Dag vriend, Het doet mij plezier weer iets van je te horen en zo te lezen is het leven voor jou een stuk prettiger geworden. Bijna geen gepest meer, met je vriend ben je weer goede maatjes en je gaat volgende week weer naar school met een heel interessant pakket zo te zien. In mijn ogen zijn het twee pakketten, maar het zal wel goed zijn.

Hier op het forum worden veel onbenulligheden gepost, vooral bij jongensvragen. Bij meisjesvragen zal dat ook wel zo zijn (daar kijk ik niet). Soms echter dan post iemand iets en dan raakt mij dat. Jouw post is er zo een. Soms zou je voor iemand zoals jij wat meer willen betekenen, maar meer dan reacties schrijven kan niet. Toch hebben sommigen daar al wat aan heb ik gemerkt. Daarom besteed ik daar graag tijd aan.

Het leven is voor jou niet altijd makkelijk, maar er zijn toch positieve zaken. Je bent intelligent, je zit op sportclubs en je hebt een vriend die weet hoe jij bent maar toch je vriend blijft. Er was even een dipje en ik denk dat hij jouw gay zijn gewoon even voor zichzelf moest verwerken en er van overtuigt worden dat jij niet meer wilt dan gewoon vrienden zijn.

Wat je studiebelangstelling betreft ben je echt een beta mens en dat is heel goed, daar heeft de maatschappij wat aan. Geneeskunde is wel een zware studie, veel uit het hoofd leren lijkt mij en je blijft leren. Het is natuurlijk wel een dankbaar vak. Je wordt ook met veel narigheid geconfronteerd en daar moet je wel tegen kunnen. Als je wilt gaan specialiseren dan ben je voorlopig nog niet klaar.
Je hebt nog wel wat tijd om er over na te denken, dus voorlopig wat dat betreft nog geen stress.

Je zegt dat je faalangst hebt. Dat heb ik zelf ook gehad, nu minder dan vroeger, maar ik probeert nog steeds alles perfect te doen. Zelf denk ik dat het er mee te maken heeft dat mijn moeder nog al negatief was in haar opmerkingen over vooral mannen en dan wil je jezelf steeds bewijzen, onderbewust, naar je moeder, maar uiteindelijk naar iedereen. Jouw moeder is ook nog al lauw naar jou heb ik gelezen. Misschien dat het bij jou ook zo gekomen is. Het positieve is dat je door je omgeving wel gewaardeerd wordt omdat je alles zo goed doet.

Je hebt een ongedefinieerde angst voor de toekomst. Ik kan dat begrijpen. Voor de meeste jongens is het leven uitgaan, een meisje ontmoeten, verkering krijgen, werk vinden, samenwonen of trouwen, kinderen krijgen, en zo verloopt het leven vanzelf. Voor jou is dat een andere zaak.
Jij weet niet hoe het verder zal gaan met jou. "Ga ik een vriend vinden, zal een vriend mij misschien vinden, hoe zal het dan met de seks gaan, hoe zal de omgeving er op reageren als ik met een jongen thuis kom, gaan we dan samenwonen, zal het een duurzame relatie zijn of rol ik van het ene in het andere bed?" Allemaal dingen die misschien door je hoofd spelen.

Je gaat iemand ontmoeten en je gaat wat met elkaar krijgen, dat durf ik wel te zeggen. Sommige dingen zullen je niet meevallen. Homoseks is soms ruwe seks en dat kan je schokken. Een jongen die ik gekend heb, hij was 18, werd verleid door iemand van 22. Hij is met hem meegegaan en heeft de nacht met hem doorgebracht. De dag erna was hij niet aanspreekbaar en de rest van de week is hij niet meer naar school gekomen.
Jij bent een zachte jongen en daarom ben jij kwetsbaar. Je verlangt naar liefde, naar vriendschap, maar dat is niet altijd wat je krijgt als je iemand ontmoet. Niet alle jongens zijn lieve jongens.

Ik hoop het beste voor jou, en nu is mijn tekst op. Sterkte!

Hallo, daar ben ik na een lange tijd weer. Na heel lang niks van mij te hebben laten horen, hier een update.
Ik heb hem nog gesproken. Hij was zelf in paniek en wist niet hoe hij moest reageren. Maar we hebben het er over gehad hoe we erin staan. Wat bleek was dat hij dacht dat ik hem leuk vond, dus dan geloof ik dat maar. Hij heeft zelf ook andere vrienden hoor. Ik wil er zelf niet te diep op in gaan, maar na het gesprek is het weer goed tussen ons. Eind al goed ??

Het uitschelden is minder geworden, maar dat heeft er ook mee te maken dat ik niet zo vaak daar nu langs moet fietsen. Dat het beter wordt geloof ik wel. Maar er blijft in mijn hoofd angst zitten voor de toekomst. Alleen weet ik niet precies wat die angst is en waarvoor ik bang ben.

Over paar dagen begint school weer voor mij. Hopelijk is het een beetje een leuke klas. Het klopt inderdaad dat ik mijn keuze voor de vakken al heb moeten kiezen. In de 3e klas had ik het moeten kiezen voor de 4e klas. Ik heb zelf het profiel natuur en gezondheid & natuur en techniek + eco. Mij lijkt geneeskunde een leuke studie en waar ik daarna in specialiseren wil weet ik niet. Maar ik weet niet of ik er de capaciteiten voor heb. Rechten, economische studie en iets met letterkunde zou ik niet willen doen. Wis B: vind ik leuk en ben er wel redelijk in, Schk: vind ik matig ben er wel goed in, Na: kan ik prima, maar vind het vak best saai. Biol: interessant, maar ben er niet heel goed in. Het probleem zit bij mij in de talen (Ne, En en Du). Daar ben ik echt heel zwak in. Ik heb wel een keer een dyslexie test gedaan, maar daar kwam niks uit. Ikzelf heb ook wel een beetje faalangst. Bang om te falen en daardoor ontstaat er veel stress. Ik kijk wel uit naar dat school weer begint.
Groetjes van mij!

Dag beste vriend, Mijn reactie duurde je wat te lang, dus toen ben je zelf alvast maar begonnen. Mijn vorige bericht had ik vrijdag al gepost maar ik denk dat ze bij het forum wat personeel tekort komen vanwege de vakanties. Enfin, het staat er nu toch.

Wat jij hier vertelt is wat jij kwijt wilt en waar je mee zit, of waar je advies over wilt, en jij bepaalt wat dat is. Als je bang bent dat dingen die je hier vertelt misschien problemen gaan geven dan doe je het niet, maar ik denk dat het wel meevalt. Zo herkenbaar lijkt het mij allemaal niet. Zoals ik al eerder zei, er zijn er zoveel zoals jij.

