Hi! Voor een tijdje heb ik ook in mijn arm gekrast. Na een tijdje is mijn moeder en een vriendin erachter gekomen. Die vriendin sneed zichzelf ook en heeft mij verteld dat het kan helpen om iets op je arm te tekenen wat heel dierbaar voor je is. Bij mij bijvoorbeeld een muzieknoot omdat ik heel erg van muziek maken houdt. Bij jou misschien een dier of iets anders en als je echt niks weet kan je altijd een hartje tekenen. Als je dan jezelf weer wilt gaan snijden, moet je er nog een keer overdenken of je daar echt doorheen wilt snijden. Verder is mijn moeder heel erg boos geworden op mij (dit is niet een normale reactie hoor dus wees maar niet bang dat dit zal gebeuren) en dat heeft me ook geholpen om te stoppen. Ik denk dat het sowieso slim is om het iemand te vertellen die je vertrouwt, diegene kan je misschien verder helpen. Heel veel succes!

@meisje 16 Zwaar voor je dat je je zo voelt. Fijn dat je vriendinnen je steunen! Geef niet op: je kunt gelukkig worden. Krijg je al therapie? Dat maakt het vaak gemakkelijker om te herstellen.

Ik snij ook dus ik snap hoe je je voelt gwn dat gevoel dat niemand je begrijpt en je alles fout doet, maar je moet echt proberen te stoppen voor het echt eens mis gaat ik ben nu ook bezig met stoppen en krijg hele lieve hulp en steun van vriendinnen het is niet makkelijk en dit zal het nooit worden, maar ik blijf het proberen want ik zie hoe verdrietig hun ook worden als ik dit doe (ik doe het eigk meer voor hun dan voor mezelf) liefs S

Hoi TS, wat naar dat je je zo voelt en dat het je niet is gelukt te stoppen met snijden. Ik zal proberen je advies te geven; hopelijk kun je er wat mee.

Een tip die ik wel eens heb gehoord voor zelfbeschadiging is om niet te snijden, maar in plaats daarvan een elastiekje om je pols te doen en daaraan te trekken. Je voelt dan wel pijn, maar je beschadigt jezelf minder; je kunt zo op een veiligere manier proberen het af te bouwen. Ik weet niet of je therapeut hier iets over gezegd heeft?

Als therapie niet lijkt te helpen, kan het ook een goed idee zijn om een andere therapeut te proberen. Er zijn verschillende manieren om depressieve gevoelens te behandelen, en soms werkt de ene manier beter voor je dan de andere. Ik ben zelf een paar jaar geleden last gehad van een depressie en toen heb ik veel gehad aan cognitieve gedragstherapie, zoals dat heet: daarbij leer je om heel bewust naar je negatieve gedachtes te gaan kijken en jezelf daarbij af te vragen of ze wel echt kloppen en hoe je er beter over kunt denken. Zo word je steeds minder 'meegesleept' door je zorgen en depressieve gedachtes, en krijg je meer meer controle in je hoofd. Maar er zijn ook andere soorten behandeling die kunnen helpen.

Ik hoop dat deze tips nuttig zijn. Ik wens je heel veel sterkt; laat het me weten als ik nog iets kan doen voor je.