Hoe is het nu TS?

Hallo TS,

Ik ben christen, en ook zo opgevoed (reformatorisch).

Ik vind het supermooi dat je christen bent geworden, ondanks je opvoeding! In Nederland mag je geloven wat je wilt, dus ik zou het niet verstoppen. Laat je Bijbel open liggen op je bureau of nachtkastje.
Als je bidt, sta dan niet gauw op als iemand binnenkomt.
Als iemand vraagt wat doe jij? zeg dan dat je Jezus wilt volgen, dan moeten ze dat accepteren, als is dat voor hun miscchien heel moeilijk.
Dan kan je je aansluiten bij een kerk of gemeenschap. Praat met een dominee of andere christenen. De verleiding is heel groot om te zondigen! Lees je Bijbel, bid of de Heere je wil bewaren voor zonden! Je kan een gezangenbundel kopen met bemoedigingspsalmen en andere gezangen. Als je in zonden bent gevallen, vraag om vergeving! Het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden!
Ik kan denk ik verder niks voor je betekenen, en anders vraag het gerust!

Ik wens je heel veel sterkte om het te vertellen of het laten opmerken dat je christen bent!

Gods zegen toegewenst!

Dag TS, Bij mij is het omgekeerde gebeurd van wat jij ervaren hebt. Ik ben christelijk opgevoed en als kind geloof je onvoorwaardelijk wat je verteld wordt. Als je zo rond jouw leeftijd bent dan begin je zelfstandig na te denken en te twijfelen aan het bestaan van God en een hemel. Als je leert hoe alles in elkaar zit, het heelal, de natuur, hoe mensen tot religieuze ideeen zijn gekomen, dan kan je er niet meer in geloven.

Bij jou is dus het omgekeerde gebeurt. De Bijbel is een heel bijzonder boek, vol wijsheden. De boodschap van Jezus spreekt jou aan. Het is een boodschap van liefde en veel gemeenschappen brengen dat ook in de praktijk. Misschien is het dat wat jou aangesproken heeft.
Ik vraag mij af hoe jij er zo toe gekomen bent om te gaan geloven. Soms voelt iemand een leegte in zijn of haar leven. Je voelt je niet thuis in de omgeving en de kringen waarbinnen jij leeft. Je mist iets. Misschien is er een verlangen naar ergens bij horen, misschien voelde jij je wat alleen in het leven of zocht ne naar zingeving.
Veel jongeren van jouw leeftijd hebben die gevoelens. De een zoekt het in het boeddhisme, de ander gaat hevig sporten, sommigen melden zich aan bij het leger of bij Extinction Rebellion en jij kwam tot Jezus.

Of jij je daar gelukkig bij blijft voelen dat zal je moeten ervaren. Als jij terecht komt in een gemeenschap waarin jij je geborgen voelt dan heb jij misschien je bestemming in het leven gevonden, maar het kan ook zijn dat je zoektocht nog niet voorbij is.

Hoe moet je het je ouders vertellen? Sommigen zitten er mee dat ze hun ouders moeten vertellen dat ze homo zijn, maar jij dus dat je gelovig bent geworden. Je kan het gewoon vertellen dat het geloof je erg aanspreekt en dat jij als een christen wilt leven.
Ze zullen wel verbaasd zijn en het misschien niet serieus nemen of je willen doen twijfelen aan je geloof, maar discussie over het geloof (of een ideologie) is zinloos. Ik zou dus niet te heftig in discussie gaan. Het is zoals het is, jij hebt die overtuiging en wat valt daar verder over te zeggen?

Je hebt een Bijbel. Verstop je die? Niet meer doen dus, gewoon openlijk in je kamer laten liggen en misschien vraagt je moeder er dan naar. Dan heb je een begin van een gesprek.

Ik vind het mooi dat jij op jouw leeftijd met dat soort dingen bezig bent. Al kan ik je overtuiging niet delen, niettemin wens ik je het allerbeste. Ik denk dat jij een goed mens bent.