TS, bid, bid, bid.
Vraag hulp bij een persoon of organisatie.
praat met je ouders.
het is heel moeilijk, ik weet niet wat jij meemaakt. Maar ik wil je Gods zegen toewensen!

Niets te danken voor reacties, dapper dat je dit deelt hier. Zelf herkenbaar uit een gezin dat deel uit maakt van een geloofsgemeenschap waar ik zelf niet meer achter sta. Wat steeds in het teken van gehoorzaamheid staat, zonde belijden, opbiechten aan degene die een taak hebben binnen de kerk. Waarom leg jij jezelf op om toch gehoorzaam en nederig te zijn. Had ook zoiets , tegen over wie moet ik nederig zijn, en wie heeft het recht om over mij te beslissen. Geloof in God, maar heb niet meer met de kerk. Heb mijn ouders dit verteld, de bom barstte wel, maar het is hun wel duidelijk nu dat ik het meen. Ga ook niet meer naar een andere kerk, waarom, wil vrij zijn, en mijn geloof beleven zoals ik het wil en niet meer gebonden zijn aan iets waarvan ik zelf al enige tijd niet meer in geloof. De kerk wou met me praten, wil het niet. Praten mijn ouders een schuldgevoel aan dat ze mij toch weer moeten laten inzien dat ik fout ben. Ik heb het gehad, heb afgedaan, ondanks de nare situatie thuis voel ik me vrij. Dit neemt niemand me af, gun ik jou ook. Klamp je niet vast aan een kerk , dat jouw leven wil bepalen. Maak dit je ouders goed duidelijk, en laat je niet vernederen, je bent bijna voor de wet volwassen. Als mijn ouders door drammen ga ik het huis uit. Is me zelfs al aan geboden, een eigen kamer bij mensen die mijn situatie begrepen.

Ik vind jullie reakties geweldig het maakt mij sterker wat ik voor mezelf wil is tot mn 18de jaar gehoorzamen en nederig zijn maar uiteindelijk is dit wat ik niet wil ik kan intern studeren maar ga dan na de kerk wanneer ik wil want ik vind het moeilijk vergeten wat er is gebeurd en nogmaals allemaal bedankt voor jullie reakties top

Jongen 17, tegenstand bieden, Zou ik ook doen, dit is toch echt terug in de tijd.

Weet je jongen 17, ook ik ervaar hetzelfde, behoor tot een geloof die niet zo bekend is, niet regulier. Maar de bijbel wordt letterlijk genomen dus deel ik jouw ervaring. Alleen heb wel respect voor mijn ouders maar ook wel tegenstand. Toch mijn vrienden en vriendinnen zien het anders, zijn er mee eens. Het schept een innige band jegens elkaar. Dat wel weer. Fijn dat je dit heb gedeeld hebt. Eigenlijk zijn dit soort sites verboden voor ons. Vragen moeten we stellen aan de jeugdouderling, of oudere broers als je die hebt.

Het is niet belemmerend. Jezus zet je vrij, als jij de drang hebt om altijd je verslavingen te voeden, waaronder masturbatie, dan ben je een slaaf van je zonden. Dat is geen vrijheid

Regeltjes volgen is niet Christelijk, ookal doen veel Christenen dit wel. Wat Christelijk is, is de renewal van je mind. Een nieuw hart. Een gift van God. Maar niet iedereen accepteert dit

Niets te danken jongen 17, alleen lijkt me moeilijk om zo te leven met dat er steeds controle op jou is. Wat meer vrijheid voor je zelf zou toch wel prettiger zijn. Inplaats bang om iets verkeerd te doen, maken je ouders nooit fouten, niemand is toch volmaakt.?

Inderdaad ik word wel 18 maar moet mij wel aan hun regels houden maar ik mag dan op zaterdagavond uitgaan ik gehoorzaam omdat ik die straf niet meer wil mee maken mn oma en mam en pap hebben mij naakt gezien en ik denk dat ik door de angst nog een stijve kreeg en dat is vernederend maar moet wel zeggen dat na deze gebeurtenis het hardstikke goed gaat en ik wil dat houden zo hoor ik wil iedereen bedanken voor de reakties en daar leer ik ook van gr

Snap wel dat jij je schaamt, maar ergens mogen je ouders zich schamen om dit jou aan te doen. Vind dit niet kunnen. Vraag me af of alle jeugd in jullie kerk zo opgevoed wordt, of dat jij of jullie de enige zijn. Of ben je enigst kind dat ze jou te beschermd willen opvoeden.? Gehoorzaam ook wel, alleen wat is zonde. In angst te moeten leven dat je misschien iets verkeerd doet is ook niet prettig. Maar als je 18 bent hoef je dit niet meer te pikken, dan ben je volwassen voor de wet.

Helaas ik mag in het weekend ook nog niet weg dat mag als ik 18 word dus nog een jaar wachten maar merk wel dat ik beter kan gehoorzamen ik kan niet tegen pap op en dus ook geen ruzie alleen dat ik in mn blootje stond in de keuken dat vond ik vernederend en dat wil ik ook niet meer schaam mij egt

Dit is echt terug in de tijd, maar mag je wel uitgaan. Zondags denk ik niet maar vrijdagavond en zaterdagavond bedoel ik.

