezelf nou minder dan iemand anders? Doe je eigen dingen. Ik krijg de indruk dat anderen hun eigen problemen op jou uitkuren. Leg dat naast je neer. Zoals gezegd: je bent zelf ook belangrijk.

Beste jongen, ik heb het gevoel dat als ik jou zo kennen uren hier over met je kan praten. J21 zegt dat jij er over moet praten en hij heeft gelijk. Als ik eerdere berichten van jou lees dan krijg ik het gevoel dat jouw ouders wel weten hoe het met jou zit. Overweeg eens om er over te beginnen. Je kan ze zeggen dat jij je niet goed voelt met hoe het nu allemaal gaat en van het een komt het ander.

Je zegt dat je nog groen bent en maagd en dat geldt voor de meeste jongens van jouw leeftijd dus dat is het probleem niet.
Waar het om gaat is dat jij zelf weet hoe het zit en dat je dat voor jezelf geaccepteerd hebt. Als het niet goed zit met de seks zit het nergens goed mee. Dat jij weet wat je gevoelens zijn, je verlangens, daar gaat het om. Niet of jij nu seks hebt.

Straks ga jij naar die andere school en gezien de aard van de opleiding denk ik dat je daar helemaal geaccepteerd wordt zoals je bent, al weet je nu zelf nog niet wie je bent. Wie in de hulpverlening gaat werken kan geen vooroordelen hebben. Als jij er dan nog steeds mee zit, dan is er een mentor waar je mee kan praten.

Wat jouw nieuwe kledingstijl is die jij ambieert weet ik niet, maar ik heb wel een vermoeden. Gewoon doen. Niet aantrekken naar de bollenschuur natuurlijk, maar naar school geen probleem. Ik zeg altijd, de mensenwereld is een grasveld. De mensen zijn de grassprietjes, maar sommigen zijn bloemen. Soms bescheiden, een madeliefje, soms een mooie klaproos. Jij bent een bloem.

Nog even doorzetten al is vijf of zes weken wel een hele tijd. Ik zou wat vroeger naar bed gaan. Je denkt natuurlijk, hoe eerder ik naar bed ga hoe eerder het weer morgen is, maar uitstellen van dingen die niet leuk zijn maar wel moeten is nooit een goed idee. Als je eenmaal op die andere school zit kun je een vakantiebaan in de zorg zoeken. Weet je gelijk of het is wat jij wilt.

Straks naar Italie. Kijk daar eens rond naar die mooie jongens en meisjes met die donkere krullen. Misschien maakt het iets wakker wat jij verstopt hebt. In dat soort landen is alles makkelijker. Het is ook een mooie gelegenheid om eens goed met je ouders te praten. Daar is dan alle tijd voor.
Ik wil je niet in een hokje duwen, dus laat ik het hier bij. Je hebt genoeg om over na te denken. Natuurlijk ben je altijd welkom als je nog iets wil zeggen of vragen.

Het beste er mee, het komt echt wel goed. Het komt altijd goed.

Hi, je verhaal was zeker het wachten waard, net als je voorgaande berichten. Ik weet van binnen ook wel dat het uiteindelijk goed zit, maar toch voel ik mij de laatste tijd gewoon niet zo, ik ben onzeker over van alles. Ook ben moe, maar ga toch elke keer weer laat slapen, ik moet kwart voor 7 uit bed voor iets waar ik geen zin in heb. Ik voel mij gewoon niet begrepen, ookal begrijp ik mijzelf op dit moment ook niet. Jij hebt het over seks, dat het daaraan ligt. Ik weet het niet ik ben nog groen en maagd en voor zover ik weet ben ik hetero. Ik denk er wel vaak aan, maar verder dan een man aantrekkelijk vinden komt het bij mij niet. Maar misschien ben ik op andere vlakken anders.... Wat ik ook niet erg vind, in de loop van dit jaar heb ik een andere kledingstijl gekregen. Alleen heb ik nooit het lef gehad omdat te kopen en te dragen, wat ik volgend schooljaar wel wil. Maar daarvoor moet je sterk in je schoenen kunnen staan en dat dat ik momenteel niet.

