tja....

Soms is er zoveel wat we voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

Ik heb dit hele verhaal in delen gelezen, maar nog lang niet alles. Z'n zelfde verhaal heb ik zelf ook mee gemaakt. Een half jaar geleden. Je staat machteloos in z'n situatie. De hulp word gewaardeerd, maar het is nooit de juiste.

Ik heb me er snel bij neer kunnen leggen, omdat ik wist dat mijn beste vrienden totaal in de knel zat met zich zelf. Evengoed was het een moeilijke en zware tijd.

Jou beste maatje zal altijd over je schouder met je mee kijken, hebben ze mij in die tijd gezegt. En ik ben er van overtuigd dat dit werkelijk ook zo is. Geloof er in, je spreekt hem later.

ontzettend veel sterkte..

Liefs..

topicstarter.

aan de topic-starter: dank je wel voor de "up-date". Wat een bijzonder verslag van wat je KON en MOCHT op deze dag van de uitvaart. Je hebt het voor je vriend gedaan en dat is zo waardevol! Het zijn deze dingen die het verdriet kunnen verzachten, maar nooit helemaal weg kunnen nemen. hou deze herinneringen levend: want je vriend en je grote broer zal altijd met je meegaan. in je hart, in je gedachten, in alles wat je doet en niet doet. neem tijd om te rouwen, neem mensen in vertrouwen en deel je gevoelens. bezoek zijn graf regelmatig, maar ga ook het leven weer in. ontmoet zijn familie, je gemeenschappelijke vrienden en doe je hobbies. daar mee eer je hem ook!

aan de schrijver, die ook zichzelf wil doden.

Ik hoop zo dat je iemand hebt waar je mee kunt praten.  iedereen heeft iemand nodig en die wens ik jou ook toe!

Hug voor iedereen!!

ik geef je directe en wijze hulp

 hoi jongen van 23 jaar, dat er velen zelfmoordneigingen in de wereld aanwezig zijn kunnen jij en ik niet ontkennen.

dat er veel topics zijn van deze zelfmoordpoging, betekent niet dat deze ook verzonnen is.

maar ik reageer enkel om meer over jou te weten te komen.

waarom wil je precies zelfmoord plegen?

met zelmoord te plegen los je helemaal niks op.

ik kan hier niet meer over zeggen, todat ik eerst jouw reden ken.

dus zeg me alles

Ik wil zelf ook zelfmoord plegen.

Dit is gewoon een fake topic. Er zijn andere sites waar precies hetzelfde topic en precies dezelfde reacties opstaan. Is dus gewoon verzonnen. Ik wil zelf ook zelfmoord plegen.

Van de redactie: 'Het forum van Jongin wordt gedeeld door verschillende lokale Jongin-sites. Dat betekent dat jongeren vanuit al deze sites kunnen deelnemen aan de discussies. Daarom is dit topic dus niet fake.'

De uitvaart

Lieve jongen,

Je beste vriend verliezen, je grote broer nooit meer zien. . . . . .

Niemand heeft dit gewild.

Jouw beste vriend had ook anders gewild, hij zag een uitweg meer.

Zijn beslissing om niet verder te willen leven is vreselijk.

Voor jou, voor z'n broer en de vriendin.

Voor z'n ouders . . . . .

Er zijn veel mensen die 'm missen.

Als ik jou zou hoor spreken, terecht.

Als ik jou zo hoor spreken was het een goed mens met een hart van goud.

Hij heeft voor jou gedaan wat hij kon en jij voor hem.

Je hebt je best gedaan, meer en beter kon je niet voor hem doen.

Heel moedig van z'n broertje dat hij óók heeft gesproken.

Ik kan me zó goed voorstellen dat hij zich schuldig voelt.

Ook hij zal met dit grote verlies moeten leven.

Het is zo gelopen en terugdraaien kun je 't niet, hoe erg  het ook is

voor iedereen die hem liefhad.

Voor allen, ook voor jou komt nu de tijd van verwerking.

