Waarschijnlijk heb je een erg creatieve geest. Acteren is erg lucratief en ik zou dat nooit opgeven. Het is jouw doel in het leven, dus streef er dan naar. Als jouw ouders dat zeggen vanwege hun geloof zou ik daar afstand van nemen. Je bent knettergek dat jij jouw leven geeft om deze reden. Ik hoop, dat je verstandig wordt. Ga op een club, een acteerschool. Veel VO-scholen hebben zo'n afdeling. Ga desnoods uit huis, maar maak nooit een einde aan jouw leven. Ben je dan niet van waarde? Ben je voor niets geboren? Dat kun je niet menen. Laat anderen van jouw talenten genieten. Jouw talenten liggen niet tussen 6 planken. Succes met acteren.

Niet luisteren naar je ouders als jij acteren leuk vind moet je dat gewoon doen!! Het is jou leven jou keus! Niet dat van je ouders er zijn zat dingeb ib het leven vaak begint het bij theater

Hoi meisje van 17, wat fijn om weer iets van je te horen! (Dit is de eerste keer dat ik hier reageer, maar ik geloof dat je ergens anders ook gepost hebt en daar heb ik toen een comment geplaatst.) Ja, het is loodzwaar om je te voelen zoals jij je voelt (zeg ik uit eigen ervaring met depressie), en corona maakt het er echt niet gemakkelijker op. Maar ik wil je op het hart drukken dat er hoop is: zowel wat corona betreft (dankzij de vaccins) als voor jouw eigen toekomst. Je hoeft je door je ouders niet te laten voorschrijven wat je met je leven doet: je wordt binnen nu en een jaar achttien, en dan hebben ze geen zeggenschap meer over je. Als je dan iets met acteren wilt doen, dan heb je die vrijheid! Of dat nou als opleiding is, of als hobby, of dat je gewoon besluit om ergens auditie te doen - het mag allemaal.

Goed dat je met je mentor hebt gepraat, en wat vervelend om te horen dat je nog niet de beloofde hulp hebt gekregen. Ik raad je aan om nog eens contact met je mentor op te nemen en die aan jullie afspraak te herinneren. Je hoeft niet te wachten totdat je mentor zelf iets doet: mentoren zijn er om jou te helpen, en als ze zich niet aan hun afspraken houden, heb je het recht om ze daarop aan te spreken.

Net als jongen 19 raad ik je ook aan om professionele hulp te zoeken. Daar heb ik zelf goede ervaringen mee. Als je een afspraak maakt met je huisarts, kan die je doorverwijzen.

Ik wens je heel veel sterkte!

Ouders die zo hun kind in de steek laten en niet later het beroep gunt wat een zoon of dochter zelf graag wilt worden. Maakt kinderen somber en als ik dit lees dat ouders nergens begrip voor hebben dan is de relatie ouders versus kind of kinderen ernstig verstoort. Alsof er tijdelijk niet meer vacatures op de arbeidsmarkt zijn als iemand niet meteen na de studie een baan kan krijgen. Zei heeft juist kleur in haar leven en dat moet zei niet omzeep laten helpen door afgunstige ouders . Ja je leest het goed hopelijk M17. JIJ heb kleur in je leven dat ik nu al zie naar jij zelf niet . Dus blijf a.u b. op de wereld . Want je zult de eerste niet zijn van de goede mensen met een bovengemiddelde kleur in het leven die zelfmoord pleegt Niet doen . En nog eens NIET DOEN. Als je gewoon verder gaat en GGZ hulp inschakel Dan zeg je x aantal jaren laten dat ik gelijk had . De gevolgen van geestelijke word ernstig onderschat en de raad van de kinder bescherming zou dat meer onder de aandacht moeten brengen Want ik vind dat bij zelfdoding hierdoor de ouders vervolgt moeten worden voor de artikel : Dood door schuld .. Geestelijk kindermishandeling is strafbaar . Maar vaak is het moeilijk om aan bewijs te komen bij geestelijke kinder mishandeling en krijg je het woord van zoon/dochter tegen het woord vader en moeder en daarom heel moeilijk uit te zoeken . Bij lichamelijke letsels is via afdrukken wel te bewijzen wie dat heeft veroorzaakt. M17 jij blijft lekker leven . Als het kan ga je net als ik iedereen van harte gun bij de 1 op de 4 personen behoren die de leeftijd van 90 plus haalt Ik hoop niet dat mijn reactie achteraf voor niks geweest is . Maar vaak komt de inhoud wel overheen met wat bij andere met soort gelijke gedachtes speelt . Dus voor die geld ongeveer hetzelfde. Beterschap

Ik denk niet dat dit iemand interesseert maarja... Ik ben er nog. Heb met mijn mentor gepraat 2 maanden geleden. Er zou hulp komen. Maar is nog steeds niks. Ik heb niet gezegd dat ik dood wil. Alleen dat ik me kut voel. Nu trek ik het echt niet meer. Scholen dicht, niks meer om naar uit te kijken. Ik weet niet hoe lang ik dit nog vol ga houden. Ben bang dat ik mezelf binnenkort wat aandoe zo. Ik weet het allemaal niet meer...

Veel sterkte ik had dat ook het is nu goed met mij gekomen hoop dat het ook goed komt bij jou ?

Er zijn genoeg mogelijkheden. Je kan je ouders overtuigen dat je acteerles geeft aan kinderen of andere mensen. Een opleiding als toneel docent is een goeie baan om ze te kunnen overtuigen. Daar hoef je geen zelfmoord voor te plegen.

Als je zo goed bent in acteren, zoek je je heil in de Hogere Toneelschool. Volgens mijn moeder zit dat in Amsterdam. Hartstikke leuk, lijkt mij dat. Maar doodgaan doen we later allemaal. Als je zo blijft denken, ga je die mooie kleine dingen niet zien en ga je nooit genieten. Mijn tip is om wat vaker de natuur in te gaan en eens goed te kijken hoe mooi alles daar is. Mensen zijn soms slecht, maar zoek het geluk in kleine dingen. Muziek en toneel horen bij elkaar. Maak er wat van. Ik haat het, dat mensen van onze leeftijd zo negatief en somber zijn en vaak doen ze het zelf. Succes met alles, maar blijf in leven en blijf geloven in jouw kracht.