Het gaat er in mijn ervaring niet om dat je diegene elke dag ziet, of alles mee doet. Het gaat erom hoe vertrouwd en puur de vriendschap voelt, en je moet ook van de ander houden(niet aangetrokken voelen, dan wordt het een crush). En ook dat je van alles met diegene wilt delen, en vertellen. En wederzijds ook natuurlijk. Meestal heb je niet veel echte vrienden, vaak maar 3-5 gezonde vriendschappen. De rest zijn gewoon kenissen of mensen waar je mee om kan gaan. Als je het gevoel hebt dat je vaak aan een vriend denkt of altijd met diegene wilt zijn kan het ook liefde zijn, heb ik ook nu. Maargoed dat is een andere discussie

Dat is lastig. Er zijn mensen op school waar ik de hele dag mee optrek maar buiten school niks mee doe. En er zijn mensen die ik maar 1 keer per week zie waarmee ik heel close ben.

Een echte vriend is iemand pas als hij om je geeft, je over alles kan praten, elkaar steunt, elkaar niet verklikken, elkaar niet uitlachen als iemand een grapje over je maakt en dat hij alles kan bewaren als geheim. Helaas kunnen ze dat niet meer en ze lachen vooral mee met de andere als ze een grapje maken. Iedereen kan dan wel zeggen ja tis een grapje maar een echte vriend lacht daar niet om

Ja precies jongen20. Vertrouwen is het keyword. Je vriendin plus je portefeuille in alle gemoedsrust bij hem in bewaring geven. En idd je hart kunnen luchten in de wetenschap dat hij geen woord zal lossen tegenover wie dan ook. En weten dat hij je nooit zal verklikken wat je ook mispeuterd hebt. En hem ook fysiek missen wanneer hij er niet is. Dat komt erg in de buurt van liefde. Het is ook liefde maar dan zonder het seksuele aspect. Jammer dat het zo vanaf je twintigste afkoelt. Het vervaagt en verwatert. Maar zo zit de wereld nou eenmaal in mekaar.

Echt goede vrienden zijn er maar weinig. Dat zijn de jongens waar je veel aan toe vertrouwt en die het niet verder vertellen. Als het ff niet lekker gast met je ouders, je relatie enz.