Vergeet niet dat je familie veel meer van je houdt dan ze ooit zullen kunnen uitdrukken.

ik werd vroeger ook gepest maar ben er gelukkig over heen.

Hee, balen dat je zo gepest wordt! Bedenk dat pesten niet op de persoon is, maar dat pesters altijd een slachtoffer zoeken en dat ben jij nu 'toevallig' geworden. Het kan zijn omdat je er op reageert, of juist niet, waardoor ze doorgaan tot je reageert; daar is geen pijl op te trekken. Zoals je ziet ben ik ouder dan jij, maar ik herken jou verhaal zeer zeker. De gehele basisschooltijd (dat waren drie basisscholen) en driekwart van het middelbare onderwijs werd ik gepest. Van alles werd er naar mijn hoofd geslingerd: ik was dik (terwijl ik graatmager was), lang, homo, lelijk, etc. Wat ze ook maar konden bedenken werd tegen me gezegd. Hoe vaak ik niet heb gedacht dat het van mij allemaal niet meer hoefde omdat er niemand op me zat te wachten, en ik snapte echt niet meer wat ik hier nog deed. Op den duur boeide me niet veel meer en heb heel vaak gehoopt dat ik er op een dag gewoon niet meer was.

Het gaat hier natuurlijk niet om mij, maar ik hoop dat je door mijn ervaringen een idee hebt dat er zeker een lichtpunt is en je niet moet opgeven maar gewoon je eigen dingen moet doen. Waarom zouden die pesters moeten winnen? (En geloof me, als jij er tussenuit knijpt dan hebben die pesters hun zin niet, want die willen alleen maar aandacht en/of hun eigen frustratie kwijt.)

Nu, een hele poos later, heb ik een leuke groep vrienden (wat ik toen altijd enorm op afstand hield), doe een opleiding die erg bij me past en doe dingen die IK leuk vind en laat geen dingen meer waarvan een ander zou kunnen denken 'Nou, moet je hem eens zien!'. 'Ze denken of zeggen maar,' is mijn idee nu bij veel. Hoewel dat pesten dan nog wel eens in je achterhoofd zit, en heus wel eens invloed heeft op wat je doet en denkt in het dagelijks leven, komt dat echt goed. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.