Het beste is om het tegen iemand te zeggen die je vertrouwd en dan samen met diegene te kijken tegen wie je het wilt vertellen je hebt ook geluk gehad dat je niet je halsslagader hebt geraakt tijdens het snijden in je nek. Ik kan er niet zoveel over vertellen want ik heb zelf ook littekens van het snijden en heb zelf ook nog geen hulp. Maar ik raad je aan om hulp te zoeken.

Dan is het morgen mooi tijd om met hulp aan de slag te gaan, wees open in dit gesprek, het gaat jou helpen, sterkte!

Oh meisje toch in je hand nu ook wat erg

Als je het lastig vind om te spreken schrijf je problemen op en deel ze met een volwassene. Het kan echt niet verborgen blijven dit is zo ernstig ik gun je zoveel beter

Mede klasgenoten zitten ook in ongemakkelijke leeftijdsfase en bij een schuchter iemand is lastig een gesprek over zoiets heftig te starten. Soms ontwijken mensen bepaalde heftige onderwerpen omdat ze bang zijn het erger te maken.

Hoe het is verdergaan: niemand zij iets erover behalve 1 klasgenoot en ik heb gezegd dat ik gewoon ben gebotst ze zij oke maar ik denk gewoon dat ze niets om mij geven omdat ik amper spreek (ik heb sociale angststoornis) en die avond heb ik mezelf in mijn hand gesneden mijn mama zag het (denk ik) maar zij er niets op morgen heb ik geen school want het is gesprek met co-klastitularis en klastitularis (voor elke leerling) dat is gewoon een gesprek over hoe het gaat in de klas enzo. Ik zal zien wat ik ga zeggen

Beste meid, Jij bent heel erg verkeerd bezig en ik denk dat jij dat zelf ook wel weet. Jij zit met problemen en de enige oplossing die je weet is jezelf pijn doen. Om andere pijn minder te voelen?
Je moeder mag niet weten dat je het doet en op school mogen ze het ook niet weten. Ze maken zich daar al zorgen om jou en dat betekent dat jij op een goede school zit met goede leerkrachten die om hun leerlingen geven. Jij wilt niet dat je moeder het weet want dan gaat die zich ook zorgen maken en dat is heel terecht!

Je vraagt een oplossing om je gedrag te kunnen blijven verbergen, maar verbergen is juist niet de oplossing! Waar jij mee zit dat weet ik niet. Het kunnen moeilijke dingen zijn maar ook dingen waar misschien makkelijk wat aan gedaan kan worden. Je bent dertien en op die leeftijd veranderen er dingen. Die maken het leven moeilijker en soms kom je in aanraking met dingen die niet goed voor je zijn.

Je ouders, je docenten op school, zijn er voor om jou te begeleiden op de weg van kind naar volwassene. Je ouders hebben jou bewust gekregen en ze willen jou gelukkig op zien groeien. Je leerkrachten hebben bewust dat vak gekozen en ze vinden er voldoening in dat ze jonge mensen kunnen opleiden en uitzicht geven op een goed leven. Ook zij geven om je en willen heel veel doen als er problemen zijn.

Wat jij doet is wat veel meer meisjes en soms ook jongens doen als ze in verwarring zijn. Jij bent als mens uniek, maar jouw problemen zijn dat niet. Er zijn oplossingen en dat is niet weglopen, wat jij nu doet. Heb moed en zoek contact met iemand die jou kan helpen. Als je niet met je ouders durft te praten, praat dan met je mentor op school. Die kan samen met jou naar oplossingen zoeken. Doe het! Als je door blijft gaan met weglopen voor je problemen worden ze alleen maar groter en wordt je leven steeds moeilijker en uitzichtlozer. Dat hoeft niet! Mensen willen er voor elkaar zijn, dus geef ze die kans en geef vertrouwen. Je gaat je beter voelen als er iemand is die naar je luistert en aan wie jij alles waar je het moeilijk mee hebt kwijt kan. Zo iemand is er altijd!

Ik hoop dat je de juiste keuze maakt en ik wens je veel sterkte en veel moed. Je kan een fijner leven hebben!

Beste TS, uit jou verhaal kan ik opmaken dat er meer aan de hand is, wat en hoe ernstig het is weet ik niet, maar het ziet er niet fraai uit.

Waarom je jezelf verwond hebt is ook onduidelijk, maar het ziet ernaar uit dat je in psychische nood zit en jezelf iets wilt aandoen of dat je aandacht vraagt. Nogmaals erg moeilijk te beoordelen, maar wordt het niet eens tijd om hulp te gaan zoeken. Waar zou ik niet weten, maar je moeder, huisarts, schoolkennis of iemand die je vertrouwd zul je mee aan de slag moeten. Is dit problematisch dan raad ik je aan de kindertelefoon of hier in Nederland 113 te bellen.

Heel veel sterkte en laat horen hoe het je vergaan is.

Jezelf in je nek snijden is heftig, daar moet je echt hulp voor gaan vragen dus beter vertel je het wel. Zo een wonde gaat niet binnen paar dagern weg overigens en moet goed schoon gehouden worden.

Meteen tegen je ouders zeggen. Dit kan als je het niet zegt slechter alleen maar slechter worden. Ook moet je het na laten kijken door de dokter