Beste vriend, Je zet er wel druk op met je "elk uur checken", maar ik vind jou wel sympathiek dus doe ik graag mijn best om jou een beetje te helpen. Je zal wel wat geduld gehad moeten hebben want voor de forum moderatrices is maandag blijkbaar een relaxdag. Het moet allemaal met weinig geld, dus er kan niet dag en nacht iemand zitten modereren en daar moet je maar begrip voor hebben. Laten we blij zijn dat het er is.

Wat een firmabedrijf is weet ik niet, ik denk dat het iets met landbouw te maken heeft, bollen of zo. Tenslotte woon jij in Noord-Holland en daar heb je dat veel.
Wel lastig, zo'n ongeleid projectiel en een etter die daar misbruik van maakt. Zachte jongens maken gevoelens wakker die dat soort lui niet willen voelen en daarom reageren ze met geweld en agressie. Hij is nog laf en gemeen ook. Gelukkig maar dat hij een paar weken weg is en dat je daarna wat support krijgt van vrienden. Jou slaan vind ik wel erg ver gaan.

Tja, het is nog steeds onrustig in je geest. Heb je echt zelf geen idee waar jij het zo moeilijk mee hebt? Er zijn dingen die in mij op komen maar als ik dat ga zeggen dan voel jij je misschien gekwetst. Het is namelijk zo dat als ik naar jouw situatie kijk dan zie ik iemand die net zijn diploma gehaald heeft, naar een nieuwe school gaat waarvan ik denk dat jij het daar best naar je zin zal hebben, over problemen thuis lees ik niets, en straks ga je ook nog op vakantie naar Italie. Allemaal dingen om blij van te worden.
Het enige wat er dan overblijft ga ik dan zoeken in de richting van de seksualiteit. Jij bent een gevoelige zachte jongen heb ik al eens gezegd. Het onderwerp seks is geen enkele keer genoemd in jouw berichten, dus ga ik denken dat het een gevoelig punt is.

Heb ik het mis, dan mijn excuses, maar zou het misschien kunnen dat jij op jongens valt en dat jij dat of verdringt of liefst geheim houdt?

Er worden hier regelmatig posts geplaatst van jongens die homo zijn en het daar moeilijk mee hebben. Soms voelen ze zich eenzaam, soms zijn ze stiekem verliefd, maar allemaal worstelen ze er mee of ze het moeten vertellen of dat ze het beter voor zich kunnen houden.
Na een discussie hier op het forum vinden ze allemaal de moed om er mee naar buiten te komen en steeds pakt het goed uit.

Als jij met dat soort gevoelens worstelt, vertel het dan gewoon. Hier kan dat. Het wordt gelezen en je krijgt reacties en adviezen. Daarna kan je beslissen wat je er thuis mee doet.

Als het wat anders is, daar kun je ook over schrijven. Je gevoelens uiten dat helpt. Als je homo bent dan ben je alleen en met wie kun je praten en begrip krijgen? Dat is het probleem. Hier kan het.
Bij LHBTIQ staat het verhaal "Boer en Homo". Die jongen heeft het er ook erg moeilijk mee gehad. Hij heeft het verteld en nu blijkt zijn beste vriend van de basisschool dezelfde gevoelens te hebben en een leuke knappe jongen bij hem op school is ook nog steeds zijn vriend. Dat komt hij hier vertellen want aan wie anders kan hij dat kwijt? Zijn vrienden accepteren hem helemaal, maar ik denk dat hij met dat soort verhalen toch liever niet bij ze aankomt.

