ik begrijp je

Ik snap precies wat je bedoeld,
het is inmiddels een half jaar geleden toen ik mijn poging deed. Ik sneed mezelf en ik kon de pijn niet meer aan. Na de zoveelste die tegen me schreeuwde besloot ik dat het klaar moest zijn.
Ik leef nog, mijn poging is mislukt en ik heb er zo veel van geleerd!
Ik weet uit ervaring dat zeggen dat je het niet moet doen geen zin heeft, maar geloof me alsjeblieft als ik je zeg dat je leven ook mooi kan zijn!!
Je bent al zo goed bezig.
Mensen willen dat soms niet zien maar hou vol!!
T mooiste komt nog!

besef het

Komt best hard aan maar toch moet ik het misschien zeggen. Ik heb ongerveer het zelfde als jou, maar niet met die sex gedeeltes, maar ik zeg soms tegen mijzelf als ik boos ben op mijn pa of ma dat ik zelfmoord ga plegen, maar ik doe het niet omdat ik op dat moment besefde, ? Wat ben ik aan het doen, ik vond mezelf zielig, dat was anders dan eerst. Hierdoor kon ik later mezelf beter onder controle krijgen, om tussen de slechte dingen tekijken naar het goede. Je hebt altijd hoop, maar besef het

zoek contact!

Zoek contact met goede aardige mensen vertel je verhaal (hoeft niet alles) maar vertel iig dat je jezelf graag wilt verbeteren ik weet zeker dat er mensen zijn die dat zullen waarderen. suc6 ;) Als ik je kende had ik je graag willen helpen.

toekomst

Ik vind het heel goed, dat je dit allemaal kwijt wilt hebben en wilt werken aan je toekomst. Je bent een slimme meid, iedereen maakt fouten, niemand is perfect.. Wat belangrijk is, dat je van je fouten MOET leren. Je hebt niet een zonnige jeugd gehad, maar je moet sterk zijn en blijven. Wat ik je aanraadt is om even stil te staan bij gebeurtenissen wat je nooit zou willen meemaken en al deze punten te noteren, hoe moeilijk het ook is. Want ik begrijp dat je wilt werken aan je toekomst en succesvol wilt zijn. Nadat je deze gebeurtenissen(fouten) hebt genoteerd, is de volgende stap --> eraan werken. Dit kan je doen bijvoorbeeld door je sociale omgeving te veranderen, jezelf veranderen, stoppen met snijden(dingens die voor je schadelijk zijn).. Natuurlijk kun je ook een maatschappelijk werker(mij) raadplegen, die zal je ook vast verder kunnen helpen. Een belangrijke tip die ik je mee kan geven is: -Je hebt je verleden gehad, die moet je NIET vergeten, zodat je deze fouten in toekomst kunt voorkomen. -Neem een relatie pas wanneer je er ECHT klaar voor bent en iemand die je ECHT lief hebt en dus niet voor seks en dergelijke. -Om succesvol te kunnen zijn is een van de beste pad: STUDEREN.. dit is je uitweg. wat ik hier graag bij wil voegen is, dat ik het heel dapper en sterk van je vindt om over je problemen kunt praten en hiervoor een oplossing zoekt.. inzet is het helft van succes. ik hoop dat ik je heb kunnen stimuleren,motiveren en kunnen sturen met mijn berichtje.. voor verdere hulp ben je altijd welkom!

