Op privéterrein (!!!), ga in de auto van je ouders achter het stuur zitten. En vraag aan je vader, of buren of vrienden, om ernaast te komen zitten. Doe alsof je aan het rijden bent, dus maak alle normale bewegingen, maar met uitgeschakelde motor. Vraag dat ze de hele tijd giftige commentaar en kritiek geven op je rijden; en dat ze je uitlachen. Eerst lichte kritiek, dan alsmaar erger en erger. In het begin is dat zeer benauwend en frustrerend, en misschien lijk je te gaan ontploffen, of in elkaar te krimpen. Maar na een tijd (verschilt sterk van persoon tot persoon) kom je daar doorheen. En dan glijdt die kritiek van je af, het stoort niet meer. En je hebt er ook geen angst meer voor. Dat is een goede methode om onder druk te leren kalm blijven, op voorwaarde natuurlijk dat je mensen vind die je lang genoeg willen helpen. Het gaat niet op een half uur; reken eerder op vele uren.

Wat verder ook helpt: zoveel mogelijk kilometers rijden, zodat je er echt mee vertrouwd bent en het gewone routine is. Bijvoorbeeld als je onder begeleiding zou mogen rijden (in België, maar ik weet niet hoe het systeem in NL is), ga dan ieder weekend op uitstapje naar de Ardennen, naar zee, enz... Echt veel kilometers doen: eerst op rustige maar bochtige en smalle wegen om de auto te leren kennen. En daarna ook in een drukke stad en op drukke snelwegen, om aan die sociale druk te wennen.