Die vriend van jou voelde zich echt tot jou aangetrokken lijkt mij. Hij zocht constant jouw gezelschap. Nu is hij dus wat geschrokken van jouw "bekentenis". Jij kan best gelijk hebben dat hij over zichzelf is gaan nadenken. Hij denkt misschien: Als ik zoveel voel voor iemand die homo is, ben ik dan misschien zelf ook homo? En is hij daar van geschrokken. Dat is natuurlijk speculatie, maar het lijkt mij helemaal niet onwaarschijnlijk.
Ik denk dat jij echt moet proberen om eens serieus met hem te praten. Je zegt dat je niet verliefd op hem bent dus je zal ook niet direct dingen met hem willen. Zeg hem dat jij hem als een goede vriend ziet en graag met hem omgaat. Het zou wel mooi zijn als jullie over je gevoelens zouden kunnen praten. Ontdekken dat je als jongen op jongens valt is altijd een schok. Sommigen weten dat al heel vroeg, anderen zitten op hun twintigste nog te twijfelen. Het is een gevoelige jongen, net als jij, dus misschien dat hij jullie vriendschap ook mist omdat jij anders bent dan die anderen en het voor hem blijkbaar fijn was om met jou om te gaan. Had hij nog andere vrienden?

Nu lees ik weer dat jij negatieve dingen over jezelf zegt. Volgens een leraar ben je een trage maar harde werker. Jij vindt dat negatief. Waarom? Jij zit in 5 VWO. Maar een kwart van de Nederlandse middelbare leerlingen zit op VWO of Gymnasium. Voor de rest is dat te hoog gegrepen. En dan vind jij jezelf niet intelligent? Jij bent bovengemiddeld, zo zit dat! Blijkbaar ben jij ook sportief behoorlijk goed als ik dat zo lees en ook nog in andere dingen. Als ik je vader was dan zou ik trots op je zijn en misschien is hij dat ook wel!
Dat jij gay bent vinden ze dan misschien niet leuk, maar ze hebben jou zelf gemaakt, letterlijk en figuurlijk, dus daar kunnen ze dan moeilijk over klagen.

Je schreef eerder dat je nog niet wist wat je wilde gaan doen. Er is een website waar je alle opleidingsmogelijkheden in Nederland kan vinden: https://www.studentum.nl/
Je kiest je niveau, voor jou WO Bachelor, HBO Bachelor als je bescheiden bent, maar waarom zou je? En dan krijg je alle mogelijkheden.
Het hangt er van af wat jouw sterke punt is. Moest jij nu geen profiel gekozen hebben? Ben je, ondanks je traagheid ;-) goed in wiskunde en natuurkunde of zie je meer in een culturele of maatschappelijk gerichte studie?
Jouw gay zijn is volgens mij op je school eigenlijk niet echt een punt. Straks als je naar het WO gaat dan is het helemaal geen punt meer.

Hier laat ik het voor nu bij. Ik heb het vertrouwen dat jij in staat bent om steeds meer jezelf te durven zijn en steeds meer gevoel voor eigenwaarde te ontwikkelen. Jij bent in meer dan een opzicht bovengemiddeld en jongens leuker vinden dan meisjes, dat is alleen maar een detail. De halve wereld vindt jongens leuker dan meisjes.

Geloof in jezelf en heb vertrouwen in de toekomst. Alles gaat steeds beter worden!

Ik wil best iets dieper op mijn gevoelens ingaan, maar dan wordt het voor mijn omgeving ook makkelijker om te raden wie ik ben. Aan de ene kant vind ik het fijn dat andere mensen dit kunnen lezen, zodat jouw hulp misschien ook andere kan helpen. Anderzijds vind ik het ook vervelend dat andere mensen het uit mijn omgeving kunnen lezen. Ik begin wel bij het begin dit jaar. Je weet dat ik eigenlijk geen vrienden op school heb, ik zie ze als kennissen. Maar 1 jongen, waarmee ik vorig jaar in de klas mee zat had ik een klik mee (op vriendschappelijk gebied). Samen spraken we af, was altijd gezellig. We kregen een hechtere band. Bij lichamelijke opvoeding wilde hij ook vaak met mij in het team. Hij had vaak een glunder lach op zijn gezicht, als ik bij hem was. Bij voetbal met 4 goaltjes in een vak wilde hij ook vaak met mij. Zelf heb ik nooit op voetbal gezeten, maar ik heb me waargenomen dat ik het best wel prima kan. Samen vele leuke momenten gedeeld met elkaar. Ik vond het ook jammer, toen hij op een andere dag naar school moest in verband met corona. Hij heeft mij ook geholpen met een toets brengen toen ik in quarantaine zat, wat hem echt een dik uur tijd kostten. Maar toen hij wist dat ik gay was reageert hij afstandelijker, en op Whatsapp wat kortaf. Dat deed hij nooit. Ik vroeg me af hoe het met hem ging, stelde gewoon wat vragen. Hij vroeg mij helemaal niks hoe het met mij ging. Het is een intelligente jongen, die echt wel verder dan zijn neus lang kan kijken. Hij is geen eikel. Volgens mij toen hij wist dat ik gay ben, confronteerde het iets met zichzelf. Mijn gevoel zegt dat hij mij leuk vindt, na alles wat er is gebeurd. Voordat ik uit de kast was had ik niet dat gevoel, misschien komt dat ook omdat ik niet verliefd op hem ben. Als mensen hem zien zouden ze niet zeggen dat hij gay is. Als hij zelf gay is, heeft hij het moeilijker dan ik. Woont in een nogal onprettige wijk, waarin veel criminaliteit zich bevindt. Ik mis hem als vriendschappelijke vriend, het is een jongen die ook gevoelig is en die zichzelf kwetsbaar heeft durven op te stellen. Soms wil ik aan hem vragen, wat er aan de hand is in face to face. Maar ben bang dat hij niet alleen meer met mij wil afspreken. We gaan waarschijnlijk in een groepje aan het eind van de vakantie een activiteit doen, dat wordt vast raar. Jij noemt mij intelligent, dat ben ik niet. Sommige leraren zeggen ook 'Harde werker! Maar een trage/langzame leerling.’ Dit voelt voor mij als iets slechts. Ook al weet ik dat ieder mens andere capaciteiten heeft. Ik ben dit bericht om 4 uur s’ nachts aan het typen. Ik ben wakker geworden en kan niet meer in slaap vallen.

Dag jongen, Je bent bezig om op een eerlijke manier naar jezelf te kijken en voor jezelf te accepteren wie jij echt bent. Dat is heel goed. Als jij niet wilt zijn wat je van binnen bent dan wordt je nooit gelukkig.
Toevallig heb ik daarnet naar een documentaire zitten kijken "My Gay Life", die ik had opgenomen. Die gaat over een Engelse jongen die al wist dat hij gay was toen hij zeven was. Hij is gevolgd tot aan zijn zeventiende. Op deze link kun je het programma nog zien: https://www.npo3.nl/my-gay-life/02-08-2021/VPWON_1293102 Op Youtube is het ook te vinden.
Voor die jongen was er geen ontkennen aan op school dat hij gay was maar daar gaf hij niet om. Bij de meisjes was hij heel populair, bij de jongens minder. Zijn idool is Lady Gaga en hij is behoorlijk extravert en extreem. Het is de moeite waard om het eens te bekijken.