je moet verder

Dapper dat je dit allemaal zo neer durft te zetten, dat laat zien dat je in ieder gaval nadenkt en ook je fouten toe kan geven. Neemt niet weg dat iedereen fouten maakt, maar dat dit niet meteen tot zelfmoord hoeft te leiden. Je schrijft dat je psycholoog niet veel voor je kan doen en daar gaat dus al iets mis. Een psycholoog moet iemand zijn met wie je een 'klik' hebt, maar ook iemand die met je meedenkt. Het kan zijn dat deze psycholoog in het verleden wel wat voor je kon doen, maar nu teveel vastzit om je nieuw inzicht te geven. Het kan ook zijn dat deze psycholoog gewoon niet aan sluit bij wat jij nodig hebt. In dat soort gevallen kan het handig zijn om eens te bespreken of je misschien bij een ander terecht kunt. Verder ben je nog jong, maar heb je al zoveel meegemaakt dat je daar van in de knoei komt in je koppie. Heftige dingen die natuurlijk niet zomaar een plek krijgen, waarschijnlijk weten je ouders ook niet goed hoe ze hiermee om moeten gaan (je krijgt immers geen handleiding bij een kind) en waarschijnlijk hebben ze het er zelf ook moeilijk mee. Je moeder bijvoorbeeld, ze wil je niet meer zien zeg je, maar misschien is het voor haar te zwaar om je te zien. De meeste ouders hebben de vervelende gewoonte om naar te reageren als ze iets niet weten, meestal ligt het dan aan jou, of krijgt iets wat je hebt gezegd of gedaan de schuld. Niet fair, maar ouders geven niet graag toe dat ze iets fout hebben gedaan, of dat ze denken dat ze je niet kunnen helpen, want dat zien ze als persoonlijk falen. Tenslotte hoor je als ouder altijd alles te kunnen fixen... Waarom probeer je niet eens met je psycholoog of bureau jeugdzorg te kijken of je een tijdje in een pleeggezin kan? Klinkt best heftig, maar dan kunnen jij en je ouders even tot rust komen, jij kan tijd nemen om aan jezelf te werken in een omgeving waar die vent niet in de buurt is en in die tijd kan je ook gewoon bij je vader en/of moeder op bezoek gaan. Als je rust neemt om voor jezelf te zorgen krijg je ook weer meer energie om verder te gaan. Wat school betreft, spijbelen is niet goed, maar dat weet je zelf ook wel. Op dit moment is school wel belangrijk, maar jij bent nog belangrijker. Boeien dat je misschien dit jaar niet slaagt, dan doe je er gewoon een jaartje langer over. Nu een diploma proberen te halen en er straks niet meer zijn is best nutteloos, beter dat je een jaar later slaagt en ook nog iets leuks met je diploma kunt opbouwen voor jezelf. Geef jezelf een kans en denk even niet aan anderen. Je kunt pas een relatie krijgen met anderen (vriendscappen, familie, enz.) als je een fijne relatie met jezelf hebt.

vriendschap

 ik mag dus niet om vriendschap vragen 'webmaster'? wat een eikel ben jij zeg

vriendschap

wow dat is best een heftig verhaal. Ik voel me toevallig ook rot omdat ik iemand als jij misschien bang heb gemaakt en dat kan ik mezelf niet vergeven. Dat komt allemaal weer doordat ik zelf geen prettige jeugd heb gehad enzovoort, maar ik kan er dus ook niet veel aan doen. Ik ben nu eenmaal een goede jongen die zich kleine dingetjes erg aantrekt. Eigenlijk zou ik graag willen dat jij steun van mij kan krijgen en dat jij mijn leven kan verijken met jezelf en je verhaal.  

Wat een domme reacties

Serieus, je gaat niet tegen iemand die depressief en suicidaal is zeggen dat ze geen zelfmoord moeten plegen omdat dat vervelend is voor de mensen in haar omgeving en haar ouders. BULLSHIT, de reden waarom ze geen zelfmoord moet plegen is omdat ze het verdiend om een mooi leven te hebben, vooral na wat haar is aangedaan.

Ik heb je hele verhaal gelezen samen met een vriendin en we hebben ons zo boos zitten maken om die jongen van 21. Die lul had gewoon 8 jaar moeten zitten. MINIMAAL! Hij komt er alleen van af met een sullig taakstrafje. Het leven is eigenlijk gewoon oneerlijk als je er zo tegenaan kijkt. 

Maar je verdiend het gewoon om nog een kans te krijgen. Wel meer dan een zelfs. Ik bedoel, je kan als je echt wil nog zoveel leuke dingen doen in je leven. 

En ik weet niet hoe het is om depressief te zijn, maar maak anders eens een lijstje van leuke dingen die je nog alleen (of anders met je vader) wil gaan doen. Een dagje naar een pretpark ofzo. 

Ik weet dat je niet naar buiten durft, maar je moet eigenlijk zo denken: Mensen om je heen zijn alleen maar met zichzelf bezig. Kijk naar het openbaar vervoer. Ze zijn in hun eigen wereldje als ze op hun telefoon bezig zijn. Je hoeft niet bang te zijn dat mensen je gelijk gaan beoordelen. Want iedereen is anders.. 

Kies voor jezelf, ik hoop het juiste.

