Grens van acné voor meiden

Hey allemaal, Ik ben qua puberen een heel stuk verder dan kinderen uit me klas terwijl ik vergeleken met hen best jong ben. Bijvoorbeeld ben ik 1,80, heb een lage stem maar het ergst is toch wel mijn acné. Het is gewoon niet meer normaal en ik ben dan een van de mensen die een belachelijk dunne huid hebben. Door die huid komen er als eerste al heel veel puisten maar er hoeft ook maar een beetje stof ofzo op te komen en t is ontstoken:P(thank you god -,-). Je ziet er niet veel van dat het ontstoken is maar ik verga van de pijn. Ik heb nu ook medicijnen die langzaam beginnen te werken maar nu ff iets heel anders. Waar ergens ligt bij meiden de grens van acné? Dan bedoel ik wanneer begint het hun echt te storen? Als ik bijvoorbeeld een meid leuk vind, schaam ik me belachelijk voor mn acne. en als ik gesprekken met iemand voer zie ik ook dat ze me niet meer in de ogen kijken maar dat ze naar mn puisten kijken... Het begint nu gelukkig wat beter te worden maar alsnog. Is het zo dat meiden helemaal niet letten op acne of is het dat het alleen erg is op bepaalde plekken bijvoorbeeld recht op je neus? groetekes,