Ts hier, Bedankt voor de reacties! Ik ga erover nadenken en ga met mijn studieloopbaan begeleider hierover praten, zodat dit op den duur minder wordt. Zelf denk ik dat corona op dit moment ook een grote rol speelt. Op dit moment loop ik namelijk stage in het ziekenhuis en heb wel patiëntencontact. Dit is toch iets wat in mijn hoofd blijft hangen. Verder ben ik zelf erg gedreven wat het soms ook lastig maakt. Ik wil niet alleen mezelf tevreden houden, maar ook de mensen om mij heen. Zelf heb ik ook een erg zacht karakter en moet ook meer aan mezelf gaan denken. Groeten Jongen 20.

Ja, dat is ook mijn advies. Bij een 7 of een 8 ben je even geslaagd als bij een 9 of een 10. Dan ben je nog exact even veel waard als persoon. Maar je zal je er veel beter bij voelen. Een mens is niet gemaakt om gedurende lange tijd het onderste uit de kan te halen. Je mag je best wel even inspannen en je lijf kan wel eventjes wat stress verdragen, maar het moet eindig zijn en het mag niet almaar door blijven duren. Door stress gaat oa je immuunsysteem minder goed werken dus is je weerstand tegen ziekten in gevaar. In deze tijd van Corona en de seizoensgriep die voor de deur staat is dat geen gezonde situatie. Plus langdurige stress kan je depressief maken waardoor je leven als waardeloos aanvoelt. Ik wens je toe dat je een goed evenwicht kan vinden en dat je een prettig leven kan leiden zonder stress en nare gevoelens. Je zal dan nog steeds slagen op school. Op je einddiploma staan toch nooit cijfers.

Doe wat minder aan school. Om van een 5 naar een 6 te gaan hoef je maar een klein beetje extra je best te doen. Maar om van een 8 naar een 9 te gaan moet je heel veel meer gaan doen. Dus ga vooral niet voor het allerhoogste dat je halen kan. Je mag je best doen natuurlijk maar als je echt veel stress hebt is het beter om het wat rustiger aan te doen. Wat heb je aan een prachtige cijferlijst als je mentaal helemaal kapot bent gegaan???

Beste TS, Heb je een idee wat het is dat jou zo veel stress geeft? Het kan zijn dat je faalangst hebt, in jouw geval positieve faalangst. Als je negatieve faalangst hebt dan denk je dat het toch niet lukt en wordt je passief. Als je positieve faalangst hebt dan doe alles om goed voor de dag te komen omdat je bang bent dat het niet goed genoeg zal zijn. Alleen het volmaakte is voor jou goed genoeg.
Op zich hoeft dat niet erg te zijn, ik heb dat ook en iedereen is altijd tevreden over mijn werk. Alleen, als je jezelf zorgen gaat maken omdat je bang bent te falen dan is het niet leuk meer.

De oplossing is zelfvertrouwen ontwikkelen. Als je twintig bent dan moet je zo langzamerhand wel weten waar je wel en waar je niet goed in bent. Heb je dus een project dan weet je vast wel of je het aan kunt. Dat zou wat rust moeten geven.

De vraag is, hoe komt het dat je zoveel stress krijgt als je een opdracht moet uitvoeren. Het kan zijn dat je ouders bijvoorbeeld een wat negatieve instelling hebben en niet zo gauw tevreden zijn en soms opmerkingen maken waardoor je aan jezelf gaat twijfelen.
Wat je dan gaat willen is je ouders, en als verlengde daarvan je docenten, bewijzen dat je het echt wel kunt. Je bent eigenlijk op zoek naar waardering en misschien zelfs liefde.

Wat ik hier zeg is natuurlijk speculatie, maar denk er eens over na. Stress krijg je als je een situatie niet aankunt. Als jij weet dat je kan doen wat gevraagd wordt dan hoef je geen stress te hebben. Geloof gewoon in je zelf en in je capaciteiten. Als je altijd goed presteert dan kun je het gewoon aan en hoef je niet te twijfelen.

Je best doen en daarvoor tot het uiterste gaan dat is toch mooi? Teveel mensen zijn allang tevreden met de middelmaat. Positieve stress is gewoon gezond. Je zal het nog ver schoppen.