Dat jij wat vrouwelijk ingesteld bent dat had ik natuurlijk al lang in de gaten. Ik denk dat jij ook hele leuke vriendschappen met meisjes kan hebben. Uit wat je vertelt over dat toneel krijg ik het gevoel dat jij ook best extravert kan zijn en bepaalde talenten hebt, maar door wat jij ervaren hebt ben je in je schulp gekropen. Straks naar school moet jij gewoon de kleren aan trekken die jij leuk vindt want dat ben jij. Als er wat van gezegd wordt, so be it. De meisjes zullen het wel leuk vinden en op een gegeven moment heb jij je plaats daar.
Jij kan een veel leuker leven hebben dan jij nu denkt dat je gaat krijgen.

Wat dat pesten betreft, dat is gestopt toen ik in een andere omgeving kwam. Om eerlijk te zijn, ik was ook soft en bang, maar naarmate je groeit, mentaal, en meer zelfvertrouwen krijgt wordt wat je bent minder een punt dan wie je bent.
Wat ik denk is dat die pesters er wel waardering voor zullen hebben als jij je wat assertiever gedraagt. Nu vlucht jij voor ze weg en dat maakt roofdier instincten wakker. Als jij straks naar ze zwaait of je middelvinger opsteekt dan laat je zien dat je er schijt aan hebt.

Voordat mijn tekst weer op is wil ik nog iets aanstippen. Die jongen waar ik het eerder over had had als vriend een voorkeur voor iemand die ouder was dan hij. Hij heeft zijn eerste ervaring gehad met iemand van 31. Hij was toen ook zestien, net als jij. Hij zocht vriendschap, liefde, maar hij kreeg seks. Daarna heeft hij contact gezocht met jongens van 20 - 21 jaar met uiteindelijk hetzelfde resultaat. Hij wilde een vriend, maar als jij als jongen van 16 date met iemand die een stuk ouder is dan wordt je gebruikt als seksspeeltje. Hij liet het gebeuren omdat hij een vriend wilde.
Jij hebt je verlangens en die gaan mij niets aan, maar ik adviseer je over dat soort dingen na te denken. Iemand van je eigen leeftijd als "vriend" is het beste.

Ik zou nog veel meer willen zeggen, maar geen ruimte. Wat ik je vooral mee wil geven is wees moedig, wees sterk en durf de confrontatie aan te gaan. Dwing ze jou te accepteren voor wat jij bent. Ik weet zeker dat jij op school vrienden hebt die achter je staan. Een paar is genoeg.
De vader van die jongen uit de documentaire vond het maar niets. Hij dacht dat het nog wel over zou gaan. De moeder stond helemaal achter haar zoon. Bij jou thuis zijn ze nogal ambivalent over hoe jij bent en dat is erg jammer. Jij hebt support en liefde nodig van thuis.

Ik weet zeker dat jij iemand bent om van te houden en dat jij mensen vindt die dat doen. Kruip niet in je schulp, nergens! Wees trots. Er is een wereld waarin jij je thuis gaat voelen. Waar je vrienden zijn.

Misschien wilde ik het in het begin niet echt toegeven, maar misschien ben ik wel iets vrouwelijker ingesteld. Bijvoorbeeld dat ik iets uitgesprokenere kleding draag, dat ik geen haantjesgedrag vertoon (irritant vind ik dat) en dat ik meestal de veiligere route bewandel dat vind ik zelf prettiger. Daardoor ben ik soms ook voor watje of mietje (niet zozeer als definitie voor homo, maar meer als iets niet durven) uitgemaakt. Wat jij hebt ervaren, ervaar ik ook. Dat er een deuk in mijn zelfvertrouwen zit. Ik zit zelf in een negatieve straal en daar wil ik uitkomen. Zodat ik mijn eigenwaarde kan vinden. Ik doe misschien best negatief, maar gelukkig krijg ik ook af en toe complimenten en dat is dan vrijwel altijd van meiden. Ook een keer een compliment gekregen dat ik het leuk deed op het toneel van een juf uit groep 5, ik zat zelf in groep 4. Bij mij op school hadden we in elke klas een groot optreden (toneel). We moesten iets zelf verzinnen ik helemaal in mijn element, lekker een beetje raar doen. Maar bij mij overwinnen de negatieve gedachten van de positieve gedachten. Daar wil ik aan werken. Wat je zei over mijn thuissituatie klopt. Mijn broer is zelf veel extraverter dan dat ik ben. Gaat ook veel vaker uit. Zelf vind ik het niet fijn om op de voorgrond te staan. Mijn broer is ook stoerder dan dat ik ben en heeft ook al een redelijk lange relatie met een meid. Soms kijkt mijn moeder me ook vreemd aan, het gevoel geeft me dat ik me mannelijker moet gedragen. Maar als ik zou vragen 'Wat betekend deze blik?' dan komt er vast een leugen uit haar mond. Wat je zegt over als ik geconfronteerd word dat ik de confrontatie dan aan moet gaan. Ik zou dat uitweg gaan, want ik dacht dat negeren het zou verhelpen. Maar misschien heb jij wel gelijk, dat het dan voor hen ook minder leuk wordt. Alleen een beetje angstig als ik dat tegen die pestkoppen doe dat het dan erger wordt. Ik weet niet of ik het mag vragen, want het ligt heel persoonlijk bij jou. Maar hoe is bij jou uiteindelijk het pesten gestopt? Als ik jou verhaal lees geeft dat ook positieve energie, dat jij de moed hebt gevonden om uiteindelijk een normaal leven te kunnen leiden. Het geeft hoop, dat het beter wordt.

In wat jij hier allemaal vertelt herken ik veel van mijzelf. Net als jij voelde ik al jong dat ik anders was dan anderen en begreep ik dat het verstandig was om daar maar niet over te praten. Maar, je weet hoe dat gaat, verbergen kan je het nooit helemaal en toen ik jouw leeftijd had werd ik door sommigen gepest. Nu is dat voorbij, maar het blijft toch op een of andere manier bij je.
Ik was ook een stille jongen die weinig praatte en ik heb ook spraakles gehad omdat ik de r niet kon uitspreken.
Al die dingen hebben mij een minderwaardigheidscomplex bezorgd dat mij het gevoel gaf dat ik niet aantrekkelijk was en dat niemand belangstelling voor mij had. Zeker niet de jongens die ik leuk vond.

Achteraf weet ik dat ik intelligenter en aantrekkelijker ben dan gemiddeld, maar als je geen zelfvertrouwen hebt dan helpt dat niet. Dat is volgens mij ook jouw probleem. Jij bent intelligent, je bent sportief en ik weet zeker dat jij er goed uitziet. Het probleem is dat je dat niet uitstraalt.
Jij vertelde over je thuissituatie en ik kan mij voorstellen dat jij het gevoel hebt dat je ouders teleurgesteld in je zijn. Een zoon die homo is en dan nog wat vrouwelijk ingesteld, dat is niet wat ze wilden. Ze vergelijken jou misschien ook met je broers die naar hun idee beter gelukt zijn. Zo voel jij dat, ook al zeggen ze het niet.