Wat jou ook kwelt, kom en vertel het. Ik weet zeker dat jij je dan beter gaat voelen en ik denk dat jij het wilt. Ook voor jou is er een toekomst met liefde, vriendschap en gelukkige momenten. Heb de moed te zijn wie je bent en geef mensen je vertrouwen. De meeste mensen zijn best aardig!

Veel sterkte, ik hoop dat mijn verhaal het wachten waard was.

Hoi, daar ben ik weer. Ik heb even de tijd genomen maar heb eigenlijk geen energie om iets te reageren. Maar je bent het mij wel verschuldigd. Ik zal maar beginnen met hoe het daar gaat. Ik werk op een firmabedrijf met 4 jongens, 2 daarvan zijn gewoon aardig en daar is niks mis mee alleen er is er 1tje die zich de hele tijd manser voordoet dan dat hij is. Iedereen kent hem en iedereen denkt hetzelfde over hem, niet positief. Volgens mij loopt hij zelf ook met genoeg problemen rond waardoor hij mij dus loopt te treiteren. Wat hij doet is het volgende, hij is bevriend met iemand anders waar ik mee werk, een goede gast ook. Hij is groot en sterk en hij heeft adhd waardoor hij dus vaak erg druk is, hij is dus makkelijk over te halen door die ander. Waardoor hij dus met modder loopt te gooien mij uit te schelden en soms slaat hij mij. Dat is niet omdat "ik" dat ben, want dat doet hij ook bij zijn vrienden. Maar als er wordt gezegd van "hij zei wat over je vriendin", dan staat hij binnen de kortste keren voor je. Maar ik hoop dat de onrust deze week weg is want de aanrichtte hiervan heeft 2 weken andere plannen en kan dus niet werken met ons. En als hij daarna weer terug is werken er ook weer andere vrienden van mij dus dan wordt het hopelijk nog wel gezellig. Maar hoe ik mij nu voel... de reacties hebben wel geholpen, maar mijn gevoelens wisselen de hele dag misschien wel 10 keer. Ik merk gewoon dat ik nog steeds niet blij ben en mij overal aan irriteer. Ik zie gewoon niet voor mij dat het beter wordt, ik weet ook niet waarom. Wil je verder nog wat weten? Waarschijnlijk heb ik hier zo een reactie op, dus ik zal het elk uur ff checken.

Hey TS, vervelend dat je je zo voelt. Ik hoop voor je dat het snel voorbij gaat en dat je je gauw weer beter voelt.

Erover praten is wel de beste manier om eruit te komen. Is er iemand die je vertrouwt? Een familielid, vriend of collega bijvoorbeeld - of anders misschien een anonieme online psycholoog of andere hulpverlener. Zij kunnen je helpen!
Je bent nooit de enige die zoiets meemaakt en zij kunnen je misschien tips geven of je in je dagelijkse leven helpen, zodat je het weer wat meer naar je zin gaat krijgen.

Wat betreft je baan, misschien kun je kijken naar een ander baantje terwijl je nog bij je huidige bent? De gedachte dat je weggaat geeft vaak ook meer energie om het nog even vol te houden.

Dan als laatste - weet dat je niet alleen bent en hou nog even vol. Er komen betere tijden aan. Blijf trouw aan jezelf en wie je bent. Er is niets mis met je - en als die anderen dat wel zo zien, is dat hun probleem. Probeer je af te sluiten voor hun plagerijen (die zijn vaak gebaseerd op hun eigen onzekerheid). Als je laat zien dat hun woorden en daden jou niets doen, kunnen ze je niks meer maken. Uiteindelijk ontmoet je mensen die jou waarderen zoals je bent en dan weet je dat het goed zit. :)

Succes!

Heb jij je al eens afgevraagd waarom anderen je 'belachelijk' maken? En is dit echt zo? Belangrijk is om er iets tegen te doen. Anders blijft het je leven zo. En dat mag je toch niet laten gebeuren. Iedereen is de moeite waard dus jij ook. Ik zou je graag ook meer willen ondersteunen maar dat gaat niet via dit forum. Recht je rug, probeer positief in het leven te staan. Je hebt nog zoveel leuke jaren voor je. Zet 'm op.

