Nee hoor, het is helemaal niet raar dat je even wegkijkt. Maar het is ook niet zo dat ze zich meer zorgen gaan maken, als je je laat gaan. Je moet gewoon lekker doen wat je zelf wilt. Je mentor wilt je alleen helpen, daar is ze voor. Het maakt haar dus echt niet uit als je even moet huilen, ze kan je daar zelfs bij helpen! Ik weet natuurlijk niet precies wat er aan de hand is. Heel veel sterkte ieniedergeval!

Maar is het niet raar dat ik me dan wegdraai of even wegloop? Of moet ik me gewoon laten gaan? Ik ben bang dat als ik me laat gaan dat ze zich extra zorgen gaat maken

Het geeft aan dat je echt wel ergens mee zit, wat het ook is. Dat zal je mentor ook wel merken, en daarom wil ze natuurlijk dat je praat. Ergens mee blijven zitten, doen alsof het er niet is, of het verbergen voor anderen, is vaak niet goed voor je. Negatief is het enkel in de zin dat het voor jou niet goed is, verder denk ik niet dat er een reden is je slecht te voelen daarover. Ze zal zich misschien zorgen maken, jou willen helpen.

Of je erover praat, dat moet je zelf bepalen, niemand kan je dwingen en dat helpt ook niet. Meestal lucht het wel op, en voelt het goed om iemand te hebben om over lastige dingen te praten en je emoties te uiten. Maar als je niet wilt praten, is dit ook goed hoor, niet iedereen vind dit fijn. Of misschien wil je er nu nog niet over praten, maar later ineens wel, dat is ook prima.

Als je er over praat, moet je gewoon zeggen waar jij mee zit, waar je aan denkt, hoe je je voelt. Je hoeft niet alles in één keer te vertellen, en als je niet goed bent in de verwoording is dat helemaal niet erg. Het gaat erom dat iemand je begrijpt, niet dat je een perfecte schrijver of prater bent, toch?