Ik lees hier een aantal verhalen en de reacties hierop.
Iets wat moeilijk is, iets wat mij meer dan 3 jaar heeft gekost om er achter te komen is dat je hulp moet gaan vragen. Zoals ook eerder genoemd.

Je komt niet zomaar uit het snijden, het is een fysieke en mentale verslaving. Je bent ooit begonnen met het snijden voor en reden, en deze reden is sterk genoeg om het te blijven doen.
Wil je er mee stoppen dat zul je toch echt hoe moeilijk dit ook is hulp bij een psycholoog gaan zoeken. Hoewel het allemaal goed bedoeld is door de mede mensen hier, zij zijn geen psychologen. Advies is er, maar om JOU zover te krijgen dat je er mee stopt is vaak meer voor nodig.
Neem alsjeblieft mijn advies op, ik heb onderhand er 10 jaar ervaring mee en iedereen verdient het een mooier leven te kunnen leiden.
Voor vragen kun je altijd terecht, voor hoe ik bijvoorbeeld hulp ben gaan vragen en hoe dit voor mij heeft uitgepakt etc.

Ik weet hoe moeilijk het is om te stoppen, want ik doe het namelijk ook. Ik ben al een paar keer gestopt maar ben steeds hervallen. Je kunt eens proberen om de naam van iemand waar je om geeft op de plaats te zetten waar je jezelf wilt snijden, zo gaat het nog moeilijker. Ik hoop dat het lukt, want dit lost helemaal geen problemen op. Ik doe zelf ook mijn best om ermee te stoppen, en ik ben er zeker van dat als ik dit kan dat het bij jou zeker ook lukt!

Hierboven staan al heel veel goede tips en adviezen,


ik raad je alleen aan om open kaart te spelen bij je ouders, of iemand anders die je vertrouwt. ook lijkt het mij verstandig om er eens mee naar de huisarts te gaan. de rede dat je je snijd heeft vaak een diep liggende oorzaak


Ik hoop dat het snel beter gaat

Ik snij me zelf in me arme ik doe dit omdat ik me moeder kwijt ben niet omdat ze dood is maar omdat ze 2 jaar lang druuks heeft gebruikt vteemd is gegaan omdat ze ons heeft achter gelaten zondere iets te zegge met ons bedoel ik mij 2 zusjes een broer en me vader ik zie haar nooit dus al 2 jaar niet meer en rest van me leve ik vint het ook lastig als ik iemand zie die wel ren moeder heeft waar ze mee kunne knuffelen of iets kwijt ik kan dat nu nog maar bij me vader dus nu sorry voor kindere die wel een moeder hebbe maar ik haat nu gewoon me moeder ik kan er gewoon niet meer tege en als iemand nog over me moeder heeft of zn of wie dan ook hrb ik verdriet en ga ik me zelf snijde

ik wil je niet ontmoedigen maar je komt er helaas niet snel vanaf, als je jezelf beschadigt komt er een stofje vrij in je hersenen die verslavend werken en dus is zelfbeschadiging een soort van verslaving

je moet veel doorzettingsvermogen hebben om te stoppen, dit hielp mij om er beter mee om te gaan;

- je snijd alleen uit emotie en om de spanning kwijt te raken, toen ik hier achter ben gekomen ben ik gaan schrijven. dit is dus eigenlijk je emotie op papier zetten en het werkt wel

- als je niet sport dan kan je op zoek gaan naar een sport, kijk rond naar waar je in geinteresseerd bent. bij mij is dat paardrijden en helpt erg om mijn hoofd leeg te maken

- als je een huisdier hebt ga daar naartoe om te knuffelen als je emoties heel hoog zitten, ik heb zelf een jonge hond en die neem ik altijd voor een kleine wandeling mee en dan kom ik weer opgelucht thuis

kortom, zoek voor veel afleiding, ik hoop dat je hier wat aan hebt!

stay strong!

hoi, ik heb mezelf ook tijdje geleden gesneden. mijn beste vriendin seed zichzelf toen ik het zag dacht ik dat het alleen om de aandacht was. totdat het mezelf overkwam.. ik had geen gevoel meer ik wist niet wat ik met mezelf aan moest ik hield me zelf voor de gek en ik vond het zo fijn om mezelf pijn te doen. ik heb het uitgemaakt met mijn vriendje omdat ik mezelf niet meer herkende dat deed hem heel veel pijn maar ik had er geen gevoel bij. niks deed me wat terwijl ik mensen om me heen pijn deed en mensen liet vallen. ik heb het twee vrienden verteld en die zeiden dat ik moest stoppen.

totdat ik een keer dronken op een feestje zat en ik wist niet wat er met me gebeurden een die vriend aan wie ik heb verteld heeft me opgetild en iedereen heeft toen mijn littekens gezien. ik schaamde me dood.. die schaamte kan ik niet beschrijven ik heb een paar dagen geleden voor het eerst na een maand weer een shirt aan gedaan.. mijn ouders hebben het gelukkig nog niet gezien. want door de schaamte ben ik gestopt.. ik gebruik nu litteken crème en dat gaat nu prima. maar dat was mijn verhaal ik weet jouw reden niet.. en ik weet hoe moeilijk het is maar eigenlijk schiet het niet op je blijft alleen maar in je problemen hangen. je moet in plaats van je zelf snijden iets positiefs doen zoals je emoties teken in plaats van je zelf beschadigen.. ik hoop dat je hier iets aan hebt

waarom ben je begonnen met snijden. dat is de eerste vraag die ik stelde toen ik wou stoppen met snijden. ik begon met snijden omdat ik erg gepest werd op de basisschool maar ook op de middelbare. ook is het handig om het tegen goede vrienden te zeggen. hun kunnen je helpen. heb ik ook gedaan en mijn vrienden hebben me zo erg geholpen dat ik nu vrolijker ben dan ooit. ik weet niet of je een sport doet of iets anders maar zoek ook aflijding. ik heb paardrijden gekozen. dan voel ik me vrij en goed als ik op het paard zit. hopelijk heb je hier iets aan. en onthoud, je bent prachtig zoals je bent en laat niemand dat verranderen