Neem er de tijd voor, maakt niet uit hoelang je er voor nodig hebt.

Neem alle  tijd die je nodig hebt.

Praat er over met de mensen om je heen die je vertrouwt.

Ik hoop dat je contact kunt en wilt houden met z'n broer en de ouders van jouw vriend.

Het zal een lange weg zijn, maar samen komen jullie er uit.

Ik ben verschrikkelijk trots op je dat je 't op kon brengen om op zijn uitvaart te spreken.

Jouw laatste woorden aan hem, als antwoord op zijn laatdte woorden aan jou, blijven bij hem.

Je hebt afscheid van hem genomen.

Afscheid van zijn bestaan op onze wereld.

Hou hem bij je, in je hart en in je gedachten zolang je leeft.

Ik weet 't, het is moeilijk om de draad weer op te pakken.

toch moet je 't doen. voor jezelf èn voor hem.

Hem vervangen kan niemand, ik hoop dat jij vrienden om je heen hebt die je begrijpen en waar je verder mee kunt.

Ik hoop dat de broer van jouw beste vriend er eentje van is.

Als je er behoefte aan hebt, er zin in hebt, laat dan weer n's wat van je horen hier.

Ik wil heel graag weten hoe het met je gaat.

Kan alleen maar zeggen dat ik diep respect voor je heb.

Je had het in ijn ogen niet beter kunnen doen.

Voor de komende dagen wens ik je de kracht om tot jezelf te komen.

Doe rustig aan, trek je teug als je daar behoefte aan hebt en praat als je dat wilt.

Ik denk aan je.

liefs van FEVE

uitvaart

De uitvaart was erg mooi. We hebben op een mooie en waardige manier afscheid van hem kunnen nemen, zoals hij verdiend heeft.
Ik vond het erg moeilijk om te spreken, maar toen ik eenmaal begonnen was ging het wel. Ik ben begonnen met vertellen wat hij voor mij betekende. Hij is 12 jaar lang mijn beste vriend geweest en in die tijd hebben we veel samen gedaan. Iemand zei eens tegen mij dat als je een van ons ziet, je zeker weet dat de ander ook in de buurt is. En dat klop ook wel, we waren bijna altijd bij elkaar.
Ik heb ook ooit in een dipje gezeten en toen was hij degene die me eruit gehaald heeft. Hij luisterde naar me en was er voor me op de momenten dat ik een vriend nodig had. Ik heb geprobeerd om voor hem hetzelfde te doen, maar tevergeefs.
Daarna vertelde ik hoe ik hem zal herinneren. Als een gezellige, warme jongen die altijd voor vrienden klaarstond als ze het moeilijk hadden. Als iemand die altijd vrolijk en opgewekt was en die zelfs in de moeilijkste situatie nog optimistisch kon blijven. Zijn leven was belangrijk voor veel mensen, maar op het laatst besefte hij dat zelf niet meer. Hij zal altijd bij me blijven, in mijn gedachten en in mijn hart. De jaren dat ik hem gekend heb zijn de mooiste jaren van mijn leven geweest, en misschien wel mooier dan wat mijn leven me nog gaat brengen. Mijn leven zal zonder hem wel een stuk leger zijn. Ik mis hem nu al, het voelt of een deel van mezelf gestorven is. Ik kan gewoon niet goed bevatten dat ik hem nooit meer zal zien, dat we nooit meer samen leuke dingen zullen doen en nooit meer samen zullen zijn. Ik ben blij en trots dat ik hem mijn vriend heb kunnen noemen.

Zijn broertje heeft ook nog gesproken, wat ik echt heel dapper vind. Hij nam meteen alle schuld op zich. Hij zei dat hij de reden is dat we daar waren, dat hij heel veel spijt heeft en dat hij er alles voor over zou hebben om het ongedaan te maken. Maar hij zei dat het enige wat hij nog kan doen is zijn excuses aanbieden aan iedereen die een dierbare verloren heeft, maar vooral aan zijn broer dat hij hem zoveel verdriet en pijn gedaan heeft dat hij uit het leven gestapt is.