Als jij dingen wilt veranderen dan moet je de moed hebben om de confrontatie aan te gaan. Als op straat iemand naar je kijkt dan kijk je terug, recht in het gezicht, met iets vragends in je blik. Als die jongens op straat je naroepen dan zwaai je naar ze. Als ze voor je huis staan te schreeuwen dan kijkt je even uit het raam en vraag je wat er is.
Ik weet dat jij dat soort dingen niet durft, maar je moet het maar gaan durven anders kom je er nooit bovenop en blijf je met gebogen hoofd door het leven gaan.

Op de basisschool lieten ze je links liggen en nu heb je ook het gevoel dat jij er niet bij hoort. Dat kan komen door je gay zijn, maar dat hoeft niet. Op de basisschool was dat toch geen punt! Op een of andere manier viel jij daar, en misschien ook wel op het VWO, uit de toon. Gay zijn is anders zijn, maar je kan ook anders zijn zonder gay te zijn. Vaak ligt dat aan de manier waarop iemand zich gedraagt en reageert op bepaalde dingen. Wat dat precies is in jouw geval dat weet ik natuurlijk niet, maar zo erg kan het niet zijn. Je hebt goede vrienden tenslotte en je doet gewoon mee in je sportclubs.
Bij de juiste mensen en in de juiste omgeving wordt jij gewoon geaccepteerd voor wat jij bent, een leuke sportieve jongen, in jouw geval met iets speciaals.

Jij noemt jezelf een "grote loser". Wil je dat echt NOOIT meer doen!!! Loser en jij zijn twee dingen die totaal niet bij elkaar passen!
Je bent zestien, je zit nu in 5 VWO en straks ga je studeren. Je hebt vrienden, je bent sportief, dat zijn geen dingen die bij een loser horen maar bij een winnaar! Je valt op jongens, nou en? Die zijn er zo veel! Je bent echt niet de enige hoor en die lopen ook niet allemaal met gebogen hoofd door het leven.

Ik wil hier graag verder met jou over praten en misschien nog iets dieper ingaan op hoe jij voelt en wat jij wilt. Ik voel veel sympathie voor je. Jouw ouders en je broers kunnen jou niet goed begrijpen want zij zijn anders dan jij. Ik ben zoals jij bent en ik kan jou wel begrijpen en voelen wat jij voelt want dat heb ik ook gevoeld.
Mijn tekst is op, dus ik moet stoppen, maar ik ga graag met jou verder want ik geef om jou.

Hoi, daar ben ik weer. Momenteel zit ik al een paar dagen op de vakantiebestemming en zit dit nu te typen met mobiele gegevens. Ik begin wel eerst te vertellen over jouw vragen. Die dag toen dat geroep was zat ik op mijn slaapkamer met de ramen open, dus ik kon het goed horen. Ik denk dat beide ouders in de woonkamer zaten en daar staat geen raam open. Dus ik denk dat mijn ouders helemaal niks hebben kunnen horen. Ik heb misschien zelf wel iets frappants, alleen vind ik dat het zelf wel meevalt. Maar als ik die blikken zie krijg ik het idee dat ik heel erg opval. Het huisje waar ik nu ben is een vakantiehuis van mijn opa en oma. Daar staan ook allemaal foto's van toen ik een klein jochie was. Die foto's raakte me ik keek blij op die foto's, maar eigenlijk was ik dat niet. Destijds op de basisschool 7/8 jaar werd ik buitengesloten door jongens. Ik vroeg of ik dan mee mocht spelen en dat mocht nooit. Ik heb het nooit begrepen, misschien was ik in die tijd ook al anders. Ook al is elk individu uniek. Dat maakt het mens zijn misschien ook wel zo mooi. Dat is mijn hele basisschool jaren doorgegaan, het buitengesloten worden door jongens. Ik denk dat het groep 2/3 was dat ik logopedie kreeg, omdat ik zogenaamd slecht articuleerde. Later toen ik een beugel kreeg en een vragenlijst moest invullen bekende mijn moeder dat ik daarna toe moest, omdat ik te weinig praten of te heel stil was. Gelukkig had ik wel 2 vrienden gemaakt. Dat zijn beide nog steeds goede vrienden en ik spreek ze nog regelmatig, maar zitten wel op een andere school. Ik had ook een aantal vriendinnen, maar die spreek ik nu niet meer. Tijdens gym werd ik altijd als een van de laatste gekozen, ook nooit begrepen waarom. Ik ben zelf heel competitief/sportief ingesteld en ben zeker niet dik. Vandaag kwam ik erachter dat je kon zien in welke klas ik waarschijnlijk kom door Microsoft Teams op het profiel stond dan mijn klas. Meestal kan ik dat pas zien 1 week van tevoren op magister (schoolrooster site), want dat gaat het open. Ik dus aan iemand vragen in welke klas hij zit. Blijkt het dus dat het al anderhalve week zichtbaar was. Toen vertelde hij van heel veel namen in welke klassen ze zaten. Niemand, maar ook echt niemand had het aan mij gevraagd. Ik had het zelf wel van 4 andere mensen verwacht. Dit voelt echt als een steek in mijn rug. Ik ben nooit op de middelbare gepest, maar ik heb het idee, dat sinds ze weten dat ik gay ben. Dat ze niks meer met me te maken willen hebben. Ik ga volgend jaar naar 5vwo. Dus nog zoiezo 2 jaren en misschien langer op deze school. Ik hoop snel dat ik van deze school af ben en kan gaan doorstuderen (ik heb nog geen idee wat ik wil) en mijn eigen leven kan leiden. Ik had gehoopt dat ik in deze vakantie me rustiger zou voelen maar dat is niet het geval. Ik voel me een grote loser. Sorry, als ik veel spel en grammatica fouten heb gemaakt, ik heb dit nogal snel getypt. Groetjes van mij

Dag jongen, meestal verlopen mijn dagen wel prettig hoor, allen misschien soms wat saai. Alleen als ik verhalen lees zoals dat van jou dan wordt ik verdrietig. Jongens van jouw leeftijd horen niet op hun kamer te zitten huilen, ook niet als ze homo zijn. Dat raakt mij heel erg.

Dat geroep voor jullie huis dat gaat wel heel erg ver. Horen je ouders dat niet of waren ze niet thuis?
Ik vraag mij wel af in wat voor buurt jij woont dat een homo zo bijzonder voor die lui is. Kijken ze wel eens naar de tv of op internet of luisteren ze alleen maar naar de dominee of de imam? Behoorlijk achterlijke lui heb ik de indruk.

