Depressie en snijden+zelfmoord

Hallo ik wil even mij verhaal kwijt.... ik weet nu al niet waar ik beginnen moet, maar het begon toen ik 9 was... ik was goed bevriend met een jongen die naast mij woonde al van kleins af aan. Maar toen hij groter werd wilde hij dingen, daarbij waren zijn ouders ook mensen met drugs problemen. Ik was 9 en wist niet eens wat seks was.. dus het begon gewoon alsof het een speletje was waar ik wilde winnen. Maar het eindigde al met verkrachting. Meerdere keren werd bedreigt als ik het zou vertellen, voelde me vies en veel meer. Toen ik 10 was wist ik wat het allemaal betekende en was ik er al snel kapot van. Ik had het 3 jaar voor mij gehouden en het werd steeds erger. Toen ik 11 was en bijna 12 vertelde ik het aan mijn moeder, en sinds dien lijkt het alsof ze me weg wilde en ik een schande was. Toen ontmoette ik mensen op he internet. Heel veel goede vrienden maar ook slechte mensen die voorstelde na alles mijzelf te beschadigen. Ik begon met een schuurspons over mijn arm maar ik wilde meer pijn, afgeleide pijn! Dus vroeg ik snel meer opties om mij te beschadigen, precies wat ze dachten natuurlijk. Toen kwamen ze met snijden. Datgene wat ik nogsteeds deed 2 maanden geleden. Ik dacht hoe dieper ik snijd hoe beter. Maar zelfs dat was niet genoeg. Dus begon ik mijzelf te slaan met bvb een steen of gewoon met mijn hand. Sindsdien snij ik alleen nog maar. Want toen ik 12 was kwam alles eruit, dus ik zocht hulp! Want ik wist dat dit niet goed was... ik ging en ga nu nog steeds naar een psycholoog maar dat helpt niet veel. Nu ga ik het even hebben over mij thuis situatie want, had ik al vertelt over mijn ouders. Het gaat gewoon NIET GOED thuis ik heb zelfs vorige maand 6 keer de kindertelefoon gebeld en die zeiden dat ik als advies veilige thuis moest bellen, maar ik heb het nog steeds niet gedaan. Ook word ik buitengesloten thuis en als meubilair gezien op tegen te kickboksen en tegen te schreeuwen. Ik werd alsmaar depressiever. Dus sinds een paar weken eet ik bijna niks en ben ALTIJD ziek, verkouden, koorts,overgeven en vooral buikpijnen, en sinds ik niet meer eet val ik af en voel ik mezelf al trots dat ik wat kilo kwijt was, maar iedereen valt het op. Alleen een paar vrienden weten dat ik bijns niks meer eet, veel te veel mezelf uitput en soms expres mezelf laat overgeven.... ik heb in al deze zware jaren zelfmoord proberen te plegen, en er vaak aan gedacht, op dit punt heb ik het vreselijk moeilijk vooral thuis. Ik wil graag naar een andere plek een woongroep bijvoorbeeld maar dat gaat niet als je ouders doen alsof alles goed gaat thuis en ik een kind ben met goede ouders... maar ik wil weg het is niet lang geleden zo erg geworden dat ik 3 keer per dag kindertelefoon belde en ze niks konden doen, dus liep ik weg. Ik was bijna 6 uur lang in de kou gaan zitten huilen, en de drang mezelf te snijden met kapotte bier scherven op de grond, of scherpe stukjes van een tak. Maar ik liep naar mijn oma en die stuurde me je raad het al naar huis.. en nu ben ik thuis opgesloten en een soort vast. Alle leuke dingen worden mij ontnomen en ik ben van plan mijzelf uit te hongeren en niet meer te hoeven leiden in dit leven... kan iemand mij helpen...?

 

Van de redactie

Hallo meisje van 12! Wat een heftig verhaal. Blijf hier niet mee lopen.

Er zijn mensen die je kunnen helpen. Op de website http://www.113online.nl/nu-praten kun je ’s ochtends van 10.00 (in het weekend vanaf 12:00) tot 23.00 chatten met een hulpverlener. Bel je liever of heb je ’s nachts hulp nodig? Bel dan 24 uur per dag, 7 dagen per week naar 0900 1130113 (€ 0,05 per minuut). Je kunt ook naar jouw eigen huisarts, deze heeft geheimhoudingsplicht. Als deze psycholoog jouw niet verder kan helpen, dan kun je ook om iemand anders vragen. 

 

Mailen naar post@jongin.nl mag natuurlijk ook. Dan kunnen we mailen of geven wij jou een nummer, zodat we kunnen bellen. We denken graag met je mee.

 

Heel veel sterkte!!