Vandaag is hij nog naar me toe gekomen om me nog eens te vertellen dat het hem heel erg spijt. Wij kennen elkaar natuurlijk ook al erg lang, en hij weet hoe hecht onze vriendschap was. Hij vertelde dat hij zich heel erg schuldig voelt en dat hij het begrijpt als ik nooit meer met hem wil praten. Maar zover ga ik niet. Ik was ooit boos en heb hem gehaat om wat hij mijn vriend heeft aangedaan, maar hij is net zo verdrietig als ik. Ik heb mijn beste vriend verloren, maar hij heeft zijn grote broer verloren, en dat is misschien nog wel erger.

Al met al was het een mooie en emotionele uitvaart. Ik vind het fijn dat ik de kist mee heb mogen dragen en dat ik de ruimte gekregen heb wat te zeggen. Maar het echte afscheid heb ik genomen in een brief die ik bij hem in de kist heb gelegd. Een paar laatste woorden aan hem gericht, als antwoord op zijn laatste woorden aan mij gericht. Hij zal nooit weten wat ik geschreven heb, maar ze zullen wel altijd bij hem blijven. Mijn manier om afscheid te nemen van een van de belangrijkste mensen in mijn leven.

vandaag

voor vandaag wens ik je heel veel sterkte!

aan de topicstarter

hoi,

Ik heb grote bewondering voor je.

Erg eerlijk en goed van je dat je zijn broertje en zijn vriendin niet de schuld geeft.

Ik kan me volledig vinden in de fijne woorden van jongen van 21, hierboven.

Morgen is de dag van de uitvaart.

Het zal zwaar zijn.

Ik wens je heel veel sterkte morgen en ik hoop dat je hier wilt vertellen hoe het gegaan is en hoe jij het hebt beleefd.

Ik denk aan je,

liefs van FEVE

aan topicstarter.

Wat ben je eerlijk en goed bezig. Knap dat je niemand de schuld wil geven. Goed dat je je standpunt verduidelijkt. Ik heb vanaf het begin al gevoeld in je verhaal dat je eerlijk wilde zijn. dat je nu ook een lans breekt voor zijn broer en ex, bewonder ik diep in je.

Nu alles is zoals het is, worden dingen klaarder en duidelijker. Fijn, (mag ik dat zo even schrijven naar je?) dat je zo'n actieve rol hebt gekregen bij de uitvaart en dat je iets mag zeggen. Schrijf het op en leifst in grotere letters dan dat je normaal gewend bent: als je zenuwachtig bent of juist erg verdrietig als je je verhaal voor leest, dan is het een stuk makkelijker terug te vinden waar je was. Maar tegelijkertijd zeg ik je; schaam je niet voor je emoties, die zijn van jou en passen bij je. Nu in deze dagen je vriend nog hier is; bezoek hem wanneer je kunt en wilt. Neem bloemen mee en geef hem die brief van jou aan hem in de kist. dat mag. denk goed na wat je schrijft, maar schrijf wel. en dat is heel persoonlijk, dat hoef je met niemand te delen!

 wees in deze dagen goed voor jezelf, de rest komt daarna wel weer. als je hem gaat missen, je een houding moet geven aan zijn broer en ex, je contact houdt met zijn ouders, etc. laat je nu troosten door jouw familie en vrienden. ik denk aan je

aan topicstarter

Mijn vader vertelde mij ooit dat hij niet geloofde in God maar wel in de hemel, en dat als je dood zou gaan je een ster aan de hemel zou worden, en op die manier kon zien wat er gebeurde op aarde. "Als het even mee zit heb je daar mischien wat invlped op" Dat vond ik mooi dus ik hoop dat het je kan helpem. En als het waar is heb je een bescherm engel. Hopelijk helpt dit je Liefs D.

Bedankt voor de mooie reacties!