Wat jij over je vader vertelde geeft mij het gevoel dat hij om je geeft en achter je staat. Ik denk dat jij best met hem kan praten over je gevoelens. Jij bent duidelijk een hele zachte jongen en van zulke jongens kan je alleen maar houden en dat doet je vader ook.
In iedereen zit wel een beetje homo, ook in die jongens die jou zo pesten. Voor die gevoelens hebben ze angst, daarom schreeuwen ze het weg. Je moet het negeren, maar ik begrijp dat het aan je vreet.

Jij zegt dat je het gevoel hebt dat er naar je gekeken wordt op straat. Zie jij er zo opvallend uit dat iedereen gelijk denkt "homo"? Misschien dat er wel eens naar je gekeken wordt, maar of iedereen dan gelijk homo denkt en zijn of haar oordeel klaar heeft dat geloof ik niet. Misschien ben jij gewoon een knappe jongen die er leuk uitziet! Daar wordt naar gekeken!

Voor wat ze bij jong&out met jouw identiteitsbewijs doen hoef jij niet bang te zijn. Heb je gekeken bij "Veiligheid" linksonder op de pagina in het groene vlak? Ze gebruiken het alleen om je leeftijd te controleren en daarna wordt je foto vernietigd. Het is om te voorkomen dat er verkeerde mensen op dat forum komen. Mij bijvoorbeeld laten ze daar niet toe.
Je moet het echt eens proberen. Nu voel jij je erg alleen, maar dat hoeft niet.

Jullie aan nog op vakantie en daar heb je eigenlijk geen zin in. Je bent er natuurlijk wel even uit, weg van die vervelende lui.
Leuk dat je boeken leest. Neem er maar wat mee dan heb je wat te doen als er niets anders te doen is. Zelf ga ik nooit op vakantie. Als ik de straat over steek dan sta ik in een park en als ik dan tien minuten doorloop sta ik op het strand.

Van gedoe waar jij het over hebt daar heb ik hier nog nooit wat van gemerkt. Die jongen waar ik het hier eerder over had en waar jij echt heel veel op lijkt in heel veel opzichten, die woonde in Den Haag en die werd wel gepest op school. Hij durfde niet eens naar zijn diploma uitreiking. Toen hij zijn vrienden had verteld dat hij bi was (dat dacht hij toen nog) wilden ze daarna niet meer met hem te maken hebben en toen was hij helemaal alleen. Daarna is hij naar het MBO gegaan en daar gaat alles goed voor zover ik weet. Nu zie ik hem niet meer hier.

Veel anders dan dit kan ik niet voor je doen, maar ik hoop dat het jou toch het gevoel geeft dat niet alles zwart is. Er zijn genoeg mensen die jou nemen zoals jij bent en die van je gaan houden. Ik las dat ongeveer 8% van de jongens en mannen homo is of homoseksuele gevoelens heeft en 12% van de meisjes en vrouwen. Jij bent dus echt niet de enige. Bij jou op school zit er gemiddeld in elke klas wel een. Alleen verstoppen de meesten zich en dat zou niet moeten (hoeven).

Hoewel die vakantie voor jou dus niet hoeft wens ik je toch een paar rustige weken. Misschien dat jij en je vader dan eens kunnen praten. Het beste en sterkte! X

Hoi jongen 22. Als ik in het openbaar ben heb ik echt het gevoel alsof bijna iedereen raar naar mij aankijkt. Niet alleen onder jongeren, maar ook door volwassene die dan naar mij staren. Dit geeft een heel onprettig gevoel. Dan hoor ik ook vaak van die ouderen zeggen; 'Dat is vast zo'n homootje.' Dat doet vanbinnen toch pijn. Ook al is het zo. Maar ik durf niet te zeggen: 'Ja, ik ben gay. Dus?’ Gisteravond, net nadat ik de vorige reactie had verstuurd. Het was al laat ik zat in mijn slaapkamer een boek te lezen, hoor ik opeens buiten 'daar woont een homo.; Dat vond ik nog niet zo erg, maar daarna hoorde ik voor 5 minuten alleen maar homo, homo, homo geroepen worden het stopte gelukkig best snel. Dit was een van de weinige momenten dat ik me echt onveilig voelde. Ik weet dat ik deze etterbakken moet negeren, maar ik vind dat toch heel moeilijk. Al deze momenten slopen mij vanbinnen. Waardoor ik me ook niet meer gay durf te gedragen en te kleden. Hierover praten durf ik niet met mijn vader, omdat ik me er voor schaam dat het me allemaal zo veel raakt. En mijn beste vriend is op vakantie. Het is een vriendschappelijke relatie, hij is overigens gewoon hetero. Ik zal eens kijken op Jong en Out. Ik zag dat om in te loggen in die app dat je daarvoor een ID-kaart nodig hebt. Alleen ben ik niet zo zeker wat ze met al die gegevens doen. Over de vakantie, je hebt het denk ik verkeerd gelezen. Maakt niet uit hoor! Maar in vorige vakanties gingen we meestal naar Scandinavië, maar dit jaar gaan we ergens 2 weken weg in Nederland. En in Nederland het ik het meeste al wel gezien, dus heb ik er ook niet echt veel zin in. Off topic; Noorwegen heeft inderdaad een heel mooi landschap, ik wil er graag nog een keer naartoe gaan. Dankjewel, jij ook nog prettige dagen (misschien fijne vakantie)!

Dag jongen, Wat een verdrietige post weer. Je zegt wel dat jij niet depressief bent, maar ik kan mij heel goed voorstellen dat jij van jouw situatie depressief wordt. Je zegt dat jij je eenzaam voelt. Is dat omdat jij anders bent en er niemand is die jij kent waarmee jij die gevoelens kan delen? Je hebt namelijk wel je ouders, je vader waar je mee kan praten en je beste vriend die weet hoe jij bent en die toch je vriend is.
Eerder heb ik je geadviseerd om eens op jongenout.nl te gaan kijken. Daar kun je contact hebben met jongens (en meisjes) die net zo zijn als jij. Ik zou graag wat meer voor je willen zijn dan alleen maar iemand die reacties schrijft, maar je weet dat dat niet kan. Op jongenout kan jij wel persoonlijk contact hebben met anderen en elkaar ook in het echt ontmoeten op meetings. Het is voor jongeren t/m 18 jaar. Geef het gewoon eens een kans.

Ik heb je ook geadviseerd om wat meer homo te zijn. Sommigen zeggen er trots op te zijn gay te zijn, maar dat vind ik flauwekul. Trots ben je op je prestaties en gay zijn is geen prestatie. Wat jij wel moet is zelfbewust zijn. Jij bent er en jij mag er zijn en je mag er zijn zoals jij bent. Iedereen die daar een probleem mee heeft is achterlijk en mag zijn kop houden. Niet jouw probleem, laat dat gerust weten.
Als jij er graag een beetje gay bij loopt met mooie overhemden dan loop jij er een beetje gay bij. Wees wie je bent!