Ik heb zelf eigenlijk een perfect leven, dus uit ervaring spreek ik niet. Maar ik wil je wel laten nadenken. Toen je ouders waren gescheiden, was je vast erg veranderd, dat komt omdat je op zo'n jonge leeftijd behoorlijk invloedbaar bent. Daarom ben je je "anders" gaan gedragen. Je ouders hebben net als jij een moeilijke tijd doorgebracht, ze zochten naar een veilige plek, en daarom gingen ze (denk ik) naar van die datingssites. Je kan dit vergelijken met een paar onstababiele planken. Je ouders stonden eerst heel stabiel samen, en jij lag daar bij. Toen ze elkaar niet meer hadden, begonnen ze "andere planken" te zoeken om stabiel te zijn. Jij stond ondertussen ook niet meer stabiel. Jij ging dus naar die jongen toe om weer recht te staan. Je voelde je daar veilig, maar het was eigenlijk een wanhopige poging tot stabiliteit. Wat je nu moet leren is om zelf stabiel te zijn. Dit kan je op je eigen manier, misschien even een echte middag ertussenuit door lekker lang te wandelen of gewoon alles er letterlijk uitschreeuwen. Dat is nog het begin. Om van snijden af te komen is moeilijk, het is als straf voor jezelf om de fouten die jij denkt gemaakt te hebben. Je bent dus gevangen door jezelf. Ontdek die "jezelf" die jou straft, en zet die uit je hoofd, want de enige die jij moet zijn, is jezelf. Dit is misschien een raar bericht, maar wat ik hiermee wil Zeggen is, is dat je alles niet oplost door zelfmoord te plegen. Dan laat je jou problemen de baas zijn over jou, maar jij bent toch de baas zijn over jou problemen?

lieve meid

Hey ik snap jou heel goed.Je hebt een onstabiele jeugd gehad en nou niet bepaald het voorbeeld gehad van je ouders waar je wat van op had kunnen steken. Learn to love yourself girl in the first place..Respect vergeving en liefde in de eerste plaats voor jezelf want niemand is volmaakt.We worden wijs van schade en schande en ik zie jouw mooie ziel door je woorden heen,ik meen het..Zoek niet naar antwoorden bij anderen maar leer om je eigen pad te volgen and be the change you wish to see in this world..Ik hoop dat het je gaat lukken XxX, C

ik geef je drecte en wijze hulp

hallo, ik bergijp best dat je spijt hebt, om wat je in het verleden allemaal had gedaan, en ik zie ook in dat het echte grote fouten waren, waarbij je de nare gebuertenissen niet uit kunt kramen.

maar iedereen maakt fouten, en iedereen heeft wel problemen die je voor het grootste deel van je leven niet los willen laten.

Maar wat jij nu probeert te doen, is weglopen voor je problemen, en daarmee los je helemaal niets op.

je kunt wel blijven weglopen voor je problemen, maar willen die problemen je wel laten gaan?

ik kan best wel begrijpen dat je je best doet om een beter persoon te worden, maar mensen hebben gewoon tijd nodig om de nieuwe jij een kans te geven, en de oude jij te verwijderen uit hun gedachtes.

je leeft niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen die om je geven.

je moeder mag je dan erg hebben gekwetst, maar ze was en blijft wel je moeder, ze had je ter wereld gebracht, en je kunt best wel boos zijn om wat ze had gedaan, maar je kunt haar gewoonweg niet haten.

je woont nu bij je vader, probeer er het beste van te maken, en spijbel niet van school alsjeblieft.

je zit in het examenjaar, en ik had ook wel problemen vorig jaar in mijn geval waren het relatieproblemen,zelf spijbelde ik ook een paar keer.

op het laatste moment had ik spijt, maar die 2 maanden voor het examen hielpen me niet genoeg, ik was gezakt en doe nu mijn jaar over.

je bent pas 15, je hebt een heel leven voor de rug,mocht je het dit jaar niet halen, dan moet je proberen je volgend jaar voor de volle 100 procent in te zetten!

probeer in de zomerakantie zoveel mogelijk leuke dingen te doen met je vader, en blijf aardig tegen iedereen waarmee je nog contact hebt.

vermijd je vriend, want hij lijkt me sowieso geen goede keuze voor jou.

probeer weer contact te maken met je vrienden van vroeger en leg ze alles uit, ze begrijpen het vast wel, of zoek zonodig nieuwe vrienden.

en snijd je niet meer, begrijp je wel dat je je lichaam schaad met iets dat een verlosmiddel lijkt voor al je pijn?

dat is het sowieso niet, schaad jezelf niet, maar praat er gewoon over met mij, een school maatschappelijk werker, of iemand die je vertrouwt.

mocht je je pijn diep in je houden, dan heeft dat een sterke negatieve invloed op je gedachtes en gevoelens.

en onthoud dat niemand je kan helpen, als je hun geen kans geeft om dat te doen.

je kunt dit gewoonweg niet alleen, en je zult er ook nooit alleen voor staan.

mocht je niet tevreden zijn met je ouders, dan moet je proberen een toekomst op te bouwen, eerst af te studeren, en zorgen dat jouw kinderen de opvoeding en liefde krijgen die jij niet hebt gehad.

want wie weet ben jij ooit wel de hoop voor een ander, maar dan moet je nu door blijven zetten.

pleeg geen zelfmoord, ik wil je graag helpen!