Ik heb het er nog steeds erg zwaar mee, maar het helpt om er over te praten, zowel met vrienden als hier. Zijn ouders betrekken me wel heel erg bij de uitvaart. Ze vragen bijvoorbeeld aan mij wat ik denk dat hij zou willen of wat ik mooi vind. En ik mag inderdaad ook even spreken op de uitvaart. Ze hebben ook gevraagd of ik de kist mee naar binnen wil dragen. Maandag is de uitvaart en daarna is hij echt weg.

Ik moet misschien nog even wat relativeren. Zijn broertje en ex-vriendin hebben het er ook erg zwaar mee. Het is niet zo dat ze expres gedaan hebben wat ze gedaan hebben. Dat broertje is altijd al verliefd op haar geweest, maar dat wist bijna niemand. Ik wist dat en ik geloof dat 1 of 2 van zijn beste vrienden dat wisten, verder niemand. Hij heeft toen op een feestje (waar we alle 4 waren) door de drank zijn gevoelens niet meer kunnen onderdrukken en heeft haar toen versierd. Zij was ook onder invloed van de drank en bood niet veel weerstand. Ze hebben er later ook allebei veel spijt van gehad en wisten ook niet goed wat ze moesten doen.

Zij wilde eigenlijk bij mijn vriend blijven, maar ze wist dat hij nooit het kind van zijn broertje zou opvoeden. Ze wilde het kind houden, dus is ze bij hem weggegaan, met veel pijn in haar hart.

Ik heb het misschien eerdrer laten lijken alsof ze mijn vriend heel makkelijk hebben laten vallen, maar dat is echt niet zo, ookal kwam dat op ons wel zo over.

topicstarter/vandaag

Hoi, hoe is het vandaag met je? ik denk aan je en heb een kaarsje gebrand voor jou en je vriend. sterkte!

aan de topicstarter

Wat jongen van 21 al eerder zei;

Praat erover als je daar behoefte aan voelt, zo 'n enorm verlies kún je niet in je eentje verwerken en dat hoeft ook niet.

Ieder mens verwerkt op zijn- of haar eigen manier.

Toen ik mijn beste vriend op dezelfde manier verloor, merkte ik

dat het mij goed deed om veel bij hem te zijn, in het condoleance-centrum bedoel ik.

Ik zag er enorm tegen op, maar ik wilde het graag en ik kon het opbrengen, waar ik zelf verbaasd over was.

Er werd mij gevraagd wat voor kleding hij aan moest, dat heb ik meegenomen en ik heb 'm zelf alles aangetrokken.

Ik vertel dit omdat ik achteraf zó blij ben dat ik dit nog voor 'm heb kunnen doen.

Een brief schrijven en die aan 'm meegeven in de kist, heb ik gedaan en er alles ingeschreven dat ik aan 'm kwijt wilde.

Tijdens de uitvaart heb ik gesproken. Ik dacht dat ik 't niet zou kunnen, maar ik kón het.

Het voelde aslof ik in trance was of zo, maar ik wilde heel graag wat zeggen.

Ik hoop dat jij jouw manier vindt om afscheid van jouw beste vriend te nemen. Ik heb beschreven hoe ik 't meegemaakt heb, in de hoop dat jij daar iets aan hebt.

Dit is eigenlijk niet te bevatten.

Ik weet inmiddels dat het slijt, weggaan doet het nooit.

Hij blijft altijd jouw beste vriend, draag hem in je hart met je mee, je verdere leven.

Steun elkaar waar het kan.

Ik ben in gedachten bij je.

liefs, FEVE

aan FEVE en aan de Jongen

Als eerst gecondoleerd, ik ben 2 weken geleden mijn neef en bijna mezelf verloren, dus ik weet hoe et is. God zij dank is het J. (neef) niet gelukt. Vlak voor mijn vader overleed vroeg hij mij of ik Latijn wilde vertalen en studeren, hij gaf me een tekst, de volgende avond overleed hij dus voor de jongen: Je had pijn en zag geen andere uitweg dan deze. , maar nu ben je verlost. Jongen Redeat vestra anima in caelo quietum residet. requiescant in pace Het laatste was latijn voor: Zoon: Moge je ziel en hart rusten in het landschap van de hemel Rust in vrede. Wanneer ik dit typ begin ik te huilen en ik denk vele met mij. En aan FEVE wat een prachtig stuk

aan de topicstarter

lieve jongen,

Wat een vreselijk nieuws.