Er zijn een paar websites die misschien wel interessant zijn voor jou. De gaywereld is ook jouw wereld, dus ga daar ook eens een kijkje nemen. Het zijn geen pornosites. Om te beginnen: https://milkboys.net/ Zelf noemen ze het The queer blog. Dan is er https://milkboys.net/category/extra/juiceboys/ Het sexy broertje van Milkboys. Tenslotte is er https://www.canalblog.com/cf/blogdisclaimer.cfm?redirect=http%3A%2F%2Fimagesenfuies%2Ecanalblog%2Ecom%2F&bid=1684198 Dat is in het Frans, cultureel vanuit een gay gezichtspunt. Als je geen Frans kent dan is er altijd nog Google translate, maar de afbeeldingen zijn vaak heel mooi. Ga er eens kijken. Er is een wereld waarin jij je thuis kan voelen!

Je had een baantje willen nemen, maar vanwege jullie vakantie kwam dat slecht uit. In mijn ogen is dat een smoesje. Als je dat echt gewild had dan had je dat al weken geleden kunnen doen en die paar weken onderbreking is niet erg. Een baantje is heel goed voor jou. Dan kom je weer eens andere mensen tegen en je verdient nog wat ook.

Jullie gaan dus naar Scandinavie. Ik heb van de week naar een jongerenfilm zitten kijken en dat ging over drie jongens en een meisje die van de ene kant van Noorwegen naar de andere kant reisden om te spelen op een rockfestival. Noorwegen is een prachtig land zag ik in die film. Die film ging over als jongere je eigen weg gaan, moed hebben en vriendschap. Twee jongens van ongeveer jouw leeftijd hadden samen een band opgericht. Ze hadden een bassist nodig en dat werd een meisje van negen die cello speelde en steeds heel boos keek omdat haar schoolmaatjes haar niet moesten. Ze reden daar naar toe in een camper. Hun chauffeur, een jongen van 17 had die "geleend" van zijn broer. Hij was boos op zijn vader omdat die hem dwong in hun garage te werken. De jongen die de zanger moest zijn kon niet zingen, maar hun chauffeur wel. Het einde was heel ontroerend. Ze waren vrienden geworden.
De belangrijkste dingen in het leven zijn liefde, vriendschap en seks. Zonder seks kan je wel, zonder liefde niet. Vriendschap is ook liefde.
Fijne vakantie!

Hallo, daar ben ik weer. De afgelopen dagen zat ik beter in mijn vel. Maar sinds 2 dagen voel ik me heel erg verdrietig en eenzaam. Ik moet weer heel veel huilen, ik heb het gevoel dat niemand mij begrijpt. Ik begin ook heel veel snelle, korte prikken/steken in mijn lichaam te krijgen. Meestal duurt dat maar 5 minuutjes, maar het is heel storend. Ik heb het wel is gehad, maar dat was dan echt 2 keer per maand. De laatste tijd voel ik dat heel erg vaak. Ik heb opgezocht wat oorzaken kunnen zijn en daar stonden ook verdriet en depressie bij. Ik ben niet depressief, maar ik voel me wel vaak heel rot. Dus ik denk dat dat waarschijnlijk de oorzaken zijn. Maar ik weet dat het beste is om naar de huisarts te gaan. Iedereen is op vakantie en ik ga pas over een paar dagen weg en dan gaat iedereen weer naar huis. Ik kijk een beetje op tegen de vakantie met mijn broertje en ouders. Dit keer is het in Nederland en dat voor 2 weken lang in andere zomervakanties gingen we meestal naar Scandinavië. Ik ga maar proberen om er het beste van te maken. Ik wilde een vakantiebaantje nemen, maar ik ga midden in de vakantie weg. Dus dat is heel onhandig en dat mocht dus ook niet van mijn ouders. Ik heb zeker een lieve oma, maar al mijn familie woont `1,5 uur weg als we met de auto gaan. Dus ik zie haar ook niet vaak, meestal als iemand jarig is en af en toe komen ze op bezoek. Ik heb één tante, maar die ken ik eigenlijk niet zo goed.

J16, Goed dat je hier over durft te praten( hier ), sommigen zouden dat geeneens durven. Het is erg naar om uitgescholden te worden. Binnen mijn vrienden groep doen ze het ook. Als mijn vrienden samen zijn doen ze ook erg kut tegen mij ik negeer ze dan gewoon of loop rustig weg. Maar als ik alleen met ze ben zijn ze wel gwn chill. ( klein detai mijn vrienden zijn 16.-17 en ik moet nog een paar maanden ) J22, ik heb echt super veel respect voor je dat je J16 helpt met uitgebreiden reacties.

Beste jongen, Erg jammer dat jij van thuis zo weinig support krijgt. Je zegt dat je vader er moeite mee heeft maar zo te zien doet hij wel zijn best om jou het gevoel te geven dat hij van je houdt. Vaders vinden soms dat ze gefaald hebben als hun zoon homo is wat natuurlijk onzin is. Kinderen op de wereld zetten is altijd een loterij, je weet nooit wat je krijgt en je hebt maar een opdracht, van ze te houden.
Je moeder is blijkbaar een vrouw die niet zo diep nadenkt. Ze heeft haar dagelijkse dingen en daar is ze tevreden mee. Wat daar buiten valt daar heeft ze wat moeite mee. Vaak is er een hele sterke band tussen een homo jongen en zijn moeder. Jammer dat het bij jou anders is. Heb je geen lieve oma of lieve tante?

Die jongen waar ik het eerder over had die had ook een slechte band met zijn ouders. Zijn vader sloeg hem en zijn moeder gaf niet zo veel om hem. Hij heeft thuis ook niet durven vertellen hoe hij is. Ik zie hier jammer genoeg niet veel meer van hem, maar ik heb begrepen dat hij een soort van nieuw thuis heeft gevonden bij zijn homo vrienden. Wat zijn karakter betreft lijkt hij heel erg op jou. Ik denk dat jullie ook dezelfde voorkeuren hebben wat betreft het soort relatie dat jullie zoeken.

Het is fijn dat jij die goede vriend hebt. Hier heb je wel meer berichten kunnen lezen van jongens die een hele goede vriend hebben die ze verteld heeft homo te zijn. Ze zijn steeds hele goede vrienden gebleven.
Misschien dat iets in jouw karakter die jongen aantrekt. Jij lijkt mij een zachte jongen en sommige jongens vinden het wel fijn om zo iemand als vriend te hebben. Dat geeft een ontspannen relatie.

Dat ze op school soms een beetje flauwe grapjes maken, ach, daar moet jij je maar niet te druk over maken. Als het niets kwaadaardigs is dan is er niets aan de hand. Ze proberen leuk te doen om op te vallen bij de rest.
Ik vind het leuk dat jij graag overhemden draagt zoals dat wat je beschrijft. In Nederland lopen de meeste jongens er nogal saai bij. Jeans en T-shirt met een of andere print. Nu in de zomer een leuk overhemd met korte mouwen op je jeans vind ik veel leuker staan.
Ik heb het elders al eens gezegd, Als de mensenwereld een grasveld is dan zijn de homo's de bloemen in dat grasveld. Wees jij dus maar gerust een bloem en trek je niets aan van wat anderen zeggen. Wees gewoon een beetje gay en wees niet te verlegen, ook niet in je kleding. Kom naar buiten en laat je zien zoals je bent. Ze weten toch al hoe het zit, dus wees maar gerust vooroordeelbevestigend. Dan klopt het wereldbeeld van je schoolmaten weer. Jij bent hun homo en zo heb jij je plaats in de groep.
Jij moet een bijzonder iemand zijn en wat durven. Onder kunstenaars vind je veel homo's. Wees jij dus ook maar en beetje artistiek in je presentatie naar buiten, maar overdrijf het niet natuurlijk, het moet geen kitsch worden. Dat bewaar je maar voor de gay parade.

