J18, je schrijft dit weliswaar bij depressie, maar is dat ook zo? Ik wil je niet in twijfel trekken maar je schrijft ook dat het nu anderhalf jaar is. Dat zou ook kunnen betekenen dat je relatie zo langzamerhand in een andere fase terecht komt. Je kent elkaar inmiddels goed en de heftige verliefdheid en magie gaan een beetje voorbij. Het gevoel is misschien niet weg maar aan het veranderen. Zelf heb ik ongeveer even lang mijn vriend en ondanks dat we er veel aan doen om die relatie spannend te houden is er bij ons ook al heel veel gewoon geworden. We kunnen nu ook van elkaar af blijven en staan niet altijd meer direct in vuur en vlam als we elkaar zien maar we willen wel graag bij elkaar zijn. Ik zeg niet dat ik gelijk heb maar denk er eens over na of zoiets ook bij jullie zo is.

Hallo jongen van 18,
Wat me als eerste opviel, was dat je dit bij ‘depressie’ schreef. Ben je zelf depressief en had je het gevoel dat jouw vriendin je niet genoeg steunde? Als dat zo is, kan het heel lastig voor buitenstaanders zijn, omdat ze niet goed weten wat ze met je aan moeten.
Je gaf aan dat je niet goed je emoties kon reguleren - je weet niet wat je voelt. Wellicht kan een zorgverlener je helpen met emotieregulatie. Wat je ook kunt proberen, is mediteren. Ik word daar rustig van en kan dan helder naar dingen kijken; wellicht is dat ook zo bij jou. Mijn emotieregulatie is ook erg slecht; ik ben ook depressief en autistisch, dus dat helpt niet mee.
Je hebt al een goed gesprek met haar gehad; blijf communiceren, dat is erg belangrijk in een relatie.
Ik weet niet goed wat je kunt doen om je emoties te herkennen, maar ik wil je in ieder geval veel succes wensen!
Liefs, G