Als ik jouw verhaal lees, heb je alles gedaan dat je kón doen voor

jouw beste vriend.

Hij heeft beslist dat dit de enige weg voor 'm was en dat is hard voor degenen die achterblijven en zéker ook voor jou.

Ik begrijp héél goed dat jij je schuldig voelt, dat je denkt dat misschien toch méér voor 'm had kunnen doen. Dat is een logische en begrijpelijke reactie.

Ik ken de geschiedenis niet goed genoeg om er goed over te kunnen oordelen, eerlijk gezegd vind ik de rol van zijn broertje en die van zijn vriendin erg raar en kan me goed voorstellen dat je boos op ze bent.

Ik weet niet of ik 't goed omschrijf, ik vind 't op z'n zachtst gezegd behoorlijk kwetsend, hoe die twee dit hebben gedaan.

Je hoeft jezelf niets te verwijten, je bent er voor 'm geweest en hebt alles gedaan dat je voor 'm kon doen.

Uit eigen ervaring weet ik dat 't vreselijk voelt om dit mee te moeten maken. Je bent zó machteloos ! !

Voor jouw vriend is het over. Jij moet verder met je verdriet en met 't gemis aan hem.

Om dit te verwerken heb je tijd nodig, alle tijd die jij daarvoor nodig hebt. Neem die tijd !!

Praat erover met vrienden als je daar aan toe bent.

Het is wel belangrijk om je te uiten, óók dit kan en hoef je niet in je eentje te verwerken. Daar is het te zwaar voor.

Ik hoop dat je, steun vindt in wat hij schreef:

Misschien kan de gedachte dat hij nu gelukkig is, jou een beetje troosten.

Als je denkt dat 't je helpt, blijf dan hier ook reageren.

Weet dat er aan je gedacht wordt.

In elk geval door mij.

Ik wens je heel veel sterkte, kracht en moed om dit verlies te kunnen dragen en hopelijk ooit te kunnen accepteren.

Echt, je hoeft jezelf niets te verwijten, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. . . . . .

All the best en probeer er toch ook blij mee te zijn dat jullie als vrienden van elkaar mochten genieten.

liefs, FEVE

toch zelfdodoing

Oh wat erg. gecondoleerd. ik wou dat ik bij je kon zijn en je te steunen.

ja, dat is vriendschap; je mist hem en je begrijpt het wel, wat hem is aangedaan, maar dat iemand zo ver komt om zich van het leven te benemen. het is ongrijp baar, onwerkelijk en dat maakt je zo machteloos. een warme hug van mij.

dat je boos bent op zijn broer en ex, dat snap ik. en sta het maar toe; het zijn je gevoelens van dit moment.  praat er met anderen over.

ga er niet alleen mee bezig zijn.

probeer een brief te schrijven naar hem en leg die in zijn kist. verwerk je emoties op deze manier. misschien dat je op de uitvaart iets kunt, mag enw ilt zeggen. het zou zo maar kunnen. maar ikw ens je sterkte voor dit moment. je bent in mijn gedachten!

Hij heeft het gedaan

Gisteren heeft hij zelfmoord gepleegd. Hij heeft een briefje voor me achtergelaten waarin hij schrijft dat hij op deze manier niet verder wil en kan leven. Hij schrijft ook dat ik me niet schuldig moet voelen omdat ik niets verkeerd heb gedaan en dat hij weet dat het me pijn doet, maar dat ik me misschien kan troosten in de gedachte dat hij nu gelukkig is.