Ik vind het leuk dat je hier zoveel vertrouwen geeft en ik hoop dat het jou je wat beter laat voelen. Er valt nog veel te ontdekken over wie je bent en wat jij wilt en verwacht van vriendschap en liefde. Geef het de tijd en heb vertrouwen dat er mensen zijn die om je geven en van je gaan houden. Fijne dagen maar weer!

Ik denk dat je gelijk hebt dat het vooral het verwerken is van anders zijn. Jij had het over mijn thuissituatie daar heb ik nog vrij weinig over verteld.Een tijdje terug in de tijd gaan, toen ik het nog niet had verteld aan mijn ouders, broer en broertje. Over mijn broer gesproken. Als ik iet zei, praatte hij mij soms na op zo'n vrouwelijke toon. Dit een paar keer in de week. Mijn ouders hebben er ook nooit wat van gezegd en dat doet me pijn. Overigens vind ik zelf dat ik niet vrouwelijk praat, maar dat terzijde. Want ik vind dat iedereen gewoon in de waarde gehouden moeten worden. Op school werden er ook soms grapjes gemaakt. Ik kan niet te diep op het grapjes in gaan. Anders wordt het misschien te persoonlijk; Ik draag graag overhemden aan. Ik heb er zelf ook een met blauwe grijze bloemetjes, die ik heel leuk vind om te dragen. Ik denk dat ik daarom ook hele stomme grapjes naar mijn hoofd geslingerd werden. Dat heeft me gekwetst en het vertrouwen in andere mensen is weggezonken. Tijdens mijn coming out bij gezin: wij waren aan het eten en had ik een brief gegeven. Mijn moeder accepteerde het, mijn vader vind het best moeilijk. Mijn broer zei sorry, maar ik neem het hem nog steeds kwalijk. En ik vind het nog steeds niet fijn om in de buurt van hem te zijn. Mijn broertje maakte het volgens mij echt helemaal niet uit. Met mijn vader heb ik een iets betere band dan met mijn moeder. Met mijn moeder heb ik een erg zwakke relatie.Zij heeft het alleen maar over school en huishoudelijke dingen zeg maar. Als er op tv bijvoorbeeld een homo is. Spreekt ze hen altijd aan met 'die homo's'. Ze benadrukt het op de een of andere manier. Waarschijnlijk bedoelt ze het niet gemeen, maar het voelt dan wel zo. Ze vraagt me nooit hoe ik me voel en zegt ook nooit dat ze me lief vind.Dat doet mijn vader wel, maar hij vind het moeilijk dat ik gay ben. Dus met hun kan ik niet echt praten. Ik heb een hele goede vriend, hij was ook de eerst aan wie ik het vertelde dat ik gay ben. Hij reageerde meteen heel accepterend. Dus ik ga het proberen om het met hem er over te hebben. Vriendelijke groeten van mij!

Beste jongen, Je hebt nu het een en ander verteld over je leven en je problemen en als ik het allemaal zo op een rijtje zet dan vind ik dat het niet echt zo dramatisch is als het in je eerste bericht leek. Het grootste probleem zit volgens mij bij jou zelf. Je zit als het ware nog steeds opgesloten in die kast. Het is wel zo dat iedereen het inmiddels wel van jou weet, en wees eerlijk, op die rotjongens na zijn er feitelijk geen problemen. Niet thuis, niet op school en niet bij je sportverenigingen. Ze weten het, ze maken er geen punt van en jij doet gewoon met alles mee. Dat lijkt mij toch heel geruststellend.

Waar jij mee zit is dat je je anders zijn helemaal zelf en alleen moet verwerken en dat je geen anderen hebt om er daar mee over te praten. Dat maakt je eenzaam en je vraagt je natuurlijk af hoe het verder zal gaan met jou in je leven. Voorlopig weet je geen antwoord en dat maakt je eenzaam en ongelukkig. Dat gepest van die jongens draagt daar natuurlijk behoorlijk aan bij. Je vraagt je af of dat de rest van je leven zo verder zal gaan. Daar wordt jij dus depressief van en verlies je de zin om verder te leven en je best te doen op school.

Ik merk dat je er wat aan hebt om er hier over te praten. (Het is schrijven maar ik noem het maar praten). Het geeft je misschien wat hoop dat er mogelijkheden zijn, dat er mensen zijn bij wie jij jezelf kan zijn en open zijn over je gevoelens en de dingen waar jij mee worstelt.
Wat jij bent, daar valt niets aan te veranderen. Je zal het moeten accepteren en er mee moeten leren leven. Niemand kiest er voor om homo te zijn, het leven wordt er niet gemakkelijker op.
Een handicap is dat jij een introvert iemand bent. Zo vertaal ik jouw verlegen zijn. Dat ben ik zelf ook, dus ik weet hoe dat is. Je hebt niet veel vrienden, maar je hebt ze dus wel. Je wilt niet met anderen praten om niet tot last te zijn. Durf je het niet, of denk je dat jouw vrienden er geen belangstelling voor hebben of er misschien helemaal niet over willen praten? Zo van, hij is homo, maar als we allemaal doen alsof hij een gewone jongen is dan zijn er geen problemen?

Het zou goed zijn als jij iemand had waarmee jij wel heel persoonlijk kan praten. Dat kan een goede vriend zijn, maar ook iemand uit jouw omgeving waar je een goede band mee hebt. Soms is dat een leraar, een familielid, iemand van je sportvereniging, iemand in jouw buurt.
Ik denk dat jij wat openlijker gay zou moeten zijn. Als ze je vragen of jij een vriendin hebt dan zeg je, nee, ik val niet op meisjes. Als ze je vragen of je gay bent zeg je gewoon ja.
En die rotjongens, ik heb al gezegd, als je ze ziet en ze roepen weer van alles naar je dan zwaai je gewoon naar ze en roept: Ook goedemiddag! Je laat zien dat jij je niet laat intimideren en misschien hebben ze daar nog wel waardering voor ook.

