Hé hallo, luister eens naar het volgende: op spotify bij podcast: “waar wacht je op” en dan type je in: Trauma (PTSS) De onzichtbare wond die je altijd inhaalt

Ik weet niet of je dit nog leest maar je mag er zijn!! Geloof mij er komen gerust wel betere tijden aan voor je, het leven is nou eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. Je bent nog hartstikke jong en heb nog een heel leven voor je. Geef nooit op!!!! JE KAN DIT!!!! Praten met mensen kan ook altijd helpen, er is voldoende hulp in Nederland. Let op jezelf.

M14 wat heftig om dit te lezen pfff. Ik zelf loop ook met een probleem uit mijn verleden en slik ook antidepressiva en slaapmiddelen. Toen mijn ouder het wisten zijn we meter naar de huisarts gegaan en zij heeft me door gestuurd naar een kinderpsycholoog. Ik ga daar nu elke woensdag naar toe en bij haar kan ik m’n verhaal kwijt en moet dat ook stapje voor stapje in details. Bijna elke woensdag huil ik bij haar en zij heeft me beloofd dat ze me kan helpen.

Dus ik denk dat het goed is dat je via je huisarts een doorverwijzing krijgt naar een kinderpsycholoog dat zijn mensen die je echt kunnen helpen het kan een lange traject zijn maar die mensen kunnen je echt helpen. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Groetjes

Zelfmoord is springen in een zwart gat. Je weet niet waar je terecht komt. De eeuwige slaap is een leugen, een leugen dat het duister aan ieder verteld dat depressief is. Om precies te zijn: het duister verteld altijd dezelfde leugens. Dat anderen zogenaamd beter af zullen zijn zonder je en ga zo maar door. Doe het niet, laat het duister jou niet pakken door deze permanente keuze te maken. Iedereen in je omgeving gaat kapot voor de rest van hun leven. Ja ik heb een familie lid die zelfmoord had gepleegd. Alleen maar ellende en pijn, triggers aan de gebeurtenis en eenzaamheid voor iedereen sinds die tijd.

Dus NIET doen! Leef in het nu, depressie is net als een seizoen. Het is nu even winter maar het gaat altijd weer over.

Kijk niet te ver vooruit.
Kijk hoe je de dag doorkomt
Lukt dat niet? Kijk dan hoe je het komde uur door gaat komen.
Lukt dat niet? Kijk dan naar de volgende minuut.

Als je de volgende minuut kan overleven kan je ook de minuut daarna overleven.

Probeer niet depressief te worden door de toekomst, maar probeert het nu zo goed mogelijk te hebben en te werken aan hoe het morgen beter kan.

Kleine stapjes kunnen je gigantisch helpen.

En als je voor je zelf helemaal niks geen rede kan vinden, koop dan een huisdier. Leef je niet voor jezelf, leef dan voor je dier.
In andere woorden, probeer iets te vinden om voor te leven.

De mensen om je heen houden ook echt wel van je. Praat er anders met hun over.
Ik weet niet wat het maakt dat je dood wil maar er uit stappen is nooit een goede oplossing.
Op terminale ziektes na is elk probleem uiteindelijk op te lossen met kleine stapjes.

Ga alsjeblieft niet proberen te overdoseren op Antidepressiva, dat lukt bijna nooit (mensen blijven dan toch leven). Je zit dan wel met de lichamelijke gevolgen van die overdosis medicijnen, bijvoorbeeld hartproblemen, epilepsie, schade aan je lever.

Wil je echt dood?
Of wil je DIT leven niet meer?

Heftig verhaal! Ik hoop dat je vrienden en familie om je heen hebt om hier over te praten. Of inderdaad met je hulpverlener of anoniem via 113. Want je heb nog een leven voor je. Ik heb zelf ook in een behoorlijke put gezeten. Maar met goede gesprekken en een antidepressiva ben ik er uit gekomen. En ben alles weer kleuriger in gaan zien. Dat gun ik jou ook toe!

Hoi hoi
Ik hoop dat ik niet te laat ben met mijn bericht dat je dit nog kan lezen .