Maar ik voel me wel schuldig. Ik heb het gevoel dat te weinig voor hem gedaan heb en nu kan het niet meer. Ik voel me nu ook heel ellendig. Mijn beste vriend heeft zelfmoord gepleegd terwijl ik de kans had om hem misschien tegen te houden. Ik ben ook best wel boos op zijn broertje en vriendin omdat ze hem zo de dood in hebben gejaagd, zoals hij zelf schrijft.

troost

het klinkt gek , maar de beslissing van zijn vriendin geeft wel duidelijkheid. verder kun je er alleen maar zijn voor hem. muziek of een filmpje opzetten kan afleidend zijn. maar heb geduld. jouw oplossing op dit moment is echt niet zijn oplossing. dat hij niets wil hoort bij zijn toestand van dit moment. nogmaals heb geduld, hou je , als het lukt, aan de vorige tips van mij. heel veel sterkte.

Het helpt niet

Bedankt voor jullie reacties.

Ik heb geprobeerd hem uit zijn huis te krijgen om wat leuks te gaan doen samen, maar dat wil hij eigenlijk niet. Meestal komt het erop neer dat hij naar mij komt en dat we eigenlijk niet veel meer doen dan zitten. Ik heb hem wel gevraagd wat hij ervan vindt om hulp te zoeken bij een arts ofzo, maar dat wil hij niet. Hij zegt dat de enige manier om hem te helpen is om te zorgen dat zijn broertje en vriendin nooit seks hebben gehad. Niemand kan daarvoor zorgen, dus niemand kan hem helpen. Zo redeneert hij en ik weet niet wat ik daarop moet zeggen. Eigenlijk heeft hij wel gelijk. Ik heb hem wel over kunnen halen om samen op internet wat informatie te zoeken, maar ik heb niet het idee dat dat veel geholpen heeft.

En vandaag is zijn vriendin ook nog definitief bij hem weggegaan. Hiervoor was het nog de vraag wat ze zou doen, maar ze heeft nu besloten geen abortus te willen en het kind samen met dat broertje op te voeden. Ze heeft nu dus een relatie met dat broertje. Mijn vriend was daar helemaal kapot van. In de 12 jaar dat we vrienden zijn heb ik hem nog nooit zo verdrietig gezien. Hij is vanochtend naar me toe gekomen om dat te vertellen en heeft bijna de hele dag zitten huilen. Ik probeerde hem wel te troosten, maar hoe troost je iemand die dit allemaal over zich heen krijgt? Ik ben bang dat hij er niet meer uit gaat komen. Zijn ouders weten nu ook dat hij depressief is, maar van hun accepteert hij al helemaal geen hulp. Ik weet niet hoe ik kan voorkomen dat hij zichzelf wat aandoet.

reactie en tips

Hoi goeie vriend van deze jongen!

allereerst goed van je dat je hem uitgenodigd hebt en met hem in contact blijft. dat is n.l. het belangrijkste. dat hij niet luistert naar je past in het beeld wat een depressief persoon heeft. dus asl tip wil ik je zeggen, ga niet aan oplossingen werken, het komt nog niet over en jouw oplossingen zijn niet de zijne. zoek het eerder in afleidingen; wandelen, spelletje doen of filmpje pakken/kijken. zorg dat je zelf ook jouw verhaal met deze jongen kwijt kunt bij anderen; zo draag je niet alleen alle sores op jouw schouders, want dat kan niet en het lukt je tochniet.

beter is regelmatig een korte periode met hem te zijn dan 1x een lange periode. dus praktisch; elke dag een kwartier luisteren is beter dan 1x per week twee uur bij elkaar te zijn.

ik wens je veel geduld en sterkte toe. warme hug voor jou en hem.

ga samen met hem naar iemand toe die je vertrouwt. hij heeft steun nodig! wees een vriedn voor hem.

Ik weet het niet meer

Tijdens de jaarwisseling heb ik mijn vriend bij mij thuis uitgenodigd en hij had het best naar zijn zin, maar hij is nog steeds erg depressief. Ik heb ook met hem geprobeerd te praten, maar het help allemaal niet. Hij zegt dat hij klaar is met zijn leven en alleen maar dood wil. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik probeer hem steeds te overtuigen dat hij het niet moet doen, maar hij luistert niet.