Dit is weer een heel verhaal geworden en ik hoop dat je er wat aan hebt. Als je met niemand kan of durft te praten dan heb je in ieder geval dit. Als je er wat aan hebt, schrijf gewoon, ik geef je altijd antwoord. Wees niet bang dat je tot last bent. Er is een meisje met problemen waarmee ik veel berichten uitgewisseld heb en we zijn inmiddels tot 170 berichten gekomen. Een jongen met akelige aandoeningen kwam hier ook om zijn verhaal te vertellen en bij elkaar zijn we al tot 319 berichten gekomen. Dus, als je er wat aan hebt, schrijf. Als je inmiddels wel genoeg hebt om verder te kunnen, dan is het ook prima. Jongens zoals jij help ik graag om wat gelukkiger te worden.

Ik doe 2 verschillende sporten. Ik noem het even sport 1 en sport 2 om mijn anonimiteit beter te kunnen bewaren. Het zijn beide teamsporten. Bij sport 1 zitten er 2 jongens in mijn team op dezelfde school, dus die weten het wel. Ik heb nooit iets verteld over mijn seksuele geaardheid, maar het zou me niet verbazen als de andere het wel weten. Sport 2 doe ik sinds een tijdje is in een dorp. Ik kom zelf uit een stad. Daar heb ik zelf ook nog niks verteld, dus ik weet niet of hun weten dat ik homo ben. Maar ik krijg in ieder geval geen nare opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd, dus dat is heel fijn! Over die hangjongeren, dat zijn die typische jongeren die ik het liefst wil ontwijken. Hun zijn iets ouder dan dat ik ben, denk ik. Ik zie ze eigenlijk alleen in de middag en in de avond daar rondhangen. Daar staat zo'n grote houten tafel buiten en daar hangen ze dan.. Groetjes van mij

Beste jongen, Ik ben blij dat je wat aan mijn reactie hebt gehad. Misschien geeft dat jou het vertrouwen dat er mensen zijn die jou oke vinden, je nemen zoals je bent, die jou beoordelen op je karakter. Jij bent gewoon een jongen die jongens leuker vindt dan meisjes, meer is het niet.
Over je gevoelens praten doe je met iemand die jij vertrouwt en waarvan je het gevoel hebt dat die echt in je geinteresseerd is. Dat kan dus een vriend zijn, homo of geen homo. Misschien is er iemand waarmee je een bepaalde band hebt, een familielid bijvoorbeeld. Misschien moet je zo iemand nog ontmoeten. Soms is er iemand die jij al kent maar waarvan je niet het idee had dat die voor zulke dingen open staat.
Je moet in ieder geval nooit bang zijn iemand tot last te zijn. Als iemand jou zijn of haar vertrouwen geeft dan is dat iets moois. Misschien vraag jij je wel eens af wat de zin is van het leven. Voor mij is dat er te zijn voor anderen.

Je hebt spijt dat je uit de kast bent gekomen, maar ik denk dat het goed is dat je het gedaan hebt. Je kan het verbergen, maar voor hoe lang? Nu weet blijkbaar de hele school het en soms wijzen ze naar je en dat is niet leuk. Op een gegeven moment weten ze het wel en dan houdt het op.
Misschien heb je het gevoel dat je daar de enige bent, maar in elke klas zit er gemiddeld wel een, alleen hebben die nog niet de moed gehad om er voor uit te komen. Misschien is er daar wel iemand bij die de stap waagt en contact met je zoekt. Op school wordt je niet gepest begrijp ik, maar als iemand naar je toe komt is die misschien wel bang om dezelfde problemen te krijgen als jij. Misschien als het allemaal wat wat rustiger is geworden dat het dan een keer gebeurt.
Ik neem toch aan dat jij graag een vriend wilt waarbij jij jezelf kan zijn. Als je gevonden wilt worden dan moet je zichtbaar zijn en dat ben je nu.
Je doet ook aan sport lees ik. Is het daar geen probleem om gay te zijn of heb je het daar nog maar even voor je gehouden?

Dat pesten gebeurt als je van huis gaat, dus blijkbaar zijn het buurtgenoten. Hangen die dan de hele dag op straat rond? Je bent bang dat ze je achterna komen, maar dat zal wel mee vallen. Het zijn gewoon ettertjes die er plezier in hebben jouw te treiteren. Achterna komen is ze teveel moeite en als ze je wat aandoen dan weet jij waarschijnlijk wel wie ze zijn. Het is vervelend, maar zij zullen er ook geen jaren mee doorgaan. Als jij niet reageert gaat de lol er uiteindelijk van af. Je kan eens vriendelijk naar ze zwaaien en hoi roepen als je ze weer tegenkomt. Toon geen angst!

Dat je resultaten op school achteruit zijn gegaan begrijp ik wel. Op school zit je voor je toekomst en misschien dat jij je op dit moment afvraagt of er wel een toekomst voor je is en wat voor toekomst dat dan zal zijn. Je motivatie is verdampt en op je kamer zit je misschien te somberen in plaats van te studeren.
Homo zijn is niet echt leuk, maar je kan een goed leven hebben en gewaardeerd worden. Misschien weet je dat de baas van Apple, Tim Cook, homo is en bijvoorbeeld ook Herman Tjeenk Willink. Belangrijke mensen! Het barst van de homo's. Ze zijn overal!
Voor veel homo's is seks heel belangrijk, die zitten de hele dag op Grindr op zoek naar kicks. Jij nooit hoop ik. Anderen hebben een vriend, gaan daarmee samenwonen en leiden een heel prettig leven. Jouw keuze.

Ik hoop dat je toch wat licht ziet en vertrouwen in de toekomst hebt. Ook voor jou is er liefde, vriendschap en geluk. Jij bent het waard om van te houden! Sterkte!

Oh het is dus kort geleden dan is het voor anderen en jezelf flink wennen. Op jouw leeftijd is vaak veel onzekerheid en dat uit zich soms door dat stomme gedrag (want als iemand negatieve aandacht op iets of iemand anders leg dan minder kans dat het op diegenen zelf komt ofzo) Jezelf verborgen houden dat zou ook niet bijdragen bij geluk het is gewoon erg zoeken allemaal nog voor je. Je hebt het wel gewoon gehaald dit jaar en zo dapper om uit de kast te komen dat is superknap!

Hallo Jongen 22, heel erg bedankt voor je berichtje het betekend echt veel voor me! Om over jouw vragen terug te komen. Iedereen weet eigenlijk wel dat ik gay ben. Maar zelf over mijn gevoelens praten heb ik nooit gedaan. Ik ben dan bang dat ik een last ben voor andere. Zelf heb ik ook niet echt veel vrienden. Op school wordt ik niet gepest, maar ik hoor wel vaker 'Hij is gay'. Ik vind het vooral jammer dat ze het zeggen. Volgens mij is het ook niet echt de bedoeling dat ik het hoor. Maar als ik fiets van huis naar sport of naar school. Dan begint al dat getreiter, dan probeer ik zo snel mogeljijk weg te fietsen. Gelukkig ben ik nog nooit achtervolgd, maar ik ben wel bang dat het nog gaat gebeuren. Dit jaar heb ik net kunnen halen, mijn cijfers zijn minder geworden doordat ik me zo rot voel. Ik ben ook pas 1,5 maand out en ik heb er nu al heel veel spijt van!