Lief meisje 15, kan ik je helpen?

Ik lees dat je worstelt met emoties en hoe ermee om te gaan, en ik heb geen idee hoe dat voor jou is, maar ik vind het heel goed dat je op zoek wil gaan naar een manier om geholpen te worden. Hoe zie je dat zelf? Hoe zou jij willen dat je ouders reageren, hoe wil je geholpen worden?

Dag Meisje, Jij ziet het leven dus niet meer zitten. Maar als ik je verhaal lees dan zie ik dat je begeleiding hebt en dat je ook drie beste vrienden hebt waar je dingen tegen vertelt.
Je kan dus praten over je problemen, al zullen je vrienden daar niet veel aan kunnen veranderen. Die problemen zitten in je hoofd. Wat je niet meer moet doen is liegen tegen je begeleiders. Die mensen doen hun best voor jou om het leven aan te kunnen, maar als jij niet eerlijk tegen ze bent dan schiet het natuurlijk niet op.

Dat snijden is ook iets waar je echt mee moet stoppen. Ik heb wel eens gelezen dat iemand zoals jij zichzelf pijn doet om de pijn van het leven minder te voelen. Alleen, het helpt niet. De pijn van het leven gaat niet weg en er komt alleen maar meer pijn bij. Je krijgt er ook littekens door zodat je straks geen bloesjes met korte m ouwen meer durft te dragen.

Vijftien is een leeftijd met veel emoties en als je dan autistische kenmerken hebt dan is het extra moeilijk om daar mee om te gaan. Blijkbaar zie jij geen toekomst voor jezelf en daarom denk je er wel eens aan om uit het leven te stappen. Dat kan je doen natuurlijk, dan ben jij overal van af, maar dat geldt niet voor de mensen die om jou geven. Hun leven verwoest jij, maar ja, je bent toch dood, dus wat kan jou dat schelen?

Als je iets of iemand hebt om voor te leven dan wil je niet dood want iets of iemand heeft jou nodig. Het kan iets simpels zijn, vogels die je voert, planten die je verzorgt, een huisdier waar je om geeft, en het mooiste natuurlijk, iemand waar jij verliefd op bent. Die liefde is er nog niet maar is er nooit eens iemand geweest die jij heel leuk vond?
Om te beginnen zou je het eens met een huisdier kunnen proberen, cavia's bijvoorbeeld. Dat zijn rustige makkelijke dieren en het is heel leuk om ze te zien scharrelen. Het moeten er altijd twee zijn anders gaan ze zich eenzaam voelen. Konijntjes moeten ook altijd met twee zijn anders vereenzamen ze en gaan ze gauw dood.

Lees je wel eens? Door lezen leer je hoe andere mensen leven en omgaan met problemen waar ze mee te maken hebben. Een soort boeken speciaal voor jongeren noemen ze 'Coming of age' boeken. Dat gaat dus over jongeren die te maken krijgen met de problemen van het volwassen worden. Soms gewoon zoals iedereen, soms omdat ze een beetje anders zijn, zoals jij.
Op jouw leeftijd kun je een gratis abonnement op de bibliotheek krijgen. Daar kunnen ze je ook wel vertellen wat voor boeken geschikt zijn voor jou. Ze hebben ook boeken over het verzorgen van Cavia's.

Probeer eens wat meer te kijken naar de leuke dingen in het leven. Fantaseer eens wat je zou willen als je volwassen bent. Is jouw leven echt zo slecht en uitzichtloos dat je niet verder meer wilt?
Er bestaat iets dat noemen ze 'Cognitieve gedragstherapie (CGT)'. Dan kijk je op een rationele manier naar je problemen. Je zet alles waar je mee zit op een rijtje en vraag jezelf af, wat is eigenlijk het probleem? Kan ik er wat aan doen? Is het echt wel zo erg als ik zelf denk?

Het leven is moeilijk als je vijftien bent een een beetje anders, maar het had veel erger kunnen zijn. Heel wat in de wereld willen zo met je ruilen. In de kerk zingen ze wel eens een lied: "Tel uw zegeningen, tel ze een voor een". Dat moet jij ook eens doen. Je veilige huis, je ouders, je begeleiding, je vrienden, nooit honger, geld om leuke dingen mee te doen, een gezond lichaam, en misschien straks nog iemand die zegt dat hij jou heel leuk vindt. Beetje flink zijn!