heey,

sorry omdat te lezen wil je graag helpen

ik ben ook 14 en tja ben 3 jaar lang gepest zit nu 2 vmbo (kl) wat ik deed ik had het dus 2 jaar op de basisschool en 1 jaar op de middelbare. wat ik deed is opschrijven wat ik allemaal in me hoofd heb zitten alles op een rijtje proberen ik heb mezelf ook gesneden en tja voelt ff fijn maar mensen gingen vragen wat het was ik was erg verandert maar als je alles op gaat schrijven enzo of een blog over je leven of iets anders wat je leuk vind. vind je afleiding en word je weer vrolijker vertrouw mij maar

xxx sterkte

Hey,
Wat vreselijk klote voor je ik weet er alles van. Ik zelf heb asperger (een stoornis binnen het autisme) Ik had vroeger veel last van stress en was snel overprikkeld ik heb daardoor ook 3 jaar over HAVO 3 gedaan. door de stress sneed ik me ook altijd. Mijn tip is om een elastiekje om je arm te doen, en dan eraan trekken en loslaten dit doet heel erg zeer. maar je laat geen wond achter. Je lichaam zal ook met die pijn genoegen nemen. Er komt namelijk endorfine vrij dit is een hormoon waarvan je blij wordt.

Sterkte

hey jongen, wat heftig allemaal.
Het lijkt erop dat alle stress je echt te veel is geworden, school en dat meisje en je moeder en dat je denkt dat je nergens goed in bent, dat is veel stress!
Misschien kun je proberen om één voor één aan die dingentjes te werken ofzo? Door eerst je te focussen op school en je punten te redden, als je ziet dat je dat kan dan groeit je zelf vertrouwen misschien ook wel en kan je het met dat meisje over je gevoelens hebben?
Probeer niet te veel in een keer te doen, en weet: huilen is oke!

Uit eigen ervaring kan ik zeggen: alles komt goed, echt!!

Hey, jij klinkt best wel depressief. Ik zou er wel eens met iemand die je echt kan helpen over praten, niet enkel met vrienden. Een psychiater bijvoorbeeld. Misschien is er een reden, en kan die verholpen worden. Misschien ook niet, maar heb je wel hulp nodig om je weer beter te gaan voelen, of misschien medicatie. Daar kan zo'n persoon je mee helpen. (Anders kun je ook gewoon naar je huisarts voor enkel medicatie, maar daar ben ik zelf geen voorstander van.)
Diegene kan je ook helpen met je ouders, hoe je ze kan overtuigen dat ze zulke vervelende dingen niet moeten regelen/zeggen zonder dat jij er wat over te zeggen hebt.
Ik kan je in ieder geval zeggen, ik heb me ook voor een lange tijd zo slecht als jou gevoeld. Ik wilde ook absoluut niet meer verder en voelde me vreselijk en vermoeid. Maar het word beter, echt waar. Het word gewoon beter. Blijf gewoon proberen, zoek dingen die je wel leuk vind, ookal lijken ze er vaak niet te zijn. Zak niet helemaal weg in hoe slecht alles gaat, probeer ook de goede dingen zeker te zien.
En trouwens, ik weet dat het niet altijd mogelijk is direct te stoppen met snijden, maar probeer het alsjeblieft te minderen! Probeer het niet te doen, of maar zachtjes. Nu geef je misschien weinig om de enkele mogelijke littekens, maar uiteindelijk ga je misschien wel gewoon te ver en heb je later een heleboel duidelijke littekens.. Ook lang nadat het beter met je gaat ga je dan nog altijd steeds aan je slechte tijd herinnerd worden.. Dat wil je niet.