Ondanks dat je aangeeft niet overpraat te worden doe ik het toch .
Geloof me ik heb ook plannen gehad voor zelfmoord maar tot ik me besefte dat dit wereld nog niet alles is. Ik weet niet wat jouw situatie is maar nu ben je niet gelukkig maar misschien in de toekomst wel. Bouw alvast aan die toekomst, zoek dingen waar je gelukkig van wordt. Er is nog hoop en dat meen ik echt vertrouw me alsjeblieft. Het zijn moeilijke tijden waar je jezelf doorheen moet loodsen maar ooit wordt je gelukkig, dat beloof ik jou. Denk na over 20 jaar heb je waarschijnlijk de man van je leven ontmoet en gelukkig getrouwd met 2 kinderen erbij. Er zijn bekende rijke en gelukkige mensen die zoals Justin bieber en Elon musk die zeggen dat ze een erg moeilijk jeugd hebben mee gemaakt en kijk hoe ver ze het geschopt hebben.

Dus er is hoop denk na wat je wil doen in de toekomst en werk daar aan zoek dingen die je gelukkig maakt
Dit was mijn verhaal ik hoop zo dat je dit leest en luistert naar mij .

(En Turkije is trouwens een leuk land ben er zo vaak geweest geniet daar :))

Beste meid, Ik begrijp dat jij het leven niet meer ziet zitten. Waarom is dat zo? Zie jij geen toekomst voor jezelf die jou aantrekkelijk genoeg lijkt om nog even vol te houden? Heb je geen vrienden of vriendinnen die jou genoeg vriendschap en liefde geven om ze wat jij wilt niet aan te doen? Gaat het slecht op school en ben je bang voor de toekomst?

Je wordt behandeld voor depressies en je hebt daar een medicijn voor maar dat neem je dus niet in. Ik heb even opgezocht wat fluoxtine is wat de gevolgen zijn van een overdosis. Wat ik lees is dat de gevolgen van een overdosis niet leuk zijn, misselijkheid, braken, stuiptrekkingen en mogelijk coma. Geen leuke manier om een einde te maken aan je leven.
Hoe lang gebruik je het nu? Het schijnt pas na zes weken echt te gaan werken en je moet het minimaal zes maanden gebruiken.

Voor alles is wel een reden, ook voor jouw depressieve gevoelens en je wens een einde aan je leven te maken. Je bent onder behandeling. Ik neem toch aan dat daar ook over gesproken is. Is jouw daarbij wat duidelijker geworden?
Soms heeft depressiviteit een oorzaak in je leven en hoe jij dat ervaart. Soms ook dan is het een kwestie van een verstoorde balans in de chemie in je hoofd. Dat is waar jij die fluoxtine voor krijgt. Een hormoon, serotonine, is erg belangrijk voor hoe jij je voelt. Fluoxtine zorgt er voor dat die balans verbeterd wordt. Wil jij je niet beter voelen?

Als iemand een einde aan zijn of haar leven maakt, vooral als het zo'n jong iemand is zoals jij, heeft dat heel ingrijpende gevolgen voor de omgeving. Wat jij dan doet is het leven kapot maken van je ouders en anderen die veel om je geven. Vind jij dat geen probleem? Voor jou maakt het niet uit natuurlijk. Je wordt in een kist gestopt en begraven of verbrand en klaar is het. Voor de mensen die achterblijven is het anders.

Denk je dat er nog iets is na de dood? Ik ben bang van niet. Het is voorgoed voorbij en alle beloften die het leven nog voor je heeft bestaan niet meer.
Ik vraag mij maar steeds af of een einde aan je leven maken iets is waar moed voor nodig is of dat het een daad van lafheid is. Je bent bang voor het leven, de mensen om je heen die jij veel pijn doet kunnen je niets schelen, en je loopt weg voor alles waar je tegenop ziet en waar je bang voor bent.
Hoe kijk jij daar tegen aan? Daar ben ik nieuwsgierig naar. Denk je niet dat er op een dag mensen zijn die blij zijn dat jij er nog bent? Die jij een beetje gelukkiger kan maken? Dat jij voor sommigen die jij nu nog niet kent heel belangrijk kan zijn?

Heb je liefhebberijen? Sport, planten, dieren? Dat kan je helpen om weer zin in het leven te krijgen. Honden of poezen aaien vinden zowel jij als de hond en de poes fijn. Dat maakt in je hoofd die hormonen vrij die jou je goed laten voelen. Als je een vriend of vriendin hebt en jullie vinden het fijn elkaar te liefkozen en te strelen dan werkt dat nog veel beter. Als je zo iemand niet hebt, stel je open om zo iemand te vinden!

Je geeft iedereen de kans je te helpen en je wilt het niet opgeven, (het leven hoop ik dus), dat geeft wat uitzicht. Denk er nog eens over na en ga die fluoxtine weer innemen. Dat is echt geen goed zelfmoordmiddel. Als medicijn heb je er meer aan. Misschien ga je dingen weer anders zien.