Jongen 17 je ouders zijn nog erg streng in de leer. Denk dat veel lezers verbaasd zijn dat dit nog bestaat. Maar weet dat het nog bestaat alleen in bepaalde streken en kerken. En hoe moeilijk het is om afstand te doen van een geloof. Je hebt dan ook te maken met je familie die dit niet begrijpt. Daarbij je zegt veel respect voor je ouders te hebben. dat heeft dit soort jeugd vaak. Ondanks dat ze moeite hebben met zo'n beschermde opvoeding. En dan ja wat is een erge zonde op jouw leeftijd.? Ik had ook eens en gesprek met een jongen die toen 16 was , ik ook toen en vertelde me ook zoiets over hun thuis. Ook hun namen de bijbel heel letterlijk over de opvoeding van hem. Wat ik bij jou ook las, omdat het in spreuken staat. Toen ik zoiets zei, dat ik het niet normaal vond en met zo'n geloof zou kappen, zei hij dat hij er wel moeite mee had, maar ging hij zijn ouders verdedigen, dit merk ik ook enigszins bij jou of heb ik het mis.? Om toch afstand te nemen uit zo'n gemeenschap Omdat je zegt dat je het verdiend. Je kunt je wel beloven iets niet weer te doen, heb mijn ouders ook wel eens iets beloofd maar ging het later ok wel eens weer mis, hoort ook bij de leeftijd, maar werd altijd uit gepraat. Ben het met jongen 23 eens, en waarom je iedere zondag naar de kerk moet, denk dat je ouders dit willen. Heb niets tegen een kerk , maar ligt er wel aan hoe de beleving is.

Jongen ook 17 als jij je betrokken voelt bij jouw kerk moet je gewoon gaan . Zelf hebben we thuis geen geloof, maar weleens in een Katholieke kerk geweest door een trouwpartij o.a. Alles kwam bij mij heel positief over.

Jongen 23 wel eens met jou, je geeft een duidelijke verwoording , maar zelf heb je geen geloof.?

TS 17 vind het toch dapper dat je dit met ons deelt, vind het ergens wel een interessant onderwerp, hoe men zijn of haar geloof beleefd. Of hoe jullie thuis ervaring is, zelf heel vrij opgevoed, maar hier heeft TS 17 niets aan, hij heeft een heel andere thuissituatie, en dat hij iedere zondag naar de kerk moet, ja, denk toch dat het de wil van zijn ouders is.

Dank voor de 2 mooie reakties

Helaas zie ik de r.k.kerk bijna leeglopen het hoe en waarom krijgt niemand een eenduidig antwoord op.
Als het mijn misdienaar beurt is voel ik mij betrokken tot de kerk.
Zodra ik in de sacristie ben voor de aankleding en mijn lichaam bedekt is met de toga en de superplie voel ik mij nog meer betrokken bij mijn kerk nou jullie weer maar wel respectvol graag.

Waarom moet jij naar de kerk? Omdat je ouders geloven dat God dat van ze vraagt. Ze geloven ook dat ze jou streng moeten aanpakken om een goed mens van je te maken zodat jij straks in de hemel komt en niet verdoend bent.

Het geloof is iets waarvan je aanneemt dat het is zoals het jou verteld wordt. Door je ouders, op je school, door de dominee, op catechisatie, enzovoorts. Is het waar? De echte gelovigen zeggen, ja, alles is waar, het is zoals het in ons heilige boek staat. Er zijn vele heilige boeken. Volgens jouw ouders is de Bijbel het woord van God. Volgens de moslims is de Bijbel een vervalsing en de koran het ware woord van God. Zou de Bijbel het ware woord van God zijn dan klopt de koran niet en dan klopt hun geloof niet. Voor de moslims is dat onacceptabel dus moet de Bijbel een vervalsing zijn. Zeggen zij.
En zo zijn er vele geloven, allemaal met hun eigen waarheid. Voor de ongelovige is het echter allemaal fantasie.

Geloof is niet gebaseerd op feiten, zoals de natuurkunde die je op school leert dat wel is.
Kinderen geloven wat volwassenen hen vertellen. Op jouw leeftijd begin je zelf te denken en begin je te twijfelen. Je gaat op zoek naar de waarheid.
Het is heel moeilijk om los te komen van wat jou je hele leven is ingeprent. Je gaat je ook schuldig voelen naar je ouders en misschien bang zijn dat het allemaal toch waar is als je niet meer in God kan geloven.
Wat ik je adviseer is te lezen over dit soort dingen. Een goed boek is bijvoorbeeld: Universum uit het niets van Lawrence Krauss. Je kan het kopen bijvoorbeeld bij Bol.com of gratis downloaden als e-book via z-lib.org (Let op, je browser vertrouwt dit adres niet).

Je ouders behandelen jou erg streng, te streng en vernederend voor iemand van jouw leeftijd vind ik. Klappen op je blote billen en jij huilend in de keuken met alleen een hemdje aan, dat vind ik heel verdrietig om te lezen.
Je gaat gedrukt onder het besef soms zondige dingen te doen waar je, naar jouw idee, dan terecht voor gestraft wordt. Iemand van 17 doet wel eens stomme en foute dingen, maar echt zondig? Nee.

De Chinezen hebben een gezegde, "Het riet buigt in de wind, maar het breekt niet". Zolang jij bij je ouders woont zal je ze moeten gehoorzamen. Straks ben je 18 en hebben je ouders officieel geen gezag meer over jou, maar zolang jij daar woont verandert er niets. Sommige gelovigen zijn erg fundamentalistisch, ze nemen alles van hun heilige boek heel letterlijk. Zo zijn jouw ouders ook en niets kan ze van gedachten doen veranderen. Discussieren met gelovigen is zinloos.

Jij bent nog jong, jij twijfelt en jij kan nog veranderen. Verdraag het nog maar even en probeer je geestelijk te ontworstelen aan hoe het nu is en je eigen leven te gaan leiden. Zoek thuis het conflict niet, dat maakt het alleen maar moeilijker. Je weet wat je ouders goed vinden en wat niet. Geef ze wat ze willen en leef daarnaast je eigen leven, als een jongen van 17 zoveel als je kan. Buig, als het niet anders kan, maar breek niet! Ontwikkel een onafhankelijke geest!

Veel sterkte!