je mag jezelf geen pijn veroorzaken , want je moet van je lichaam en van jezelf houden Je maakt een slechte periode door, maar dat blijft niet duren. Je ouders zijn de schuld vn al die ellende en weten niet als ze van elkaar scheiden, hoeveel pijn ze hun kinderen aandoen : ze hebben een nieuwe man of vrouw en hun kinderen hebben noch papa noch mama bij deze vreemde man of vrouw !
Ga hulp zoeken bij een psychiater of een goede terapeut en zoek een goede vriend(in) die je begrijpt en bespreekt alles met hem/haar
Je mag niet blijven zitten met dit probleem : er IS zeker een oplossing hiervoor Veel sterkte en als je gelovig bent, bidt voor kracht en voor een oplossing bij dit probleem

Probeer anders een elastiekje om je arm heen te doen en trek hem dan naar achter, laat hem daarna los. Dit doet wel ff pijn maar het is beter dan krassen of snijden!

probeer vol te houden en geef niet op!

heel veel sterkte

Wat naar voor je dat je moeder zo boos werd. Met de Kindertelefoon praten is inderdaad een goed idee. En wat jongen 16 zegt: een psycholoog kan ook helpen. Je kunt dan bijvoorbeeld een afspraak met je huisarts maken: die kan je doorverwijzen.

Nogmaals heel veel sterkte gewenst.

hi jongen 16 en meisje 19, bedankt voor jullie reactie. Mijn moeder is er gister achtergekomen, nadat ze al heel boos was geworden op mijn zusje. Ze kwam naar beneden en werd toen ook enorm boos op mij vanwege de krassen, omdat het er niet mooi uitziet. Ze vroeg waarom ik het deed en ik heb haar uitgelegd dat ik me heel erg verdrietig voelde. Ze begon heel hard te huilen en zei telkens dat het er zo lelijk uit zou zien, wat ik zelf ook weet, maar telkens als ik zo verdrietig ben wil ik weer even pijn voelen. Ze gaat nu elke avond mijn lichaam controleren dus ik kan nergens meer krassen. Het gaat nu echt niet goed, want ik kan nergens mijn woede kwijt. Ik ben ook al een tijdje bezig met schrijven, maar ik ben erachter gekomen dat mijn moeder dat elke keer leest en nu durf ik niks meer op te schrijven. Ik wil het wel graag met iemand bespreken maar ik schaam me er echt enorm voor. Laatst is mijn beste vriendin erachter gekomen en die behandelt me nu heel anders en durft helemaal niks meer bij mij. En ik wil ook niet om aandacht vragen, dus misschien ga ik wel eens met de kindertelefoon bellen. Heel erg bedankt voor jullie advies in ieder geval!!

Ben jij hetzelfde meisje dat bij 'Bij mij thuis' - 'Mijn ouders' een bericht geplaatst heeft?

Zelfs als je inderdaad krast omdat je aandacht wilt, is dat niet vreemd. Je hoeft hier echt niet alleen mee rond te blijven lopen, en je mag gerust hulp zoeken bij anderen. Je moet niet denken dat je anderen dan tot last bent: er zijn mensen die je willen helpen. Praat er bijvoorbeeld eens over met de Kindertelefoon, of met je huisarts of je mentor op school. Het is echt niet raar dat je het moeilijk hebt met de situatie waar je in zit.

Wees wel voorzichtig met dat krassen. Hoe meer je dat doet, hoe lastiger het wordt om te stoppen. Het beste is om nu te proberen ermee te stoppen, nu je het nog niet lang doet. Je kunt ook proberen om andere, veilige manieren te vinden om met je gevoelens om te gaan: misschien kun je het van je af schrijven, of in een kussen slaan, wat jij maar prettig vindt.

Veel sterkte!

Alsjeblieft, en echt alsjeblieft, probeer een psycholoog te vinden. Dit lijkt misschien drastisch, maar een scheiding kan trauma veroorzaken, en ik wil niet dat je nog ongelukkiger eindigd. Ik heb die fout gemaakt en zit in diepe sh*t. Niemand behalve je ouders hoeven van je psycholoog te weten, en je hoeft er misschien helemaal niet lang te lopen, maar alsjeblieft neem geen risico's.