Hey Ik herken wat je schrijft en het spijt me heel erg voor je! Ik heb dit zelf ook meegemaakt een tijdje geleden. Het is lastig om het iemand te vertellen. Ik dacht dat ik er mensen mee tot last zou zijn. Ik weet dat je het misschien niet zo durft te vertellen aan iemand. Heb je vrienden of een aardige kennis? Je kan ook een appje sturen of briefje schrijven. Maar blijf er alsjeblieft niet mee rondlopen! Ik weet zeker dat ook hierna nog een mooi leven voor je is! Ik geloof in je

Het gaat niet goed met jou jongen en dat vind ik niet leuk om te lezen. Nadat jij geslaagd was voor je examen en uitzicht hebt op een studie op een nieuwe school en een leuke vakantie naar Italie dacht ik dat het wel beter zou gaan. Nu zit je dus met die rotjongens op je werk en met je gevoelens waar je niet over wil en kan praten.

Om te beginnen denk ik dat jij er nu wel eens over moet gaan praten en je kan er hier mee beginnen. Niemand weet wie jij bent en je hoeft je nergens voor te schamen. Tenslotte, jij hebt niet jezelf gemaakt dus valt jou niet te verwijten en we hebben hier al zoveel gelezen.

Ik denk dat jij een zachte jongen bent en een beetje nerveus aangelegd. Het lijkt wel of jij overal met angst tegenop ziet. Ik denk dat jij een lieve jongen bent, iemand om van te houden, misschien een beetje te lief voor je eigen goed.
Voor je nieuwe school hoef jij geen zorgen te hebben. Het is een softe studie en daar vind je alleen maar lieve jongens en meisjes. Ik weet zeker dat jij het daar naar je zin gaat hebben en dat de docenten daar heel aardig zijn.

Je praat over gevoelens waar je niet over wilt praten. Dan denk ik gelijk aan seks. Sommige jongens en meisjes ontdekken als ze tiener worden dat ze anders zijn. Dat is geen leuke ontdekking want je wordt onzeker en je gaat je eenzaam voelen. Als anderen, nare jongens, merken dat er iets is met jou dan gaan ze je uitlokken en treiteren. Dat maakt alles dubbel zo ellendig. Op je oude school zal dat zo zijn geweest, op je nieuwe school niet meer. Daar is alles anders.

Nu zit je dus met het probleem op je werk. Wat voor werk doe je daar en op wat voor manier wordt je gepest? Zijn het alleen woorden of worden ze ook handtastelijk. Je zegt dat ze je belachelijk maken. Op wat voor manier? Zijn er geen leidinggevenden die het opmerken en er wat aan doen?
Wij kunnen er hier natuurlijk weinig aan doen, maar praat er over.

Je zegt dat er niets meer is wat jou nog blij kan maken, maar dat is echt niet waar. Vandaag voel jij dat zo, maar dat is vandaag. Misschien heb jij nu het gevoel dat jij helemaal geen vrienden hebt en dat niemand om je geeft maar dat is ook niet waar. Je kent je vrienden alleen nog niet want je moet ze nog ontmoeten.
Ik schrijf dit omdat ik om jou geef en ik weet zeker dat er anderen komen die ook om jou geven en reacties gaan plaatsen. Lees al die reacties en kom hier terug en vertel gewoon alles waar je mee zit en wat jou het leven zo moeilijk maakt. Het helpt. Kijk naar wat voor je ligt. Een leuke vakantie en dan naar je nieuwe school. Laat je leven niet verpesten door een stel etters. Die zijn er straks niet meer.

Geef het niet op. Het gaat echt beter worden. Niet altijd zal het leven een feest zijn maar ook voor jou zal er vriendschap, liefde zijn, en veel gelukkige momenten. Je bent echt niet alleen, nooit!